สัญญารักซาตาน

" ฮ้าว วว ว ว~~" ผมนั่งหาวเป็นรอบที่สี่ร้อยหกสิบ เก้าหลัจากที่ต้องมานั่งฟังอ.จ สอนภาษากรีน พล่าม สองชั่วโมง " น่าเบื่อเนอะ ทีโอ " ผมหันไปมอง น้องชายฝาแฝดที่เกิดหลังผม สิบห้านาที นั่งยักคิ้วกวนๆให้ผมพลางจดงานต่อ " เรามาทำเรื่องสนุกให้กลับอ.จเอาไหมละไอ้น้องชาย " ผมแสยะยิ้มให้ไรอันที่ยักคิ้วก่อนจะกลิ้งไปที่ใต้โต้อาจารย์ที่นั่งพึงพำไม่ได้สังเกต บึ้ม!!!!! " วู้หู้!!!" " เย้!!!" ผมมองอาจารย์ที่หน้าดำสำลักควัน ก็ลุกขึ่นตีมือกันกลางอากาศพร้อมกอดคอมองผลงาน " พวกเธอ ไปห้องปกครองเดียวนี้!!!!!!" สิ้นเสียงประกาสิทธิ์ จากอ.จเป้าปุ้นจิ้น ผมกลับไรอันก็เนรเทศตัวเองลงมาที่ห้องพักครู " ทีโอ... ." " เอ๊ะ " ผมหันซ้ายหันขวาเพื่อจะมองหาเจ้าของเสียงที่เรียกชื่อของผมแต่ก็ต้องพบกลับความว่างเปล่าและ น้องชาย " มองอะไรอยู่พี่ชาย " ไรอันหันมามองผมงงๆ ที่เอาแต่มองนู้นมองนี้ผมหันไปมองใบหน้าที่เหมือนกัน "ไรอันเหมือกี้นายเรียกฉันหรือเปล่า" " เปล่านี้" ไรอันพูด พลางเดินเข้ามารวบเอวผมแล้วเอาหน้าทาบกลับหน้าผาก " ตัวนาย รุมๆ สงสัยหูจะแว่วนะ" ไรอันยิ้มก่อนจะจับมือผมไปที่ห้องพักครู ไม่อยากจะ เชื่อว่า ถึงจะเป็นพี่น้องฝาแฝด แต่ ไรอันตัวสูงกว่าผมมาก แถมหุ่นก็แมยในขนาดที่ผมมีหุ่นเบาะบางยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก ลำเอียงวะ!!! " สมบัติของข้า ... " "อีกแล้ว " ผมหันไปมองแต่ก็ไม่พบเจออะไร ..นี้ผมคงเป็นไข้แล้วหูแว่วอย่างที่ไรอันบอกจริงๆนั่นแหละ ผมสะบัดความคิด ก่อนจะไปนั่งหูชาฟังเหล่าอ.จ บ่น โทษฐานเล่นอะไรไม่รู้เรื่องเกือบทำครูหัวใจวาย