คุณเพื่อนครับกู'รัก'มึงวะ

ตอนที่1 พบครั่งแรก
 
ตอนนี้ก็ผ่านมาเป้นอาทิต ก็เหลือเวลาอีก3วัน ผมจะได้ไปผักผ่อน
แต่ผมก็เกิดจำอะไรขึ้นมาได้ ไอลุกซ์ผมเลยรีบโทรศัพท์หามันเลยครับ
RRRRRRRRRRRRRR
{ฮัลโลมีอะไรวะไอบุ๊ค} ไมต้องตกใจหรอกครับว่าชือใครชือผมเองแหละครับผมขอโท่ษๆๆ ที่ลืมบอกชือเล่น
‘’ก็มีแหละนะ เรื่องไปเที่ยวอะแหละ กูจะชวนมึงไปเกาะช้างด้วยจะไปไหม?’’
{เฮ้ยไปดิว่ะ ว่าแต่ไปเมือไหร่ละ}
“ก็อีก3วันนะ กูจองโรงแรมไว้ 1ห้อง ถ้าไปจะได้จองเพิ่ม”
{เอ่ออก็บอกว่าไปยังไงละ}
“เอ้อ นั่งเครื่องไปนะ จะให้จองตั๋วให้ด้วยใหม”
{จองดิวะ} เสียงของไอลุกซ์ดูตื้นเต้นเอามากๆๆ
“เออเดี้ยวจองไห้ มาวันจันทร์ตอน 9โมงนะ เครื่องออก 10.30น.’’
{เออ้ออ แค่นี้ก่อนนะ }
ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด.... แล้วมันก็วางสายไปโดยปริยาย
 
