ยัยคุณหนูเย็นชาXคุณชายมาดนิ่ง

  นี้ก็ผ่านไปอาทิตย์นึงที่ฉันได้มาเรียนที่นี้ ดูสนุกและวุ่ยวายมากต่างกับเมื่อก่อนฉันมักเรียนคนเดียว
เพราะห่วงความปลอดภัยฉัน แต่ตอนนี้พ่อก็ได้เคลียลไปหมดแล้ว แต่เรื่องล่าสุดต้องมีอะไรเกี่ยวกับฉัน
อะไรสักอย่าง ไม่น่าเกี่ยวกับทางพ่อเท่าไหร่
"ดีจ้าา ชิเบลล์" ฉันหันไปตามเสียง
"ดีจ๊ะ มิโกะ " ตอนนี้มิโกะก็เป็นเพื่อนฉันแล้ว เกาะเหมือนกับปลิงเลยล่ะ -..-
"บารอนล่ะ มาด้วยกันไม่ใช่หรอ" ฉันวางประเป๋าแล้วนั่งลง
"ไปหาพวกสาวๆมั้ง " ฉันทำเป็นไม่สนใจเค้า
"อ่อ ชิเบลล์ไม่หึงหรอ" มิโกะยิ้ม รู้น่ะว่าคิดอะไรอยู่ ไม่มีทาง!
 
"ไม่ ฉันอ่านหนังสือล่ะ เตรียมสอบเดือนหน้า" มิโกะทำหน้าเสียดาย
?? : ท่านบารอนโปรดรับขนมนี้ด้วยน่ะค่ะ?? : ของฉันด้วย รับจดหมายจากฉันด้วย~ ?? : ฉันด้วยค้าาาาาา
เดาได้ว่าบอรอนกลับมาห้องเรียนแล้ว เพราะเสียงผู้หญิงดังจนฉันไม่มีสมาธิจะอ่านหนังสือ รู้ไหม!
ฉันเรียนเอาเป็นเอาตายแค่ไหน ถึงจะเรียนคนเดียวแต่ก็ไปแข่งกับคนข้างนอกชนะเสมอ! -_-
"^^ ขอบคุณน่ะครับบ" เค้ายิ้มให้กับพวกสาวๆ?? : รอยยิ้มท่านบารอนสดใสจริงๆ?? : นั่นสิ อยากเก็บกับไปบ้านด้วยจัง-///-
"ทนไว้ ทนไว้ " ฉันบ่นออกมาเบาๆ มิโกะตบไหล่ฉันให้ใจเย็นลง
?? : กรีดดดดดดดด~!! เสียงยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ไม่ไหวแล้ว!
ปึงงง!~~
ฉันลุกขึ้นแล้วเอาหนังสือกระแทกโต๊ะอย่างดัง ทำให้ตอนนี้เงียบกริบ บารอนกับพวกหล่อนหันมามอง
ที่ฉันเป็นตาเดียว แถมพวกผู้ชายจะชอบที่ฉันทำแบบนี้ด้วย โรคจิต -_-
"หนวกหู เห็นไหมอ่านหนังสืออยู่" ฉันทำหน้าตายใส่พวกหล่อน
?? : เอาแล้ว ชิเบลล์ของพวกเรา?? : จะตบกันไหมว่ะ?? : ไม่หรอกๆชิเบลล์ไม่ทำหรอก แต่พวกนั้นไม่แน่?? : ถึงไงฉันอยู่ข้างชิเบลล์?? : ฉันด้วยๆ
"ใจเย็นๆชิเบลล์" มิโกะทำท่าร้อนใจ
" ก..ก็ นี้มันส่วนรวมหันเข้าใจบ้างสิ" ยัยผู้หญิงผมทองพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ
"รู้ แต่ห้องนี้มันห้องเด็กคลาสA มีแต่เด็กเรียน เห็นไหมว่าพวกเค้าอ่านหนังสืออยู่" ผู้หญิงในห้องต่าง
พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ใช่ๆ นี้ห้องเด็กเรียน ห้องคลาสปกติจะเข้ามาไม่ได้
"คิดว่าเด็กเรียน เรียนเก่งแล้วได้อะไรล่ะ?" สาวผมแดง รูปร่างสวย หน้าตาดีเดินเข้ามาอย่างมั่นใจ
?? : นั่นมินอา นี้หน่าาา ที่ได้ฉายา แซบที่สุดใน โรงเรียนนี้?? : ใช่ๆ ชิเบลล์จะไหวไหมน่ะ ตัวเล็กๆอยู่
"อ่อ นั่นสิน่ะ" ฉันกระตุกยิ้มอย่างเลือดเย็น ฉันนิสัยไม่ยอมคนอยู่แล้ว อาจจะเกิดมาในครอบครัวมาเฟีย
นิสัยเลยดูร้ายไปหน่อยสิน่ะ แต่ฉันก็ไม่ผิดกฎก็มีอยู่ห้องคลาส A ห้ามส่งเสียงดัง
"หึ ! ตัวเล็กแค่นี้จะทำไรได้" หบ่อนเดินมาแล้วกระตุกยิ้ม คนๆนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ
"นั่นสิ " ยังไม่รู้อะไรสิน่ะ ยัยผมแดง แต่มะกี้เห็นเรียกมินอา สาวแซบดีหน่า?
