พี่ครับๆ...สนใจบริจาค(หัวใจ)ไหมครับ?

หาวว~
ผมลุกจากเตียงเหลือบมองนาฬิกาปลุกบนหัวเตียง 6.00อืมต้องรีบอาบน้ำล่ะเดี๋ยวไปรับน้องไม่ทัน ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ออกจากห้องไปหาไรกินที่หน้าปากซอย กินเสร็จผมก็ขับมอ'ไซต์ คันโปรดตรงดิ่งไปที่ม.ทันที
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอนถ้ามองจะ...
"ฮัลโหล"
[มึงอยู่ไหนสัส!]เสียงปลายสายตะโกนออกมาอย่างอารมณ์ไม่ดี รู้เลยใครไอ้ตี๋น้อยวอนตีน
"หน้าคณะวิศวะ"
[เออๆเจอที่โรงอาหารน่ะมึง กูขี้แปป!]
"เออๆเจอกัน ตี๊ด!"ผมกดตัดสายแล้วมุ่งตรงไปโรงอาหารทันที มาเช้าก็งี้คนไม่ค่อยเยอะ ผมเดินไปสั่งน้ำปั่นมากิน ระหว่างรอผมก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนทะเลาะกันไม่เชิง

"ไอ้ฮิวโก้!! มึงมีไรนัดกูมาเนี่ย! ถ้ามึงกวนตีนกูอีกกูตืบมึงแน่!!"เสียงคุ้นน่ะเหมือนได้ยินมาก่อนแหะ
"กูมีเรื่องจะบอกคือกู..."
"มึงจะบอกไรกู อย่าลีลากูมีงานต้องทำ!!"ยิ่งพูดเสียงยิ่งคุ้นแหะ จะเดินไปดูดีไหมเนี้ย"เอ่อน้องค่ะ" ผมหั่นไปมองตามเสียง พี่ที่ขายน้ำปั่นยื่นน้ำปั่นมาให้ผม ผมรับมาก่อนจ่ายตังค์และเดินไปตามเสียง
"คือกู...กู..ชะชอบมึงว่ะคิว"ผมแอบหลังเสา ยื่นหูฟังบทสนทนาทั้งสอง คิว?..พี่คิวเหรอ?ที่เจอเมื่อวานเนี้ยน่ะ? เรียนที่นี่? มีคำถามมากมายที่ผมอยากจะถามทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวกับผมเลย สงสัยตอนแม่คลอดผมมาผมมีอวัยวะ33อันที่33คงเป็นต่อมเสือกนี้แหละ
"มึงอย่ามาล้อกูเล่นไอ้ฮิว!!..กูไม่เชื่อ"เสียงพี่คิวเรียกสติผมก่อนที่ผมจะตั้งใจฟัง
"กูไม่ได้ล้อเล่นกูพูดจริง...กูชอบมึง"OMG!! มาแรงจริงๆคนที่ชื่อฮิวโก้เนี้ย!!
"ตะ..แต่กูไม่ได้ชอบมึง!"โห่..เล่นตัวจริงๆคนเขาอุตส่าชอบ
"กูรู้อยู่แล้ว..กูขอจีบมึงได้ไหม"อูยยย...ตรงมากเลยสุดยอด!!
"ตามใจ"พูดเสร็จก็เดินหนีเลยน่ะ งั้นผมก็ไปบ้างล่ะเดี๋ยวไอ้ตี๋โทรเรียกอีกแต่อยู่ๆผมก็ต้องชะงัก
"หึๆ..ไอ้คิวกูจะทำให้มึงหลงรักกูให้ได้เลย และถึงตอนนั้นกูจะหักอกมึงอย่างที่มึงหักอกต้าร์"ห่ะ?หมายความว่าไงที่พูดเนี้ย! ว่าแล้วผมก็เข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้เหี้ยพี่ฮิวทันที
"พี่คิดจะแก้แค้นกับพี่คิว"มันทำท่าตกใจก่อนกลับมานิ่งเหมือนเดิม
"กูก็จะหักอกมันไง!!"
"หึ!พี่เขาไปทำไรให้...อย่ามายุ่งเรื่องของกูไอ้เด็กปีหนึ่ง!!"ผมยังพูดไม่จบมันขัดขึ้นก่อนผลักผมออก ผมเลยเผลอปล่อยมือจากคอเสื้อมัน
"มันไม่เกี่ยวกับมึงไอ้เด็กปีหนึ่ง หรือมึงชอบมัน?"กูไม่มีทางชอบนางมารหรอก กูชอบนางฟ้าเว้ย!! พี่เต้คือนางฟ้าของกู นางมารไม่มีทางที่ผมจะชอบพี่มัน!! เออ...จะว่าไปมันก็น่าคิดแหะเจอพี่คิววันเดียวผมกับปกป้องเลยเหรอ...เหอะไม่มีทางผมไม่ได้ชอบ!!
