ลุ้นรักกับไอดอล

     บรรยากาศในงานวันเกิดของพริมเริ่มครึกครื้นมากขึ้น และตอนนี้แขกในงานก็เริ่มเข้ามาในคฤหาสน์เพราะกำลังจะถึงช่วงเวลาสำคัญของงาน สาวนพริมก็กำลังสนุกสนานกับการนั่งปาร์ตี้บนโต๊ะอาหารกับเพื่อนๆ

ปาร์ตี้บนโต๊ะอาหารกำลังเริ่มต้นไปได้ด้วยดี แม้ว่าจะไม่ค่อยมีอะไรที่หรูหรามาก แต่งานเน้นความสนุก จึงทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารตอนนี้กำลังสนุกสนานได้ที่

เสียงหัวเราะสนุกสนานต้องเงียบลงไปทันที เมื่อไฟที่สว่างดับวูบ มีเพียงแสงไฟจากหน้าจอมือถือของเพื่อนๆ พริมที่นั่งบนโต๊ะอาหาร และแสงไฟจากเทียนไขที่ตั้งวางอยู่กลางโต๊ะ

"Happy day to you...Happy birth day to you... Happy birth day Happy birth day to...you"

เสียงเฮ ปรบมือดังสนั่น เค้กวันเกิดถูกถือมาพร้อมกับนิค พร้อมกับเดินตรงมาหาพริม

พริมยิ้มรับพร้อมกับบุกขึ้นจากที่นั่ง เดินมาหยุดตรงเค้กที่นิคถือ นี่อาจจะไม่ใช่ครั้งแรกที่นิคถือเค้กมาเซอร์ไพรส์พริมแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นภาพนี้มันทำให้รู้สึกเหมือนกับล่องลอยอยู่ในความฝัน อย่างบอกไม่ถูก

"อธิษฐานสิครับพริม"นิคพูด

พริมรีบประกบมือทั้งสองเข้าหากัน พร้อมกับหลับอธิษฐานในสิ่งที่ต้องการ ด้วยใบหน้าที่อมยิ้มอย่างมีความสุข พริมก้มใบหน้าลงเล็ก พร้อมกับเป่าเทียนบนเค้ก ที่ปักเป็นตัวเลขอายุของเธอ กลางเค้ก

และเมื่อเทียนในเค้กดับลง ทุกคนก็ปรบมือ ก่อนที่ไฟจะถูกเปิดให้สว่างจ้าอีกครั้ง

"สุขสันต์นะครับพริม"นิคบอกด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

"ขอบคุณนะคะ"พริมยิ้มให้กับนิค"เอ่อ...งั้นพริมว่าเราตักเค้กในแขกในงานดีกว่าคะ ดูเหมือนเด็กๆ ในงานอยากนะกินมากแล้ว"พริมชายตามองไปที่เด็กกลุ่มนึง ที่ยืนรอทานเค้กด้วยท่าทีที่ดีอกดีใจ การได้กินเค้กวันเกิดเป็นสิ่งที่เด็กๆ ชอบลงมาจากการเล่นของเล่นเลยก็ว่าได้ ไม่รู้เพราะรสชาติของมันหรือว่าเพราะว่ามันเป็นฟรีกันนะ..

นิคนำเค้กมาวางที่โต๊ะอาหาร พร้อมกับหยิบถือพลาสติกในพริม เด็กๆ ก็พากันไปหยิบจานกระดาษพร้อมกับวิ่งถือมาโต๊ะอาหารตัวใหญ่ 

ภาพที่คนในงานเห็นคือ พริมกับนิคช่วยกันตัดเค้กและส่งให้กับแขกในงาน หลายคนคงคิดว่าบรรยากาศต้องอบอวนไปด้วยความสุข แต่คงไม่มีใครคิดว่าเรื่องวุ่นๆ มันกำลังจะเกิดขึ้น

ขวัญและอาร์ทมองหน้ากันราวกับจะบอกอะไรบางอย่าง นั่นคือของขวัญชิ้นพิเศษที่พริมจะได้รับในวันนี้!!

มีความสุขซะให้พอเถอะ...อีกไม่นานความสุขนั้นจะหายไป

ขวัญมองมาที่นิคและพริม ซึ่งมันไม่ใช่ภาพที่สวยงามเหมือนที่คนอื่นมอง ยิ่งเธอเห็นทั้งคู่หวานกัน ยิ่งทำให้เธอเจ็บลึกๆ อยู่ในใจ เช่นเดียวกับอาร์ทที่หมายปองพริม

"เค้กไม่แก เดี๋ยวฉันไปเอามาให้"เกรซถามขวัญ แต่ขวัญกลับเหวี่ยงใส่

"ไม่กิน อยากกินไปกินเองสิ ชิ!"ขวัญหน้าบึ้งใส่เพื่อนสนิท พร้อมกับกอดอกทำหน้าไม่รับบุญ

เกรซถอนหายใจ พร้อมกับลุกไปเอาเค้กที่พริมกับนานา อาร์ทนั่งข้างๆ ขวัญก็สะกิดเธอ

"อิจฉาคู่นั้นหรอ"อาร์ทถาม

"รู้และยังถามอีก นายก็อิจฉาเหมือนกันนั่นแหละ ฉันเห็นนะว่านายจ้องนิคอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ"

"อดทนไว้สิขวัญ อีกไม่กี่นาที ก็จะถึงตาของพวกเราแล้ว"

"หึ!! ใช่ ยัยพริมจะต้องจดจำวันเกิดปีนี้ไปอีกนาน"ขวัญยิ้มร้าย พร้อมกับจ้องมาที่พริม

อีกไม่กี่นาที แกจะได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด

อยากจะรู้จริงๆ น้ำหน้าอย่างแกจะทนเห็นภาพบาดตาบาดใจ ได้นานเท่าไรกัน

ต้นสนนั่งเล่นอยู่ในสวนหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งภายนอกมีแขกในงานน้อยพอควร เพราะต่างพสกันไปร่วมสนุกกันข้างใน ต้นสนเลือกที่จะอยู่ข้างนอกเพราะคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับงานใหญ่ๆ แบบนี้ ยิ่งเหตุการณ์ที่เขาแสดงความก้าวร้าวต่อหน้าเพื่อนๆ พริมภายในงานแล้ว ยิ่งทำให้เขาไม่อยากเข้าไปร่วมงาน

ต้นสนนั่งตบยุงที่แสนน่ารำคาญ บินมาตอมไม่รู้จบไม่รู้สิ้น ก่อนที่จะมีชายหนุ่มคนนึงถือจานพลาสติกพน้อมกับเค้กวันเกิด มาอยู่ตรงหน้าเขา

"กินมั้ย"นิคถาม

"ไม่เอาอ่ะ.. นายกินเหอะ"ต้นสนบอก

นิคนั่งลงข้างๆ พร้อมกับตักเค้กขึ้น และยื่นจ่อที่ปากของต้นสน

"ทานหน่อยสิ ตั้งแต่เย็นนายยังไม่ได้ทานไรเลยนะ"นิคพูด

"ไม่เอาอ่ะ ไม่กิน"ต้นสนยังคงดื้อ ไม่ยอมทานเค้กที่นิคตั้งใจที่จะป้อนให้

"เฮ้อ... งั้นเข้าไปในงานกันเหอะ พริมจะแกะของขวัญแล้ว"นิคลุกขึ้นจากที่นั่งพร้อมกับยื่นมือให้ต้นสน

ต้นสนยังคงนั่งนิ่ง ไม่อยากก้าวเท้าเข้าไปร่วมงาน

"ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า ฉันจะอยู่ข้างๆ นายเอง"นิคยิ้มให้ต้นสน

