Secret Security Company
-
เขียนโดย Sensoji
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.17 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,682 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 21.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ความหลัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เป็นไปตามแผนไหม"
"เหลืออีก 3 ครับ"
รูปที่ติดอยู่บนผนังถูกกระชากออก จนขาดเป็นชิ้นๆ
"เทพีผู้กระหายที่จะกระทำสงคราม....บัดนี้ท่านได้ก่อสงครามขึ้นจริงๆแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
----------------------------------------------------------------------
"10โมงออกไปทำงานด้วยนะคามิล" นี่เป็นคำที่มาร์ชากล่าวก่อนที่จะออกไปเทียวกับคนอื่นๆ คามิลที่นั่งกอดเข่าบนโซฟาห้องเพียงลำพัง
ตื๊ดๆๆๆ เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้น เป็นเวลาที่เขาควรจะออกไปทำงานแล้ว คามิลลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อยพลางบ่น
"ชิทำไมต้องเป็นผมด้วยล่ะ ผมก็อยากไปเที่ยวบ้างนะ"
คามิลมองไปที่รูปถ่ายของมาร์ชาและเขาในสมัยที่ยังเด็ก เขายิ้มเล็กน้อยแล้วออกไปทันที
-----------------------------------------------------------------------
"เย้ววว สวนสนุกละะะ ลูเซียไปเล่นอันนั้นกัน"ลูเซียสกระโดดโลดเต้นดีใจ พาน้องสาวไปเล่นเครื่องเล่นต่างๆเหลือเพียงเอเรนกับมาร์ชาที่มองตามทั้งคู่
"ลูกพี่คิดว่าคามิลมันจะรอดไหม"เอเรนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกังวล
"ฉันคิดว่ารอด ทำไม ลางสังหรณ์นายมันมีอะไรแปลกๆรึไง"มาร์ชาถามกลับทันที
"อืม แปลกๆ เหมือนจะมีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับหมอนั่นน้ะ"
"งั้นรออีกหน่อย ถ้าเจ้านั่นยังไม่ติดต่อกลับมาค่อยไปหา"
"ครับ"
"งั้นไปเล่นรถไฟเหาะกัน"มาร์ชาชี้ไปที่รถไฟเหาะที่กำลังเคลื่อนที่อย่างน่าหวาดเสียว เอเรนชะงักทันที...เพราะ... เขาไม่ค่อยถูกกับเครื่องเล่นหวดเสียวเท่าไหร โดยเฉพาะ รถไฟเหาะ
"อะ....เอ่อ..."เอเรนค่อยๆมองหน้ามาร์ชาอย่างช้าๆ..... มาร์ชายิ้มแบบสะใจและลากเอเรนไปที่เครื่องเล่นทันที
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
---------------------------------------------------------------------------
ตึก...ตึก..คามิลเดินมาหยุดที่หน้าห้องๆหนึ่ง เขาเคาะประตูและเอ่ยว่า
Secrect Security Company ครับ Mr.2คามิลครับ
"อ่อ คามิลเองสินะ..."เสียงดังออกมากจากเก้าอี้ มันหันมาทางคามิลอย่างช้าๆ
คามิลยืนยิ้ม มือขวาที่กำปืนออกมา ยิงใส่คนๆนั้นโดยไม่รอถามอะไร ด้วยสีหน้าเย็นชา
