ลุ้นรักกับไอดอล

     มื้อเช้าของวันนี้ เป็นโจ๊กร้อนๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะสองชาม นเดินลงมาจากบันไดบ้าน สายตาก็สอดส่องมองหาพ่อกับแม่ของเขา ก่อนที่จะหันมาถามสาวใช้ที่กำลังถูโต๊ะอาหาร 
"แม่กับพ่อออกไปทำงานแล้วหรอครับ"นิคเอ่ยถามอย่างสุภาพ
สาวใช้คนดังกล่าวเงยหน้าขึ้นมาพร้อมยิ้มให้กับนิค "คะ คุณผู้หญิกับคุณผู้ชาย เพิ่งออกไปได้เมื่อครู่นี้เองคะ"
"อ้อ.. งั้นผมวานเอาโจ๊กนี้ไปให้ผมที่ศาลานั่งเล่นตรงสวนของบ้านด้วยนะครับ แล้วถ้าต้นสนลงบอกเขาว่าให้ตาผมไป"นิคสั่ง
"ให้ยกไปทั้งสองชามเลยมั้ยคะ"สาวใช้ถาม
"แค่ชามเดียวพอครับ"นิคยิ้มให้ ก่อนจะเดินไปที่สวนหน้าบ้าน ที่ถูกประดับไม้ดอก ไม่ปนะดับหลากหลายชนิด นิคก้าวเท้าตรงดิ่งมาที่ศาลานั่งเล่น ที่ถูกตกแต่งแบบไทย ด้วยไม้แกะสลักอย่างดี สั่งทำโดยช่างมืออาชีพ ที่สมภพเป็นคนออกแบบด้วยตัวเอง 
ต้นสนเดินลงมาจากชั้นสอง พร้อมกับมองหาคนรอบๆ จนสาวใช้คนนคงเดินเข้ามาหา
"คุณหนูนิคบอกว่าให้คุณตามเขาไปที่ศาลาน่ะค่ะ"สาวใช้บอก
"อ้อ ขอบคุณครับ"
สาวใช้พยัคหน้ายิ้มให้อย่างเป็นมิตร ก่อนที่จะเดินไปทำหน้าทีของตัวเองต่อ
ต้นสนเดินออกมาหน้าบ้าน พร้อมกับมองสวนหน้าบ้านไปรอบๆ ตั้งแต่มาถึงที่นี่เขายังไม่เคยได้มีโอกาสชมสวนที่บ้านหลังนี้แบบเต็มๆ ดูสักครั้งเลย ต้นสนเดินชมสวนไปเรื่อยๆ ยิ่งทำให้นึกถึงรีสอร์ทของเขา จะว่าไปบ้านของเน็ตไอดอลจอมหื่นนี่ก็สวยดีเหมือนกันนะเนี่ย
ต้นสนสักเกตุเห็นนิคที่กำลังนั่งเล่นมือถือบนศาลา ที่กำลังมีสาวใช้คนนึงเดินออกมาพอดี ต้นสนรีบเนเข้าไปหาด้วยท่าทีระแวง
"นายให้ตามมาที่นี่ทำไม"ต้นสนถาม
นิคถึงกับล่ะสายตาจากมือถือ พร้อมกับมองต้นสน แต่ต้นสนกลับหันหน้าหนีไปทางอื่น
จะหื่นใส่เราอีกมั้ยเนี่ย !!
"กินๆๆ โจ๊กจะเย็นหมดแล้ว"นิคพูดพร้อมกับเอามือคนโจ๊กในชาม
"แล้วของฉันล่ะ !!"เด็กหนุ่มเลิกคิ้วสูง มองด้วยความสงสัย
นิคชี้มาที่ชาม"ก็นี่ไง กินด้วยกัน พอดีว่าแม่บ้านบอกว่าจานชามที่บ้านยังล้างไม่เสร็จอ่ะ"นิคยิ้มหวานให้
ต้นสนเพียงแค่มองก็รู้แล้วว่านิคคิดอะไร
"แล้วช้อนอ่ะ อย่าบอกนะว่า..."