ถึงปฏิเสธไปก็คงถูกตื้ออยู่ดี ต้นสนจึงลุกจากที่นั่งและเดินเข้าไปร่วมงาน เขาตั้งใจเดินผ่านนิคไป โดยที่ไม่คิดจะจับเดินจับมือนิคเข้าไปในงาน นิคจึงต้องเดินตามหลังต้นสน ด้วยใบหน้าที่เซ็งสุดๆ

"เอาล่ะคะ ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่สำคัญอีกหนึ่งอย่างนะคะ นั่นคือการแกะของขสัญนั่นเอง"สิ้นเสียงญาติของพริม ผู้คนในงงานก็พากันปรบมือ

บัดนี้เจ้าของงานวันเกิด มายืนรอตรงกล่องของขวัญแล้ว ของขวัญมากมายถูกมาวางจัดตั้งอย่างดี โดยเรียงจากกล่องอยู่ล่างกล่องเล็กอยู่บน

"และของขวัญชิ้นแนกที่พริมจะแกะ คือของใครกันนะ"ญาติของพริมที่รับหน้าเป็นพิธีกรเฉพาะกิจพูดขึ้น

เพื่อนๆ ของพริมในงานพากันแย่งพูด ต่างคนต่างอยากให้พริมเลือกเปิดของขวัญของตนก่อน

พริมหยิบของขวัญของนิคขึ้นมา ซึ่งก่อนหน้านี้กล่องของขวัญของทุกคนยังไม่มีรอยปากกาเมจิ แต่ตอนนี้มีทุกกล่อง ลุงหมายเป็นคนเขียนชื่อไว้บนกล่องเพื่อให้พริมเลือกหยิบได้สะดวก

"และของขวัญที่พริมเลือกนะคะ นั่นคือของนิค เน็ตไอดอลชื่อดังนั่นเองคะ"พิธีเฉพาะกิจบอกแขกในงาน

นิคเดินเข้ามาหาพริม เป็นทำเนียมของงานว่าของขวัญชิ้นที่เจ้าของวันเกิดเลือกนั้น คนที่นำของขวัญชิ้นนั้นมาหาให้ ต้องมายืนข้างๆ พริมตอนที่เธอแกะ

"ปีนี้มันเป็นของขวัญชิ้นพิเศษมากเลยนะ"นิคเหล่ตามองมาที่ต้นสน ซึ่งก่อนที่เขาจะเดินเข้ามา ต้นสนก็ดื้อไม่ยอมเดินมาพร้อมเขา ทั้งๆ ที่ของขวัญชิ้นนี้ทั้งคู่ช่วยกันทำอย่างตั้งอกตั้งใจ

พริมแกะของขวัญของนิคออก ในใจก็จินตนาการไปต่างๆ นาๆ ว่ามันคืออะไร

และเมื่อพริมแกะออกมา มันคือ Scrapbook พริมยิ้มกว้างเมื่อเธอเปิดเข้าไปดูข้างใน มันคืสมุดบันทึกความทรงจำดีๆ ที่มีรูปคู่ของนิคและพริมถ่ายไว้ ถูกแปะเต็มทุกหน้า รวมทั้งสติ๊กเกอร์น่ารักๆ ที่ติดในแต่ละหน้า

"ขอบคุณนะนิค มันน่ารักมากเลย"พริมยิ้มให้นิค

"จริงๆ ของขวัญชิ้นนี้ พริมนะของคุณผมคนเดียวไม่ได้นะ ต้องขอบคุณต้นสนด้วย ที่เสนอไอเดียดีๆ ให้"

พริมได้ยินดังนั่นก็นิ่งไปพักนึง ก่อนที่จะยิ้มให้กับนิค 

เมื่อนิคเดินกลับไปยืนที่เดิม เสียงปรบมือก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"เอาล่ะคะ ของขวัญชิ้นต่อไปที่พริมนะเลือก คือของใครกันนะ"พิธีเฉพาะกิจพูดต่อ

พริมหยิบของขวัญ ของเพื่อนที่เคยสนิทนั่นคือ ขวัญ

และเหมือนขวัญจะรู้หน้าที่ เธอเดินมาหาพริม

"กล่องของขวัญน่ะ มันว่างเปล่าจ๊ะพริม แต่ของขวัญจริงๆ น่ะอยู่บนจอนู่น"ขวัญชี้ไปที่ทีวีจอใหญ่ของบ้านพริม

ขวัญริมพาพริมที่ทีวีจอนั้น แน่นอนว่าทุกคนในงานพากันตามไปดูอย่างสนใจ

"เปิดเลยค่ะลุงหมาย"ขวัญพูดจบ ลุงหมายก็ทำหน้าที่แพร่ภาพ ซึ่งลุงหมายก็ไม่รู้เลยว่ามันเป็นภาพวิดีโอที่กำลังจะนำเรื่องวุ่นๆ มาให้กับคุณหนูของเขา

และสิ่งที่พริมเห็นคือ คลิปที่นิคกำลังโอบกอดต้นสน ในวันที่อาร์ทไปหานิคบ้าน แน่นอนว่าคลิปที่คนในงานเห็นคือฝีมือการถ่ายคลิปของอาร์ท

"นี่คือคลิปที่เพื่อนหนู ถ่ายได้ตอนที่ไปบ้านนิคคะ"ขวัญพูดจบ คนในงานก็พากันมองมาที่นิคและต้นสน

"แหม น่าสงสารพริมจัง ที่ไม่รู้เลยว่าแฟนตัวเอง เป็นเกย์ กอดแนบแน่นขนาดนี้ไม่รู้ว่าทำอะไรนอกจากนี้อีกหรือเปล่า"สิ้นเสียงของขวัญ คนในงานก็พากันนินทา

พริมนั่งมองคลิปนั้น น้ำตาก็เริ่มรินไหลออกมา

นิคคงเลือกต้นสนแล้วสินะ...ทุกการกระทำมันชัดว่านิครักต้นสนจริงๆ

พริมจึงเดินมาหานิค เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ พร้อมกับพูดประโยค ที่เธอไม่อยากจะพูดมันเท่าไร

"เราเลิกกันเถอะนิค..."

นิคยืนอึ้งไปทันทีที่ได้ยิน

พริมวิ่งขึ้นไปชั้นสองของคฤหาสน์ จนพ่อแม่ของเธอต้องวิ่งตามไป ขวัญยิ้มอย่างสะใจ

แน่นอนว่านิคและต้นสนคือผู้รับกรรม คนในงานพากันรุมถามนิคหลากหลายคำถาม รวมทั้งต้นสนด้วย

"น่าสงสารพริมจังมีแฟนเป็นเกย์"เพื่อนของพริมคนนึงพูดขึ้น

"จะไปว่านิคก็ไม่ถูก ถ้าไม่มีเกย์มาอ่อย มาให้ท่า นิคคงไม่เคลิ้มเล่นด้วยหรอก"เพื่อนของพริมอีกคนพูด

"ทำเป็นห้าวต่อหน้าคนอื่น ที่แท้ก็ตุ๊ดนี่เอง แอ๊บแมนเนียนจริงๆ"เพื่อนของอาร์ทพูดบ้าง

"บ้านนอกและยังไม่เจียมตัว เป็นเกย์ และยังทำให้นิคกับพริมเลิกกันอีก มารชัดๆ"เกรซพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคักกับนานา ขวัญได้ยินก็แอบสะใจไม่น้อย อาร์ทก็เช่นกันเขารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ที่ความรักของนิคกับพริมพังลงต่อหน้าเขาและคนอีกมากมาย

ยิ่งอยู่นานคำนินทายิ่งมากข้น นิคจึงตัดสินใจจับมือต้นสนและพาวิ่งออกไปขึ้นรถ

นิคไม่รอช้ารีบออกรถไปทันที ต้นสนพยายามอดทนไม่ร้องไห้ออกมา 

เราต้องเข้มแข็ง ท่องไว้สิต้น...ท่องไว้

นิคขับรถไปตามทางเรื่อยๆ ทั้งคู่เพิ่งผ่านเรื่องแย่ๆ มา นิคพยายามจะเปิดโอกาสคุยกับต้นสน หลังจากที่ภายในรถเงียบอยู่นาน...