...........วันนี้คือวันจันทร์ผมก็กำลังนั่งแท็กซี่ไปขึ้นเครื่องที่สนามบินครับ..........
ผมนั่งเครื่องไปถึง จังหวัดตราดประมาณเกอบเที่ยงครับ
เราขึ้นรถไปต่อเรือเฟอร์รี่ที่ท่าเทียบเรือ เกาะช้าง
ผมกับลุกซ์กั่งรอเรือกันอยู่สักแปปนึ่งผมก็พูดกับไอลุกซ์ว่า
“ลุกซ์ เดะมานะไปเดินเล่นแปปนึ่ง”ไอลุกซ์ก็พยักหน้ารับ
“ไอบุ๊ค ๆๆๆ เรือมาแล้วโว๊ยยยย’’ ผมก็รีบวิ่งไปหามันเพื่อหิบกระเป๋าสัมภาระ
แล้วเราก็เดินไปนั่งบนเรือเฟอรรี่ ชั่นบน
“ลุกซ์ๆ ไปถ่ายรูปตรงนั่นกันป่ะ วิวดู จัง’’
“อือไปดิ อยากถ่ายรูปไห้พ่อแม่ดู”
“ลุกซ์กูปวดฉี่วะเดะมานะ” ผมก็บอกพรางเดินไปเข้าห้องน้ำ
ผมเจอคนๆนึ่งที่เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่จำไม่ได้ครับ
เขาทั่งหล่อ หน้าตาดี และขาวด้วยครับ เขารุ่นราวคราวเดี้ยวกับผมเลยครับดูจากท่าทางแล้ว
สติผมหายไปแปปนึ่งและกลับมาใหม่ผมเดินไปเข้าห้องน้ำและออกมาเขาก็ยังอยู่ที่เดิม
ผมก็เดินไปหาไอลุกซ์ครับ
“ลุกซ์แล้วทำไมมึงถึงอยากมากับกูวะ”
“ก็กูไม่ค่อยไปไหนกับใครบ่อยนอกจากมึง”
“เอ้อ แล้วมึงเรียนม.4ต่อไหนวะ”ผมถามอย่างอยากร็คำตอบมากๆ
“ก็เรียนที่เดิมแหละแล้วมึงละ” มันถามผมกลับอย่างไม่รอช้า
“ก็เรียนที่เดิมเหมือนกันแต่เราจะได้อยู่ห้องเดียวกันอีกป่ะวะ”ผมตอบไปแล้วก็ทำเหมือนถามลุกซ์ไป
“…”ลุกซ์มันเงียบบ ครับ
สักพักผมก็มาถึงเกาะช้างแล้วครับ
ผมรีบหารถนั่งต่อไปยังที่พักโดยด่วนนนน
ผมเดินไปหยุดตรงเคาเตอร์
“สวัสดีค่ะ โรงแรมXXX ยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่าจองไว้ยังค่ะ”พนง.ถามอย่างยิ้มแย้ม
“จองไว้แล้วครับ ชือนายกัปตัน คับ” ผมบอกพร้อมยืนใบจองให้พี่พนักงานครับ
“ได้ค่ะรอสักครู่นะค่ะ เดะเราจะพาท่านไป” รอไม่นานก็มีคนพาผมกับไอลุกซ์ไปส่งที่ห้อง
แล้วผมก็เดินกลับไปยังเคาร์เตอร์อีกครั่งเพื่อถามอะไรบางอย่าง
“เอ้อพี่ครับ แถวนี่มีให้เช่าจักยานยนต์ หรือ รถยนต์ มั่งไหมครับ”
“เอ้อพอมีนะคะน้อง น้องต้องเดินออกจากโรงแรมแล้วเลี้ยวซ้ายไปประมาณ 50เมตรอ่ะคะ”
“ขอบคุณนะครับ”
และผมก็เดินไปกับไอลุกซ์
“ไอบุ๊ค ทำไมมึงถึงอยากมาที่นี่วะ” ลุกซ์ถามอย่าง งงๆๆ
“ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะๆ”ผมตอบกลับไปแบบกกวนๆ
ผมกับไอลุกซ์ขับรถไปยังจุดชมวิว...ผมได้เจอกับเขาอีกแล้ว...
ผมก็ขับไปป๊าดหน้ารถของเขา
“คุณขับรถภาษาอะไรมาป๊าดหน้าคนอื่นเนี๊ย มันเสียเวลารู้ใหม”
“ขอโทษครับ” ผมต้องบอกขอโทษไปเพราะ ผมก็ผิดจิงๆๆแหละๆ
“ขอโทษแล้วมันเอาเวลาที่เสียไปกลับคืนมาได้ไหม”
“อ้าว ก็คนมันขอโทษแล้วนิวะจะไห้ทำไงได้ละ”ผมตะคอกไปเสียงดังก่อนที่ไอลุกซ์จะมาห้ามไว้
“ผมขอโทษแทนเพือนผมด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา”
“เอาเบอร์เราไปก่อนใหมครับเพื่อมีอะไรจะไห้ชดใช้ที่หลังก็ว่ากัน”
“ไม่ต้องหรอกครับ.บอกเพื่อนคุณด้วยละครับว่าขับรถไห้มันดีๆหน่อย”
แล้ว มันก็ขับรถออกไป.....
“หน่อยยแหนะ...มึงพูดดีกับมันทำไมวะ เห็นไหมมันด่ากูก่อนอ่า”
“กูเห็นไง เห็นว่ามึงไปป๊าดหน้าเขาก่อนนิ” มันโทษผมครับ
“อ้าวก็คนมันไม่ตั่งใจนี่หว่า ถ้าแจออีกจะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู”
..........หลังจากนั่นเราก็เที่ยวจนสนุก ครบ 3 วัน 2 คืนเรียบร้อยครับ.........
เรานั่งเครื่องกลับบ้านกันครับ มาแยกกันตรงหน้าสนามบิน
“ลุกซ์ เขามีประชุมผู้ปกครองกันวันไหนวะ”
“ก็เดือนหน้า วันที่16อ่า”
“เออแล้วเจอกันวันนั่นนะ”
ผมต่างแยกย้ายกันไปครับ จนผมกลับถึงบ้านแล้วก็นอนหลับไป จนตื้นเช้ามาเจอพ่อกับแม่
ผมก็ตกใจเพราะเขากลับก่อนกำหนด 2-3 วันเลย
“อ้าวแม่ทำไมรีบกลับจังครับ”
“ก็ไอกรนี่สิ มันไม่สบายเลยต้องรีบกลับมา”
“มันเป้นอะไรมากรึป้าวครับแม่”
“มันก็แค่อาหารเป็นพิษนะ”
ผมก็นั่งคุยกับแม่ๆไปเรือยๆๆ หลายๆเรื่องงๆๆๆๆ จนแม่ต้องขอตัวไปนอน ละครับ
ฮ่าๆๆๆ มีความสุขจังเลยยย ที่ได้เจอไอปากม้อม คนนั่น
เอะ แต่มีความสุขเรื่องอะไรละ …
++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่2คร๊าบบบบบ