The Dictionaryรักร้ายนายเย็นชา
-
เขียนโดย Theeye1712
วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.03 น.
3 บท
0 วิจารณ์
5,787 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 10.59 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เรื่องจริงหรือความฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โอ๊ย!!!! ยัยบลูทำไมมันมาช้าแบบนี้ มันนานมากแล้วนะ"แอนดี้โวยวาย
"มันทำธุระละมั้ง"เปียน่าแก้ต่างให้เพื่อน
"มันก็สายแบบนี้ตลอดแหล่ะ"เดลี่พูดขึ้น
"เดี๋ยวฉันโทรหาบลูละกันนะ"เบลล์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาบลู
ขณะเดียวกัน
กริ๊งงงๆๆๆ โทรศัพท์บลูดังขึ้น บลูจึงรับสายนั้น
"เฮ้ บลูเธออยู่ไหน พวกเรารอเธอนานแล้วนะ"
"ฉันก็รอพวกเธออยู่เหมือนกัน แต่ไม่มีเงินโทรศัพท์เลยไม่ได้โทรตามอ่ะ"
"อ้าว งั้นตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"เบลล์ทำหน้างงเล็กน้อย
"ก็ตรงที่พวกเธอนัดฉันไว้นั้นแหล่ะ"
"พวกฉันก็อยู่ตรงนั้น"
"อ้าว?"
เบลล์จึงเดินอ้อมมาหลังต้นไม้
"เจอละ"เบลล์จึงกดวางสายโทรศัพท์
"5555 อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง"บลูหัวเราะร่า
"อะไรเนี่ย เธออยู่ตรงนี้ตลอดหรอ"แอนดี้โวยวายอีกแล้ว
"เอาน่าๆ ไหนๆก็เจอกันแล้วรีบไปที่ห้องเรียนเถอะนะ"เดลี่พูดขึ้น
"ก็ดีรีบไปเถอะ"เปียน่าพูดแล้วจัดผมใหม่
"ไม่ห่วงสวยสัก5นาทีมันจะตายไหมเปียน่า"เดลี่บ่น
"พวกเธอต้องภูมิใจ ที่มีเพื่อนสวยๆแบบฉันสิ"เปียน่ายิ้มกรุมกริ้ม
"ยัยนั้นใครฟะรู้จักไหม"บลูพูดขึ้น
"ไม่รู้สิ พวกโรคหลงตัวเองนะ ไปเถอะ"แอนดี้พูดแล้วลากเพื่อนๆทุกคนไปยกเว้นเปียน่า
"เฮ้~รอคนสวยก่อนเส่ยะ"เปียน่าวิ่งตามไป
เวลาต่อมา
ทั้ง5เดินทางมาถึงห้องเรียนจนได้
"ใครจะเปิดประตู"แอนดี้พูด
"เธอไงใกล้สุด"บลูตอบ
"โถ่วว มัวแต่มาเถียงกัน มาๆฉันเปิดเอง"เดลี่จึงเปิดประตูเข้าไป
"ชิปห้อยย เพื่อนนั่งเต็มห้องเลย!!!"แอนดี้พูด
"ขออนุญาติคะ"เดลี่พูดขึ้น
"เร็วๆสาวๆพวกเธอมาช้านะ"คุณครูสาวสวยพูดขึ้น
"ขอโทษค่ะที่มาช้า"ทั้ง5พูดขึ้นแล้วเดินไปนั่ง
"อุ๊ย~ผู้ชายห้องเราเยอะจัง"เบลล์พูด
"แม่คุณ เจอผู้ชายเป็นไม่ได้เลยนะ"เปียน่าพูด
"แหม่ อาหารสายตา"เบลล์หัวเราะ
"เอาละ!!! นักเรียนหยุดคุยกัน ครูชื่อโซเฟียนะจ้ะ จะมาเป็นครูที่ปรึกษาของพวกเธอ เรามาเลือกหัวหน้าห้องกันเถอะนะ มีใครจะเสนอเพื่อนไหมจ้ะ"
"หนูเสนอ เดลี่ ค่ะครู"บลูยกมือขึ้นแล้วพูด
"ง่า~ไม่เอานะ"เดลี่ตกใจ
"เดลี่ มีความรับผิดชอบค่ะครู เรียนเก่งด้วย หนูเห็นว่าเขามีความเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้าคะ"
"ใครเห็นด้วยจ้ะ ให้เดลี่เป็นหัวหน้าห้อง"
ทุกคนยกมือหมด
"งั้นครูฝากเพื่อนๆด้วยนะเดลี่"ครูพูดจบก็เดินออกไป
"เห้ยย ยัยบลู ฉันจะฆ่าเธอ"เดลี่กระชากคอเสื้อบลู
"เมี๊ยวๆๆ ไม่เอาน๊าาา"บลูยิ้มเยาะ
"อ๊ากกก"เดลี่จึงเดินไปนั่งที่ด้วยอาการหงุดหงิด
"หืม"บลูหันไปเห็นชายคนหนึ่ง ที่ดูคุ้นหน้า เธอตกใจมาก หัวใจเต้นแรง เธอไม่คิดมาก่อนว่าจะมาเจอเขา ชายที่เธอหลงรักมานานตอนมัธยมต้น
"ฉันจะทำยังไงดีเนี่ยเขาอยู่ห้องเดียวกับฉัน"บลูพูดกับตัวเอง แต่สายตาก็จับจ้องไปที่เขา และเขาก็หันมาสบสายตาเธอพอดี ทุกอย่างเหมือนช้าลง ราวกับโลกหยุดหมุน แต่ว่าเขาก็หันหนีทำท่าไม่สนใจบลู
"เธอยังเกลียดฉันอยู่หรอเคสเลอร์"
"มันทำธุระละมั้ง"เปียน่าแก้ต่างให้เพื่อน
"มันก็สายแบบนี้ตลอดแหล่ะ"เดลี่พูดขึ้น
"เดี๋ยวฉันโทรหาบลูละกันนะ"เบลล์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาบลู
ขณะเดียวกัน
กริ๊งงงๆๆๆ โทรศัพท์บลูดังขึ้น บลูจึงรับสายนั้น
"เฮ้ บลูเธออยู่ไหน พวกเรารอเธอนานแล้วนะ"
"ฉันก็รอพวกเธออยู่เหมือนกัน แต่ไม่มีเงินโทรศัพท์เลยไม่ได้โทรตามอ่ะ"
"อ้าว งั้นตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"เบลล์ทำหน้างงเล็กน้อย
"ก็ตรงที่พวกเธอนัดฉันไว้นั้นแหล่ะ"
"พวกฉันก็อยู่ตรงนั้น"
"อ้าว?"
