จำเลยแค้น...แสนรัก นิยายY

      Chapter 1

“ใครหน้าไหนที่มันทำให้น้องสาวฉันเป็นแบบนี้ ห๊า ! ” เสียงตะโกนทรงอำนาจของบุรุษร่างสูงสง่าดังลั่นขึ้นในโรงพยาบาลที่ขึ้นชื่อว่าบริการดีเป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศไทย เสียงตะโกนนั้นทำให้เหล่าบอดี้การ์ดสะดุ้งและตัวสั่นด้วยความเกรงกลัว ไม่เว้นแม้แต่บรรดาคนไข้และคนจำนวนไม่น้อยที่อยู่บริเวณห้องโถงของโรงพยาบาลยังสะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบเดินหนีไปจากบริเวณนั้นด้วยความรวดเร็ว

“ก่อนมาที่นี้ฉันก็บอกพวกแกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าให้คอยดูแลน้องสาวของฉันไว้ให้ดีๆนะ แล้วนี่มันอะไรกัน!!”ทาคุยะเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ คว้าคอเสื้อบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุดเข้ามาตะคอกใส่ด้วยอารมณ์โมโหเมื่อเห็นเหล่าบอดี้การ์ดที่ตัวเค้าส่งมาให้อารักษ์ขาน้องสาวของเค้ากลับทำเพียงเงียบและยืนก้มหน้าเท่านั้น ดีที่เลขาคนสนิทคว้าตัวคนเป็นนายได้ทัน ไม่อย่างนั้นอาจจะได้มีคนเข้าห้องฉุกเฉินอีกคนเป็นแน่ เพราะอารมณ์โมโหของทาคุยะรุนแรงยิ่งกว่าพายุดีเปรสชั่นเสียอีก

“ใจเย็นๆ ครับคุณทาคุยะ ผมว่าเราลองถามถึงสาเหตุที่ทำให้คุณหนูกวางเป็นแบบนี้ดีกว่าครับ” เรียวตะเลขาคนสนิทพร้อมพ่วงตำแหน่งบอดี้การ์ดส่วนตัวรีบเอ่ยกล่าวห้ามปรามอารมณ์เจ้านายหนุ่ม

ทาคุยะได้สติจึงขยับกายพร้อมกับสะบัดมือออกจากคอเสื้อของบอดี้การ์ดที่ตนขยุ้มไว้ เรียวตะได้จังหวะจึงถามเหล่าบอดี้การ์ดถึงสาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายกับทาคิโกะ หรือคุณหนูกวางที่เป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของเจ้าพ่อหนุ่ม

“เอ่อ คือว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นหลังจากที่คุณหนูกวางขึ้นไปหาคุณคริสโตเฟอร์ที่คอนโดครับ”บอดี้การ์ดรีบอธิบายสาเหตุให้เจ้านายของตนได้ฟัง ด้วยกลัวโทษทัณฑ์ที่จะเกิดขึ้น

“แล้วพวกนายไม่ได้ตามคุณกวางขึ้นไปด้วยเหรอ” เรียวตะซักไซ้ต่อทันที เขาชักจะรู้สึกว่าเรื่องนี้มันมีเรื่องไม่ชอบมาพากลบางอย่าง

“คือปกติเวลาที่คุณหนูกวางมาหาคุณคริสก็ไม่ให้พวกเราตามขึ้นไปด้วยครับ แต่ว่าครั้งล่าสุดก่อนที่จะเกิดเรื่องคุณกวางขึ้นไปบนคอนโดได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ลงมาแล้วก็สั่งให้พวกผมรีบพาเธอกลับโรงแรมครับ”บอดี้การ์ดเอ่ยพลางนึกถึงเรื่องราวในวันนั้น

“แล้วในวันนั้นคุณหนูแสดงสีหน้าหรือมีอะไรแปลกไปจากปกติหรือเปล่า”

“ครับ คุณหนูวิ่งร้องไห้ลงมาครับ พอผมถามว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครับ คุณหนูก็ส่ายหัวอย่างเดียวแล้วบอกให้พวกผมรีบพาเธอกลับครับ” พอเรียวตะได้ฟังก็หันหน้าไปมองเจ้านายของตนที่ยืนฟังอยู่ด้วยกันทันที ก่อนจะหันไปพยักหน้ากับบอดี้การด์ของทาคิโกะให้เล่าต่อ