"น่าตาน่ารักแบบนี้ เคยโดนตบหรือเปล่าน่ะ ? " เธอเอามือมาลูบหัวฉัน
"เอามือสกปรกๆออกไป" ฉันปัดมือมินอาออก
"ใจกล้านี้ สงสัยเด็กใหม่ยังเจอดีสิน่ะ" ฉันยังคงทำหน้าตาย
?? : ชิเบลล์ สงสัยเธอจังืพวกหล่อนนั่นแหละผิด!?? : นั่นสิ นี้มันห้องคลาสA กฎก็มีอยู่
"หึ! กลับห้องไปสะ" ฉันหันหลังกับไปนั่งที่ แต่ถูกมือยาวๆดึงผมฉันเอาไว้
"ชิเบลล์!" บารอนรีบเดินมาหา ฉันบอกเค้าว่าไม่ต้องมายุ่ง
"ไง วันนี้จะเอาเบาๆก่อนแล้วกัน" เธอดึงผมฉันไปมา
"ทุเรศจังน่ะ ไม่มีสมองแก้ปัญหาสิน่ะ?" ฉันยิ้มอย่างเลือดเย็น
"ยั่วโมโหฉันงั้นหรอ!" เธอดึงผมฉันแรงขึ้น
"ช่วยไม่ได้ล่ะน่ะ" ฉันกระตุกยิ้ม ฉันผลักเธอแล้วล็อกแขนเธอไว้ข้างหลัง
"โอ้ยยย!" ถึงจะตัวเล็กแต่พ่อฉันให้เรียนยูโดไว้ และสอนการยิงปืน สอนการป้องกันตัวทุกอย่าง
"จะทุ้มดีไหมน่ะ" ฉันจับคางเธอแล้วยิ้มอย่างสะใจ
"แก!! " หล่อนกัดฟันพูด
?? : ชิเบลล์เราเจ๋งที่สุดดดด?? : ใช่ๆ สู้ๆๆๆๆๆ
"พอได้แล้วชิเบลล์" บารอนหันมาสั่งฉัน
"หึ!" ฉันปล่อยทำให้หล่อนลงไปกองกับพื้น แถมมองฉันด้วยสายตาแค้นสุดๆ
"หัวหน้าาาา!!" อ่อ หัวหน้าแก๊งหรอเนี่ย
"ไม่จบแค่นี้แน่!" หล่อยพูดอย่างหัวเสีย แล้วเดินออกไป
"ชิเบลล์ หัดควบคลุมอารมณ์หน่อย" บารอนทำหน้าจริงจัง
"จะพยายาม" ฉันไม่พูดไรต่อแล้วกับมานั่งที่ปกติ อ่านสือโดยไม่สนใจใคร แน่นอนนิสัยเอาชนะนั้น
เป็นข้อเสียฉันทำให้เจอเรื่องต่างๆแต่ฉันยึดมั่นความถูกต้องเสมอ บอกแล้วฉันเป็นคนนิสัยเสียแบบนี้