เเผนลับ เเผนร้าย ขโมยหัวใจนายเพลย์บอย

" o_O ห้ะ!!เธอโดนปฎิเสธงั้นหรอ? มาให้ความหวังเเล้วก็ทิ้งไปแบบนี้เนี่ยนะ"
"ฉันผิดเองเเหละพิม. ที่ไปตกลงเล่นเกมส์บ้าๆเเบบนั้น  เฮ้อออ"
"อย่าโทษตัวเองเลยเเก ผู้ชายมีคนเดียวในโลกซะที่ไหนเล่าา"  ก็ฉันชอบเขาคนเดียวนี่จะให้ทำยังไงล่ะ  T^T 
"นี่ๆอย่าคิดมากเลยเเกไปกินข้าวกันดีกว่า^^"
"แกไปเหอะฉันไม่หิว(. .)"
"ไม่หิวหรือไม่อยากเจอเขาที่โรงอาหารกันเเน่ งั้นนเดี่ยวซื้อขนมปังมาฝากละกัน"
"ขอบคุณนะพิมม"
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป....
ยัยพิมมัวทำอะไรอยู่นะหิวจะเเย่อยู่เเล้วเนี่ยย  
ตือ ดึ้งง(โปรด มโนว่าเป็นเสียงข้อความเข้า)  ใครส่งข้อความมาตอนนี้เนี่ยย หิวไส้จะขาดล่ะ    [..เลิกเเล้วว!!!คู่รักต่างชั้นเเพรไหม-ศิวกร..]   =*=   นี่มันอะไรกันน
คู่รักต่างชั้นงั้นหรอ นายอีกเเล้วใช่มั้ยย หนอยยยย..อยากทำอะไรก็เชิญเลย
ฉันจะไม่ห้ามนายหรอก ไม่สิ ฉันไม่มีสิทธิห้ามนายต่างหาก  ฮืออออ น่าโมโหชะมัดเลยย
"ขนมปังเจ้าอร่อยมาเเล้วจ้าาา!!"
"กว่าจะมานะเเก มัวไปทำอะไรอยู่??"
"คืออ.. ฉันไปสมัครชมรมมาน่ะว่าเเต่เธอเลือกชมรมรึยัง. มาเข้าชมรมเดียวกับฉันมั้ยละ"
"ยังเลยยย เธอเข้าชมรมอะไรหรอ??"
"ชมรมละครเวทีน่ะ สนใจป่าวววว ปีก่อนฉันก็อยู่ชมรมนี่ละสนุกดีนะ "
"ยังไงฉันคงเป็นได้เเค่ก้อนหินหรือต้นไม้อะไรทำนองนี้ละ (- -)
"นั้นละเข้ากับเธอยัยเเพร 55555  "