the ghost girl บริษัทนักสืบ ตอนกำเนิดบริษัท

ตอนนี้ผ่านมาได้เกือบ4อาทิตย์แล้วหลังจากได้นางแบบสาวชื่อดังร่วมเป็นสมาชิกคนล่าสุด ซึ่งการมาของเธอนำมาทั้งกระแสและงานแต่ก็สร้างความลำบากให้พวกเธอไม่น้อย ทั้งบรรดาแฟนคลับของนางแบบสาว ทั้งพวกลูกค้าปลอมที่เข้ามาอย่างหวังผล"วันนี้มีงานเข้าเหรอ พี่ยีสต์"ลัลลลิลล์ถามแพรไหมที่เปิดประตูเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่อยู่ชั้นสองของบริษัทหลังจากที่ตื่นขึ้นมาแล้วอธิชาบอกว่าแพรไหมกำลังคุยงานกับลูกค้าอยู่"อือ""อย่าบอกนะว่าหาแมวอีก""ไม่จ้ะ""จริงเหรอคะ""แต่เป็นหมาแทน""โธ่เอ้ย ไอ้เราก็นึกว่าเป็นคดีซะอีก"ลัลลลิลล์ว่าพลางเบ้ปากอย่างขัดใจ จนคนเป็นพี่ต้องอดไม่ได้ที่จะหยีหัวเล่นด้วยความเอ็นดู"อย่าเลือกงานสิ ถึงจะเป็นแค่งานเล็กๆแต่มันก็คืองานนะ""ค่ะ ทราบแล้วค่ะพี่สาว""นี้ มีคนมาหรือเปล่า"อธิชาที่กำลังนั่งเช็คเพจรวมทั้งเว็บต่างๆที่พวกเธอโปรโมททิ้งไว้เงยหน้าขึ้นมาพลางมองคนที่มีศักดิ์เป็นพี่ทั้งสองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"ไม่เห็นมีใครมาเลยหนิ"ลัลลลิลล์ที่วิ่งลงไปข้างล่างตะโกนตอบกับอธิชา"เชื่อฉันสิ ฉันนับไม่ถึง5หรอก ต้องมีคนมาแน่"543ออด"พี่ลัน""เห็นไหมหล่ะ"อธิชาว่าพลางลุกขึ้นเพื่อไปหาลัทธลรรณพี่ชายของลัลลลิลล์ที่มีหน้าที่เป็นนายตำรวจ โดยไม่สนใจอาการเหวอของแพรไหม"วันนี้พี่มีข่าวดีมาบอก""อะไรเหรอค่ะ พี่ชายสุดหล่อ พี่ชายจะให้เราช่วยงานใช่ไหมเอย"ลัลลลิลล์ว่าพลางออดอ้อนพี่ชาย ด้วยความหวังว่าสักวันพี่ชายจะเห็นใจและให้บริษัทพวกเธอช่วยไขคดีที่ทางตำรวจไม่สามารถหาคำตอบได้"จะว่างั้นก็ได้"สองสาวร้องเย้ด้วยความดีใจ ส่วนอีกหนึ่งทำเพียงแค่ยิ้ม"ว่าแต่มันคืองานอะไรเหรอค่ะ""หาสมบัติหน่ะ""ฮะ""เพื่อนพี่มันคิดว่าบรรพบุรุษมันซ่อนสมบัติไว้ให้มัน มันเลยโทรไปปรึกษาพี่ แต่พวกเราก็รู้ใช่ไหมว่าคดีแบบนี้ตำรวจไม่รับแจ้งความ พี่เลยแนะนำว่าให้มันหานักสืบและแนะนำบริษัทพวกเราให้มัน แล้วพวกเราว่าไง"ทั้งสามนั่งฟังเงียบก่อนจะมองหน้ากันเมื่อถูกถามความคิดเห็น"รับแน่นอนสิค่ะ นี้เป็นคดีแรกของบริษัทเราเลยนะ"ลัลลลิลล์เป็นคนแรกที่โผลงออกมาก่อนจะมองแพรไหมที่กำลังคุ้นคิดอย่างขาดหวังเพราะเธอรู้ดีว่าแพรไหมเป็นแก่นร่วมที่ดีที่สุด"ยีสต์ ไม่มีปัญหาอยู่แล้วค่ะ เพียงแต่ต้องเคลียร์งานที่รับไว้ก่อน"ลัทธลรรณพยักหน้าเบาๆเชิงรับทราบก่อนจะหันหน้าไปทางอธิชาโดยที่มีลัลลลิลล์ที่มองทางเธอเป็นเชิงบอกให้เธอตกลงอยู่ก่อนแล้ว"ดาร์ท ยังไงก็ได้ค่ะ"เย้สิ้นคำพูดของเพื่อนร่วมทีมคนสุดท้ายลัลลลิลล์ก็ร้องด้วยความดีใจพลางกระโดดไปทั่วราวกับเด็กๆได้ของเล่นใหม่ จนคนเป็นพี่ชายต้องหลุดหัวเราะให้กับนิสัยเด็กๆของน้องสาว"งั้นพี่ไปก่อนนะ จะหมดเวลาพักแล้ว เจอกันวันมะรืนเดี๋ยวพี่ขับรถมารับ อย่าลืมเสื้อผ้าด้วยนะ""เก็บเสื้อผ้า"อธิชาโผงออกมาด้วยความตกใจก่อนที่เพื่อนทั้งสองจะกะโกนออกมาพร้อมกันด้วยความดีใจ"หมายความว่าเราจะไปสถานที่จริงเลยเหรอคะ""ครับ อย่าลืมเคลียร์งานด้วยนะ""ค่ะ โชคดีนะค่ะ"ทั้งสามว่าพลางโบกมือให้ลัทธลรรณด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนที่ลัลลลิลล์กับแพรจะพุ่งเข้าไปในบ้านและกอดกันตัวก้มเพราะดีใจกับงานที่ดี โดยมีอธิชาที่เดินเข้าไปร่วมวงด้วยหลังจากล็อคบริษัทเสร็จ ถึงแม้เธอจะมีอาการน้อยกว่าเพื่อนร่วมงานทั้งสองแต่เธอก็ดีใจไม่ต่างกันเลย