Yakuza&Mafia นายยากูซ่าตัวร้าย กับ ยัยมาเฟียสุดโหด

          ณ ตึกบัญชาการของแก๊งมาเฟียในญีปุ่น...
     คนร้ายถูกจับเข้ามาในห้องบัญชาการที่ตกแต่งด้วยสีแดงเพลิง หน้าต่างถูกปิดด้วยม่านสีดำ ในห้องเป็นไฟนีออน สลัวๆ บนตึกสูง
      "จับได้แล้วสินะ"
     หญิงสาวหมุนเก้าอี้เข้ามาประจันหน้ากับผู้ร้าย ที่ตอนนี้เปลี่ยนจากเหงื่อตกเป็นสีหน้าสบายดี
     "นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็ผู้หญิงคนหนึ่งนี่เอง -..-"
     เมื่อผู้ร้ายเห็นเป็นผู้หญิงเลยสบายใจขึ้นมา
     "ไหนล่ะหัวหน้าแก๊งมาเฟีย?"
     "ฉันนี่แหละ หัวหน้าแก๊งมาเฟีย"
     หญิงสาวยิ้มอย่างภูมิอกภูมิใจ ที่แด๊ดดี้ของเธอมอบตำแหน่งนี้ให้
     "....ฮ่าๆๆ ผู้ตัวเล็กคนนี้เนี่ยนะหัวหน้ามาเฟีย? น่าขำว่ะ ฮ่าๆๆ"
     "เจ้าพวกนี้!"
     บอดี้การ์ดคนสนิทกำลังจะเปิดศึก แต่เจสสิก้าดันห้ามไว้ก่อน
     "มาเจรจากันดีๆ ดีกว่านะ"
     เจสสิก้าลุกขึ้นจากเก้าอี้สีดำ เดินตรงมายังผู้ร้ายที่มองเธอด้วยสายตาหื่นกาม แน่ละ! ฉันออกจะสวยเอ็กส์ขนาดนี้ ใครๆก็ต้องหลงกันเป็นธรรมดา โฮะๆๆ ^[]^
     "บอกฉันมาว่า ใครจ้างแกมาที่นี่?"
     "ไม่มี ฉันมาเอง!"
     "บอกมาดีๆ ฉันให้โอกาสนาย นับ1ถึง3...1!"
     "ไม่!"
     ให้ตายสิ! ปากแข็งชะมัด!
     "2...จะบอกไม่บอก"
     เจสสิก้าเปลี่ยนจากสีหน้ายิ้มแย้มเป็นสีหน้าอำมหิต ก่อนที่จะหยิบปืนสั้นขึ้นมาจ่อที่หัวคนร้าย พร้อมเหนี่ยวไกตั้งท่าจะยิง
     "ไม่บอกเว้ย---"
     ปัง!!
    สิ้นเสียงยิงปืนของมาเฟียสาว เธอเดินกลับมาที่โต๊ะทำงานด้วยอารมณ์หงุดหงิด
     "เก็บศพมันซะ แล้วออกไปให้พ้น"
      เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู ก่อนจะเผยยิ้มชั่วร้ายออกมา... 
       "นายหญิง....อย่าบอกนะว่า..."
     บอดี้การ์ดคนหนึ่งทำสีหน้ากังวลใจ ราวกับรู้ใจเจสสิก้าว่าเธอจะทำอะไร....
     "หึ!..."
     "Hello? เจน พี่คิดถึงน้องจุงเบยยย^w^"
     ....แป่ว! =_=;
     "อ๋อ งานจะเริ่มแล้วสินะ แค่นี้แล้วกัน ^3^ see you again จ้า จุ้บๆ"
     เจสสิก้าวางโทรศัพท์ลงก่อนที่จะสั่งให้บอดี้การ์ดเตรียมรถให้ เพื่อไปงานฉลองครบรอบ10ปี ของบริษัทน้องสาว...
