เเผนลับ เเผนร้าย ขโมยหัวใจนายเพลย์บอย

" o_O ห้ะ!!เธอโดนปฎิเสธงั้นหรอ? มาให้ความหวังเเล้วก็ทิ้งไปแบบนี้เนี่ยนะ"

"ฉันผิดเองเเหละพิม. ที่ไปตกลงเล่นเกมส์บ้าๆเเบบนั้น  เฮ้อออ"

"อย่าโทษตัวเองเลยเเก ผู้ชายมีคนเดียวในโลกซะที่ไหนเล่าา"  ก็ฉันชอบเขาคนเดียวนี่จะให้ทำยังไงล่ะ  T^T 

"นี่ๆอย่าคิดมากเลยเเกไปกินข้าวกันดีกว่า^^"

"แกไปเหอะฉันไม่หิว(. .)"

"ไม่หิวหรือไม่อยากเจอเขาที่โรงอาหารกันเเน่ งั้นนเดี่ยวซื้อขนมปังมาฝากละกัน"

"ขอบคุณนะพิมม"

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป....

ยัยพิมมัวทำอะไรอยู่นะหิวจะเเย่อยู่เเล้วเนี่ยย  

ตือ ดึ้งง(โปรด มโนว่าเป็นเสียงข้อความเข้า)  ใครส่งข้อความมาตอนนี้เนี่ยย หิวไส้จะขาดล่ะ    [..เลิกเเล้วว!!!คู่รักต่างชั้นเเพรไหม-ศิวกร..]   =*=   นี่มันอะไรกันน

คู่รักต่างชั้นงั้นหรอ นายอีกเเล้วใช่มั้ยย หนอยยยย..อยากทำอะไรก็เชิญเลย

ฉันจะไม่ห้ามนายหรอก ไม่สิ ฉันไม่มีสิทธิห้ามนายต่างหาก  ฮืออออ น่าโมโหชะมัดเลยย

"ขนมปังเจ้าอร่อยมาเเล้วจ้าาา!!"

"กว่าจะมานะเเก มัวไปทำอะไรอยู่??"

"คืออ.. ฉันไปสมัครชมรมมาน่ะว่าเเต่เธอเลือกชมรมรึยัง. มาเข้าชมรมเดียวกับฉันมั้ยละ"

"ยังเลยยย เธอเข้าชมรมอะไรหรอ??"

"ชมรมละครเวทีน่ะ สนใจป่าวววว ปีก่อนฉันก็อยู่ชมรมนี่ละสนุกดีนะ "

"ยังไงฉันคงเป็นได้เเค่ก้อนหินหรือต้นไม้อะไรทำนองนี้ละ (- -)

"นั้นละเข้ากับเธอยัยเเพร 55555  "