คุณหมอหลงยุค

โรงพยาบาลเซนท์มาเรีย

"คุณหมอคะ มีคนไข้ฉุกเฉินค่ะ"เสียงพยาบาลร้องเรียกคุณหมอสาวสวยอัจฉริยะที่เรียนต่อสาขาศัลยกรรมประสาทจนจบภายในอายุยี่สิบเจ็ดปี ซึ่งนับว่าแทบเป็นไปไม่ได้ในวงการแพทย์ปัจจุบัน

"เหตุอะไร"คนที่ถูกเรียกวางหน้านิ่งเฉย

"รถคว่ำค่ะ"พยาบาลทำหน้าตื่นตระหนก "ตรวจสอบเบื้องต้นมีโอกาสในการผ่าตัดสำเร็จเพียงห้าเปอร์เซ็นท์ค่ะ"

"ถ้างั้น...คุณกลับไปเข้าเวรแล้วเรียกพยาบาลผู้ช่วยคนอื่นมาเถอะ คนที่บอกว่าโอกาสรอดมีน้อยไม่สมควรได้เยียวยาชีวิตใคร"

"คุณหมอ..."พยาบาลคนที่โดนไล่ถึงกับหน้าหงายแต่ก็ยอมไปเรียกพยาบาลคนอื่นอย่างโดยดี ทำไงได้ล่ะ ก็พยาบาลในแผนกนี้ทุกคนรู้ถึงกิตติศัพท์ของหมอคนนี้ดีที่สุด คุณหมออัจฉริยะ...มีเรีย เพอร์สัน

ทันทีที่การผ่าตัดเคสอันตรายที่ดึงเวลายาวนานถึงเก้าชั่วโมงเสร็จสิ้น ญาติของผู้เคราะห์ร้ายต่างถอดใจหมดหวัง แต่เมื่อเปิดประตูห้องผ่าตัดออกมาก็พบว่าเขาได้รอดตายอย่างน่าอัศจรรย์

"ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ"

"ค่ะ"มีเรียยิ้มบางเบาให้ก่อนเดินออกไปจากบริเวณนั้น ใครจะว่าเธอหยิ่ง ใครจะว่าเธอนิสัยแย่ก็ช่าง เพราะเธอจะแสดงให้เห็น ว่าต่อให้คนไข้มีโอกาสรอดแค่หนึ่งเปอร์เซ็นท์ แต่ตราบใดที่มันยังไม่เท่ากับศูนย์เธอจะสร้างความมหัศจรรย์ให้พวกเขาต้องตะลึง!

"มีเรีย เพอร์สันสินะ"

"ใช่แล้วล่ะ"

"เป็นหมอด้วยนี่"

"น่าสนใจใช่มั้ยล่ะ"

"อืม..."

เสียงคุยของคนสองคนคุยกันเบาซะยิ่งกว่ามดเดิน พวกเขากำลังวางแผนที่มีผลต่อมนุษยชาติทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต...

คอนโดของมีเรีย

"เหนื่อยมั้ยวันนี้"พี่สาวของเธอถาม

"ไม่"

"เอาสลัดมั้ย"

"ขอบใจ"มีเรียรับสลัดสีสดใสมาจิ้มกิน พี่สาวของเธออาจจะน่ารำคาญไปบ้างแต่ก็ช่วยได้เยอะในบางที

"จ้าๆ"

หลังจากกินสลัดชามใหญ่เสร็จ มีเรียก็ล้มตัวลงนอนกับโซฟาตัวใหญ่จนเผลองีบหลับไปด้วยความเหนื่อยของการผ่าตัดที่ยาวนานในวันนี้

"สวัสดี"เสียงก้องกังวาลดังขึ้นในฝันของคุณหมอคนสวย

"คุณเป็นใคร"มีเรียถามเสียงเรียบ

"ข้าคืออาเธน่า เทพีแห่งปัญญา"

"ต้องการอะไร"

"ไปอดีตของอังกฤษกับข้าเถอะคุณหมอ เจ้าจะช่วยมนุษยชาติไว้ได้"

"ไม่เข้าใจ"มีเรียทำท่าจะเดินหนี อยากจะตื่นจากฝันงี่เง่าเต็มทน

"ไปอดีต..."เสียงของบุคคลที่สนธนาด้วยขาดห้วงลงก่อนเธอจะรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงเหมือนหัวจะระเบิด!!!