Love&Like

พักกลางวัน หลังจากที่เรียนเสร็จคาบเช้ายัยเพื่อน 4 หน่อของฉัน ก็พามาที่ห้องชมรมของพวกเขา เอ่อๆ ขอเล่าหน่อย ฉัน( ท้องฟ้า ) เป็นนักร้องของโรงเรียน ยัยบี้เป็นเด็กนาฎศิลป์ ดรีมเล่นคีบอร์ด เล็กเล่นฟรุต ส่วนเนสสึเล่นกลองรวมๆแล้วก็จัดอยู่ในหมู่ของดนตรีนาฏศิลป์ เลยมักจะเข้ามาปรึกษากันในชมรม ( พอและๆ ต่อเลยแล้วกัน )
" ฟ้าอธิบายมาซิ ฉันไม่เห็นแกเคยเล่าให้ฟังเลยว่ามีลูกพี่ลูกน้องหล่อขนาดนี้ " เล็กถามก่อนที่ฉันจะตอบบี้ก็แทรกขึ้นมาซะก่อน
" ใช่ แกไม่เคยเห็นจะเล่าให้พวกเราฟังเลยนะ "
" ใจเย็นก่อนสิ พวกแกเล้นยิงคำถามมาซะลัวขนาดนี้" ฉันบ่นไปพลาดมองหน้านายไบรทที่ทำเหมือนแบบว่า ' มองอะไรเธอก็อธิบายไปสิ ' เฮอะ อีตา นายไบรท
" คืออย่างนี้นะ นายไบรทน่ะเป็นญาติห่างๆของฉัน เราเลยไม่ค่อยได้เจอกันตั้งแต่เด็ก และก็มาเจอกันอีกทีล่าสุดก็เมื่อวานนี้เขาพึ่งกลับมาจาก อเมริกาเลยนะ " ช่วยปรบมือหน่อยค่ะ ตีบทแตกมากดันหลอกเพื่อนๆไปซะแล้วซิ ขอโทษนะ T_T
" จริง เหรอคะ ไบรท " ยัยเล็กเอ้ยยย เอาอีกแล้วไอ้นิสัยเห็นผู้ชายเป็นไม่ได้เนี่ย ฮึ่ย ! พึ่งจะรู้จักกันแม้ๆแต่ดันเรียกไบรทคะไบรทขา โถ่ ยัยเพื่อนเบื้อก ( เอ่อๆ นี่เธอจะขึ้นทำไมยัยท้องฟ้าเธอเป็นอะไรกับเขาเหรอถึงได้ขึ้นขนาดนี้ )
" เอ่อ ครับ ผมพึ่งกลับมาจากอเมริกาเมื่อวานนี้เอง ยังไงผมก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" เขาพูดพลางก้มหัวนิดหน่อยพอเป็นมารยาท
" แหม ได้ค่ะจะ 'รับฝากเนื้อฝากตัว' ให้ดีที่สุดเลยค่ะ " ยัยเล็กพูดอย่างมีเลศนัย
" เฮ้ยๆ ไอ้เล็ก พอๆได้แล้ว ทำอย่างกะจะกินเขาอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวอีกหน่อยผู้ชายก็หนีหมดหรอก " 555 ยัยเล็กโดนบี้เล่นเลย สมน้ำหน้า ( เอ๊ะๆ แล้วนี้ฉันเป็นอะไรตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้วเนี่ย พอๆหยุดเลย )
" หืม บี้ละก็ แค่นิดๆหน่อยๆเองอ่ะ โถ่ "
" เออๆ พอสักที ตกลง ไบรทเป็นญาติห่างๆของฟ้าสินะ แล้วพวกนายอยู่ด้วยกันเหรอ ??? " ยัยดรีมเปิดบท
" เอ่อคือ.. พวกเรา " นายไบรทอ้ำอึ้งจนฉันต้องตอบแทน
" อันนั้นมันก็ใช่ แต่เราไม่ได้นอนห้องเดียวกันซะหน่อย อีกอย่างเราก็เป็น ญ.. ญาติกันด้วย "ฉันพูด
" เออ เอาเหอะๆ ไหนๆก็มาห้องชมรมแล้วสักเพลงไหมไอ้ฟ้า " เนสคุงที่เงียบอยู่ตั้งนานเปิดบทขึ้นมา แต่ก็ดีเหมือนกันเดี๋ยวนี้ฉันไม่ค่อยได้จับไมค์เลยด้วยสิ มัวแต่ลดน้ำหนักทั้งวันทั้งคืน เฮ้ออ
" อือ เอาดิ แต่กีต้าร์ไม่มีคนเล่นอ่ะดิ " ฉันพูดอย่าเสียดาย เฮ้อ จะไม่ได้ร้องแล้วสินะ T_T
" ฉันเล่นเป็นนะ " นายไบรทเสนอตัวขึ้นมา แต่คนความจำเสื่อมนี่เขา สามารถจำคอร์ด หรือหลักการเล่นได้ด้วยเหรอ ??
