คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ

ตอนที่3 เปลี่ยาจากศัตตรูมาเป็นเพื่อนกัน [คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ ]
.
.
.
.
.
“มึงจำไม่ได้หรอกูไม่ถูกกับมันนะ”ผมตอบมันไปแบบเสียงเข้มๆ
 
“เอ้อเดี๊ยวกูก็จะทำให้พวกมึงถูกกันเองแหละ” ไอลุกซ์มันยิ้มๆ
 
“มึงจะทำอะไรของมึงว่ะ”ผมถามมันไป
 
“...” มันเงียบ
 
ตอนนี้ผมกับไอลุกซ์ยืนอยู่หน้าโต๊ะที่ไอบีชนั่งกินข้าวอยู่ มันหันมามองพวกผมแล้วก้มลงไปต่อ
 
“มึงจะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ”ไอลุกซ์ ถามไอบีช
 
“....” มันเงียบเหมือนเดิมครับ
 
“มึงกูมีเรื่องจะเคลียวะ กินเสร็จแล้วเดินตามกูมาด้วยนะ”
 
มันก็เดินเอาถ้วยจานไปเก็บที่แล้วก็เดินตามพวกผมมา มากระซิบกับไอลุกซ์
 
‘ลุกซ์มึงจะทำอะไรของมึงวะ’ ผมพูด แบบกระซิบแต่เหมือนว่าไอบีชจะได้ยินครับ
 
มันเดินไปหยุดที่ แสตน เชียร์ ครับ มันขึ้นไปนั่งข้างบนแล้วเรียกผมกับไอบีชขึ้นไปข้างบน
 
“มึง...เอ้อ...” ไอลุกซ์พยายามเรียกชือมัน
 
“มังกร หรือเรียกกูว่าบีชก็ได้”
 
“เอ้อไอบีช มึงมีอะไรจะเคลียเรื่องเก่าใหม”ไอลุกซ์ถามไอบีช
 
“มี กูอยากฟังคำขอโทษแบบจริงใจแค่นั่น”
“แต่ถ้าไม่ก็มีอะไรจะให้ทำแทน”
 
“อะไรวะอันที่สอง อ่ะ” ผมถามไอบีชมัน
 
“อันนั่นจะบอกที่หลัง”มันบอกผมมา ท่าทางลับๆล่อๆ
 
ผมคือคนที่ยอมตายแต่ไม่ยอมเสียศักศรี
 
“อันที่2 ก็ได้ๆ” “แล้วมึงลากกูมาเพิ่อเรื่องแค่นี้เหรอ”ผมถามไอลุกซ์
 
“ป้าวว มา!! ถ้าพวกมึงยอมกันและกันแล้ว”ไอลุกซ์ พูดแล้วมาหยุดตรงนี้
 
“มาทำสัญญากันดีกว่า ว่าเราจะเป็นเพื่อนกัน” ผมกับไอบีช ทำหน้าตกใจ อย่างมากๆ
 
“ไม่เอา/ ไม่ทำ” ผมกับไอบีช ตะโกนออกมา
 
“ถ้าพวกมึงไม่ทำ มึงไม่ต้องยุ่งกับกุ ไอบุ๊ค และมึงไอบีช มึงจะอยู่ไม่สุขแน่”ไอลุกซ์ ขมพวกเรา
 
“เอ้อๆๆ ก็ได้” ผมบอก
 
“อือๆๆ” ไอบีชพูดต่อ
 
“งั่นมาพูดตามกูนะ ‘สิ่งสักสิททั่งหลาย พวกผมจะสัญญาว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
 
จะไม่มีการแย้งแฟนกัน และจะช่วยเหลือเพื่อนในยามรับบาก พวกเรา3คนจะเป็นคนดี’พูดตาม”
 
พวกผมก็พูดตามมันครับ ทำไมมันถึงมาให้ทำอย่างงี้นะเหรอ ผมตอบได้เลยว่าไม่รู้ แต่มันมาทำตามคำลำลือของโรงเรียนครับว่า ใครมาสัญญาอะไรตรงแสตนจะได้ดังสัญญาครับ
“พวกมึง ต่อจากนี้ไปเราจะเป็นเพื่อนกัน”ไอลุกซ์พูดขึ้น
 
“พวกมึงกูรู้ว่าพวกมึงจะไม่ยอมรับซึ้งกันและกันในตอนนี้ว่าพวกมึงคือเพื่อนแต่ ไม่นานหรอก
 
เราจะเป็นเพื่อนตายและกลุ่มของเราจะต้องมีให้ครบ5คนให้ได้นะ”มันพูดอย่างตั่งใจ
 
“บีชกูขอโทษนะที่กูขับรถป๊าดหน้ามึง เพราะไอลุกซสั่งให้กูเร็วก็เลยไม่ทันมอง”
 
“กูไม่ให้อภัยมึงหรอก แต่ถ้ามึงทำตามกู กูจะให้อภัย”
 
“อาทิตหน้ากูจะบอก”
-------------------ขณะนี้เวลา12 นาฬิกา50นาที—หมดคาบที่4------------------------
{60%คร๊าบบบ}
ตอนนี้ก็ได้เวลาเรียนคาบต่อไปแล้วครับพวกผมก็เดินขึ้นห้องกันครับ
{...............3 ชั่วโมงผ่านไป...............}
---------------ขณะนี้เวลา 16 นาฬิกา 00นาที---------หมดคาบที่7---------------
RRRRRRRRR
[บุ๊ค วันนี้พ่อไปรับไม่ได้นะพ่อติดประชุม กลับเองได้รึป้าวว] พ่อผมโทรมาถาม
 
“ได้สิครับ” ผมตัดสิ้นใจกลับบ้านเอง
 
‘กลับไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรทำ ไปเดินเล่นสยามก่อนดีกว่า’
 
ตอนนี้ผมก็อยู่สยามแล้วครับ เดินซื้อของไปเรื่อยๆ ก็หิวละฮ่าฮ่าฮ่า
ตัดสิ้นใจเดินไปร้านไอติมครับ เดินเข้าไปสั่งไอติมกินแล้วก็นั่งอยู่ที่ร้าน ประมาณ20นาทีครับ
ก่อนผมจะเรียกเช็คบิล ผมก็เจอ ไอบีชเดินเข้ามากับผู้หญิงคนนึ่งครับ ผู้หญิงคนนั่นสวย มากครับ แต่ผผู้หญิงคนนั่นคือ เพื่อนของเพื่อนผมที่อยู่อีกโรงเรียนครับ ถ้าให้ผมเดานะผมว่าน่าจะเป็นแฟนมันคับ......มันเดินเข้าร้านมาแล้วเดินมา เห็นผมครับมันหันไปคุยกะแฟน
 
“นั่งตรงไหนดีละ...เอ๊ ไม่มีที่นั่งเลย” มันพยายามบอกผู้หญิงคนนั่นไปครับเพราะที่ในร้านก็เต็ม
 
“โห่ พลอยอยากกินไอติมร้านนี่อ่า”เขาสองคนพูดกัน
 
“จะให้พี่ทำไงละที่มันเต็ม” มันพูดเหมือนพยายามหนีผมครับแต่พลอยดันหันมาเจอ
 
“นู๊นไงพี่บีช เพื่อนของเพื่อนพลอย ขอไปนั่งกับเขาก็ได้” ไอบีชท่าทางมันกลัวๆ สีหน้าตกครับ
 
“ไปรบกวนเขาป้าวๆน้า” ไอบีชบอกกับพลอย แต่พลอยก็ยังลากไอบีชมา
 
“สวัสดีบุ๊ค จำเราได้ป้าว เพื่อนของไอแนนไง”พลอยถามผมครับ
 
“อื้มมจำได้ ก็เคยไปเที่ยวด้วยกันอยู่ไง” ครั่งนู่นนผมไปเที่ยวรวมตัวกลับกลุ่มเพื่อนของผมแล้วพลอยก็ขอถามแนนมาด้วย และแฟนพลอยก็มาด้วย
 
‘เอะหรือคนที่เคยไปเจอคือไอบีช’
 
“อ้อใช้ เอ้อพลอยขอนั่งด้วยได้ป้าว ที่มันเต้มอ่า” ไอบีชมันเงียบไม่พูดอะไรเลย
 
“ได้สิ ทั่งเพื่อนและแฟนเพื่อนมานั่งด้วย”ผมบอกไปอย่างขำขัน
 
“เพื่อน?/แฟนเพื่อน?” พลอยถามผมอย่าง งงๆๆ
 
“ก็ไอบีชนะเพื่อนห้องเดียวกับเรา ส่วนพลอยก็คงเป้นแฟนไอบีชสินะ”
 
“อ้อนี่เป็นเพื่อนกันหรอกหอแฮะๆ”
 
“พลอยกับบีช นั่งต่อไปเลยนะพี่จะไปละเดะเช็คบิลก่อน”ผม
 
“ไปไหนละบุ๊ค”พลอย
 
“ก็ไม่อยากเป้น กขค. ใครละฮ่าฮ่าฮ่า จิงๆก็จะกลับอยู่แล้วละ”ผม
 
“มึงจะไม่นั่งต่อเป็นเพื่อนกูหน่อยหรอ เดี๊ยวพลอยกลับแล้ว”ไอบีชพูดขึ้น
 
“ให้นั่งทำอะไร”ผมบอก
 
“เดะไปเดินซื้อของเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
100%    แล้วครับบ