"ว่าไง..เงียบเลยกูเดาถูกงั้นสิ"แต่อาจจะไม่ใช่ผมแค่อาจจะเป็นห่วงพี่มันก็ได้นิ
"หึ!ไร้สาระผมแค่เป็นห่วงคนรู้จักต่างหากล่ะ"
"อ่อเหรอออ"มันพูดเสียงสูงอย่างไม่เชื่ออะไรมากนัก
"เออ!! ถ้าพี่ยังไม่เลิกยุ่งกับพี่คิวอีกอย่าหาว่าผมไม่เตือน!!"
"กูจะยุ่งทำไม?..มึงจะทำไรกูห่ะไอ้เด็กปีหนึ่ง"มึงท้ากูเหรอ...มึงท้ากูเหรอได้!! ผมกัดฟันกรอดกำหมัดแน่นกลัวเผลอต่อยคนตรงหน้านี้เดี๋ยวเกิดเรื่องจะแย่เอา
"เอ้า!!เงียบทำไม?...หึมึงก็ดีแต่ปาก"ว่าแล้วมันก็เดินจากไป ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมมองเบอร์ที่ผมจะกดโทรหา"เจ"หึ ไอ้พี่ฮิวมึงได้โดนดีแน่
[ฮัลโหล~ ว่าไงน้องชายคิดไงโทรหากูเนี้ย]
"มีไรให้ทำหน่อย"ผมพูดอย่างใจเย็นก็น่ะ คุยกับพี่ชายเจ้าเล่ห์แถมอารมณ์ไม่คงที่แบบนี้ก็ต้องยากเอาการล่ะ
[หืม..ว่ามาสิ]
"กูอยากให้มึงจัดการคนๆหนึ่งให้หน่อย ขอแบบทรมานทั้งเป็น...บนเตียงน่ะสนม่ะ?"
[โอ้วว...สนสิแล้วของตอบแทนล่ะ มึงน่าจะรู้กูไม่ทำฟรีๆให้แน่ๆ]
"ของตอบแทนเหรอ..."ผมทำท่าคิดจะให้ไรดีน่ะ นึกออกล่ะ"คนที่กูให้มึงจัดการน่ารัก แถมยังขาวนุ่มอีก กูให้มึงทำตามใจชอบกับร่างกายนั้นเลย ตามสบายสนม่ะ"
[แบบนั้นก็สนอยู่แต่ขอเพิ่มไรหน่อยได้ม่ะ]อะไรอีกว่ะ! เรื่องมากจริง
[ไปขอให้ม๊าเอาลูกเจเจก็คืน]
"หึ! เดี๋ยวกูขอให้พร้อมกับรูปคนที่มึงต้องจัดการด้วย"
[เออรีบๆมาล่ะพี่เจคิดถึง..ตี๊ด!!] ถามว่าทำไมผมรวยแล้วยังไปถือกล่องบริจาคหน้าห้างดังตอนนั้นน่ะเหรอ หึเพราะแพ้พนันไอ้เจไง!! แถมยังเอางานอดิเรกของมันเมื่อก่อนมาให้ผมทำ พี่ชายผมนี้แปลกใช่ไหม แต่ก็สะใจเสือกซิ่งไปแข่งรถดีนัก ลูกเจเจถูกม๊ายึดเลยเป็นไง ลำบากเด็กดีอย่างผมอีกล่ะ เฮ้ออออ..
"โว้ยยยยย!! ไอ้เจมส์มึงอยู่นี้เองมาถอนหายใจใกล้ถังขยะทำไมว่ะ"แหม่กูนึกว่าใครมาโว้ยวายเหมือนถูกโดนปาดคอที่แท้ไอ้ตี๋น้อยวอนตีนนี้เอง ทำไมถึงเรียกว่าตี๋น้อยวอนตีน? เพราะแม่งกวนตีนไงครับ
"เออๆ...ป่ะๆใกล้เวลานัดรับน้องแล้ว"
"เออๆกูบอกนัดโรงอาหาร ไม่ใช่นัดที่ถังขยะใกล้ห้องน้ำที่แยกออกไปลำบากกูเลยที่ต้องวิ่งหามึงเนี้ยที่หลังหัดฟังกูบ้าง เห้ย!ที่มึงถืออยู่นั้นมันน้ำปั่นนี้หว่า แหม่มึงนี้รู้ใจก็จริงๆเลยว่ะรู้ด้วยน่ะเนี้ยว่ากูกำลังเหนื่อย"ว่าแล้วไอ้ตี๋ก็ขว้าเอาน้ำปั่นผมไปดูด และนี้คือส่วนหนึ่งที่มันโดนเรียกว่าตี๋น้อยวอนตีนไงครับ เพราะมันพูดมากแถมยังบ่นอีก!!