"ช้อนก็ยังล้างไม่เสร็จ แก้วน้ำก็ด้วย"นิคพูดดักคอ
"เฮ้ย!! แบบนี้ก็จูบทางอ้อมอ่ะดิ"ต้นสนเผลอหลุดปากแบบไม่รู้ เขารีบเอามือปิดปากแทบไม่ทัน
นิคส่งสายตาและยิ้มให้ต้นสนแบบเจ้าเล่ห์
"จูบกันจริงๆ ยังทำมาแล้วเลย...มากกว่านั้นก็เคย แค่นี้ทำเป็น.."
"หุบปาก !! นายนี่ เป็นเน็ตไอดอลได้ไงเนี่ย จับฉลากมากป่ะ ห๊ะ!!"
"จงภูมิใจเหอะ มีผู้หญิง เก้ง กวาง มากมาย ที่อยากให้ฉันทำ แบบที่ทำกับนาย ตั้งมากมายแต่ไม่มีใครได้รับโอกาสดีๆ แบบนั้นหรอก"
"ทำแบบไหน ว่ามาสิ้"
"ก็แบบ...."นิคกวาดสายตามองต้นสน
"ไอ้บ้า !!"ต้นสนรีบต่อว่า
"ว่าเค้าทำไมอ่ะครับ ที่ร๊ากกก"นิคพูด
"ที่รักไร อย่ามาพูดแบบนี้นะเว้ย เดี๋ยวใครมาได้ยินจะเข้าใจผิดหมด"ต้นสนบอก
"แหม...เรียกแค่นี้ทำเป็นโวยวาย เดี๋ยวอีกหน่อย นายจะเรียกฉันว่าที่รักแบบไม่ขาดปากเลย"
"ว่าไงนะ ไอ้.."ต้นสนยังไม่ทันพูด นิครีบตักโจ๊กใส่ปากต้นสนอย่างรวดเร็ว
"ห๊ะ ตะกี้จะพูดไรนะ?"นิคแกล้งถาม
ต้นรีบกลืนโจ๊กในปาก"ฉันจะด่านายว่า ไอ้..."นิคตักโจ๊กใส่ปากต้นสนอีกรอบ
"หม่ำๆๆๆ กินนะซะคนดีนะ"นิควางช้อนลงในชาม"ตะกี้จะพูดไรนะ !?"
ต้นสนกลืนโจ๊กลงคอ"ไม่มีล่ะ"
"อ่ะ อีกคำ!!"นิครีบตักโจ๊ก
"หยุด !!"ต้นสนพูดปุ๊ป นิครีบวางช้อน"ฉันไม่พูดไรล่ะ นายก็กินบ้างดิ ไม่มีข้าวเช้าเดี๋ยวไม่มีแรงหรอก"
"เป็นห่วงหรอ"
"ใช่ดิว่ะ"
"ง่อวววววว"
"เอ้ยยยย ไม่ใช่ๆๆ ฉันหมายความว่า..ว่า ถ้านายตายห่าไปตรงนี้ ฉันจะแย่เอาไง"
"ไม่อยากให้เค้าตายตรงนี้ หมายความว่า.. อยากให้อยู่ด้วยกันนานๆ หราาา"
"โว้ยยย เอาที่..."ต้นสนจะพูดต่อ แต่นิคมองพร้อมทำหน้ากวน
"เอาที่สบายใจเลยล่ะกัน"ต้นสนนั่งพิงกับเก้าอี้ พร้อมถอนหายใจ เถียงกับตานี่ทีไรเหนื่อยใจทุกที
ต้นสนหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
"เอาที่สบายใจ...งั้นบอกทุกคนว่านายเป็นเมียเราล่ะกัน"
'พรวดดดดดดดดดดด' ต้นสนเผลอพ่นน้ำใส่หน้านิคเต็มๆ
"ฮ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ขอโทษๆๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะเรา"ต้นสนนั่งหัวเราะ
นิคทำหน้าเซ็ง พร้อมกับเอาผ้าขึ้นมาเช็ด และตักโจ๊กกิน ขณะที่ต้นสนยังนั่งหัวเราะสะใจ
 
 
"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย ฟินหนักมาก ฟินจริงๆ อ๊ายยยยย"หนูดีกรี๊ดลั่นบ้าา กระโดดดีใจอยู่กลางบ้านจนอาม่าของเธอต้องหันมาถาม ด้วยสีหน้าไม่พอใจ
"โอ้ย อาหมวยใครเหยียบเท้าลื้อ ห๊า ร้องซะดัง"อาม่าถามพร้อทเอามืออุดหู
"ก็พี่นิคสิอาม่า พี่นิคมาไลค์ไอจีหนูดีด้วย กรี๊ดดดดดดดดดด ดีใจจังเลย"
"โอ๊ยยย อาหมวยไปแหกปากที่อื่นได้มั้ย อั๊วะรำคาญ"อามาต่อว่า มือยังคงอัดหู
"โห้ อาม่าอ่ะ...หนูดีไปข้างนอกก็ได้"หนูเดินออกจากบ้าน ยังไม่ทันที่จะเปิดปนะตูหน้าบ้าน เธอก็เห็นธีร์เพื่อนซี้ต้นสนมายืนรออยู่หน้าบ้าน
"อ้าว ธีร์มาไงอ่ะ แล้วมานานยัง ทำไมไม่กดกริ่งล่ะหนูดีจะได้เดินมาต้อนรับ"หนูดีถาม
"เพิ่งมาถึงอ่ะ พอดีว่าจะมาชวนไปนั่งรถเล่นด้วยกัน ไปมั้ย"ธีร์ถาม
"ไปสิๆๆ หนูดีกำลังเบื่อๆ พอดีเลย เนี่ยเพิ่งโดนอาม่าบ่นมา"หนูดีทำหน้าเซ็ง ที่เพิ่งถูกขัดจังหวะความฟินไปเมื่อครู่
"งั้นไปกัน"ธีร์พูดจบ หนูดีไม่รอช้ารีบเปิดประตูบ้านตรงไปที่รถมอไซค์ของธีร์ทันที
นิคและต้นสนเดินกลับเข้ามาในบ้าน หลังจากกินโจ๊กที่สวนเสร็จ ก่อนที่นิคจะหันมามองต้นสน และจับที่บ่สของต้นสนเบาๆ แต่ถึงอย่างงั้นเด็กหนุ่มก็ยังสะดุดโยงอย่างตกใจ
"มาจับทำไม หรือว่า... นายจะทำไรฉันอีก"ต้นสนรีบเอามือกุมเป้า
"โห่ ไม่ทำหรอก เรื่องแบบนั้นอ่ะทำเมื่อไรก็ได้"ต้นสนได้ยินถึงกับตาโตด้วยความตกใจ ทำเมื่อไรก็ได้หมายความว่าไงกัน
"วันนี้เพื่อนฉันจะมาบ้าน นายอย่าทำตัวบ้าๆ บอๆ อยู่นิ่งๆ ไว้นะ เข้าใจมั้ย"นิคบอก
"มีสิทธิไรมาสั่งไม่ทราบ ห๊ะ"ต้นสนปัดมือนิคที่บ่าออก
นิคกอดต้นสนไว้แน่น และพยายามดึงเด็กหนุ่มใกล้ตัว"สิทธิของ แฟน ไง"
"บ้า!! ใครแฟนนาย ไม่ใช่นะ"ต้นสนพยายามดิ้น
"ก็นายไง แฟนฉันอ่ะ"นิคกอดแน่น
"ไม่ใช่เว้ยยย นู่นแฟนนายคือพริมนู่นนน ไม่ใช่ฉันเว้ย"ต้นสนพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นนิคยิ่งกอดแน่น
"เออน่ะ เดี๋ยวก็ได้เป็นแล้ว สัญญาว่าจะให้เป็นเมียหลวงเลย"นิคบอก
"ไอ้บ้าาาา ปล่อยเลยนะ ถ้าปล่อยฉันจะ...จะ... โว้ยยย ปล่อยยย"ต้นสนพยายามดิ้น นิคจำใจต้องปล่อยจนต้นสนล้มหงายท้องไป
"ปล่อยเบาๆ ดิ๊ โห่...เจ็บนะ"ต้นสนกำลังจะลุกขึ้นจากพื้น แต่นิคยื่นมือส่งมาให้
ทันทีที่ต้นสนเห็นนิคยื่นมือมา บรรยากาศก็ราวกับละครไทยที่พยายามยื่นมาช่วยนางเอกที่กำลังล้มยังไงอย่างงั้น สายตาของนิคดูอบอุ่นน่ามองกว่าทุกครั้ง ใบหน้าของเขาช่างงดงามรางกับเจ้าชายที่เดินออกในนิยายอย่างบอกไม่ถูก ดวงตาของนิคที่ต้นสนเผลอไปสบตาเข้า ทำเอาจิตใจแทบจะละลายมันซะตรงนั้น
"จับมือฉันสิ"นิคพูดปุ๊ป ต้นสนก็ได้สติหลังจากที่เคลิบเคลิ้มไปแบบไม่รู้ตัว
แต่แทนที่ต้นสนจับมือนิคและลุกขึ้น เขากับจับมือนิคและฉุดนิคให้ลมลง ส่วนตัวเขาก็ลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว
"เฮ้ย !! ไรเนี่ย อุตส่าห์จะช่วย"นิคพูด
"ฮ่าๆๆ ก็นายทำให้ฉันล้มก่อนนิ โดนบ้างล่ะเป็นไงล่ะ ฮ่าๆๆๆ"ต้นสนหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนที่จะยื่นมือไปให้นิค
"อ้ะๆๆ หายกันเนอะ จับมือฉันดิ"ต้นสนมือให้นิค
นิคจับมือของต้นสนและฉุดมาอย่างแรง จนเด็กไม่ทันตั้งตัว ล้มไปคร่อมตัวนิคอย่างรวดเร็ว ในที่สุดทั้งสองก็สบตากันอีกครั้ง... คราวนี้ใบหน้าของเขาใกล้กันกว่าเดิม
ทั้งสองมองตากันอยู่นาน ยิ่งทำให้หัวใจของนิคเต้นแรงขึ้นเมื่อสบตากับเด็กหนุ่มตรงหย้า ต้นสนเองก็ไม่อ่อนไหวไม่แพ้กัน ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่า ความห้าว ความกวนของเขา รวมทั้งความเป็นชายต้องสลายไปเพราะความหล่อของนิคคนเดียว... หรือว่าเขาจะลองเปิดใจคบกับนิคดูจะดีมั้ยนะ...
"ตาสวยนะเนี่ย"นิคพูดขึ้น
"บ้า!! นายนี่มันแย่จริงๆ ทำฉันล้มอีกล่ะ"ต้นสนพูดจบ นิคก็จับต้นสนหอมแก้ม ทำเอาเด็กหนุ่มตาโตเบิกกว้าง
"ห๊อมหอม แฟนใครเนี่ย น่ารักไม่พอ แก้มยังหอม แถมไอ้นั้นก็ยัง.."นิคพูดยังไม่จบ ต้นสนรีบดันหน้านิคออกด้วยความเขิน พร้อมกับลุกขึ้น
"บ้า นายนี่มันหื่นตัวพ่อชัดๆ อ่ะ"ต้นสนพูด
'กริ่งงงงงงงงงงงงง' เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น เป็นสัญญาที่บอกว่ามีคนมา 
นิคถอนหายใจ มาแล้วไง...บุคคลที่เขาไม่อยากเจอ
 
อาร์ท เดินเข้ามาในบ้านของนิค ทั้งสองเดินเข้ามาประจันหน้ากัน ราวกับจะเปิดศึกฆ่ากันให้ตายซะตรงนั้น ทั้งคู่เคยสนิทกันก็จริง แต่ความสัมพันธ์เปลี่ยนไปเมื่อนิคกลายเป็นเน็ตไอดอลที่โด่งดังกว่าอาร์ท แม้ว่าทั้งคู่จะโด่งดังมาพร้อมกัน แต่ด้วยความที่นิคมีความหล่อเหลามากกว่า จึงมีฐานแฟยคลับเยอะกว่าอาร์ท ยิ่งมีงานในวงการรุมล้อมมาก
กระแสของนิคก็ยิ่งดีขึ้นเรื่อยๆ แฟนคลับก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามาแบบไม่ขสดวาย ส่วนอาร์มกลายเป็นแค่คนดังธรรมดา ที่คนเห็นอาจจะแค่ทัก ขอถ่ายรูป และเดินผ่านไป คงไม่เหมือนกับนิคที่แค่คนเห็นในที่สาธารณะ ก็พากันวิ่งกรูเข้าไปหาแบบไม่ต้องคิด ด้วยความที่นิคดังกว่าอาร์ทจึงอิจฉา และก็พยายามหาเรื่อวนิคมาตลอด จนสุดท้ายทั้งคู่ก็แตกคอกัน และตัดขาดความเป็นเพื่อนในที่สุด
"มาทำไรที่นี่ว่ะ"นิคถามด้วยน้ำเสียงห้วน ที่บ่งบอกชัดเจนง่าไม่อยากต้อนรับเท่าไร
"เปล่า ที่ฉันมาก็บอกในไลน์แล้วไง ว่าอยากมาเยี่ยมเพื่อนเก่าเฉยๆ"อาร์ทตอบ
"อืม.."นิคตอบแบบไม่อยากใส่ใจ
อาร์ทเหล่สายตาไปมองต้นสนที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก เด็กผู้ชายที่ดูท่าทางห้าวๆ หน้าตาบ้านๆ ไม่ผิดแน่นั่นคือ ต้นสน เด็กหนุ่มที่ขวัญเล่าว่านิคห่วงนักห่วงหนา
"นั่นคือใครหรอ"อาร์ทแกล้งถาม
"ต้นสน...เพื่อนอ่ะ"นิคตอบแบบไม่เต็มใจ
ต้นสนยิ้มทักทายให้อาร์ท อาร์ทก็ยิ้มตอบ พร้อมเริ่มแผนการณ์ทันที
"งั้นฉันขอคุยกับเพือนใหม่ของนายหน่อยสิ... อยากทำความรู้จัก"อาร์ทพูด
ในใจนิคอยากจะปฏิเสธและไล่อาร์ทไป แต่ก็กลัวว่าจะเสียมารยาท เขาได้แต่พยัคหน้าตอบรับ
"แต่คุยกับสองต่อสองนะ"อาร์ทเดินเข้าไปจับมือต้นสน และพาต้นสนไปอีกทาง นิคมองตามแบบไม่ล่ะสายตา
"นี่นายพามาที่สระน้ำทำไมเนี่ย"ต้นสนร้องถาม
"ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันไม่ทำไรนายหรอกน่ะ"อาร์ทมองต้นสนด้วยตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร
"มีไรจะพูดก็ว่ามา"ต้นสนบอก
อาร์ทไม่พูดเยอะ เพราะเขาแอบเห็นว่านิคแอบมองอยู่ไม่ไกลนีก ถ้านิคกับต้นสนเป็นคู่เกย์ต้องปฎิกิริยาอะไรสักอย่างบ้างแหละน่ะ 
อาร์ทสวมกอดต้นสนทันที ต้นสนไม่ยอมพยายามดันตัวอาร์ทออก
"นายทำบ้าไรเนี่ย ปล่อยนะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"ต้นสนพยายามดันตัวอาร์ท
"นายเป็นเกย์หรอ ฉันได้ข่าวมาจากเพือนน่ะ"อาร์ทกอดแน่น จนต้นสนแทบจะหายใจไม่ออก
"ไม่ใช่ ฉันเป็นแค่เพื่อนเขา นายนั่นแหละเกย์ ปล่อยนะ"ต้นสนพยายามดิ้นสุดแรง
"หรอ ไม่เชื่อหรอก ไหนลองดูสิ้ว่าเป็นจริงมั้ย"อาร์ทเอาหน้าไปซุกต้นคอต้นสน เขาพยายามไซ้คอต้นสนอย่างบ้าคลั่ง นิคที่แอบดูอยู่ห่างๆ กำหมัดแน่น แทบทนไม่ไหว ใจอบากจะเข้าไปต่อยหน้าอาร์ทหงายเสียตรงนั้น แต่เขามั่นใจว่าต้นสนจ้องไม่ยอมอาร์ท และเขาต้องทำไรสักอย่างแน่ๆ
"โธ่เว้ย ปล่อยนะ!!"ต้นสนผลักอาร์ท พร้อมกับต่อยท้องและต่อยที่ใบหน้าเข้าอย่างจัง ไม่พอยังเตะอาร์ทจนตกสระน้ำไปอีก "ถ้าทำแบบนี้อีก ไม่ได้โดนแค่นี้แน่ จำไว้"ต้นสนชี้หน้าด่า 
ไม่นานนิคก็วิ่งเข้ามาหาต้นสนพร้อมกับโอบไหล่ไว้ อาร์ทขึ้นจากสระพร้อมกับเดินเข้ามาหาทั้งคู่
"ฉันว่านายควรกลับไปได้แล้ว"นิคพูด
"ฝากไว้ก่อนเหอะ ไอ้เด็กบ้านนอก"อาร์ทชี้หน้าต้นสน ก่อนที่จะเดินจากไป
นิครีบจับต้นสนหมุนตัวไปมา ตรวจดูสภาพร่างกาย
"เป็นไรเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย"นิคถามอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรๆๆ ฉันโอเค"ต้นสนตอบ
นิครีบกอดต้นสนไว้ เขาใจหายมากที่เห็นภาพบาดตาบาดใจเมือครู่ ไม่มีใครอยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับคนที่เรารักหรอก
"หึ ดีนะที่วันนี้ใส่เคสไอโฟนกันน้ำมา เลยได้ภาพเด็ด"อาร์ทเก็บมือถือหยัดใส่กระเป๋ากางเกง 
ต้นสนกับนิคไม่รู้เลยว่าทุกอย่างอัดคลิปวิดีโอจากอาร์ทไว้หมดแล้ว
 
และเย็นวันนั้นเอง อาร์ทได้นัดกับขวัญให้มาเจอที่ร้านทูดาริ ที่สยามพารากอน เมื่อทั้งคู่มาเจอกันในร้าน อาร์ทไม่รอช้ารีบเปิดคลิปที่ถ่ายมาให้ขวัญดู ซึ่งขวัญเองก็ตกใจไม่น้อยกับภาพที่เห็นในจอมือถือ
"ต๊ายยยยยยย กอดกัน แลดูเป็นห่วง"ขวัญนั่งดูคลิปที่อาร์ทถ่ายมา 
"ชอตเด็ดแบบนี้พอได้มั้ยล่ะ"อาร์ทถาม
"ได้สิ แล้วคลิปเสียงล่ะอัดมามั้ย"ขวัญถามแบบให้ความสนใจ
"ไม่อ่ะ ไอ้เด็กบ้านนอกนั่นบอกว่าไม่ได้เป็นเกย์ อัดมาแฉก็เท่านั้น"อาร์ทบอก
ขวัญทำหน้าเซ็ง แต่เธอยังยิ้มได้เมื่อคลิปในมือถือของอาร์ท
"ส่งคลิปนี้มาให้ฉันด้วย และเป็นไปได้ แคปภาพจากคลิปมาเยอะๆ จะได้มีภาพเด็กไว้ลงในสกู๊ปข่าว"ขวัญยิ้มร้ายกับภาพการของเธอ "งานนี้ไม่ดับให้รู้ไป และถ้านังพริมไม่เลิก ก็บ้าแล้ว"ขวัญยิ้มอย่างสะใจ
อาร์ทเองก็แอบสะใจเล็กๆ ในที่สุดเวลาที่เขารอคอยก็กำลังจะมาถึงแล้ว วันที่นิคจะต้องล้ม และวันที่จะได้แฟนวาวของนิคมาครอบครองในกำมือ มันคงถึงวันนั้นในอีกไม่นาน
"มันต้องเป็นของขวัญชิ้นพิเศษมากๆ สำหรับพริมเลยล่ะ"อาร์ทพูด
ที่ห้องของนิค ต้นสนนอนเล่นมือถือบนเตียง ส่วนนิคนั่งอยู่ปลายเตียง ทั้งคู่เงียบใส่กันมานานพอสมควร มีเพียงเสียงจากโทรทัศน์เท่านั้น ที่พอจะสร้างสีสันไม่ให้ห้องเงียบเหงาและวังเวง
"ฉันว่าเพื่อนนายคนนั้น น่ากลัวนะ"ต้นสนพูด ทั้งๆที่ตายังจ้องกับหน้าจอมือถือ
"กลัวหรอ"นิคถาม
"เปล่า ก็แค่รู้สึกเฉยๆอ่ะ"ต้นสนพูดไปก็กดมือถือไป
นิคแย่งมือถือต้นสนออก พร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาของนิคสื่อออกมาชัดเจนว่าเขาเป็นห่วงต้นสนมาก
"ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะไม่มีวันให้เขาทำร้ายนายได้เด็ดขาด"นิคพูด
"อื้ม..ฉันก็จะพยายามป้องกันตัวเองนะ...."ต้นสนยิ้มให้
"ทำไมตอนเวงาฉันลวนลามนาย นายถึงไม่สู้ฉันแบบที่ทำกับอาร์ทอ่ะ..."
"เพราะ........รักมั้ง"ต้นสนตอบ
เพียงแค่ตอบเดียว สายตาของทั้งคู่ก็จ้องมองกับ สบตากันอีกครั้ง นิคจุ้บที่หน้าผากต้นสนอย่างเอ็นดู
"เรามาคบกันมั้ย..."นิคถาม
"แต่ว่า นายมีพริมอยู่แล้วนะ...เขาก็ดูเหมาะกับนายดีด้วย"
"พริมให้โอกาสฉันน่ะ เขาบอกว่า ถ้าฉันมั่นใจว่าฉันรักนายจริงๆ พริมก็จะยอมถอยและเป็นแค่เพื่อน..."นิคจ้องตาต้นสนแบบไม่ละสายตา
"แล้ว...ตอนนี้นายรู้สึกยังไงกับฉันอ่ะ"ต้นสนถาม
"ไม่รู้ดิ...รู้แค่ว่า หัวใจของผมอยู่ที่ต้นสนแล้วนะ หมดใจเลย.."
คำตอบนั่นทำให้ต้นสนใจสั่น หมายความว่าไง ตอนนี้นิคกำลังรักเขาสุดหัวใจงั้นหรอ ต้นสนได้ปต่นอนนิ่งใจสั่นรัว ก่อนที่เขานะลุกขึ้นนั่งและหันมานิค ทั้งคู่นั่งมองตากันบนเตียง
ก่อนที่นิคจะเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ต้นสนช้าๆ เมื่อต้นสนหลับตาลงเขาก็ได้สัมผัสถึงรอยจูบอันแสนหวานของนิคที่เข้ามากระทบกับริมฝีปากของเขา นิคจูบต้นสนอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เอามือที่ถือรีโมท กดปิดทีวีไป นิคเลือนใบหน้าอันหล่อเหลาออกมาจากต้นสน ก่อนที่เขาจะวางรีโมทไว้ใต้หมอน
ทุกอย่างในห้องเงียบลง เหลือเพียงลมหายใจของเขาทั้งสอง นิคลุกขึ้นมาปิดไฟ เหลือเพียงแสงไฟจากโครมไฟเล็กๆ ที่ตั้งบนหัวเตียง นิคถอดเสื้อออกเผยให้เห็นซิกแพคเป็นลอน เขาเดอนมาที่เตียงพร้อมกับเอนตัวต้นสนให้นอนลงช้าๆ นิคเป็นคร่อมก่อนที่จะบรรจงรอยจูบบนริมฝีปากของต้นสนอีกครั้ง
นี่คือครั้งแรกที่ต้นสนไม่ขัดขืน...เขายอม ยอมที่จะเป็นของนิคตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป...
"คืนนี้ขอนะ..."นิคพูด ต้นสนพยัคหน้าตอบรับ
และในที่สุดต้นสนก็ตกเป็นของนิคไปโดยปริยาย...ในคืนค่ำที่แสนจะสุขสงบ