ยัยจอมเหวี่ยงXนายเย็นชา
-
เขียนโดย เเซนดี้มายูมิ
วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.40 น.
3 ตอน
1 วิจารณ์
6,278 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "หนูเล็ก เอาของ ของคาราเมล ไปไว้ห้องที่อยู่ติดห้องฉันนะ" เอะ!!เดี๋ยวนะ ฉันทบทวนใหม่อีกครั้ง
"นี้!!นายห้องอื่นไม่มีหรือไงทำไมต้องให้ฉันอยู่ติดกับห้องนายด้วย!"ฉันก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องหันหลังกลับมาใหม่ ไม่เข้าใจนายจริงๆ
"ทั้งบ้านเหลือห้องเดียว หรือเธอจะไปอยู่ห้องเก็บของหละ"เขาหันมาสบตาฉันเเล้วพูดอย่างกวนๆ
"นี้อย่ามา กวนประสาทฉันนะบ้านนายออกจะหลังใหญ่มันจะเหลือห้องเดียวได้ไง"ฉันเถียงด้วยน้ำเสียงวีนๆ
"ทุกห้องของบ้านเป็นห้องเก็บของบางห้องถูกปิดตาย"เอสเคอธิบายให้ฉันเข้าใจ
"ก็ได้ เหอะ!!"ฉันสบถออกมาเบาๆ เเล้วเดินเข้าบ้านไป
"สวัสดีค่ะคุณเเม่"ฉันยืนยกมือไหว้เเม่ของเอสเค
"สวัสดีจ๊ะ"ท่านยิ้มส่งมาให้ฉันอย่างอ่อนหวาน ฉันเเค้นใครไม่เป็นหรอกถึงพ่อจะมีเมียกี่คน เมียของพ่อก็เหมือนเเม่ของฉัน อาจจะเป็นเพราะ ฉันรักพ่อมากกกก็ได้
"สวัสดีค่ะพ่อ"ฉันยกมือไหว้เเล้วมองพ่อของฉันที่ไม่ได้เจอกันตั้ง5ปี พ่อฉันไม่เปลี่ยนเลย
"สวัสดีลูกสาวของพ่อ"พ่อยิ้มให้ฉัน เเล้วน้ำตาที่มันห้ามไม่ได้มันก็ไหลออกมา ฉันเดินเข้าไปสวมกอดพ่อทันที
"พ่อ..พ่อค่ะ หนูรักพ่อนะค่ะตลอดเวลาหนูรอคอยวันนี้เสมอรอคอยวันที่หนูจะได้กลับมาเจอพ่ออีกครั้ง"ฉันพูดไปเเล้วร้องไห้ไป
"พ่อก็รักลูกรักมากที่สุด"ฉันได้ยินคำนี้ทำให้หัวใจฉันมันยิ่งโตขึ้นไป
ฉันเงยหน้าขึ้นมาเเล้วเดินไปทางทางที่เเม่เอสเคนั้งอยู่เเล้วฉันก็นั้งพับเพียบลงเเล้วยกมือไหว้ตักของท่าน ส่วนท่านก็เอามือมาลูบหัวฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น
"หนูรักเเม่นะค่ะ ถึงเเม่ไม่ใช่เเม่เเท้ๆของหนูเเต่เเม่ก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตหนูเหมือนกัน"ฉันเงยหน้าพูดเห็นท่านน้ำตาคลอ ฉันก็เข้าไปสวมกอดท่าน เเล้วลุกขึ้นมานั่งโซฟาที่ยังว่างอยู่
"ต่อไปนี้ ลูกสาวฉันจะมาอยู่ที่นี้ฉันขอให้ทุกคนดูเเลด้วยนะ"พ่อฉันพูดขึ้นหลังจากคนรับใช่ที่บ้านมากันครบทุกคน
"เเล้วลูกเอสเคก็อย่าไปรังเเกน้องหละ"เเม่เอสเคพูดขึ้นอย่างกับเขาเป็นคนขี้เเกล้งหนะ ฉันต้องระวังตัวใช่มั้ยเนี้ย
"มันก็ ..ไม่เเน่ครับเเม่"ช่างกล้า พูดต่อหน้าพ่อเเม่อีกต่างหากอีตานี้
"ฉันชื่อ คาราเมล นะ หรือจะเรียกสั้นๆว่า เมล ก็ได้จ๊ะ"
ฉันพูดเเล้วพรางตามองทุกคน
"เอาเสร็จเเล้วเเยกย้ายกันไปทำงาน "พ่อฉันพูดกับคนใช้ในบ้าน
"ครับ/ค่ะ"
"ส่วนพ่อจะออกไปบริษัทสักหน่อยนะตอนเย็นๆถึงจะกลับมา"พ่อฉันพูดจบก็เดินออกไปทันที