"นายโอเคมั้ย"นิคถาม

ผแต่มีเพียงความเงียบที่ตอบเขา นิคจึงจอดรถข้างทาง

"ฉันถามทำไมไม่ตอบ"นิคจับตัวต้นสนหันมา 

"นายจะให้พูดไง... ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ... นายคิดว่ามันสนุกมากหรอไงที่โดนคนด่า คนนินทาแบบนี้อ่ะ"ต้นสนพูด

"แล้วนายจะแคร์ทำไม ในเมื่อเรารักกันไม่ใช่หรอ"นิคพูด

"ไม่...เรารักกันไม่ได้หรอก"

"ทำไมเราจะรักกันไม่ได้ ในเมื่อฉันรักนาย และนายก็รักฉัน"

"นี่นายไม่สงสารพริมหรอ เขาเลิกกับนายเพราะฉัน อย่าบอกนะว่านายไม่รู้สึกอะไรตอนที่โดนเขาบอกเลิก"ต้นสนพูด

"รู้สึกสิ...แต่ตอนนี้ฉันสงสารนายมากกว่านะ นายต้องมาอยู่กับฉันทั้งที่ไม่จำใจ แถมยังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีก ฉันต้องดูแลนายก่อน"นิคพูด

"เพราะอะไร นายจะมาดูแลฉันทำไม พริมสิที่นายควรจะแคร์ ควรจะดูแลมากกว่า"ต้นสนเริ่มโวย

"เพราะฉันรักนายไง!!"นิคพูด ต้นสนเงียบใส่พร้อมกับมองหน้านิรนอย่สงไม่เชื่อหูตัวเอง"ฉันรู้นะ ว่านายก็รักฉัน"

"ไม่.."ต้นสนบอก

"อย่าโกหกความรู้สึตัวเองเลยต้น...ถ้านายไม่ได้รักฉัน แล้วคืนนั้นนายยอมเป็นของฉันทำไม"นิคถาม

คำถามนั่นทำให้ต้นสนนิ่งไปพักใหญ่...

"เราไม่เหมาะสมหรอกนิค แฟนคลับนายเขาก็คงรับไม่ได้แน่ๆ ถ้ารู้ว่านายชอบผู้ชายบ้านๆ แบบฉัน นายคือชายในฝันของพวกเขานะ อย่าให้อนาคตของนายต้องมาพังเพราะฉันเลย"ต้นสนบอกน้ำตาของเขาก็ค่อยๆ ไหลออกมาอาบสองแก้ม

"ความรักของเรา ไม่ใช่เรื่องผิด...ฉันจะทำให้ทุกคนรู้เองว่าความรักของคนเรา ไม่ใช่แค่ผู้หญิงกับผู้ชายเท่านั้น"นิคบอก

ต้นสนนิ่งเงียบไปสักพัก

ยังไงฉันก็ไม่คู่ควรกับนาย...เน็ตไอดอลแบบนาย จะมารักคนแบบฉันงั้นหรอ แถมยังเป็นผู้ชายเหมือนกัน ฉันมันตัวทำร้ายชีวิตนายชัดๆ ทำไมนิค...ทำไมเราต้องมาเจอกัน ทำไม...ทำไมเราต้องรักกัน ทั้งๆ ที่เราก็เป็นเพศเดียวกัน...

คำถามเหล่านั้นวนเวียนในหัวต้นสนตลอดเวลา และมันก็ยากที่จะทำให้ต้นสนหยุดคิด...