เพลย์บอยที่รัก ปะทะ แบดเกิร์ลสุดเลิฟ

               เสียงเพลงดังกึกก้องไปทั่วผับแห่งนี้ ช่ายยย นี้คือชีวิตของฉันเลย เสียงเพลง สีสัน ผู้คนมากมาย นับไม่ถ้วน ฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกกกก ชีวิตที่ดี เงิน งาน การเรียน มันดีหมดทุกอย่าง ถึงแม้ฉันจะไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน คบใครเล่นๆมาตลอด แต่ช่างมันเถอะ ฉันไม่ซีเรียสเรื่องความฮักก ฉายาของฉันคือ แบดเกิร์ลตัวแม่ ฉันอายุแค่สิบแปดเองนะ แต่พอดีมีเส้นเลยเข้าผับได้สบายๆ ฉันเป็นเน็ตไอดอลชื่อดังด้วยนะ ไม่รู้ว่าไปเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันยิ่งทำตัวไม่ค่อยน่าเอาเยี่ยงอย่างซะด้วย คงเป็นเพราะมีคนติดตามเยอะล่ะม้างง -3- ถึงได้เป็นเน็ตไอดอล วันนี้ฉันมาเที่ยวผับกับเพื่อนๆ สุดที่รักของช้านนน คือพวกนางๆทั้งห้าท่านเนี่ยแหละ ยัยน้ำนุ่น ยัยพริบพราว(ชื่อฟรุ้งฟริ้งไปนะ) ยัยนินจา ยัยเอมิลี่ ยัยดรีม มาครบแก๊งค่าา จริงๆพวกเราอายุไม่เท่ากันหรอกนะ แต่ไม่รู้ดันได้อยู่โรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกันอีก ปีนี้ยัยดรีมก็ 20 ล่ะ ส่วนยัยนุ่นกับยัยเอมก็ 19 ส่วนที่เหลือก็สิบแปดจ้าาา "เห้ยย แกนั่นๆใช่คีย์ปะแก" ยัยนุ่นโพล่งขึ้น เอ๊ะ เดียวนะ คีย์? คีย์ไหนวะ - -?

"เดี๋ยวๆ คีย์ไหนๆ"

"ก็คีย์บอร์ดไง เพลย์บอยที่หล่อที่สุดในประเทศอ่ะ" ยัยดรีมตอบ

"หืมมม หล่อที่สุดเหรออ"

"เดี๋ยวๆ อย่าบอกนะว่าแกจะ..." ยัยเอมพูดขึ้นมาอย่างรู้ใจฉัน "แน่นอน"

"แต่ฉันว่ายากวะ ดูสิแก นางๆทั้งหลายทั้งแล่ ที่นั่งอยู่แถวๆนั้นจ้องเค้ายังกับจะเขมือบ แกไปจู่โจมแบบนั่นเดี๋ยวก็โดนรุมหรอก"ยัยพริบพูดเตือน "แก ฉันเป็นใคร ฉายาอะไร!?"

"เออว่ะ ฉันลืมไป"

"ของแบบนี้ ใครดี ใครได้" พูดจบฉันลุกขึ้นพรวดเดินตรงไปที่หนุ่มเพลย์สุดฮอตคนนั้น "ไงคะ"ฉันทักทายเค้าด้วยยิ้มแบบหว่านเสน่ห์สุดๆไปเลย เค้าเงยหน้าแล้วยิ้มมุมปากให้ฉัน "เชิญนั่งก่อนครับ" ฉันนั่งลงตามที่เค้าเชิญ พอนั่งปุ๊บ มือนางไวมากจ้าา โอบเอวฉันซะละ แบบนี้ก็ง่ายสิ "ผม คีย์บอร์ดครับ เรียกคีย์เฉยๆก็ได้ คุณณ?"

"บีเบลล์ ค่ะ จะเรียกบี หรือเบลล์ก็ได้นะคะ"

"มาคนเดียวเหรอครับ"

"อ๋อ ใช่คะ ^^" (แล้วนางๆที่นั่งกองอยู่โต๊ะนู้นละจ๊ะ กองขี้เหรอ??)

"แสดงว่าโสดล่ะสิเนี่ยย"

"ฮ่ะๆ สนิทเลยล่ะคะ"

"แบบนี้ผมก็มีหวังล่ะสิครับ"

"ก็ไม่แน่นะคะ" อ่อยค่าาอ่อยยย เดินหน้าอ่อยต่อไปนะ ยัยเบลล์! "งั้นผมจีบนะ"

"เอาให้ติดล่ะกันน"

"ติดอยู่แล้วว"

"แน่ใจขนาดนั้นเลย"

"หว่าา ผู้ซะผมชักจะไม่แน่ใจซะละ"

"ล้อเล่นน"

"ปากคุณสวยจังนะครับ" หึๆ ฉันรู้ทันหรอกน่าา ไม่ต้องมาเนียน แหม อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยพ่อเพลย์บอย ฉันน่ะ แค่มาหบอกนายให้อยากแล้วก็จากไปเฉยๆ ไม่ได้แอ้มฉันหรอก "ขอบคุณค่ะ" คีย์เริ่มขยับหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนสันจมูกของเราแตะกัน แล้วเค้าก็เริ่มขยับเข้ามาจนริมฝีปากของเราใกล้กันมาก จังหวะนี่แหละ!

      พรวด!!

 ฉันลุกขึ้นพรวดแล้วแสยะยิ้มให้เค้า "หวาา สงสัยฉันจะสนุกกับคุณต่อไม่ได้แล้วสิ นี่ก็เที่ยงคืนล่ะ ฉันนัดคนอื่นไว้น่ะค่ะ บ๊ายยย"

"เห้ยย เดี๋ยว! นี่คุณ" เค้าพยายามตะโกนเรียกฉัน ได้ยินนั้นแหละ แต่ขอโทดดด ฉันไม่สนจ๊ะ^^

(ด้านคีย์)

"ยัยตัวแสบ แล้วเจอกัน ครั้งหน้าคอยดูจะเอาให้เข็ดเลย" คีย์แสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะนั่งดื่นเหล้าต่อและมีสาวๆคนอื่นๆเข้ามาล้อมรอบหลังจากที่บีเบลล์กลับไป แน่สิ ใครจะไปกล้ายุ่มกับแบดเกิร์ลอย่างเธอล่ะ มีทั้งอำนาจ มีทั้งชื่อเสียง และมีทั้งแรงพลังกำลัง ขนาดผู้ชายยังสยบเทอไม่ได้....