Go-To-slep RB

ภายในห้องสี่เหลี่ยมสีขาว ชายในหน้ากากลายบาร์โค้ดกำลังง่วน อยู่กับอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์บนโต้ะ เขาใช้เข็มฉีดยาดูดเลือดของกระต่ายตัวหนึ่ง ที่นอนนิ่งไม่ใหวติงราวกับไร้ชีวิต เขาเอาเลือดนั้นมาใส่ในบีกเกอร์แล้วผสมบางอย่างลงไป เขาจ้องมองเลือดที่อยู่ในบีกเกอร์ มันเป็นสีแดงไม่เปลี่ยนแปลง

"เฮ้ออออ พลาดอีกแล้ว"

เขาบ่นอย่างหงุดหงิด ก่อนจะโยนศพกระต่ายไปด้านหลังห้อง โดยมีศพกระต่ายนับสิบกองอยู่ก่อนแล้ว

.

.

.

.

"อะไรนะ! จะไม่กลับโรงเรียน ภารกิจใหม่? ให้ตายเถอะวูฟ อืมๆได้ๆ"

วิโนน่าวางหูโทรศัพท์ ก่อนจะมองไปที่หลอดแก้วขนาดใหญ่ ภายในนั้นมีนิวไทป์เทียม ที่เธอและพวกได้ช่วยใว้ หลับตานิ่งเหมือนปลาในตู้ปลาไม่ผิด

"เค้าต้องอยู่ในนี้ไปตลอดเหรอ? คุณวิโนน่า"

เสียงแหลมใสดังมาจากด้านหลังของวิโนน่า เธอหันตามเสียงเห็น ผู้หญิงในชุดพยาบาล และผมสีแดงอันเป็นเอกลักษณ์ ฟลากี้นั่นเอง

"จนกว่าเราจะหาวิธีรักษาได้นู่นแหละ....แล้วอาการของสกายไปยังไง ค่อยยังชั่วรึยัง?"

วิโนน่าถามถึงสกายที่นอนสลบในห้องพยาบาล หลังจากภารกิจทำลายโรงงาน นิวไทป์เทียมเมื่อ2วันก่อน

.

.

.

2วันที่แล้ว....

"เดี๋ยวอย่าเพิ่งนี่มันกลิ่นพิษหนิ"

วูฟห้ามไรเดอร์ ที่กำลังจะเข้าไปข้างในเครื่องบิน พลางเช็ดจมูกแล้วล้วงเอาหน้ากากกันพิษในเป้มาสวม ก่อนจะเดินเข้าไปในเครื่องบิน เขาเดินเข้าไปสำรวจร่างทดลองที่สกายช่วยออกมา และเอานิ้ววางทาบที่จมูกของร่างทดลองนั้น

"ละ ลมหายใจมีพิษ...ระ..รึว่า!"

วูฟหันไปมองสกายที่นั่งหมดสติพิงกับผนังท่ามกลางอากาศพิษ..

.

"มีอะไรเหรอ เจ้าหงอก"

ไรเดอร์ที่ไม่รู้ว่มเข้ามาภายในเครื่องบินตอนใหนถาม วูฟมองแบบงงๆ เพราะนอกจากหน้ากากลายบาร์โค้ดแล้ว ไรเดอร์ไม่ได้สวมหน้ากากกันพิษเหมือนวูฟ และเหมือนว่าเขาจะได้รับพิษเข้าร่างกายไปแล้ว

"อ่าาา นี่มันพิษมายานี่นา อร่าาาา ชั้นเริ่มจะเห็นภาพหลอนแล้ววนะ อร่า เอ้ะ! เจ้านั่น ระ..รึว่า"

ไรเดอร์เมาพิษ ก่อนจะได้สติเมื่อเห็นสกายนอนอยู่ เขาพุ่งตัวไปหาสกาย แล้วแบกร่างนั้นขึ้น

"วูฟกดปุ่มระบายอากาศเร็ว!! แล้วแบกเจ้าตัวทดลองไปห้องเย็นเก็บเครื่องดื่ม ที่ท้องเครื่องบิน!! ในนั้นพิษออกไม่ได้!!"

ไรเดอร์สั่ง วูฟมองไปที่แป้นควบคุมที่อยู่ด้านข้างผนัง เขาเพ่งสายตามองปุ่มควบคุมกว่าร้อยปุ่ม ก่อนจะถาม

"ปุ่มใหน!?"

ไรเดอร์ที่กำลังแบกสกายออกจากเครื่องบินหยุด และหันกลับมามอง..

"สีแดงด้านซ้าย!!"

.

.

.