"ส่วนเเม่จะออกไปกับพ่อด้วยนะ เอสเคดูเเลน้องด้วยหละ"เเม่พูดขึ้นมา เเล้วเดินออกไปตามพ่อ
ส่วนฉันนะหรอชิ่งหนีทันทีนะสิรออะไรหละ
"นี้!!นายห้องอื่นไม่มีหรือไงทำไมต้องให้ฉันอยู่ติดกับห้องนายด้วย!"ฉันก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องหันหลังกลับมาใหม่ ไม่เข้าใจนายจริงๆ
"ทั้งบ้านเหลือห้องเดียว หรือเธอจะไปอยู่ห้องเก็บของหละ"เขาหันมาสบตาฉันเเล้วพูดอย่างกวนๆ
"นี้อย่ามา กวนประสาทฉันนะบ้านนายออกจะหลังใหญ่มันจะเหลือห้องเดียวได้ไง"ฉันเถียงด้วยน้ำเสียงวีนๆ
"ทุกห้องของบ้านเป็นห้องเก็บของบางห้องถูกปิดตาย"เอสเคอธิบายให้ฉันเข้าใจ
"ก็ได้ เหอะ!!"ฉันสบถออกมาเบาๆ เเล้วเดินเข้าบ้านไป
"สวัสดีค่ะคุณเเม่"ฉันยืนยกมือไหว้เเม่ของเอสเค
"สวัสดีจ๊ะ"ท่านยิ้มส่งมาให้ฉันอย่างอ่อนหวาน ฉันเเค้นใครไม่เป็นหรอกถึงพ่อจะมีเมียกี่คน เมียของพ่อก็เหมือนเเม่ของฉัน อาจจะเป็นเพราะ ฉันรักพ่อมากกกก็ได้
"สวัสดีค่ะพ่อ"ฉันยกมือไหว้เเล้วมองพ่อของฉันที่ไม่ได้เจอกันตั้ง5ปี พ่อฉันไม่เปลี่ยนเลย
"สวัสดีลูกสาวของพ่อ"พ่อยิ้มให้ฉัน เเล้วน้ำตาที่มันห้ามไม่ได้มันก็ไหลออกมา ฉันเดินเข้าไปสวมกอดพ่อทันที
"พ่อ..พ่อค่ะ หนูรักพ่อนะค่ะตลอดเวลาหนูรอคอยวันนี้เสมอรอคอยวันที่หนูจะได้กลับมาเจอพ่ออีกครั้ง"ฉันพูดไปเเล้วร้องไห้ไป
"พ่อก็รักลูกรักมากที่สุด"ฉันได้ยินคำนี้ทำให้หัวใจฉันมันยิ่งโตขึ้นไป
ฉันเงยหน้าขึ้นมาเเล้วเดินไปทางทางที่เเม่เอสเคนั้งอยู่เเล้วฉันก็นั้งพับเพียบลงเเล้วยกมือไหว้ตักของท่าน ส่วนท่านก็เอามือมาลูบหัวฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น
"หนูรักเเม่นะค่ะ ถึงเเม่ไม่ใช่เเม่เเท้ๆของหนูเเต่เเม่ก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตหนูเหมือนกัน"ฉันเงยหน้าพูดเห็นท่านน้ำตาคลอ ฉันก็เข้าไปสวมกอดท่าน เเล้วลุกขึ้นมานั่งโซฟาที่ยังว่างอยู่
"ต่อไปนี้ ลูกสาวฉันจะมาอยู่ที่นี้ฉันขอให้ทุกคนดูเเลด้วยนะ"พ่อฉันพูดขึ้นหลังจากคนรับใช่ที่บ้านมากันครบทุกคน
"เเล้วลูกเอสเคก็อย่าไปรังเเกน้องหละ"เเม่เอสเคพูดขึ้นอย่างกับเขาเป็นคนขี้เเกล้งหนะ ฉันต้องระวังตัวใช่มั้ยเนี้ย
"มันก็ ..ไม่เเน่ครับเเม่"ช่างกล้า พูดต่อหน้าพ่อเเม่อีกต่างหากอีตานี้
"ฉันชื่อ คาราเมล นะ หรือจะเรียกสั้นๆว่า เมล ก็ได้จ๊ะ"
ฉันพูดเเล้วพรางตามองทุกคน
"เอาเสร็จเเล้วเเยกย้ายกันไปทำงาน "พ่อฉันพูดกับคนใช้ในบ้าน
"ครับ/ค่ะ"
"ส่วนพ่อจะออกไปบริษัทสักหน่อยนะตอนเย็นๆถึงจะกลับมา"พ่อฉันพูดจบก็เดินออกไปทันที
"ส่วนเเม่จะออกไปกับพ่อด้วยนะ เอสเคดูเเลน้องด้วยหละ"เเม่พูดขึ้นมา เเล้วเดินออกไปตามพ่อ
ส่วนฉันนะหรอชิ่งหนีทันทีนะสิรออะไรหละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