เบลล์จึงเดินอ้อมมาหลังต้นไม้
"เจอละ"เบลล์จึงกดวางสายโทรศัพท์
"5555 อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง"บลูหัวเราะร่า
"อะไรเนี่ย เธออยู่ตรงนี้ตลอดหรอ"แอนดี้โวยวายอีกแล้ว
"เอาน่าๆ ไหนๆก็เจอกันแล้วรีบไปที่ห้องเรียนเถอะนะ"เดลี่พูดขึ้น
"ก็ดีรีบไปเถอะ"เปียน่าพูดแล้วจัดผมใหม่
"ไม่ห่วงสวยสัก5นาทีมันจะตายไหมเปียน่า"เดลี่บ่น
"พวกเธอต้องภูมิใจ ที่มีเพื่อนสวยๆแบบฉันสิ"เปียน่ายิ้มกรุมกริ้ม
"ยัยนั้นใครฟะรู้จักไหม"บลูพูดขึ้น
"ไม่รู้สิ พวกโรคหลงตัวเองนะ ไปเถอะ"แอนดี้พูดแล้วลากเพื่อนๆทุกคนไปยกเว้นเปียน่า
"เฮ้~รอคนสวยก่อนเส่ยะ"เปียน่าวิ่งตามไป
เวลาต่อมา
ทั้ง5เดินทางมาถึงห้องเรียนจนได้
"ใครจะเปิดประตู"แอนดี้พูด
"เธอไงใกล้สุด"บลูตอบ
"โถ่วว มัวแต่มาเถียงกัน มาๆฉันเปิดเอง"เดลี่จึงเปิดประตูเข้าไป
"ชิปห้อยย เพื่อนนั่งเต็มห้องเลย!!!"แอนดี้พูด
"ขออนุญาติคะ"เดลี่พูดขึ้น
"เร็วๆสาวๆพวกเธอมาช้านะ"คุณครูสาวสวยพูดขึ้น
"ขอโทษค่ะที่มาช้า"ทั้ง5พูดขึ้นแล้วเดินไปนั่ง
"อุ๊ย~ผู้ชายห้องเราเยอะจัง"เบลล์พูด
"แม่คุณ เจอผู้ชายเป็นไม่ได้เลยนะ"เปียน่าพูด
"แหม่ อาหารสายตา"เบลล์หัวเราะ
"เอาละ!!! นักเรียนหยุดคุยกัน ครูชื่อโซเฟียนะจ้ะ จะมาเป็นครูที่ปรึกษาของพวกเธอ เรามาเลือกหัวหน้าห้องกันเถอะนะ มีใครจะเสนอเพื่อนไหมจ้ะ"
"หนูเสนอ เดลี่ ค่ะครู"บลูยกมือขึ้นแล้วพูด
"ง่า~ไม่เอานะ"เดลี่ตกใจ
"เดลี่ มีความรับผิดชอบค่ะครู เรียนเก่งด้วย หนูเห็นว่าเขามีความเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้าคะ"
"ใครเห็นด้วยจ้ะ ให้เดลี่เป็นหัวหน้าห้อง"
ทุกคนยกมือหมด
"งั้นครูฝากเพื่อนๆด้วยนะเดลี่"ครูพูดจบก็เดินออกไป
"เห้ยย ยัยบลู ฉันจะฆ่าเธอ"เดลี่กระชากคอเสื้อบลู
"เมี๊ยวๆๆ ไม่เอาน๊าาา"บลูยิ้มเยาะ
"อ๊ากกก"เดลี่จึงเดินไปนั่งที่ด้วยอาการหงุดหงิด
"หืม"บลูหันไปเห็นชายคนหนึ่ง ที่ดูคุ้นหน้า เธอตกใจมาก หัวใจเต้นแรง เธอไม่คิดมาก่อนว่าจะมาเจอเขา ชายที่เธอหลงรักมานานตอนมัธยมต้น
"ฉันจะทำยังไงดีเนี่ยเขาอยู่ห้องเดียวกับฉัน"บลูพูดกับตัวเอง แต่สายตาก็จับจ้องไปที่เขา และเขาก็หันมาสบสายตาเธอพอดี ทุกอย่างเหมือนช้าลง ราวกับโลกหยุดหมุน แต่ว่าเขาก็หันหนีทำท่าไม่สนใจบลู
"เธอยังเกลียดฉันอยู่หรอเคสเลอร์"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