"คุณสกายยังไม่ฟื้นค่ะ เห็นคุณไรเดอร์บอกไม่ต้องห่วง พิษนั่นเค้ารู้จัก แค่นอนในอากาศถ่ายเทซัก5-6วัน พิษมันก็จะหายไปเองค่ะ"

ฟลากี้ตอบพลางยิ้ม

"รู้จัก? ไรเดอร์เนี้ยนะ"

วิโนน่าทำคิ้วขมวด

"ค่ะ เค้าบอกมันคือพิษของต้นใม้อะไรซักอย่างนี่แหละ"

วิโนน่าเบือนหน้าไปที่ร่างทดลองในหลอดแก้ว ไรเดอร์จริงๆแล้วเป็นใครกันแน่ คนที่รู้คำตอบนั้นคงจะมีแค่วูฟ เพราะขนาดหน้าจริงๆของไรเดอร์ เธอเองยังไม่เคยเห็น เพราะตลอดเวลาที่เจอกัน ไรเดอร์สวมหน้ากากลายบาร์โค้ดตลอด วิโนน่านึกถึงวันแรกที่เจอกัน ในวันที่โรงเรียนปฏิวัติสายเวทย์ เปิดครบ3เดือน เวลานั้นมีอาจารย์แค่2คน คือเธอกับวูฟ แต่จู่ๆก็มีชายสวมหน้ากากปรากฎตัวขึ้น แถมเป็นเพื่อนสนิทกับวูฟอีกต่างหาก ชายหน้ากากคนนั้นเรียกตัวเองว่า "ไรเดอร์" ตั้งแต่วันที่ไรเดอร์เข้ามาเป็นครู วิทยาการล้ำยุคต่างๆเริ่มเข้ามาในโรงเรียนมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นห้องแลปของโรงเรียน,เครื่องบินไร้คนขับพลางตัวไดและอุปกรณ์การแพทช์ที่ก้าวหน้ากว่าในโรงพยาบาลยุคนี้หลายเท่า ของทุกอย่างเหมือนมาจากวิทยากาลในอนาคตยังไงยังงั้น เพียงแค่เขาโทรศัพท์ไปสั่ง ก็จะมีทหารชุดดำนำมาส่งเสมอ จนวิโนน่าอดสงสัยไม่ได้ ว่าเพื่อนของวูฟคนนี้เป็นใครกันแน่

"ปัง!! "ยัยป้า!! ชั้นได้ยารักษาเจ้าหลอดแก้วนี่แล้วหล่ะ"

ไรเดอร์เปิดประตูเสียงดัง ก่อนจะตะโกนเสียงดังจนวิโนน่าและฟลากี้สะดุ้ง ไรเดอร์พุ่งตัวไปหาร่างทดลอง ก่อนจะฉีดน้ำยาสีฟ้าผ่านทางสายยาง เข้าไปในหลอดแก้ว ขณะที่วิโนน่ามองแบบงงๆ

"ดองใว้....เอ่อแช่ใว้ จนกว่าเจ้านี่จะฟื้น ลมหายใจเจ้านี่คงเป็นปรกติ"

ไรเดอร์หันกลับมาพูดกับวิโนน่า

"คะ คุณวิโนน่าคะ รู้สึกว่าหนูจะมีธุระข้างนอก ขอตัวนะคะ"

ฟลากี้พูดด้วยเสียงสั่นๆเมื่อเห็นไรเดอร์ ก่อนจะรีบออกไปจากห้องทันที ไรเดอร์มองตามเล็กน้อย

"แกเอาอะไรใส่เข้าไปในหลอดแก้ว"

วิโนน่าคิ้วขมวดถาม

"ชั้นรู้สึกว่าลมหายใจของเจ้านั่น มันคล้ายกับพิษของต้นมายา"

"ต้นมายา?"

"ใช่ เป็นต้นไม้ที่อยู่แถวๆบ้านเกิดชั้น คือมันมีดอกมายาสีน้ำเงินที่เอาใว้ชำระพิษได้ ชั้นเลยลองเอามาสกัดเอาสารw-42มาทดลองผสมกับเลือดพิษของเจ้านั่นดู ปรากฎว่ามันหาย แต่ต้องอาบเรื่อยๆนะ เพราะw-42มันมีฤทธิ์ไม่นาน"

วิโนน่าพยักหน้ารับทราบ ก่อนไรเดอร์จะพูดต่อ

"เอ่อ ยัยป้า"

"มีอะไร?"

"เดือนนี้ทั้งเดือนชั้นขอไปกินข้าวห้องป้าหน่อยสิ ขอยัยผีดิบแล้ว ยัยนั่นไม่ยอม พอดีชั้นเอาตังไปซื้อของมาทดลองหมดแล้ว"

"....."

วิโนน่าทำคิ้วขมวดอีกครั้ง

.

.

.

ณ ร้านควีนขายสัตว์เลี้ยง

"โฮ่ๆๆ รับตังเหนาะๆวันนี้ ได้ตังเงินเดินครูแถมวันนี้ขายกระต่ายไปอีก20กว่าตัว ทำงาน2ที่ก็ดีแบบนี้แหละโฮ่ะๆๆๆฟ"

ควีนนั่งนับตังภายในร้านขายสัตว์เลี้ยงของเธอ เพราะวันนี้มีคนสั่งกระต่ายผ่านอินเทอร์เน็ตถึง25ตัว โดยลูกค้าบอกจะซื้อไปเลี้ยงเองและเพื่อนของลูกค้าก็ฝากซื้อด้วย โดยที่มุมห้อง มีบรีสที่กำลังกินสเต็กเนื้อสันชั้นดีอย่างเอร็ดอร่อย