 
          Talk [Jessica] Story
          ณ ตึกใหญ่กลางเมืองโตเกียว ร่างงามก้าวออกมาจากรถสปอร์ตคันหรู พร้อมกับเสียงชัตเตอร์ดังกระหน่ำ
          โฮะๆ ^[]^ ทั้งสวย ทั้งเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย แล้วยังเป็นนางแบบอีก ฮุๆ ชีวิต ดี๊ดี ^w^
     ฉันหันทุกองศาเพื่อให้ตากล้องทุกคนถ่ายฉันอย่างบ้าคลั่ง (เจสสิก้าบ้ากล้อง)
     "อะแฮ่มๆ - - พี่เจส พี่คงไม่อยู่ตรงนี้จนงานปิดใช่มั้ย?"
     "อาเร๊ะ? What? (' ')"
     "- - Good evening"
     ...กะ.....กรี้ด! =[]= 
     "เจนนี่! =[]= นั่นน้องหรอ!!??"
     ฉันมองร่างสูงของน้องสาวที่ตัดผมบ๊อบสั้น แต่งชุดสูท แถมใบหน้ายังเหมือนผู้ชายเป๊ะ! เสียงยังให้อีกต่างหาก...(ได้พ่อมาเยอะสินะ...)
     "ใช่ - - พี่ควรเข้าไปในงานได้แล้ว อย่าปล่อยให้แขกเขารอนาน"
     "อา...อืม =0="<<ยังไม่หายตะลึง
     ฉันเดินควงแขนน้องสาวสุดLoveเข้าไปในงาน อืม...=_=; สาวๆมองเจนตาเป็นมัน แล้วมองจิกให้ฉัน อย่างว่าพึ่งไปกินรังแตนมาอย่างนั้นแหละ...
     "พี่รอฉันอยู่นี่ก่อนนะ ฉันต้องไปเตรียมงาน"
     "ok ^^"
     ตุบ!
     ฉันล้มลงไปเพราะมีใครไม่รู้เดินมาชนฉันจากด้านหลัง
     "Hey you! เดินให้มันดีๆหน่อยสิ"
     "หือ..เธอนั่นแหละที่ไม่ดูตาม้าตาเรือเอง....ยัยเจส!"
     หา...ตานี่กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่ายัยเจส - - เดี๋ยวก่อนนะ...หน้าคุ้นๆ...
     "ไอ้หัวเม่น! =[]="
     อีตานี่ชื่อ ฮิโระ เป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน เขาเป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่า ชอบกลั่นแกล้งฉันตลอด เพราะเหตุผลที่ว่า 'ฉันขี้เหร่เกินไป'
     "ยัยขี้เหร่!=[]="
     "กรี้ด! >[]< อย่าบังอาจมาเรียกฉันแบบนี้นะ!"
     ฉันแผดเสียงเกิน180เดซิเบลออกไป คนทั้งงานหันมามองฉันเป็นตาเดียว
     "อุ่ย...อะ...I'm sorry ^v^;"
     ฮึ้ยยยยยย อีตาหัวเม่นทำให้ฉันหน้าแตกต่อหน้าประชาชี!(?) = = แค้นนี้ต้องชำระ!
     "อ๊ะ!"
     ฮิโระลากฉันออกมาจากงาน ไปคุยกันที่ระเบียงข้างนอก
     "นายบังอาจมากที่ทำให้หัวหน้ามาเฟียผู้นี้หน้าแตก! =[]="
     "แล้วไง? - -"
     กรี้ดดดด ไอ้หมอนี่! =[]= มันน่าฆ่าหมกส้วมทิ้งจริงๆ!
     "แล้วนายลากฉันมาที่นี่ทำไม!"
     "ขืนปล่อยให้เธออยู่นั่น งานคงเละพอดี -3-"
     ไอ้เส็งเคร็งนี่! =[]=
     "นายอยากตายนักใช่มั้ย ได้ ไปลงนรกเลยไป!"
     ฉันจัดการปล่อยหมัดไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา
     "ยัยกอลิล่านี่!=[]="
     "เอะอะโวยวายอะไรกัน..."
     เจนเดินเข้ามาคั่นกลางระหว่างฉันกับนายหัวเม่น ที่กำลังจะเปิดศึกชกต่อยกัน
     "อุ้ย! เจน เขาจะทำร้ายพี่ ทำร้ายสตรีผิดต่อกฎหมาย(?) =v="
     ฉันวิ่งเข้าไปกอดน้องสาวตัวเอง ทำท่าอ้อนวอนพร้อมบีบน้ำตาออกมา อิอิ =v= ฉันเล่นละครเก่งอยู่แล้ว ดูซีรีย์เยอะ ^0^
     "เหอะ! เอารางวัลตุ๊กตาทองไปเลยไป! = ="
     "อะไร! เดี๋ยวปั๊ด!"
     "พอได้แล้ว - -; งานกำลังจะเริ่มแล้ว ไปกันเถอะ เดี๋ยวงานฉันพังพอดี"
     "แบร่ :P"
     ฉันโดนน้องสาวลากเข้าไปในงาน แล้วก็ไม่วายที่จะยกนิ้วกลางให้ตาหัวเม่นพร้อมกับคำว่า Fuck you (แรงไปไหม)
 
          Talk [Hiro] Story
     "=[]= ยัยนี่! เดี๋ยวพ่อจับปล้ำซะนี่.. -//-"
     "อะไรนะ?"
     "เฮ้ย!"
     ผมสะดุ้งโหยง เมื่อจู่ๆ ยู เพื่อนสนิทของผม ก็โผล่ออกมาจากด้านหลัง
     "เมื่อกี้นายบอกว่า นายจะปล้ำเธองั้นหรอ? -0-"
     "กะ...ก็แหงสิ! -//- ยัยนั่นมันสวยเอ็กส์ขนาดนั้น เทียบกับตอนเด็กแล้วคนละอย่างกันเลย"
     "แต่นายมีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่หรอ? เอ...ถ้าจำไม่ผิด ชื่อ นาสึกิ ใช่มั้ย?"
     ผมชะงักไปซักพัก ก่อนจะร้อง'ใช่'ออกมา
     "แล้วนายจะนอกใจเธอเนี่ยนะ - -"
     "ฉันเลิกกับเธอไปนานแล้ว =0= (แน่นอนว่าโกหก)"
     "ไอ้หมอนี่...ร้ายชะมัด"
     "นายลืมไปแล้วหรือไงเพื่อน =v= ฉายาฉันน่ะ"
     "ครับๆ ไอ้เสือผู้หญิง = ="
     "Ladies and Gentlemen ยินดีต้อนรับสู่งานครบรอบ10ปีของบริษัทจำหน่ายเพชร ลูเบล"
     ผมเดินเลาะหาอะไรกินไปทั่วงาน ทั้งเบียร์ ทั้งไวน์ จัดเต็ม! เอิ้ก... โลกมันหมุนติ้วๆ @_@ เมาจนได้นะเรา
     ผมเดินโซเซไปมาเพื่อหาน้ำส้มมาดื่มแก้เมา อืม...หวานดีแห๊ะ นุ่มลิ้นดี =v=
     "อื้อ! อ่อยอ้านนนน (ปล่อยฉัน)"
     ห๊ะ? น้ำส้มพูดได้ เดี๋ยวนะ...
     "ยัยขี้เหร่! @[]@ เธอ เธอบังอาจแอบจูบฉันเวลาเมางั้นรึ!"
     "อีตาหัวเม่น! นาย...นาย! ไอ้เลว!=///="
     อืม...หวานดี อยากจูบอีก =v=
     "ชู๊บบบบ =3="
     "ม่ายยยย =[]="
     "ฮิโระ มีคนมาหานายน่ะ -*-"
     ยูเดินมาคั่นกลางระหว่างผมกับยัยขี้เหร่ อะไรกัน กำลังเคลิ้ม หึหึ -_,- 
     ผมเดินออกมานอกงาน ก่อนจะหยุดชะงัก เมื่อผมเห็นร่างเล็กกำลังมองมาที่ผม ใช่....เธอคือ
     "นาสึกิ?"
 
          Talk [Jessica] Story
          "แบร่ :P"
     ฉันเข้าไปในงานพร้อมน้องสาว ให้ตายสิ หมอนั่นกวนโอ้ยชะมัด -*- (ตัวเองนั่นแหละ!)