“พอกลับมาถึงโรงแรมคุณหนูก็อยู่แต่ในห้องพักไม่ได้ออกไปไหนเลย จนผมเห็นว่าเลยเวลาของอาหารเย็นมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วคุณหนูก็ยังไม่ออกมาเสียที ทั้งที่ปกติคุณหนูจะเป็นคนตรงต่อเวลามาก ๆ ผมเห็นว่ามันผิดปกติเกินไป ผมเลยเรียกแม่บ้านมาเปิดประตูห้องให้ พอพวกเราเข้าไปก็พบคุณหนูนอนจมกองเลือดอยู่บนเตียงแล้วครับ” เมื่อได้ฟังจบ เส้นเลือดที่ขมับของเจ้าพ่อหนุ่มก็ปูดขึ้นมาทันทีจากการบดกรามด้วยความโมโห พยายามกลั้นอารมณ์ไม่ให้ทำอะไรวู่วาม

ทาคุยะ ภาณุวัฒน์ รอยต์ เจ้าพ่อมาเฟียหนุ่มชื่อดังที่อายุน้อยที่สุด ด้วยวัยเพียง 27 ปี มีน้องสาวเพียงคนเดียวคือ ทาคิโกะ ภาวิลัย รอยต์ มีกิจการหลายแห่งในเครือรอยต์คอมปานี กรุ๊ป เช่นโรงแรม , กาสิโน และกิจการส่งออกสินค้ามากมายหลายอย่าง ทั้งใน เอเชีย และอเมริกา มีบริษัทแม่อยู่ที่นิวยอรค์

ทาคุยะเป็นลูกครึ่งอเมริกา – ญี่ปุ่น มีเสี้ยวครึ่งไทยผสมอยู่เนื่องจากคุณย่าของทั้งทาคุยะและทาคิโกะเป็นคนไทยไปพบรักกับคุณปู่ที่เป็นชาวอเมริกาโดยกำเนิด

“ฉายาหล่อพิฆาตโลก” ที่สาวแท้และสาวเทียมกว่าค่อนโลกตั้งให้ ไม่ได้เกินความเป็นจริงเลยแม้แต่น้อย ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตร แต่ดุดันราวกับจ้าวซาตานลูซิเฟอร์ ดวงตาคมดุจพญาเหยี่ยว จมูกที่โด่งเป็นสันแข็งแรง ริมฝีปากที่หยักลึกเข้ารูปสมกับที่เป็นเสือร้ายที่ใครก็ตามจะต้องยอมสยบ ช่วงคางบึกบึน รับกับไหล่หนาที่กว้างอุดมไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ อย่างคนที่ดูแลสุขภาพอยู่เป็นประจำ บวกเข้ากับความสูงที่ร้อยแปดสิบปลาย ๆ ก็ทำให้หญิงสาวกว่าค่อนโลกต้องเอาไปนอนฝันถึงได้อย่างไม่อยากเย็นแล้ว

ชื่อเสียงด้านการควงและเปลี่ยนสาวไม่เคยซ้ำหน้า สาวเจ้าแต่ละคนของพ่อมาเฟียรูปหล่อนี่ก็ต้องไม่ธรรมดาตาม ต้องสวย หรู ดูดีมีระดับถึงจะได้เป็นคู่ควงของทาคุยะได้

พ่อของทาคุยะเสียชีวิตตั้งแต่ที่ทาคุยะอายุได้เพียง 18 ปี ทาคุยะจึงต้องเข้ามาสานต่อธุรกิจและสืบทอดตำแหน่งต่อจากผู้เป็นบิดา แต่ทาคุยะก็ได้พี่เลี้ยงที่ควบตำแหน่งเลขาและบอดี้การด์ไปในตัว อย่างเรียวตะคอยช่วยเหลือและดูแลมาตลอด เป็นคนที่รักหวงน้องสาวมาก ทาคุยะแทบคลั่งตอนที่ได้ยินข่าวของทาคิโกะผู้เป็นน้องสาว

ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออกพร้อมกับที่คุณหมอก้าวออกมา ทาคุยะรีบสาวเท้าก้าวเข้าไปหาทันที

“ขอโทษนะครับใครเป็นญาติของคนไข้ครับ” คุณหมอเอ่ยถามกับบุคคลที่ยืนมุงอยู่ด้านหน้าตน

“ผมครับๆ น้องสาวของผมเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ”ทาคุยะรีบปราดไปคว้าตัวนายแพทย์วัยกลางคน

ที่ออกมาจากห้องฉุกเฉินด้วยความรีบร้อน

“น้องสาวของคุณปลอดภัยแล้วครับ ตอนนี้หมอให้ยาสลบนอนหลับอยู่ในห้องพักฟื้น โชคดีที่คนไข้มาส่งทันก่อนที่จะเสียเลือดมากไปกว่านี้ครับ” นายแพทย์กล่าวเสียงเรียบกับบุรุษหนุ่มที่ยืนจับแขนเขา ไม่ได้มีความโมโหแม้แต่น้อยเพราะเค้าเจอเหตุการณ์เช่นนี้บ่อยจนชินเสียแล้ว เป็นปกติที่จะห่วงญาติพี่น้องของตน ก่อนจะกล่าวต่อ

“อาการเบื้องต้นที่หมอเห็นคือคนไข้กรีดข้อมือของตัวเองเป็นแผลลึกเหวอะหวะ เส้นเลือดใหญ่เสียหาย ค่อนข้างสาหัส แต่ตอนนี้ทางหมอได้จัดการซ่อมแซมเส้นเลือดใหญ่ส่วนที่เสียหายให้เรียบร้อยแล้ว อาการทางร่างกายตอนนี้ไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วง แต่ว่าหมอมีอีกเรื่องอยากจะคุยส่วนตัวกับญาติของคุณทาคิโกะหน่อยครับ”

ทาคุยะได้ฟังก็ไม่สบายใจด้วยกลัวน้องสาวของตนจะมีอาการแทรกซ้อน ก่อนจะหันไปพยักหน้ากับเรียวตะเพื่อส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายเดินตามตนเองและคุณหมอมาด้วย

ห้องพักของนายแพทย์ที่ทำการรักษาทาคิโกะ

“คุณหมอครับ น้องสาวผมมีปัญหาอะไรใช่ไหมครับคุณหมอ”ทาคุยะถามนายแพทย์ที่ตามเขามาคุยทันทีเมื่อพวกเค้าเข้ามาอยู่ในห้องเรียบร้อย

“ใช่ครับ เมื่อฟื้นขึ้นมาน้องสาวคุณอาจจะไม่ยอมรับรู้อะไรเลย อาจจะเป็นภาวการณ์ปิดกั้นหัวใจเมื่อส่วนของความรู้สึกมันทำงานหนักเกินไปจนถึงขีดสุด หมอคาดว่าที่น้องสาวคุณคิดสั้นนั้นอาจมีสาเหตุที่ทำให้เธอเสียใจมากจนช็อกครับ” นายแพทย์กล่าว คาดถึงสาเหตุที่ทำให้คนไข้ในความดูแลของเค้าคนนี้อาจคิดสั้น

“แล้วคุณหมอมีวิธีที่จะทำให้น้องสาวผมกลับมาเป็นอย่างเดิมไหมครับ เสียเงินเท่าไหร่ผมไม่ว่า ขอแค่น้องสาวผมกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็พอ”ทาคุยะถามคุณหมอด้วยความกังวลใจ

“หมอว่าคุณย้ายคุณทาคิโกะไปรักษาอาการที่โรงพยาบาล...ในแคลิฟอร์เนียดีกว่า ที่นั่นทางการแพทย์ด้านนี้มีแพทย์ที่เชี่ยวชาญกว่าทางนี้เยอะครับ”นายแพทย์เอ่ยแนะนำโรงพยาบาลที่ดีที่สุด ที่เชี่ยวชาญในการรักษาคนไข้ในด้านนี้ ที่ตั้งอยู่ในสหรัฐอเมริกา

“ทำตามที่คุณหมอแนะนำได้เลยครับ ด่วนที่สุดเลยนะคับ” ทาคุยะรีบบอกให้นายแพทย์รีบจัดการให้ทันที

พอคุณหมอเดินจากไป ทาคุยะก็เรียกเลขาคนสนิทมาสั่งการด้วยน้ำเสียงที่คนได้ฟังถึงกับหวั่นใจ

“เรียว จัดการไปสืบหามาซะว่าอะไรทำให้น้องสาวของชั้นต้องมาเป็นแบบนี้ ชั้นจะทำให้มันได้รู้สำนึกถึงการที่มันเข้ามาทำร้ายน้องสาวของชั้น จะทำให้มันยิ่งกว่าตกนรกอีก”

“ครับ คุณเสือ”

...................................................................................................................................................................................

เพิ่งลงนิยายเรื่องแรกครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ติชมได้เต็มที่ครับ

กระต่ายลอยคอ