World of Devil
7.0
2) ความจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ บลายหันไปมองด้านหลังอย่างช้าๆ และได้พบกับชายส่วนสูงพอๆกัน ผมสีขาว มีดวงตาสีม่วงสายตานั้นราวกับสัตว์ป่าที่จ้องเหยื่อ
บลาย:"นายเป็นใคร"
?:"คนที่มาพานายกลับไปไง"
บลาย:"หมายความว่าไง"
?:"ฉันเคยบอกนายไปแล้ว..ว่านี้ไม่ใช่โลกของนาย"
บลาย:"นายพูดอะไรของนาย..แล้วไอ้ตัวเมื่อกี้มันอะไรกัน"
?:"ไอ้นั่นนะหรอ..มันก็คือสัตว์ที่อยู่ในโลกจริงๆของนายไม่สิโลกของพวกเราเหล่าปีศาจ"
?:"พอดีตอนเปิดประตูมาโลกมนุษย์มันดันหลุดออกมา"
บลาย:"นายพูดบ้าอะไรของนาย..ฉันคือมนุษย์..ฉันไม่มีทางเป็นพวกเดียวกับไอ้ตัวที่ฆ่าแฟนฉันหรอก"
?:"งั้นนายก็ดูหน้าตัวเองในตอนนี้สิมันเป็นยังไง"
บลายมองไปที่กระจกก็พบว่า ตนเองมีดวงตาสัตว์ป่าสีฟ้า เขี้ยว และเล็บที่แหลมคม
?:"ถ้านายไม่ได้เป็นปีศาจคงจะต่อยทะลุท้องของสัตว์อสูรตัวนั้นไม่ได้หรอก"
บลาย:"อะไรกัน...นี่ฉันเป็น.....ปีศาจ!!!"
?:"เข้าใจก็ดีแล้ว..ส่วนผู้หญิงคนนั้นหนะยังช่วยได้...มนุษย์ต่อให้หัวใจหยุดเต้นแต่ก็ยังมีชีวิตอยู่ได่สักระยะนึง"
บลาย:"แล้วจะช่วยยังไง"
?:"ดามูถึงจะเป็นสัตว์ดุร้ายแต่เลือดของมันสามารถรักษาแผลบาดเจ็บหนักได้อย่างรวดเร็ว"
บลาย:"ดามู?"
?:"ไอ้ตัวที่นายพึ่งฆ่าไปไง..อีกอย่างเลือดมันก็ยังติดอยู่ที่แขนนาย"
บลายเอาเลือดของดามูที่ติดอยู่ที่แขนไปใส่ที่หัวใจของแฟนอยู่ๆแผลขนาดใหญ่ก็ประสานตัวและหายดี
?:"อีกสักพักเธอคงจะฟื้นและฉันทำให้เธอลืมเรื่องทั้งหมดแล้ว..ส่วนนายตัดใจจากเธอซะเธอเป็นเพียงมนุษย์"
?:"เอาละ!!..ถ้าหมดเรื่องค้างคาก็ไปกันได้แล้วไปสู่โลกของปีศาจ"
ชายปริศนายกมือขึ้นไปด้านหน้าแล้วพูดอะไรบางอย่าง แล้วบรรยากาศก็บิดเบี้ยวจนเกิดช่องว่างระหว่างมิติขึ้นมา........To be continued
บลาย:"นายเป็นใคร"
?:"คนที่มาพานายกลับไปไง"
บลาย:"หมายความว่าไง"
?:"ฉันเคยบอกนายไปแล้ว..ว่านี้ไม่ใช่โลกของนาย"
บลาย:"นายพูดอะไรของนาย..แล้วไอ้ตัวเมื่อกี้มันอะไรกัน"
?:"ไอ้นั่นนะหรอ..มันก็คือสัตว์ที่อยู่ในโลกจริงๆของนายไม่สิโลกของพวกเราเหล่าปีศาจ"
?:"พอดีตอนเปิดประตูมาโลกมนุษย์มันดันหลุดออกมา"
บลาย:"นายพูดบ้าอะไรของนาย..ฉันคือมนุษย์..ฉันไม่มีทางเป็นพวกเดียวกับไอ้ตัวที่ฆ่าแฟนฉันหรอก"
?:"งั้นนายก็ดูหน้าตัวเองในตอนนี้สิมันเป็นยังไง"
บลายมองไปที่กระจกก็พบว่า ตนเองมีดวงตาสัตว์ป่าสีฟ้า เขี้ยว และเล็บที่แหลมคม
?:"ถ้านายไม่ได้เป็นปีศาจคงจะต่อยทะลุท้องของสัตว์อสูรตัวนั้นไม่ได้หรอก"
บลาย:"อะไรกัน...นี่ฉันเป็น.....ปีศาจ!!!"
?:"เข้าใจก็ดีแล้ว..ส่วนผู้หญิงคนนั้นหนะยังช่วยได้...มนุษย์ต่อให้หัวใจหยุดเต้นแต่ก็ยังมีชีวิตอยู่ได่สักระยะนึง"
บลาย:"แล้วจะช่วยยังไง"
?:"ดามูถึงจะเป็นสัตว์ดุร้ายแต่เลือดของมันสามารถรักษาแผลบาดเจ็บหนักได้อย่างรวดเร็ว"
บลาย:"ดามู?"
?:"ไอ้ตัวที่นายพึ่งฆ่าไปไง..อีกอย่างเลือดมันก็ยังติดอยู่ที่แขนนาย"
บลายเอาเลือดของดามูที่ติดอยู่ที่แขนไปใส่ที่หัวใจของแฟนอยู่ๆแผลขนาดใหญ่ก็ประสานตัวและหายดี
?:"อีกสักพักเธอคงจะฟื้นและฉันทำให้เธอลืมเรื่องทั้งหมดแล้ว..ส่วนนายตัดใจจากเธอซะเธอเป็นเพียงมนุษย์"
?:"เอาละ!!..ถ้าหมดเรื่องค้างคาก็ไปกันได้แล้วไปสู่โลกของปีศาจ"
ชายปริศนายกมือขึ้นไปด้านหน้าแล้วพูดอะไรบางอย่าง แล้วบรรยากาศก็บิดเบี้ยวจนเกิดช่องว่างระหว่างมิติขึ้นมา........To be continued
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