" แน่ใจนะว่าเล่นได้ " ฉันบอกไปอย่างไม่อยากจะเชื่อ
" อืมได้สิ จริงๆฉันร้องเพลงก็ได้นะ " พูดเสร็จฉันก็ส่งคอร์ดเพลงให้เขา
" หืม ที่หนึ่งในหัวใจเธอ.. นี่เธอกำลังจะสื่ออะไรหรือเปล่า "
" ป่ะ เปล่าซะหน่อย " ฉันพูดปัดไป แต่ที่เขาพูดมันก็ถูกอ่ะนะ เฮ้ออ
" อ่ะๆ มาเริ่มกัน " เนสพูด 1 2 3
ก็เท่าที่ฉันมีอยู่ ก็ให้เธอหมดแล้วเพื่อคําว่ารัก ฉันทุ่มหมดตัว ไม่เคยจะกลัวเสียใจแต่ดูเหมือนทุกสิ่ง มันยิ่งเลือนรางสิ่งที่หวังทําไมหนทางยิ่งไกลแสนไกลบอกเลยฉันนั้นท้อ ก็เหนื่อยเหลือเกินเธอไม่ยอมให้เดินเข้าไปถึงทุ่มเทให้เท่าไร ก็ไม่ใช่ที่หนึ่ง ในหัวใจเธอสักทีฉันไม่เหลือไม่มีหนทาง นี่คือหมดทุกอย่างที่ฉันมีต้องทําแค่ไหนทําอย่างไรช่วยบอกทีให้ฉันคนนี้พอมีหวัง ยังต้องทําอีกแค่ไหน…ให้เธอรัก…ก็เพราะเธอคือทุกอย่าง ก็รักเธอหมดใจต้องแลกสิ่งไหน ฉันพร้อมเสมอ ขอแค่เธอนั้นเห็นใจแต่ดูเหมือนทุกสิ่ง มันยิ่งเลือนรางสิ่งที่หวังทําไมหนทางยิ่งไกลแสนไกลบอกเลยฉันนั้นท้อ ก็เหนื่อยเหลือเกินเธอไม่ยอมให้เดินเข้าไปถึงทุ่มเทให้เท่าไรก็ไม่ใช่ที่หนึ่ง ในหัวใจเธอสักทีฉันไม่เหลือไม่มีหนทาง นี่คือหมดทุกอย่างที่ฉันมีต้องทําแค่ไหนทําอย่างไรช่วยบอกทีให้ฉันคนนี้พอมีหวัง ยังต้องทําอีกแค่ไหน…ให้เธอรัก…แต่ดูเหมือนทุกสิ่ง มันยิ่งเลือนรางสิ่งที่หวังทําไมหนทางยิ่งไกลแสนไกลบอกเลยฉันนั้นท้อ ก็เหนื่อยเหลือเกินเธอไม่ยอมให้เดินเข้าไปถึงทุ่มเทให้เท่าไร ก็ไม่ใช่ที่หนึ่ง ในหัวใจเธอสักทีฉันไม่เหลือไม่มีหนทาง นี่คือหมดทุกอย่างที่ฉันมีต้องทําแค่ไหนทําอย่างไรช่วยบอกทีให้ฉันคนนี้พอมีหวัง ยังต้องทําอีกแค่ไหน…ให้เธอรัก…ให้เธอรัก…
" สุดยอด นี่เธอร้องเพลงเพราะขนาดนี้เลยเหรอ " นายไบรทถามฉันอึ้งๆ ทำไมหน้าอย่างชั้นจะร้องเพลงเพราะไม่ได้ไง!??
" แหม ก็ท้องฟ้าเป็นถึงนักร้อง ร.ร. นี่นา ทำเป็นเหมือนไม่รู้เลยนะคะไบรท " ยัยเล็กอีกละ นะคะไบรทๆ อยู่ตลอดน่าเบื่อ!!
" คะ.. ครับๆ รู้สิครับแต่ว่า.." ก่อนที่นายไบรทจะพูดจบฉันก้มมองนาฬิกา ฮะ.. เห้ย นี่มัน บ่ายโมงครึ่งแล้วหนิ !!! ตายๆๆคาบสุดท้ายกำลังจะเริ่มแล้ว ต้องรีบไป
" พวกแกนี่มัน บ่ายโมงครึ่งแล้วอ่ะ รีบไปกันเหอะ ต่อไปต้องเรียนของ Mrs. วาวา ยัยเจ้คอนกรีดด้วย " ฉันรีบบอก ทำไมMrs. วาวา ถึงได้ฉายาว่าเจ๊คอนกรีดน่าเหรอ 555 ก็ทุกๆวันเจ๊แกจะแต่งหน้ามาสอน กรีดอายไลน์เนอร์ก็ไม่เท่ากันเขียนคิ้วยังกับปลิงทะเล ทาสีแดงแจ๋ยังกับไปขโมยไก่ใครเขามากิน อย่างไงอย่างงั้นเลยอ่ะ
" เออ ไปกัน " บี้คุงพูด
 
* เพลง ที่หนึ่งในหัวใจเธอ