The Emperor(moonlight) รักนะไอ้เจ้าชายปีศาจ><

     "ไอ้...เจ้าชายกระจอก" กล้าดียังไงมาว่าน้องฉันหา!!นายคารอส!!!
"ฮ่ะๆอันนั้นพี่ว่าตัวเองรึป่าวครับ...พี่คารอส^_^"เยี่ยมไปเลยน้องชายฉันน!
"นายหยุดว่าน้องชายฉันแล้วไสหัวเน่าๆของนายกลับไปเลยไป!มาทางไหนกลับไปเลย!"ฉันพูดเสียงดังจนตอนนี้คนในร้าน MK นี่เริ่มมองกัน
"เธอไม่มีสิทธิสังฉัน!"
"อะ...เอ่อผมว่านั่งคุยกันดีกว่านะครับคนเริ่มมองแล้ว-0-"อันนี้นายอัฐพูดนะคะ-..-
"ครับ^_^"แน่นอนน้องชายฉันตอบคนเดียว-_-แล้วพวกเราก็นั่งกัน!
"ยัยขนมหวานเน่า...-_-!"ยังไม่หยุดอีกนะนายคารอส!
"ถ้านายไม่เลิกกวนประสาทฉันมีดพกของฉันจะไปจ่อที่คอนานบัดเดี๋ยวนี้"
"หึ..."แล้วมันก็หึในลำคอ เพื่อ?
"เรามาคุยกันดีกว่า..."อันนี้น้องชสายฉันมันพูด
"พี่ทำอะไรพี่แคนดี้เสียใจแล้วหนีออกจากโรงเรียนแบบนี้วะครับ!?"
"ป่าว..." โกหกหน้าตาย
"หน้าด้าน!"ฉันโพล่งออกไป
"แคนดี้ใจเย็นๆครับ"อัฐพูด
"อ๊ะ!อันที่จริงแล้วพวกคุณอยู่โรงเรียนอื่นไม่ควรมาฟังเรื่องนี้เลยแต่ไม่เป็นไรหรอกคุณเป็นเพื่อนกับพี่แคนดี้ใช่ไหมครับผมชูการ์น้องพี่แคนดี้ฮะยินดีที่ได้รู้จัก^^"
"ครับผมชื่ออัฐครับนี่หนึ่งสองสามสี่เพื่อนผม"แล้วอัฐก็แนะนำตัว
"นี่ไม่ใช่เวลาแนะนำตัว...เสียเวลาชะมัด"นายคารอส...-_-
"นายมีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า...ฉันเสียเวลาเหมือนกัน:)"
"ฉัน...ขอโทษ" หะ!?
     ทุกคนในโต๊ะนี้ถึงกับอึ้ง -0- มะ...หมอนี่ขอโทษฉันงั้นเหรอน้ำตาจะไหลโอ้ว!จารึกในกินเนสบุ๊คทีสิคะทุกโคนนน-0-เจ้าชายปีศาจขอโทษฉัน
"ฉันผิดเองฉันขอโทษครับ...ฉันไม่อยากให้เธอโกรธขอโทษที่ฉันพูดแรงไปขอโทษที่ฉันใส่อารมณ์...ฉันหึงเธอ" อะ...ไอ้บ้า>///<
"..."
"ให้อภัยฉันนะ...แคนดี้"ยังไงต่อดีๆๆ-*-
"ถ้านายพูดมาขนาดนี้ก็ หะ...ให้อภัยก็ได้><"
"ขอบคุณนะครับ^_^"เขายิ้มมม!!คุณผู้อ่าน!!!!เขายิ้มค่าาา
"อะ...อื้อ "แล้วเขาลุกขึ้นโน้มตัวจากโต๊ะตรงข้ามมา หะ...หอมแก้มฉันฟอดใหญ่ด้วย>///<
"อะแฮ่ม!!!"ไอ้ชูก้าร์กระแอมขึ้นมาฉันได้สติจึงปั้นหน้าแบบเดิมแต่ฉันว่าตอนนี้หน้าฉันคงแดงแบบน้ำมะเขือเทศดอยคำแล้ว><
"อะ...เอ่อพวกผมขอตัวกลับบ้านนะครับ"นายหนึ่งโพล่งขึ้นมาเมื่อเห็นนายอัฐกัดฟันกรอด -_-?
"ครับ^_^"ชูการ์พูด
"เดี๋ยวฉันไปส่งพี่สาวนายเอง" น้องฉันไม่ให้ไปหรอกย่ะ!!
"งั้นฝากด้วยครับผมขออาสาไปส่งแคลไลน์ที่บ้านฮะ" อะ...อ้าวไอ้น้องบ้า!
"อ่ะหะ" เดี๋ยวนะ
"ใครจะไปกับนายกัน!!"
"เธอไงถามอะไรแปลกๆ-_-"ไอ้!!!!