"ดูท่าคุณจะไม่ใช่ลูกค้าผมนะครับ " กระสุนที่ยิงไป เจาะผ่านร่างด้วยความเร็ว แต่แทนที่เลือดจะไหลออกมา กลับกลายเป็นร่างนั้นแฟบลง
"ไม่ดีนะ ทำกับลูกค้าแบบนี้น่ะคามิล" หญิงคนหนึ่งกระโดดลงมาตรงหน้าคามิล นิ้วเรียวยาวจับที่คางของคามิล
"อ่าว นี่มันเอลี่นี่นา ลูกกระจ๊อกของดาร์กมาสเตอร์ ไหงมาอยู่ต่อหน้าผมล่ะ แถมจับคางผมซะด้วย ขยะแขยง"
"งั้นมาประลองกันหน่อยไหมล่ะ" เอลี่โกรธจัด หยิบปืนออกมาเตรียมยิงคามิล
"อย่ามายุ่งกับผมเลยน่า....กลับไปหาเจ้าของเธอซะ" คามิลหยิบดาบที่ซ่อนไว้ออกมา ชี้ไปทางเอลี่
"ตระกูลนายไม่คิดจะใช้อย่างอื่นรึไง เอาดาบสู้กับปืนนี่น่ะ"เอลี่กลั้นขำ
รีบจัดการสิ...เสียงปริศนาดังออกมา คามิลรู้ทันทีว่าเจ้าของเสียงคือใคร
"ดาร์กมาสเตอร์ แกไม่ควรพูดแบบนี้ ออกมาสู้กับฉันซะ"คามิลหันไปรอบๆ มองหาต้นเสียงอย่างรวดเร็ว
"จุ๊ๆ อยู่ต่อหน้าศัตรูอย่าเผลอสิคะ คามิล" เอลี่ใช้ปืนยิงคามิลโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว เลือดสีแดงซึมออกช้าๆ
"ชิ" คามิลโกรธจัดเขาใช้ดาบฟันไปที่เอลี่โดยไม่รออะไร เอลี่กระโดดหลบไปมา พลางหัวเราะเยาะเย้ย
" strar brust stream!!" คามิลใช้ดาบฟันไปที่เอลี่อย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว จนเอลี่จุกและล้มลง
"เก่งจริงๆ คามิล ปรบมือให้" เสียงของดาร์กมาสเตอร์ยังลอยออกมา
......คามิลยืนนิ่งไม่ตอบ เขาค่อยๆเดินออกไป
"ส่วนเรื่องพ่อกับแม่ของพวกเธอนะ ถือว่าเป็นตัวทดลองของฉันละกันฮ่าๆ"
คามิลนิ่งเงียบไม่พูดอะไรก่อนจะเดินไปต่อ มือข้างหนึ่งเอื้อมมาจับเท้าเขา
"มีอะไร...."คามิลหันหน้าไปถามเอลี่ที่นอนกองอยู่กับพื้น
"star....brust sream......อ่ะ...มันใช้ดาบสองมือไม่ใช่รึไง...ไอ้งั่ง"
"......................"
----------------------------------------------------------------------------------
"กลับมาแล้วครับ" คามิลเปิดประตูเข้ามา
"กลับมาแล้วเหรอรุ่นพี่ วันนี้สนุกมากเลยล่ะ"ลูเซียสวิ่งมาหาคามิลและกระโดดใส่
"ลูเซียมีของให้รุ่นพี่ด้วยค่ะ" ตุ๊กตาหมีสีดำขาวถูกยื่นให้คามิล คามิลยิ้มรับและเดินขึ้นไปบนห้อง
"ขอบใจนะลูเซีย ไอ้ลูเซียสแกปล่อยฉันสักทีดิว่ะ!!!" คามิลยิ้มรับและสลัดลูเซียออก ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนห้อง
"ดูท่าจะไม่เป็นอะไรนะเอเรน"มาร์ชากระซิบเอเรนก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเรากันคิกคัก
ในห้องของคามิล รูปถ่ายของเขากับมาร์ชาที่ด้านหลังมีรูปของชายหญิงคู่หนึ่งอยู่
"นี่แหละครับ....ครอบครัวผม.ท่านพ่อท่านแม่
--------------------------------------------------
คามิล:ตอนนี้คามิลพระเอกครับ
มาร์ชา เอเรน ลูเซียส:เหรอ...(รุมกระทืบคามิล)
ลูเซีย:ไม่ยุ่งนะคะ..
ป.ล.เรื่องที่ดาร์กมาสเตอร์พูดไว้ และมันเป็นใคร จะมาเฉลยตอนหน้านะครับ
"เหลืออีก 3 ครับ"
รูปที่ติดอยู่บนผนังถูกกระชากออก จนขาดเป็นชิ้นๆ
"เทพีผู้กระหายที่จะกระทำสงคราม....บัดนี้ท่านได้ก่อสงครามขึ้นจริงๆแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ"
----------------------------------------------------------------------
"10โมงออกไปทำงานด้วยนะคามิล" นี่เป็นคำที่มาร์ชากล่าวก่อนที่จะออกไปเทียวกับคนอื่นๆ คามิลที่นั่งกอดเข่าบนโซฟาห้องเพียงลำพัง
ตื๊ดๆๆๆ เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้น เป็นเวลาที่เขาควรจะออกไปทำงานแล้ว คามิลลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อยพลางบ่น
"ชิทำไมต้องเป็นผมด้วยล่ะ ผมก็อยากไปเที่ยวบ้างนะ"
คามิลมองไปที่รูปถ่ายของมาร์ชาและเขาในสมัยที่ยังเด็ก เขายิ้มเล็กน้อยแล้วออกไปทันที
-----------------------------------------------------------------------
"เย้ววว สวนสนุกละะะ ลูเซียไปเล่นอันนั้นกัน"ลูเซียสกระโดดโลดเต้นดีใจ พาน้องสาวไปเล่นเครื่องเล่นต่างๆเหลือเพียงเอเรนกับมาร์ชาที่มองตามทั้งคู่
"ลูกพี่คิดว่าคามิลมันจะรอดไหม"เอเรนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกังวล
"ฉันคิดว่ารอด ทำไม ลางสังหรณ์นายมันมีอะไรแปลกๆรึไง"มาร์ชาถามกลับทันที
"อืม แปลกๆ เหมือนจะมีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับหมอนั่นน้ะ"
"งั้นรออีกหน่อย ถ้าเจ้านั่นยังไม่ติดต่อกลับมาค่อยไปหา"
"ครับ"
"งั้นไปเล่นรถไฟเหาะกัน"มาร์ชาชี้ไปที่รถไฟเหาะที่กำลังเคลื่อนที่อย่างน่าหวาดเสียว เอเรนชะงักทันที...เพราะ... เขาไม่ค่อยถูกกับเครื่องเล่นหวดเสียวเท่าไหร โดยเฉพาะ รถไฟเหาะ
"อะ....เอ่อ..."เอเรนค่อยๆมองหน้ามาร์ชาอย่างช้าๆ..... มาร์ชายิ้มแบบสะใจและลากเอเรนไปที่เครื่องเล่นทันที
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
---------------------------------------------------------------------------
ตึก...ตึก..คามิลเดินมาหยุดที่หน้าห้องๆหนึ่ง เขาเคาะประตูและเอ่ยว่า
Secrect Security Company ครับ Mr.2คามิลครับ
"อ่อ คามิลเองสินะ..."เสียงดังออกมากจากเก้าอี้ มันหันมาทางคามิลอย่างช้าๆ
คามิลยืนยิ้ม มือขวาที่กำปืนออกมา ยิงใส่คนๆนั้นโดยไม่รอถามอะไร ด้วยสีหน้าเย็นชา
"ดูท่าคุณจะไม่ใช่ลูกค้าผมนะครับ " กระสุนที่ยิงไป เจาะผ่านร่างด้วยความเร็ว แต่แทนที่เลือดจะไหลออกมา กลับกลายเป็นร่างนั้นแฟบลง
"ไม่ดีนะ ทำกับลูกค้าแบบนี้น่ะคามิล" หญิงคนหนึ่งกระโดดลงมาตรงหน้าคามิล นิ้วเรียวยาวจับที่คางของคามิล
