Rosberry the CraZy School

9.0

เขียนโดย RosBerRy

วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.22 น.

  4 ตอน
  38 วิจารณ์
  7,075 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เรื่องสิ!! Re

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
  "นี่ผมควรทำยังไงเหรอ" ผมยืนคิดในใจหลังจากที่เห็นชายสามคนพาหญิงสาวเข้าไปในซอย
ประเทศไทย เวลา 22:00 เลิกทำงานพิเศษ
  "กลับแล้วนะครับลุง" ผมกล่าวลาเจ้าของร้านที่ผมทำงานพิเศษ
  "กลับบ้านดีๆละ"
  "ครับ"
  "งานพิเศษนี่เหนื่อยซะมัดเลยแฮะ จะว่าไปแล้วพรุ่งนี้...!!"
 
  "ว่าไงจ่ะน้องสาว เดินคนเดียวตอนกลางคืนแบบนี้ไม่กลัวคนแบบพวกพี่ทำร้ายหรือจ่ะ"
  "หรือที่จริงแล้ว กำลังรอพวกพี่อยู่ ฮ่าๆ"
  "งั้นเรามาสนุกกันเถอะ"
 
  "นี่ผมเจอเรื่องที่ไม่ควนเจอซะแล้วสิ" ทางเลือกของผมตอนนี้มีอยู่สองทาง
หนึ่งคือทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วกลับบ้านแบบปกติ
สองทำตัวเป็นฮีโร่แล้วไปช่วยเธอ ฮึ!ผมหนะตอนเด็กๆชอบแนวฮีโร่ซะด้วยสิ
ผมรีบวิ่งเข้าไปในซอย กระโดดถีบชายคนหนึ่งจนกระเด็นลงไปนอนกับพื้น
ผลักชายคนที่สองโดนคนที่สามทำให้พวกมันเสียหลัก ผมจึงรีบคว้ามือหญิงสาวพาวิ่งออกมา
  "ไอ้บ้าเอ้ย" เสียงตะโกนไล่หลังของใครบางคนจากในสามคนนั้น
วิ่งออกมาได้ไกลพอสมควร
  "ทำบ้าอะไรของนาย.." หญิงสาวหยุดซะงักทำให้มือของผมหลุดจากมือของเธอ
  "!...?"  ผมได้แต่ทำหน้างง
  "แผนล้มเหลว ยกเลิกภารกิจล้วงข้อมูล" เธอหยิบมือถือขึ้นมาแล้าพูดเรื่องบางอย่าง
  "เอ่อ! คือว่า ผมรบกวนงานคุณรึป่าว" 
  "ไม่" คำตอบสั้นๆจากสาววัยกลางคนทำให้ผมต้อง...
 
ภายในพื้นที่สี่เหลี่ยมของรถบางชนิดที่กำลังแล่นไปที่ใหนสักแห่ง กับเธอที่กำลังนั่งจ้องผม
  "เอ่อ! แล้วจะพาผมไปใหน?"
  "พื้นที่กักกัน โดนข้อหาขัดขว้างเจ้าหน้าที่(ยิ้ม)"
  "ดะ เดี่ยวเด้! เมื่อกี่บอกว่าไม่ไม่ใช่เร้อออออ" 
  "ชั้นขอถาม ระหว่างเงิน100บาท กับทอง100บาท อันใหนมีค่ากว่ากัน" 
  "มันก็ต้องทองดิเจ้" เสียงแว่วมาจากที่คนขับผ่านช่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าเล็กๆ
  พลั้ง"เงียบไปเลยไป๊" เสียงทุบผนังฝั่งด้านหน้าของเธอพร้อมกับคำตะโกน
  "เจ้แกวันนี้ดุจริ๊งง"
  "นั้นดิ ฮ่าๆๆ" เสียงคุยกันทางด้านหน้าของคนสองคน
  "ชิ" เจ๊แกเริ่มไม่สบอารมณ์(ขอเรียกเธอคนนี้ว่าเจ๊แล้วกัน)
  "คำตอบละ" เจ๊แกเริ่มวนมาที่ผม
  "เงิน" คือคำตอบของผม
  "เหตุผลละ"
  "ถึงจะมีทองแต่ถ้าไม่แลกเป็นเงินมันก็ใช่ไม่ได้ เพราะงั้นเงินจึงมาค่ามากกว่า"
  "ฮ่าๆๆๆ ตอบได้ดี" เจ๊แกหัวเราะ
  "งั้นชั้นจะเล่าอะไรดีๆให้ฟัง แก็งซิสุ(Shisu)เป็นแก็งขนาดใหญ่ที่ทางราชกาลไม่กล้า
เข้าไปยุ่ง และสามคนที่นายเล่นงานเมื่อกี้ก็เป็นคนของแก็งนั้น สรุปคือนายไม่สามารถอยู่ที่
เมืองนั้นได้อีก"
  "??"
  "ก็อย่างที่พูดไป...."
  "โย่ว ถึงแล้วละ" ทันทีที่รถจอดเสียงจากที่นั่งคนขับก็ดังขึ้น
  "ที่อยู่ใหม่ของนาย" สิ้นสุดเสียงพูดของอาเจ๊ ประตูทางด้านหลังก็ค่อยๆเปิดออก
แสงสว่างเริ่มสาดส่องเข้ามา ผมเดินลงจากรถก็พบกับสถานที่แห่งใหม่นั้นคือ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา