ลุ้นรักกับไอดอล

     ฟ้าที่เคยสว่างมีแสงแดดอ่อนจากพระอาทิตย์ บัดนี้แสงแดดเริ่มจางลงไปเรื่อยๆ และความมืดก็เรียนเข้ามาแทนที่ เมื่อพระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าไป ดวงจันทร์ขึ้นมาแทนที่ส่องแสงอยู่บนท้องฟ้า เป็นสัญญาณบอกว่าเริ่มมืดค่ำแล้ว 

ในบ้านหลังโตของนิค เหล่าสาวใช้กำลังจัดเตรียมนำกับข้าวมาวางตั้งที่โต๊ะอาหาร สมภพเป็นฝ่ายหัวโต๊ะ ตามด้วยอรวีภรรยาของเขาที่เดินมานั่งข้างๆ ก่อนที่เด็กหนุ่มทั้งสองจะถูกตามลงมาทานข้าว

โห้ ยาวอย่างกับในละครที่เคนดู ต้นสนคิดในใจและนั่งตรงข้ามกับอรวี ที่กำลังนั่งส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร พร้อมกับอาหารจานเด็ดมากมาย ที่วางตรงหน้าของเขา หลากหลายเมนูราวกับหลุดมาจากหนังสือทำอาหารร้อยพันเล่มเลยทีเดียว ต้นสนเห็นแล้วได้แต่นั่งกลืนน้ำลาย 

"ทานเยอะๆ เลยนะต้นสน วันนี้ป้าเลี้ยงเราเต็มที่ฉลองให้กับสมาชิกคนใหม่ของบ้าน"อรวีพูด

"แหม... ไม่ต้องจัดหนัก จัดเต็มแบบนี้ก็ได้ครับ เกรงใจจัง.."ต้นสนตอบพร้อมยิ้มแห้งๆ ให้อรวี แน่ล่ะสิเพราะเด็กหนุ่มแบบเขาไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ที่ถูกจัดวางด้วยอาหารดีๆ มากมายขนาดนี้ คิดดูแล้วมันราวกับความฝันไปเลยทีเดียว

"ผมว่าเราทานกันเลยดีกว่าครับ ผมหิวจะแย่แล้ว"นิคพูดพร้อมเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างๆ กับต้นสน แต่ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจสมาชิกมหม่มนบ้าน เขาได้แต่ก้มหน้าก้มตากดมือถือไปเรื่อย

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารตอนนี้ สมภพกับอรวีตักกับข้าวนั่งกินอย่างสบายใจตามประสาเจ้าของบ้านที่อยู่มานาน ส่วนนิคก็เล่นมือถือ กินข้าวคำ น้ำคำ อย่างใจเย็น ส่วนต้นสนได้แต่เกร็งไปเกร็งมา ว่าจะตักกินอะไรก่อนดี กินของดีมากไปกลัวว่าเขาจะหาว่าตะกละ ไม่กินเลยก็จะเสียน้ำใจเจ้าของบ้าน กินน้อยไปก็กลัวคนทำจะน้อยใจ เพราะไม่ใช่แค่อาหารหรูเท่านั้น สิ่งทำให้เด็กหนุ่มต้องเกร็งคือสาวใช้ ที่ยืนรอรับใช้อยู่ข้างๆ โต๊ะ ที่กำลังยืนดูเจ้ารายทานข้าวอยู่ตรงกำแพง สายตาพวกเธอมองมาประหนึ่งแรงกดดันให้เด็กหนุ่มไม่กล้าทำไรเลย

อรวีเห็นเด็กหนุ่มที่นั่งตรงข้ามดูท่าทางไม่ดี ลังเลไปมา จึงมองมาที่ลูกชายของเขา

"นิค ตักกับข้าวให้เพื่อนสิลูก"อรวีพูดจบ นิคก็เงยหน้าจอมือถือ พร้อมกับหยิบช้อนตักฝักจากแกงจืดมาให้

"อ่ะ เป็นเด็กต้องกินผักเยอะๆ เลือกกินไม่ได้นะ"พูดจบนิคก็หันไปสนใจมือถือต่อ

ต้นสนมองฝักในจานสลับกับมองนิค แน่นอว่าเขาไม่ยอมแน่ๆ ต้นสนหยิบช้อนตักมะเขือจากแกงเขียวหวานพร้อมกับบรรจงวางจานของนิค

"นายก็ด้วยนะ กินเยอะๆ จะได้โตไวๆ"ต้นสนส่งยิ้มให้แบบน่าหมั่นไส้สุดๆ

นิควางมือถือดับจอเรียบร้อยพร้อมกับตักปลามาทั้งตัว วางในจานของต้นสน

"งั้นนายก็กินปลาเยอะๆ นะจะได้ฉลาดๆ ฉันให้นายแบบ...ทั้งตัวเลย"นิคพูดพร้อมยักคิ้วทำหน้ากวน

ต้นสนไม่ยอม เขาใช้สองมือแงะหัวปลา และวางในจานของนิค สาวใช้ที่ยืนอยู่แอบทำหน้าสะเอียดสะเอียน

"งั้นฉันแบบให้นาย ครึ่งนึงแบบ...ทั้งหัว"ต้นสนแบบยิ้มเย้ย

นิคได้แต่กัดฟัน พยายามไม่โมโห แต่ต้นสนใช้ว่าจะหยุด

ตัวเราก็คือตัวเราจะแคร์สายตาคนอื่นทำไม คิดได้ดังนั้น ต้นสนจึงดูดนิ้วมือตัวเอง ที่เพิ่งผ่านการแงะหัวปลามา พร้อมกับทำหน้าเอร็ดอร่อย

"หืมมมม อร่อยมาก ชอบจัง นายไม่กินอ่ะ อร่อยนะ"ต้นสนพูดจบก็หยิบไก่ที่วางอยู่ไม่ห่างจากจานข้าวของเขามากนัก ต้นสนหยิบน่องไก้ขึ้นฉีกกินอย่างเอร็ดอร่อย โดยที่เขาไม่สนใจสายตาคนรอบข้างเลยแม้แต่นิด

"นี่นายรู้จักมารยาทบนโต๊ะอาหารมั้ยเนี่ย" นิคทำเสียงตวาดใส่ 

"รู้ แต่จะกินไก่เนี่ยนะ ก็ต้องใช้มือเนี่ยแหละ มัวแต่มาตักทีล่ะนิด ทีล่ะหน่อย จะอิ่มได้ไง"ต้นสนพูดจบก็กินต่อ

"เออ พ่อว่ากก็จริงของหนูต้นเขานะ ลองบ้างสิ"สมภพจะยื่นมือไปหยิบไก่ แต่อรวีตีมือสามีไว้ก่อน

"ไม่ได้นะคะคุณ น่าเกลียดมากถ้าคุณทำ"อรวีหันมามองต้นสน"หนูต้นจ๊ะ ป้าว่าเราเข้ามาอยู่ในเมืองกรุงแล้วเนี่ย ต้องรู้จักการใช้มารยาทบนโต๊ะอาหารนิดนึง จะมาหยิบไก่ฉีกกินต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ไม่ได้หรอกจ๊ะ"

"เอ้า ทำไมล่ะครับ กินไก่ก็ต้องใช้มือ มันผิดตรงไหน"ต้นสนถาม ทั้งๆที่ยังเคี้ยวไก่ในปาก

"เอ่อ...ก็สำหรับคนกรุงเขามองว่ามันเป็นการเสียมารยาทน่ะจ๊ะ"อรวีพูด

"เสียมารยาท?"ต้นสนวางกระดูกไก่ลงในจาน"คนกรุงเทพเขากระแดะมากดลยนะครับ แค่หยิบไก่ขึ้นมาฉีกกินบอกว่าเสียมารยาท ทั้งๆ ที่สมัยก่อนเขาก็ใช้มือกินกันเยอะแยะ ใช้มือถือเนี่ยอร่อยกว่าด้วยนะครับ"

พูดจบต้นสนก็หยิบข้าวใส่ปาก และยิ้มให้อรวี ทำเอาเธอลมแทบจับไปเลยทีเดียว

เวลาผ่านไปไม่นาน ต้นสนก็เดินไปล้างไม้ล้างมือและมาเดินเล่นที่สระว่ายน้ำของบ้านนิค

"นี่นาย"นิคเดินเข้ามาสะกิดหลังต้นสน

"มีอะไร.."

"ที่นายทำเมื่อกี้มันแย่มากเลยนะ เสียมารยาทยังไม่พอ นายยังพูดจาไม่ดีกับแม่ฉันอีก"นิคทำหน้าบึ้งตึงไม่พอใจ

"ช่วยไม่ได้ ฉันไม่ได้อยากมาที่นี่แต่แรกนิ อีกอย่างฉันก็เป็นคนบ้านนอกบ้านนา ไม่ใช่ลูกผู้ดี ที่จะต้องนั่งรักษาเรื่องมารยาทกันน่ะ"ต้นสนกอดอกพูด

"นายตั้งใจใช่มะ"นิคถาม

"เปล้า มันเป็นสันดานของฉันเองแหละ ต้องเข้าใจฉันหน่อยนะ"ต้นสนเดินผ่านนิคไป แต่นิคคว้ามือไว้

"ยังไปไม่ได้"นิคพูดพร้อมจับต้นสนหันมาหาเขา"อยู่ที่รีสอร์ท นายจะทำตัวยังไง ฉันไม่รู้หรอกนะ แต่เมื่อนายมาอยู่ที่นี่แล้ว กรุงเทพนายต้องรู้จักมารยาทสังคมให้มาก ปรับตัวอยู่ให้ได้ ไม่งั้นฉันจะส่งนายกลับไปที่บ้านเกิดของแน่"

"ก็ดี๊ ฉันไม่ก็ไม่ได้อยากจะอยู่ที่นี่เท่าไรหรอกนะ เพราะฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมาแต่แรก ส่งกลับไปก็ดี ฉันเบื่อขี้หน้าเน็ตไอดอลแบบนายจะแย่อยู่ล่ะ"ต้นสนตอกกลับแบบไม่เกรงกลัวนิค

"หึ!! มาคิดๆ ดูแล้ว..ส่งนายกลับไป ก็ไม่ดีน่ะสิ เด็กดื้อแบบนายต้องอยู่กับฉันที่นี่แหละดีแล้ว"นิครวบแขนต้นสน และกอดต้นสนเอาไว้ "ฉันจะดัดนิสัยนาย ทำให้นาย ไม่กล้าซ่ากับฉันไปตลอดเลยคอยดู"

"น้ำหน้าอย่างนายจะทำไรฉันได้ ปล่อยเดี๋ยวนี้"ต้นสนพยายามดิ้น

"ไม่"นิคกอดต้นแน่นกว่าเดิม

ต้นสนหยิบเท้านิค พร้อมกับขยี้เท้านิค ขนนิคร้องลั่นต้องยอมปล่อย ไม่พอต้นสนต่อยท้องนิคเป็นการส่งท้ายอีกด้วย 

"สมน้ำหน้า ชอบลวนลามดีนัก"ต้นสนเดินกลับเข้าไปในบ้าน ทิ้งให้นิคยืนจุกอยู่ริมสระ

ต้นสนเดินมาถึงห้องรับแขก ก็เห็นอรวีกำลังนั่งดูทีวีอยู่ เขาจึงเดินเข้าไปหา

"คุณป้า.."ต้นสนเดินเข้ามาหาอรวี 

"ว่าล่ะจ๊ะหนูต้น"อรวีวางรีโมทและมองต้นสนด้วยสายตาที่เอ็นดู

"เรื่องบนโต๊ะอาหารเมื่อกี้ ผมขอโทษนะครับ"ต้นสนบกมือไหว้ขอโทษอรวีอย่างจริงใจ

อรวีลุกจากที่นั่งและเดินมาหาต้นสนพร้อมกับลูบหัวเด็กหนุ่ม "ป้าเข้าใจจ๊ะ ไม่ต้องขอโทษขอโพยอะไรหรอกนะ ป้สว่าเราไปอาบน้ำนอนได้แล้วล่ะ มันดึกแล้ว"

"ครับ.."ต้นสนเดินออกจากห้องรับแขกไป จริงๆ เขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจทำตัวแย่ต่อหน้าใคร แต่เมื่เหตุการณ์มันผ่านาแล้วจะไปแก้อะไรได้ นอกจากทำตัวมห้ดีขึ้นในวันต่อๆ ไป

เวลาผ่านไปจนดึกดื่น ต้นสนนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างร้อนใจ เมื่อเห็นนิคที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ กำลังแต่วตัวอยู่ข้าง ๆ เตียง จนต้นสนต้องลุกขึ้นมานั่ง และมาหมอนข้างกั้นกลาง

"นี่นาย !!"เสียงของต้นสนทำให้นิคหันมามอง "หวังว่านายจะไม่ลวนลามฉันระหว่างนอนนะ ไม่งั้น...ตาย"

นิคยักไหลทำท่าไม่กลัว ก่อนที่นั่งข้างต้นสนและโยนหมอนข้างทิ้งไป พร้อมกับกอดต้นสนไว้

"เสียใจ ที่นี่บ้านฉัน ห้องฉัน ทำไรก็ไม่ผิดหรอก"นิคเหวี่ยงตัวต้นสนให้นอนลง โดนที่เขาเป็นฝ่ายคร่อม

"เฮ้ย ไอ้บ้าจะทำไรเนี่ย ปล่อยนะเว้ย"ต้นสนพยายามดันตัวนิคออก แต่ก็เปล่าประโยชน์

"ร้องไปก็เจ็บคอเปล่า ๆ เพราะห้องฉันเนี่ย ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งหรอก นั่นหมายความว่าฉันทำไรนายก็ได้ คืนนี้...หึๆๆ"นิคหัวเราะในลำคอ ทำเอาต้นสนตัวสั่น หน้าแดงก่ำด้วยความเขิน

"อย่านะเว้ย ไอ้บ้า ไม่เอาาาา"ต้นสนพยายามดันตัวนิคออก

"ปากนายอ่ะ มันชอบด่าฉันนักนะ... อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าโดนฉันจูบจนปากระบมเนี่ย นายจะกล้าด่า กล้าเถียงฉันอีกมะ"นิคพยายามจะยื่นหน้าเข้าหา แต่ต้นสนผลักหัวนิคออก

"โอเคๆๆ ฉันยอมแล้วๆๆ อย่าทำไรฉันเลยนะ..."ต้นสนพูด แต่มือยังดันหน้านิคอยู่

นิคเอามือต้นสนออก พร้อมกับจับล็อกข้อมือของต้นสนไว้ทั้งสองข้าง

"งั้นก็ขอโทษฉันมาดิ"นิคพูด

"ขอโทษเรื่องไร..."

"ก็ที่นายทำตัวไม่ดีบนโต๊ะอาหาร เถียงแม่ฉัน เถียงฉัน และยังต่อยท้องฉันจนจุกอีก"นิคบอก

"ฉันไม่.."ต้นสนพูดยังไม่ทันจบ นิคก็ทำท่าจะจูบราวกับรู้ว่าต้นสนจะเถียง

"เอ้ยยย โอเคๆ"ต้นสนหลับตาปี๋ พร้อมกับพูด"ฉันขอโทษ.. พอใจยัง"

"ยัง"

"เอ้า นายต้องการไรอีก"ต้นสนลืมตามามองนิค

"นายต้องมองตาฉันด้วย และพูดหวาน น่ารักๆ แบบ..นิคจ๋า ต้นสนขอโทษนะคะ แบบเนี้ย"

"ไม่เอาเว้ย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนะ"

"ไม่พูดก็จูบนะ เอางั้นใช่มะ.."นิคบื่นหน้าเข้าไปใกล้ต้นสน จนเด็กหนุ่มหลับตาปี๋

"ก็ได้ๆๆๆ ฉันทำก็ได้"ต้นสนพูดจบ นิคก็ยื่นหน้าเข้ามกล้ต้นสนมากที่สุด จมูกของทั้งคู่ชนกัน ใบหน้าของทั้งคู่มกล้ชิดกันกว่าที่เคย

ต้นสนเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะค่อยๆ พูดออกมาเบาๆ

"นิคจ๋า... เค้าขอโทษ...นะคะ"พูดจบต้นสนหน้าแดงก่ำจนเป็นมะเขือเทศไปเลยทีเดียว

หัวใจของต้นสนเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็น มือของเขาชาอบ่างบอกไม่ถูก นี่คืออาการของคนกำลังเขินไม่ผิดแน่

"น่ารักแบบนี้ มีรางวัลให้..."นิคค่อยๆ เอียงใบหน้าเล็กน้อย และค่อยๆ เอาริมฝีปากสีชมพูกของเขาประกบกับริมฝีปากของต้นสนช้าๆ ต้นสนและนิคหลับตาลง 

ทั้งคู่ประกบปากกัน นิคค่อยๆ บรรจงจูบปากต้นสนอย่างแผ่วเบา พร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปในริมฝีปากของต้นสน เด็กหนุ่มทั้งสองจูบกันดูดดื่ม จนนิคคลายมือออกต้นสนเป็นฝ่ายสวมกอดนิคแทน พรางเอามือลูบหลังนิคอย่างแผ่วเบา ก่อนที่ทั้งคู่จะถอนริมฝีปากออกจากกัน และสบตากันท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงัด

นิคลุกออกจากตัวของต้นสน และห่มผ้านอนไป นี่จูบกับผู้ชายด้วยกันหรือนี่.. อะไรที่ทำให้เขาเผลอตัวไปจูบกับต้นสนได้ 

ต้นสนนอนตะแคงหันไปอีกข้าง เขาพยายามห้ามความคิดของตัวเอง

เราจะชอบเขาไม่ได้.. ไม่ได้เด็ดขาด

เช้าวันต่อมา แสงจากหน้าต่างส่องมากระทบกับใบหน้าของต้นสน จนเด็กหนุ่มลุกขึ้นจากเตียง ยังำม่ทันจะบิดขี้เกียจ นิคก็โยนชุดมาให้

"วันนี้ฉันต้องไปถ่ายโฆษณา นายต้องไปกับฉัน.."นิคบอก

ต้นสนหยิบชุดที่นิคเตรียมมา และมองอย่างประหลาดใจ ฉันต้องไปกับนายด้วยหรอ

 

ที่สยามพารากอน วันนี้ครึกครื้นเป็นพิเศษเมื่อแฟนคลับของนิคต่างรู้ว่าวันนี้ มีการถ่ายทำโฆษณาตัวใหม่ของนิค และจอมขวัญ เน็ตไอดอลอีกคน ที่แม้กระแสพูดถึงจะน้อยแต่ก็ไม่เชิงว่าตะไม่มีคนรู้จักกับเธอ จอมขวัญหรือเรียกสั้นๆ ว่า 'ขวัญ' เป็นสาวหน้าหมวย สวยแบบจีนๆ เป็นคนมีเพื่อนเยอะไม่แพ้กับนิค ถึงภาพที่แฟนคลับเห็นเธอจะดู้ฟรนลี่ น่ารัก แต่ความจริงแล้วกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง

ขวัญนั่งหน้านิ่ว คิ้วขมวดอยู่ในเต๊น ที่ทีมงานนำมากลางไว้ที่หน้าลานพารากอน โดยมีทีมงานสาวประเภทสองคอยซับเหงื่อ และพัดให้กับเธอ

"โอ้ย ร้อน!! เมื่อไรจะถ่ายทำสักทีค่ะ ขวัญร้อนจะตายอยู่แล้วนะคะ"ขวัญพูดพร้อมกับใช้มือพัด 

"รออีกนิดนะคะคุณน้อง เดี๋ยวน้องนิคมาเราก็เริ่มถ่ายทำได้เลย"ทีมงานสาวประเภทสองพูด พร้อมหยอบพัดขึ้นมาพัดให้กับขวัญ

"นี่หนูไม่ได้ว่างทั้งวันนะคะ ทำไมไม่โทรไปเร็วเขาล่ะคะ ให้ตายสิ !"

"โวยวายสิคะ แฟนคลับยืนดูเยอะแยะ เดี๋ยวเขาก็ว่าหรอกคะ"ทีมงานพูดเตือน

"นั่งห่างตั้งเยอะ ไม่ได้ยินหรอกคะ"ขวัญหันไปมองกลุ่มแฟนคลับที่ยืนออกมากมาย ล้วนแล้วแต่เป็นแฟนคลับนิคซะ ส่วนใหญ่นั่นยิ่งทำให้เธอหงุดหงิด

"อ่ะ แกน้ำ นี่ฉันกับพี่เจนนี่ไปซื้อมาให้เลยนะเนี่ย"นานา เพื่อนสนิทของขวัญเดินเข้ามาพร้อมกับยื่นชาให้กับขวัญ

"แล้วพี่เจนนี่ผู้จัดการฉันล่ะ"ขวัญมองหาผู้จัดการของเธอ

"เข้าห้องน้ำ เดี๋ยวก็มา แกอ่ะดื่มน้ำดับร้อนหน่อยสิ เนี่ยหน้าบึ้งแบบนี้ไม่สวยนะยะ"นานาบอก

"ย่ะ !! ก็คนมันร้อนนิ ให้ทำไงล่ะ"ขวัญพูดจบ นิคก็เดินมา

แฟนคลับพากันกรี๊ดจนผู้คนระแวกนั้นหันมามอง นิคเดินเข้ามาพร้อมกับผู้จัดการและต้นสน ที่เดินตามมาติดๆ

"นั่นไง นิคมาแล้ว ต๊ายยยยตัวจริงหล่อมากเลยอ่ะแก"นานสะกิดขวัญ ที่กำลังยิ้มอย่าวร้ายกาจ เธอจ้องที่จะเป็นของนิคมานาน แต่กลับเป็นว่านิคตกลงเป็นแฟนกลับพริมเพื่อนสนิทคนเก่าของเธอไปเสียก่อน ทำให้ขวัญอดไปตามระเบียบ แต่เธอยังคนคิดที่จะแย่งนิคมาเป็นของเธอ

นิคเดินมานั่งข้างๆ ไม่ห่างจากขวัญและนานา นิคไม่ได้สังเกตุถึงสายตาของหญิงสาวทั้งสองที่มองเขาเลย ขวัญจึงเปิดประเด็น หาเรื่องชวนคุย

"ทำไมมาจังง่ะนิค เรารอตั้งนาน"

"อ๋อ พอดีว่ารถติดน่ะ เราเลยมาช้าไปหน่อย ขอโทษนะ"นิคพูดและส่งยิ้มให้

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เรารอได้ แค่นี้สบายๆ"ขวัญพูดจบ นานากับทีมงานสาวประเภทสองแอบมองกัน เหมือนจะบอกว่า แล้วเมื่อกี้ที่บ่นโวยวายว่าร้อน นี่คืออะไร

ต้นสนเดินเข้ามาหานิค "นี่นาย จะให้ฉันไปรอไหนเนี่ย"ต้นสนถาม

"นี่ใครอ่ะนิค.. ไม่คุ้นเลย แฟนคลับหรอ"ขวัญถาม ทั้งๆ ที่ต้นสนยังไม่ได้ตอบคำจากนิค

ต้นสนหันมาหาขวัญ และยิ้มให้ "ชื่อ ต้นสน ครับเป็นเพื่อนนิค"

"หรอคะ"ขวัญมองต้นสนตั้งหัวจรดเท้า"ท่าทาง..ไม่น่าจะเป็นเพื่อนนิคได้เลยนะคะ"

"หมายความว่าไงหรอแก"นานพูดบ้าง

"ก็นิคเขามักจะคบแต่เพื่อนที่ดูดี หล่อแบบไฮโซ ไม่ใช่คนหน้าตาธรรมดา บ้านๆ แบบนี้ นี่มาจากบ้านนอกใช่มั้ยเนี่ย"พูดจบขวัญและนานาก็พากันหัวเราะเยาะเย้ย

ต้นสนกำหมัดแน่ แต่นิคจับมือต้นสนไว้ พยายามให้กำลังใจ เพื่อให้ต้นสนเย็นลง

"หึ ลูกผู้ดี หัวเราะอย่างกับอยู่ในซ่องเลยเนอะ"ต้นสนพูด ทำเอานานาและขวัญสะดุ้งเฮือก

"นอกจากจะแต่งตัวเหมือนผู้หญิงกลางคืนแล้วเนี่ย การแต่งหน้าก็เหมือนด้วย นี่ๆๆ อย่าไปยืนข้างถนนตอนกลางคืนนะ เดี๋ยวคนเขาจะคิดว่าขาย..."ต้นสนยิ้มกวนใส่ทั้งสองคน จนทีมงานสาสประเภทต้องเดินมาข้างเดียวกับต้นสนและหัวเราะอย่างสะใจ

ต้นสนยักไหล่ และหันไปหานิค "ฉันไปนั่งกับผู้จัดการของนายล่ะกันนะ"

ต้นสนเดินจากไป ขวัญถึงกับกรี๊ดลั่น

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด มันด่าฉัน"ขวัญกรี๊ดออกมา จนนานาต้องเอามือปิดปากไว้

"ฉันก็โดน แต่อย่าโวยวายสิย่ะ แฟนคลับมองแล้ว เบาๆๆ"นานาพูด พร้อมส่งยิ้มให้กับแฟนคลับแบบเจื่อนๆ

นิคแอบยิ้มเบาๆ เขาไม่คิดว่าต้นสนจะกล้าสวนกลับขวัญ ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าปากจัดระดับต้นๆ แบบนี้

"แกมานี่สิ้"ขวัญกวักมือให้นานาเอียงหูไปหา ขวัญกระซิบ เพื่อวางแผนการเอาคืนต้นสน

"โอเค"นานาตอบรับ

 

หลังจากนั้นไม่นาน นิคและขวัญก็เริ่มถ่ายทำโฆษณากันทันที นานาเดินเข้ามาหาต้นสนพร้อมกับเริ่มแผผนการตามที่ขวัญบอก

"นี่นาย ไปซื้อหนมกับเราหน่อยดิ"นานาเดินมาสะกิดต้นสน

"เอ่อ... ไม่อ่ะไม่อยากไป"ต้นสนตอบกลับ

"โห้ ไปเหอะนะ ไม่ไกลหรอก นะๆๆแปปเดียวเดี๋ยวก็มา"นานาพยายามอ้อนวอน

"ก็ได้ๆๆ"ต้นสนลุกขึ้นและเดินตามนานาไป

ระหว่างทางนานาคิดถึงคำพูดของขวัญมาได้ 'ทำยังไงก็ไก้ ให้ไอ้บ้านั่นออกห่างจากที่นี่ให้ไกลที่าด และแกค่อยกลับมา' นานาเดินนำต้นไปที่สยามสแควร์ หลายต่อหลายซอย ยิ่งต้นสนเป็นคนต่างจังงหวัดยิ่งไม่รู้เส้นทางเสียด้วย นานาพาต้นสนเดินไปเดินมาหลายที่ จนพาต้นสนมาที่สยามแควร์ซอย 7

"นี่ตกลงได้ยังจะซื้อร้านไหน เดินจนเหนื่อยล่ะนะ"ต้นสนพูด

"สงสัยร้านที่เราหามันจะย้ายไปแล้วอ่ะ งั้นไปอีกสาขานึงล่ะกัน แต่ไกลจากที่นี่นิดนึงนะ"นานาบอก

"งั้นก็รีบไป จะได้รีบกลับ"ต้นสนพูดจบก็เดินตามนานาไป 

นานาพาต้นสนมาที่ BTS สถานีสยาม เธอลงทุนซื้อตั๋ว 2 ใบ ก่อนที่จะยื่นตั๋วให้ต้นสน

"อ่ะ ใบนึง"นานายื่นตั๋วให้ต้นสน

ต้นสนมองตั๋วใบนั้นอย่างงุนงง เขาไม่เคยขึ้นรถไฟฟ้ามาก่อนในชีวิต

"เป็นไรหรอ ??"นานาถาม

"เราไม่เคยขึ้นอ่ะ ทำไงหรอ"ต้นสนทำหน้าสงสัย

"ก็เอาไปสอดแบบนั้นไง"นานาชี้ไปที่หญิงสาวคนนึงที่กำลังสองตั๋วเข้าไปในตู้"พอมันเด้งข้นมานายก็หยิบ และก็ผ่านไปได้ แค่นี้เอง"นานาบอก

"อ้อ..."

นานาแอบยิ้มร้าย เธอรู้วิธีแล้วว่าจะจัดการกับต้นสนยังไง

ทั้งคู่ขึ้นรถไฟฟ้าจนมาถึงสถานี พญาไท 

"นี่นายเดี๋ยวเราลงสถานีหมอชิตนะ"นานบอก ต้นสนพยัคหย้าตอบรับ

'สถานีต่อไปอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ' เมื่อได้ยินเสียงแจ้ง นานาก็เตรียมหนี ทันทีที่เสียงประตูเริ่มเปิดออก

ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ !!

ประตูรถไฟฟ้าค่อยๆ เปิดออก ผู้คนจากด้านนอกเริ่มเข้ามา และผู้คนจากด้านในก็เริ่มเดินออก

"ลาก่อนนะ"นานาผลักต้นสนล้มลงไปกองกับพื้น และรีบวิ่งออกจากรถไฟฟ้าไป ต้นสนกำลังจะลุกขึ้นวิ่งตามไป แต่เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง ต้นสนโดนชายวัยกลางคนนึงเดินชนจนเขาล้มเซไปอีกรอบ

"ขอโทษครับ"ชายคนดังกล่าวพยุงต้นสนขึ้นมา แต่สายไปเสียแล้ว...

ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ ประตูปิดลงรถไฟเดินหน้าไปสถานีต่อไป..

แล้วฉันจะไปที่ไหนต่อ แล้วฉันจะกลับไปหานายได้อย่างไร นิคช่วยฉันด้วย...

ต้นสนเหมือนหมาจนตอก เพราะนอกจากตอนนี้เขาจะต้องหลงทางแล้ว ยังขาดการติดต่อจากนิคอีกด้วย เพราะทั้งสองคนไม่มีเบอร์โทร เฟส หรือไลน์ไว้สำหรับติดต่อเลยด้วยซ้ำ 

ต้นสนตอนนี้ เหมือนกับตัวคนเดียวในโลกกว้าง แล้วเขาจะทำอย่างไรต่อ..