the ghost girl บริษัทนักสืบ ตอนกำเนิดบริษัท

7 ปีต่อมา
"ยายจ้า ยีสต์ไปก่อนนะจ๊ะ"
"จ๊ะ ดูแลตัวเองดีๆนะลูก"
"จ้าาา"
เสียงร่ำลาของยายหลานหยุดลงเมื่อรถยนต์คันงามจอดเทียบท่า ก่อนที่ผู้เป็นหลานจะขึ้นรถไปเพื่อมุ่งตรงไปสู่กรุงเทพฯ

ณ คฤหาสน์ สวัสดิ์กุล
"ยีสต์ ลูกยีสต์ของแม่"
เสียงของคุณหญิงดังขึ้นทันทีที่เสียงรถจอดลงที่หน้าบ้าน พร้อมกับปรี่เข้าไปกอดลูกสาวคนเล็กทันที
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะลูก"
"ค่ะ"
"เดี๋ยวเธอพาลูกยีสต์ของฉันไปที่ห้องนะจ๊ะ"
หลังจากกอดหอมลูกสาวจนพอใจแล้ว ผู้เป็นมารดาจึงปล่อยให้บุตรสาวเป็นอิสระ ก่อนจะบอกแม่บ้านที่อยู่แถวนั้นให้พาลูกขึ้นไปบนห้อง
"ค่ะ คุณหญิง"
"คุณหนู เชิญค่ะ"
หลังจากได้รับคำสั่งจากนายหญิงของบ้าน แม่บ้านสาวจึงรีบปฏิบัติตามทันที

"เป็นไง ชอบห้องไหม"
ในขณะที่ยีสต์กำลังสำรวจรอบห้องอยู่นั้น ก็มีเสียงผู้ให้กำเนิดอีกคนดังขึ้น
"ก็โอค่ะ"
หญิงสาวสะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะหันมาตอบคำถามของบิดาเมื่อตั้งสติได้
"แล้วนี้คิดไว้หรือยังว่าจะทำอะไร"
"ยังหรอกค่ะ"
"ดีแล้ว เพราะพ่อเตรียมตำแหน่งประธานบริษัทไว้ให้หนูแล้ว"
"อะไรนะค่ะ"
"ก็อย่างที่บอก"
"แต่หนู"
"เอาน่า ช่วยสานฝันพ่อหน่อยสิลูก"
"ฝันอะไรเหรอค่ะ"
"ฝักอยากเป็นนักสืบไง"
"งั้น บริษัทที่ว่าคือบริษัทนักสืบเหรอค่ะ"
"ถูกต้อง"
"งั้นแสดงว่าพ่อหานักสืบเก่งๆมาให้หนูแล้วสิ"
"มันเป็นหน้าที่หนูจ๊ะ"
ว่าเสร็จบิดาก็ออกจากห้องทิ้งไว้แต่ลูกสาวคนเล็กที่กำลังหน้าบึ้งอย่างไม่ค่อยพอใจกับการมัดมือชกครั้ง ก่อนจะพูดกับตัวเองในใจ
'ไม่เป็นไรหรอกยีสต์ ถือว่าเป็นการสานฝันให้พ่อก็แล้วกัน'