สาวโรคจิต

"เห้ยทำไทไอเหยามันหายไปเลยเนี่ย!" 
บิ้นยืนอยู่ท่ามกลางห้องของเขาและกดโทรศัพท์ซ้ำไปซ้ำมารัวๆ
"เอาเงินไปแล้วหายไปเลยนะแก!" บิ้นพูดด้วยความโมโหก่อนจะโยนโทรศัพท์ลงบนเตียง
ณ บ้านจุ๊บแจง...
จุ๊บแจง Talk's
ฉันว่ามันเริ่มแปลกๆนะทำไมพลอยมิกซ์ถึงหายไป? บอมถูกฆาตกรรม ก่อนหน้านั้นบอมบอกว่ากลับก่อนเพราะมีธุระนี่นาแม้แต่ตำรวจก็ยังหาตัวคนร้ายไม่ได้เพราะบอมเป็นคนปิดกล้องวงจรเอง...
แล้วใครฆ่าวะ?
"โอ้ยยยย!!" ฉันพยามคิดแต่ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวยัยพลอยก็หายไม่ติดต่อกันมาเลย
แล้วไกด์จะเป็นยังไงมั่งน้าฉันหวังว่าไกด์คงไม่ถูกไอ้เหยาข่มขืนไปซะก่อนหรอกนะ
ฉันเริ่มรู้สึกผิดกับไกด์จริงๆเธอโดนพวกเราเล่นงานมาเยอะมากพอพวกเราโดนกลับถึงรู้สึกว่าการโดนแกล้งมันเป็นยังไงที่แน่ๆฉันหวังว่าตื่นไปโรงเรียนแล้วไกด์คงจะมาเรียนก็พอ..
เช้าวันต่อมา...
ไกด์ตื่นขึ้นมาจากนั้นเธอจึงลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อแต่งตัวออกจากบ้านไปโรงเรียน
"แอ๊ดดด..." 
แม่ของไกด์ค่อยๆเปิดประตูเข้ามาในห้องของไกด์ก่อนที่จะวิ่งไปแล้วเปิดกระเป๋านักเรียนดู
ภายในกระเป๋ามีทั้งมีดแหลมและมีดทำครัวค้อนเลื่อยและเข็มฉีดยาและขวดยาเป็นจำนวนมากับหนังสือเล่มบางๆอีกสองสามเล่ม
"อะ..อะไรกันเนี่ย.." แม่ของเธอบ่นเบาๆ
"แม่คิดจะทำอะไร!!" ไกด์อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าและตัวเปียกปอนไปหมด
"ของในกระเป๋าลูกจะเอาไปทำอะไรเนี่ยหะ?!!" แม่ของเธอตะคอกกลับ
"แม่อย่ามายุ่งกับหนูเชียวนะคะ.." ไกด์ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆแม่ของเธอ
"นี่ถ้าว่าฉันไม่เห็นแกมีอากาศทางจิตฉันจะตบแกให้เลือดอาบหน้าไปเลย!" แม่ของเธอพลักไกด์จนล้ม
"ว่าแล้วเชียวว่าแม่ไม่ได้เห็นใจหนูจริงๆ.." ไกด์พูดเบาๆ
"อย่าให้ฉันต้องโมโหเข้าใจมั้ย!! ไปอาบน้ำต่อซะ!" แม่เธอตะโกนใส่เธอ
"อย่ามาขึ้นเสียงกับหนูนะ!"
จากนั้นไกด์จึงตบหน้าแม่ของเธอจนล้มลงไปกับพื้น
"นี่มึงกล้าตบหน้ากูหรออีโรคจิต!" แม่ของเธอลุกขึ้นและหวังว่าจะตบลูกของเธอให้ได้สักเพี๊ย
"ป๊าป!!" 
ไกด์จัดการพลักแม่ของเธอล้มไปโดนตู้อย่างจังจนแม่ของเธอทรุดลงไป
"ฝันดีนะคะแม่..." เธอหยิบเข็มฉีดยาที่ถูกใส่ยาบางอย่างลงไปจากกระเป๋าและฉีดเข้าไปที่แขนของแม่เธอ
"กะ..แก..เอายาอะไรให้กับ.." ไม่ทันที่แม่ของเธอจะพูดจบเธอก็สลบลงไปซะแล้ว
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่หนูไม่ฆ่าแม่หรอกนะมันเป็นแคยานอนหลับเฉยๆแม่คงจะตื่นในเช้าวันพรุ่งนี้ล่ะนะ" 
จากนั้นเธอจึงไปแต่งตัวเพื่อไปโรงเรียนก่อนจะเดินออกจากบ้านอย่างร่าเริง
โปรดติดตามตอนต่อไป....