"อ่าว นี่มันเอลี่นี่นา ลูกกระจ๊อกของดาร์กมาสเตอร์ ไหงมาอยู่ต่อหน้าผมล่ะ แถมจับคางผมซะด้วย ขยะแขยง"
"งั้นมาประลองกันหน่อยไหมล่ะ" เอลี่โกรธจัด หยิบปืนออกมาเตรียมยิงคามิล
"อย่ามายุ่งกับผมเลยน่า....กลับไปหาเจ้าของเธอซะ" คามิลหยิบดาบที่ซ่อนไว้ออกมา ชี้ไปทางเอลี่
"ตระกูลนายไม่คิดจะใช้อย่างอื่นรึไง เอาดาบสู้กับปืนนี่น่ะ"เอลี่กลั้นขำ
รีบจัดการสิ...เสียงปริศนาดังออกมา คามิลรู้ทันทีว่าเจ้าของเสียงคือใคร
"ดาร์กมาสเตอร์ แกไม่ควรพูดแบบนี้ ออกมาสู้กับฉันซะ"คามิลหันไปรอบๆ มองหาต้นเสียงอย่างรวดเร็ว
"จุ๊ๆ อยู่ต่อหน้าศัตรูอย่าเผลอสิคะ คามิล" เอลี่ใช้ปืนยิงคามิลโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว เลือดสีแดงซึมออกช้าๆ
"ชิ" คามิลโกรธจัดเขาใช้ดาบฟันไปที่เอลี่โดยไม่รออะไร เอลี่กระโดดหลบไปมา พลางหัวเราะเยาะเย้ย
" strar brust stream!!" คามิลใช้ดาบฟันไปที่เอลี่อย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว จนเอลี่จุกและล้มลง
"เก่งจริงๆ คามิล ปรบมือให้" เสียงของดาร์กมาสเตอร์ยังลอยออกมา
......คามิลยืนนิ่งไม่ตอบ เขาค่อยๆเดินออกไป
"ส่วนเรื่องพ่อกับแม่ของพวกเธอนะ ถือว่าเป็นตัวทดลองของฉันละกันฮ่าๆ"
คามิลนิ่งเงียบไม่พูดอะไรก่อนจะเดินไปต่อ มือข้างหนึ่งเอื้อมมาจับเท้าเขา
"มีอะไร...."คามิลหันหน้าไปถามเอลี่ที่นอนกองอยู่กับพื้น
"star....brust sream......อ่ะ...มันใช้ดาบสองมือไม่ใช่รึไง...ไอ้งั่ง"
"......................"
----------------------------------------------------------------------------------
"กลับมาแล้วครับ" คามิลเปิดประตูเข้ามา
"กลับมาแล้วเหรอรุ่นพี่ วันนี้สนุกมากเลยล่ะ"ลูเซียสวิ่งมาหาคามิลและกระโดดใส่
"ลูเซียมีของให้รุ่นพี่ด้วยค่ะ" ตุ๊กตาหมีสีดำขาวถูกยื่นให้คามิล คามิลยิ้มรับและเดินขึ้นไปบนห้อง
"ขอบใจนะลูเซีย ไอ้ลูเซียสแกปล่อยฉันสักทีดิว่ะ!!!" คามิลยิ้มรับและสลัดลูเซียออก ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนห้อง
"ดูท่าจะไม่เป็นอะไรนะเอเรน"มาร์ชากระซิบเอเรนก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเรากันคิกคัก
ในห้องของคามิล รูปถ่ายของเขากับมาร์ชาที่ด้านหลังมีรูปของชายหญิงคู่หนึ่งอยู่
"นี่แหละครับ....ครอบครัวผม.ท่านพ่อท่านแม่
--------------------------------------------------
คามิล:ตอนนี้คามิลพระเอกครับ
มาร์ชา เอเรน ลูเซียส:เหรอ...(รุมกระทืบคามิล)
ลูเซีย:ไม่ยุ่งนะคะ..
ป.ล.เรื่องที่ดาร์กมาสเตอร์พูดไว้ และมันเป็นใคร จะมาเฉลยตอนหน้านะครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