Yakuza&Mafia นายยากูซ่าตัวร้าย กับ ยัยมาเฟียสุดโหด

          ณ ตึกบัญชาการของแก๊งมาเฟียในญีปุ่น...

     คนร้ายถูกจับเข้ามาในห้องบัญชาการที่ตกแต่งด้วยสีแดงเพลิง หน้าต่างถูกปิดด้วยม่านสีดำ ในห้องเป็นไฟนีออน สลัวๆ บนตึกสูง

      "จับได้แล้วสินะ"

     หญิงสาวหมุนเก้าอี้เข้ามาประจันหน้ากับผู้ร้าย ที่ตอนนี้เปลี่ยนจากเหงื่อตกเป็นสีหน้าสบายดี

     "นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็ผู้หญิงคนหนึ่งนี่เอง -..-"

     เมื่อผู้ร้ายเห็นเป็นผู้หญิงเลยสบายใจขึ้นมา

     "ไหนล่ะหัวหน้าแก๊งมาเฟีย?"

     "ฉันนี่แหละ หัวหน้าแก๊งมาเฟีย"

     หญิงสาวยิ้มอย่างภูมิอกภูมิใจ ที่แด๊ดดี้ของเธอมอบตำแหน่งนี้ให้

     "....ฮ่าๆๆ ผู้ตัวเล็กคนนี้เนี่ยนะหัวหน้ามาเฟีย? น่าขำว่ะ ฮ่าๆๆ"

     "เจ้าพวกนี้!"

     บอดี้การ์ดคนสนิทกำลังจะเปิดศึก แต่เจสสิก้าดันห้ามไว้ก่อน

     "มาเจรจากันดีๆ ดีกว่านะ"

     เจสสิก้าลุกขึ้นจากเก้าอี้สีดำ เดินตรงมายังผู้ร้ายที่มองเธอด้วยสายตาหื่นกาม แน่ละ! ฉันออกจะสวยเอ็กส์ขนาดนี้ ใครๆก็ต้องหลงกันเป็นธรรมดา โฮะๆๆ ^[]^

     "บอกฉันมาว่า ใครจ้างแกมาที่นี่?"

     "ไม่มี ฉันมาเอง!"

     "บอกมาดีๆ ฉันให้โอกาสนาย นับ1ถึง3...1!"

     "ไม่!"

     ให้ตายสิ! ปากแข็งชะมัด!

     "2...จะบอกไม่บอก"

     เจสสิก้าเปลี่ยนจากสีหน้ายิ้มแย้มเป็นสีหน้าอำมหิต ก่อนที่จะหยิบปืนสั้นขึ้นมาจ่อที่หัวคนร้าย พร้อมเหนี่ยวไกตั้งท่าจะยิง

     "ไม่บอกเว้ย---"

     ปัง!!

    สิ้นเสียงยิงปืนของมาเฟียสาว เธอเดินกลับมาที่โต๊ะทำงานด้วยอารมณ์หงุดหงิด

     "เก็บศพมันซะ แล้วออกไปให้พ้น"

      เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู ก่อนจะเผยยิ้มชั่วร้ายออกมา... 

       "นายหญิง....อย่าบอกนะว่า..."

     บอดี้การ์ดคนหนึ่งทำสีหน้ากังวลใจ ราวกับรู้ใจเจสสิก้าว่าเธอจะทำอะไร....

     "หึ!..."

     "Hello? เจน พี่คิดถึงน้องจุงเบยยย^w^"

     ....แป่ว! =_=;

     "อ๋อ งานจะเริ่มแล้วสินะ แค่นี้แล้วกัน ^3^ see you again จ้า จุ้บๆ"

     เจสสิก้าวางโทรศัพท์ลงก่อนที่จะสั่งให้บอดี้การ์ดเตรียมรถให้ เพื่อไปงานฉลองครบรอบ10ปี ของบริษัทน้องสาว...

 

          Talk [Jessica] Story

          ณ ตึกใหญ่กลางเมืองโตเกียว ร่างงามก้าวออกมาจากรถสปอร์ตคันหรู พร้อมกับเสียงชัตเตอร์ดังกระหน่ำ

          โฮะๆ ^[]^ ทั้งสวย ทั้งเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟีย แล้วยังเป็นนางแบบอีก ฮุๆ ชีวิต ดี๊ดี ^w^

     ฉันหันทุกองศาเพื่อให้ตากล้องทุกคนถ่ายฉันอย่างบ้าคลั่ง (เจสสิก้าบ้ากล้อง)

     "อะแฮ่มๆ - - พี่เจส พี่คงไม่อยู่ตรงนี้จนงานปิดใช่มั้ย?"

     "อาเร๊ะ? What? (' ')"

     "- - Good evening"

     ...กะ.....กรี้ด! =[]= 

     "เจนนี่! =[]= นั่นน้องหรอ!!??"

     ฉันมองร่างสูงของน้องสาวที่ตัดผมบ๊อบสั้น แต่งชุดสูท แถมใบหน้ายังเหมือนผู้ชายเป๊ะ! เสียงยังให้อีกต่างหาก...(ได้พ่อมาเยอะสินะ...)

     "ใช่ - - พี่ควรเข้าไปในงานได้แล้ว อย่าปล่อยให้แขกเขารอนาน"

     "อา...อืม =0="<<ยังไม่หายตะลึง

     ฉันเดินควงแขนน้องสาวสุดLoveเข้าไปในงาน อืม...=_=; สาวๆมองเจนตาเป็นมัน แล้วมองจิกให้ฉัน อย่างว่าพึ่งไปกินรังแตนมาอย่างนั้นแหละ...

     "พี่รอฉันอยู่นี่ก่อนนะ ฉันต้องไปเตรียมงาน"

     "ok ^^"

     ตุบ!

     ฉันล้มลงไปเพราะมีใครไม่รู้เดินมาชนฉันจากด้านหลัง

     "Hey you! เดินให้มันดีๆหน่อยสิ"

     "หือ..เธอนั่นแหละที่ไม่ดูตาม้าตาเรือเอง....ยัยเจส!"

     หา...ตานี่กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่ายัยเจส - - เดี๋ยวก่อนนะ...หน้าคุ้นๆ...

     "ไอ้หัวเม่น! =[]="

     อีตานี่ชื่อ ฮิโระ เป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน เขาเป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่า ชอบกลั่นแกล้งฉันตลอด เพราะเหตุผลที่ว่า 'ฉันขี้เหร่เกินไป'

     "ยัยขี้เหร่!=[]="

     "กรี้ด! >[]< อย่าบังอาจมาเรียกฉันแบบนี้นะ!"

     ฉันแผดเสียงเกิน180เดซิเบลออกไป คนทั้งงานหันมามองฉันเป็นตาเดียว

     "อุ่ย...อะ...I'm sorry ^v^;"

     ฮึ้ยยยยยย อีตาหัวเม่นทำให้ฉันหน้าแตกต่อหน้าประชาชี!(?) = = แค้นนี้ต้องชำระ!

     "อ๊ะ!"

     ฮิโระลากฉันออกมาจากงาน ไปคุยกันที่ระเบียงข้างนอก

     "นายบังอาจมากที่ทำให้หัวหน้ามาเฟียผู้นี้หน้าแตก! =[]="

     "แล้วไง? - -"

     กรี้ดดดด ไอ้หมอนี่! =[]= มันน่าฆ่าหมกส้วมทิ้งจริงๆ!

     "แล้วนายลากฉันมาที่นี่ทำไม!"

     "ขืนปล่อยให้เธออยู่นั่น งานคงเละพอดี -3-"

     ไอ้เส็งเคร็งนี่! =[]=

     "นายอยากตายนักใช่มั้ย ได้ ไปลงนรกเลยไป!"

     ฉันจัดการปล่อยหมัดไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา

     "ยัยกอลิล่านี่!=[]="

     "เอะอะโวยวายอะไรกัน..."

     เจนเดินเข้ามาคั่นกลางระหว่างฉันกับนายหัวเม่น ที่กำลังจะเปิดศึกชกต่อยกัน

     "อุ้ย! เจน เขาจะทำร้ายพี่ ทำร้ายสตรีผิดต่อกฎหมาย(?) =v="

     ฉันวิ่งเข้าไปกอดน้องสาวตัวเอง ทำท่าอ้อนวอนพร้อมบีบน้ำตาออกมา อิอิ =v= ฉันเล่นละครเก่งอยู่แล้ว ดูซีรีย์เยอะ ^0^

     "เหอะ! เอารางวัลตุ๊กตาทองไปเลยไป! = ="

     "อะไร! เดี๋ยวปั๊ด!"

     "พอได้แล้ว - -; งานกำลังจะเริ่มแล้ว ไปกันเถอะ เดี๋ยวงานฉันพังพอดี"

     "แบร่ :P"

     ฉันโดนน้องสาวลากเข้าไปในงาน แล้วก็ไม่วายที่จะยกนิ้วกลางให้ตาหัวเม่นพร้อมกับคำว่า Fuck you (แรงไปไหม)

 

          Talk [Hiro] Story

     "=[]= ยัยนี่! เดี๋ยวพ่อจับปล้ำซะนี่.. -//-"

     "อะไรนะ?"

     "เฮ้ย!"

     ผมสะดุ้งโหยง เมื่อจู่ๆ ยู เพื่อนสนิทของผม ก็โผล่ออกมาจากด้านหลัง

     "เมื่อกี้นายบอกว่า นายจะปล้ำเธองั้นหรอ? -0-"

     "กะ...ก็แหงสิ! -//- ยัยนั่นมันสวยเอ็กส์ขนาดนั้น เทียบกับตอนเด็กแล้วคนละอย่างกันเลย"

     "แต่นายมีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่หรอ? เอ...ถ้าจำไม่ผิด ชื่อ นาสึกิ ใช่มั้ย?"

     ผมชะงักไปซักพัก ก่อนจะร้อง'ใช่'ออกมา

     "แล้วนายจะนอกใจเธอเนี่ยนะ - -"

     "ฉันเลิกกับเธอไปนานแล้ว =0= (แน่นอนว่าโกหก)"

     "ไอ้หมอนี่...ร้ายชะมัด"

     "นายลืมไปแล้วหรือไงเพื่อน =v= ฉายาฉันน่ะ"

     "ครับๆ ไอ้เสือผู้หญิง = ="

     "Ladies and Gentlemen ยินดีต้อนรับสู่งานครบรอบ10ปีของบริษัทจำหน่ายเพชร ลูเบล"

     ผมเดินเลาะหาอะไรกินไปทั่วงาน ทั้งเบียร์ ทั้งไวน์ จัดเต็ม! เอิ้ก... โลกมันหมุนติ้วๆ @_@ เมาจนได้นะเรา

     ผมเดินโซเซไปมาเพื่อหาน้ำส้มมาดื่มแก้เมา อืม...หวานดีแห๊ะ นุ่มลิ้นดี =v=

     "อื้อ! อ่อยอ้านนนน (ปล่อยฉัน)"

     ห๊ะ? น้ำส้มพูดได้ เดี๋ยวนะ...

     "ยัยขี้เหร่! @[]@ เธอ เธอบังอาจแอบจูบฉันเวลาเมางั้นรึ!"

     "อีตาหัวเม่น! นาย...นาย! ไอ้เลว!=///="

     อืม...หวานดี อยากจูบอีก =v=

     "ชู๊บบบบ =3="

     "ม่ายยยย =[]="

     "ฮิโระ มีคนมาหานายน่ะ -*-"

     ยูเดินมาคั่นกลางระหว่างผมกับยัยขี้เหร่ อะไรกัน กำลังเคลิ้ม หึหึ -_,- 

     ผมเดินออกมานอกงาน ก่อนจะหยุดชะงัก เมื่อผมเห็นร่างเล็กกำลังมองมาที่ผม ใช่....เธอคือ

     "นาสึกิ?"

 

          Talk [Jessica] Story

          "แบร่ :P"

     ฉันเข้าไปในงานพร้อมน้องสาว ให้ตายสิ หมอนั่นกวนโอ้ยชะมัด -*- (ตัวเองนั่นแหละ!)

ฉันเดิยดุ่มๆไปทั่วงาน หวังจะหาอะไรอร่อยๆกินซักหน่อย อิอิ ก็มันหิวนี่นา

     "นั่นมัน!! *[]*"

     และแล้วฉันก็ไปสะดุดตากับสเต๊กหมูตรงหน้า หวา.. ยั่วน้ำลายชะมัด *p* รออะไรล่ะพี่น้อง โซ้ยโลด!

     "ง่ำ~ ^-(^" 

     หมับ!

     "เอ๊ะ?"

     ไม่ทันที่ฉันจะยัดคำที่สองใส่ปาก ก็มีใครไม่รู้มาดึงตัวฉันหันไป และ...

     'จุ้บ!'

     ....

     .......=[]=!

     อีตาหัวเม่นมันจูบฉัน! กรี้ด T^T อยากจะแผดเสียงออกไปซัก200เดซิเบล ฉันจะติดเชื้อแบคทีเรียจากปากอุบาทว์ของตานี่มั้ยเนี่ยยยย 

     "อื้อ! อ่อยอ้านนนน (ปล่อยฉัน)"

     ฉันพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนตานั่น พร้อมเสียงชัตเตอร์ที่ดังขึ้นรัวๆ ในที่สุดก็หลุดออกมาได้

      "ยัยขี้เหร่! @[]@ เธอ เธอบังอาจแอบจูบฉันเวลาเมางั้นรึ!"

     บ้านแกสิ!

     "อีตาหัวเม่น! นาย...นาย! ไอ้เลว!=///="

     ฉันหันไปมองตาเขียวปั๊ดใส่ตากล้องที่บังอาจถ่ายภาพอุบาทว์ๆนั่น ก่อนที่พวกมันจะสลายตัวไปที่อื่น หึ่ม...ถ้าเรื่องนี้ถึงแด๊ดดี้ฉันตายแน่ T0T

     "ชู๊บบบบ =3="

     "ม่ายยยย =[]="

     "ฮิโระ มีคนมาหานายน่ะ -*-"

     โอ้ สวรรค์ส่งเทพบุตรสวมแว่นมาช่วยฉันแล้ว~

     "เอ่อ.."

     "ผมชื่อ ยามาโมโตะ ยู"

     อีกฝ่ายยื่นมือมาให้ฉัน พร้อมกับโค้งคำนับอย่างสุภาพ

     "ฉัน เจสสิก้า ลูเบล"

     ฉันเอื้อมมือไปshake-handsกับเขา ก่อนที่จะมีเสียงประกาศจากน้องสาว

     "เรามีกิจกรรมฉลองครบ10ปีของบริษัทเรา นั่นก็คือ 'การประมูลชุดเครื่องเพชรทับทิม' ของใหม่ที่จะวางจำหน่ายในเดือนนี้"

     เครื่องเพชรถูกนำขึ้นมาบนเวที สร้อยเพชรทับทิมที่วางอยู่ตรงหน้า ช่างงดงามจริงๆ *^* 

     "ราคาเริ่มที่ 1ล้าน"

     "2ล้าน!"

     "ฉัน3ล้าน!"

     ทุกคนในงานเริ่มให้ราคาสูงขึ้นมาเรื่อยๆ ประมูลไปเถอะ! ฉันจะประมูลรวบเดียวจบเลย คอยดู!

     "ราคาหยุดที่ 3ล้าน มีใครจะประมูลต่อไหม?"

     เงียบ....

     หึๆ รอให้ถึงตอนที่นับ3แล้วฉันจะเสนอราคาพุ่งรวดไปเลย! ><

     "หนึ่ง"

     "สอง...ไม่มีใครประมูลต่อใช่มั้ย? สา.."

     "สิบล้า--"

     พรึ่บ!

     ไม่ทันที่จะพูดจบ อยู่ๆไฟในงานก็ดับลง พร้อมกับเสียงฮือฮาของผู้คนในงาน

     "เกิดอะไรขึ้น?"

     "ไฟดับงั้นหรอ?"

     อ่ะ...ไฟดับได้ถูกเวลามาก!  =[]=* หงุดหงิดเฟ้ย!

     "ขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบ--"

     "กรี้ด เครื่องเพชรหายไปแล้ว!"

     อะไรนะ!?

       ตอนที่1 END