ฉันเดิยดุ่มๆไปทั่วงาน หวังจะหาอะไรอร่อยๆกินซักหน่อย อิอิ ก็มันหิวนี่นา
     "นั่นมัน!! *[]*"
     และแล้วฉันก็ไปสะดุดตากับสเต๊กหมูตรงหน้า หวา.. ยั่วน้ำลายชะมัด *p* รออะไรล่ะพี่น้อง โซ้ยโลด!
     "ง่ำ~ ^-(^" 
     หมับ!
     "เอ๊ะ?"
     ไม่ทันที่ฉันจะยัดคำที่สองใส่ปาก ก็มีใครไม่รู้มาดึงตัวฉันหันไป และ...
     'จุ้บ!'
     ....
     .......=[]=!
     อีตาหัวเม่นมันจูบฉัน! กรี้ด T^T อยากจะแผดเสียงออกไปซัก200เดซิเบล ฉันจะติดเชื้อแบคทีเรียจากปากอุบาทว์ของตานี่มั้ยเนี่ยยยย 
     "อื้อ! อ่อยอ้านนนน (ปล่อยฉัน)"
     ฉันพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนตานั่น พร้อมเสียงชัตเตอร์ที่ดังขึ้นรัวๆ ในที่สุดก็หลุดออกมาได้
      "ยัยขี้เหร่! @[]@ เธอ เธอบังอาจแอบจูบฉันเวลาเมางั้นรึ!"
     บ้านแกสิ!
     "อีตาหัวเม่น! นาย...นาย! ไอ้เลว!=///="
     ฉันหันไปมองตาเขียวปั๊ดใส่ตากล้องที่บังอาจถ่ายภาพอุบาทว์ๆนั่น ก่อนที่พวกมันจะสลายตัวไปที่อื่น หึ่ม...ถ้าเรื่องนี้ถึงแด๊ดดี้ฉันตายแน่ T0T
     "ชู๊บบบบ =3="
     "ม่ายยยย =[]="
     "ฮิโระ มีคนมาหานายน่ะ -*-"
     โอ้ สวรรค์ส่งเทพบุตรสวมแว่นมาช่วยฉันแล้ว~
     "เอ่อ.."
     "ผมชื่อ ยามาโมโตะ ยู"
     อีกฝ่ายยื่นมือมาให้ฉัน พร้อมกับโค้งคำนับอย่างสุภาพ
     "ฉัน เจสสิก้า ลูเบล"
     ฉันเอื้อมมือไปshake-handsกับเขา ก่อนที่จะมีเสียงประกาศจากน้องสาว
     "เรามีกิจกรรมฉลองครบ10ปีของบริษัทเรา นั่นก็คือ 'การประมูลชุดเครื่องเพชรทับทิม' ของใหม่ที่จะวางจำหน่ายในเดือนนี้"
     เครื่องเพชรถูกนำขึ้นมาบนเวที สร้อยเพชรทับทิมที่วางอยู่ตรงหน้า ช่างงดงามจริงๆ *^* 
     "ราคาเริ่มที่ 1ล้าน"
     "2ล้าน!"
     "ฉัน3ล้าน!"
     ทุกคนในงานเริ่มให้ราคาสูงขึ้นมาเรื่อยๆ ประมูลไปเถอะ! ฉันจะประมูลรวบเดียวจบเลย คอยดู!
     "ราคาหยุดที่ 3ล้าน มีใครจะประมูลต่อไหม?"
     เงียบ....
     หึๆ รอให้ถึงตอนที่นับ3แล้วฉันจะเสนอราคาพุ่งรวดไปเลย! ><
     "หนึ่ง"
     "สอง...ไม่มีใครประมูลต่อใช่มั้ย? สา.."
     "สิบล้า--"
     พรึ่บ!
     ไม่ทันที่จะพูดจบ อยู่ๆไฟในงานก็ดับลง พร้อมกับเสียงฮือฮาของผู้คนในงาน
     "เกิดอะไรขึ้น?"
     "ไฟดับงั้นหรอ?"
     อ่ะ...ไฟดับได้ถูกเวลามาก!  =[]=* หงุดหงิดเฟ้ย!
     "ขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบ--"
     "กรี้ด เครื่องเพชรหายไปแล้ว!"
     อะไรนะ!?
       ตอนที่1 END