Angel Half Devil : เวทมนต์ที่ไม่มีวันลืม

ร่างสูงเดินแบบระวังตัวอยู่ตลอดเวลา ที่หลังจากส่ง หญิงสาวที่เขานั้นห่วงว่าจะเป็นอะไรไป จึงให้เธอเข้าไปในประตูสวรรค์เพื่อให้เธอไปหาเพื่อนของเธอ แต่เขากลับใจคอไม่ดีในขนาดเดิน

   สถานที่ที่รอบไปด้วยตึกสูง ความหน้ากลัวของที่นี้คือ เป็นสถานที่ของปีศาจ ตนหนึ่งที่ชายหนุ่มคนนี้รู้จักมันเป็นอย่างดี และเคยเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็ก ความเป็นเพื่อนยังอยู่ในสายเลือดของเขา ปีศาจตนนี้เป็นคนที่ค่อยอยู่เป็นเพื่อนของชายหนุ่มเวลาเหงา และเวลาเล่น จนจากนั้นโตมากลายเป็นผู้ใหญ่เขาสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีก ชายหนุ่มด้วยความคิดถึงเพื่อนเก่า แต่กลับไม่ใช่แบบนั้น ชายหนุ่มวิ่งไปที่ตึกสู้ ประมาณ 5 เมตร ความเร็วของชายหนุ่มนั้นสามารถวิ่งถึงยอกบนตึกจน กระโดดลงมา กระทบกับพื้น

  ตึ๊ง!

   เศษพื้นดินดินแตกเป็น ชิ้นๆ ความแรงที่ชายหนุ่มกระโดดลงมานั้น มีความส่งผลถึงคนที่อาศัยอยู่ในนี่ จนมีเสียงประหลาดขึ้นมา

แปะ!...แปะ!.....แปะ!

  "หวัดดี เพื่อนที่สุดที่รักของข้า เจ้ารู้ที่อยู่ข้าได้ไง เจ้านี่เก่งมากเลยเนอะ คอส " เสียงปริศนาเริ่มทักท้ายร่างสูง ที่เต็มไปด้วยอาวุธที่เต็มไปด้วยความแรงและเร็วที่ตัวเองเกลียด

 "เจ้าทำอะไรกับ โซล! " ร่างสูงตะโกนดังลั่นที่แห่งนี้ ทำให้ปีศาจตนนั้นพูดให้ความใจเย็นลง

 "ใจเย็นๆ ซิ เจ้านี่ใจร้อนเหมือนเคย ส่วนเรื่องโซล เจ้าลืมๆมันไปเถอะนะ ความสงสารของเจ้าทำให้โซลไม่เห็นคุณค่าของเจ้าหรอก"

 "มันใช่! แต่เจ้าเอาพลังของนางคืนซะไม่มัน แกตาย! " ร่างสูงเริ่มโมโหขึ้น

       ตาเริ่มเปลื่ยนสี ข้างซ้ายจากสีเหลือกลายเป็นสีแดง ส่วนอีกข้างกลายเป็นสีฟ้าคราม ถึงมันจะไม่สวยก็ตาม แต่ความสามารถนั้นล้นเหลือ สามารถแห่งนางฟ้าและปีศาจได้พร้อมกัน มือด้านซ้ายของชายหนุ่ม จากมือเปล่ากลายเป็นอาวุธของบิดา คือฟอลเลอร์ เริ่มปรากฎขึ้นในมือของร่างสูง ปีกทั้งสองปีกนั้นเริ่มก้างออกงดงาม

  "เจ้าเอาอาวุธเก็บก่อนเถอะ คอส เจ้าไม่สามารถทำอะไรข้าได้หรอก เพราะข้านั้นไม่ได้เป็นนางฟ้าเหมือนที่เคยหรอก ข้านั้นกายเป็นปีศาจเต็มตัวแล้วละ ฮ่าๆ  "

 "เจ้านายความว่าอะไร! เดลเลอร์! " ชายหนุ่มทนไม่ไหวที่เห็นเพราะของตนนั้นกลายเป็นปีศาจ แบบนี้

 "ข้าได้เอาพลังของนางให้กับทาง ปีศาจไปเรียบร้อยแล้ว แปลว่าพลังของข้าจะเพิ่มพูนมากขึ้นนั้นสิ! แต่เจ้ามาก็ดีแล้วเพื่อนรัก! ข้าจะได้ทดสอบพลังดูสะหน่อยแล้ว! "

 ปุ๊ง!

   แสงสีดำผสมแดง ในอยู่ในกำมือของปีศาจร้าย และปล่อยตรงที่ชายหนุ่มยืนอยู่ แต่ความไวของนางฟ้านั้นทำให้ชายหนุ่มหลบได้เสมอ

ปุ๊ก! ปั้ง! พลัก!

 เสียงการต่อสู้เล่นเข้มข้นขึ้นหลังจากเสียงปีศาจเริ่มทนไม่ไวกับการหลบของ ชายหนุ่ม

  " แน่จริง! เจ้าก็มาสู้ดาบกับข้าสิ เดลเลอร์ ได้ข่าวว่าดาบเจ้าก็แรงไม่ใช่น้อยที่ได้พลังนิ "เสียงประกาศเริ่มขึ้นจากฝั่งชายหนุ่ม

     ความโกธรแค้นของปีศาจได้เรียกดาบของตนออกมา เป็นเคี้ยวสีดำความแรงมันพอๆกับ ฟอลเลอร์ ด้านหลังของปีศาจเป็นปีกนางฟ้าแต่เป็นสีดาและมีสัญลักษณ์ของ ปีศาจ " โคส"

 "อย่างนี้ค่อยดีหน่อย :) "ชายหนุ่มยิ้มให้เพื่อบอกว่าตนพร้อมแล้ว

      ปีศาจเริ่มเปิดศึกก่อนด้วยเคี้ยวของเขา เคี้ยวกะขวานนั้นสู้กันได้อยากมาก ความชนะนั้นมันยากมากๆ ชายหนุ่มผู้มีความเป็นลูกครึ่งนั้นรู้ความสามารถของปีศาจได้อย่างดี และการต่อสู้นั้นต้องยกให้ปีศาจแต่ ความไวนั้นต้องยกให้ชายหนุ่ม ชายหนุ่มเริ่มตีแรงขึ้น และส่วนปีศาจนั้นเริ่มถอยออกจากการต่อสู้นี่ จนพลังของแต่ละคนนั้นเริ่มน้อยลง

   ปีศาจสู้ไม่ไหวเพราะอาการบาดเจ็บที่แขนและที่หน้า ปีศาจใส่ผ้าปิดตาสีดำ เอาไว แต่ความเจ็บนั้นทำให้ความสามารถของปีศาจเริ่มน้อยลงแล้วสู้จน ดาบของชายหนุ่มชี้ที่ค้าง ของปีศาจ

 "เจ้าบอกมาซะ! ว่าพลังของโซลนั้นอยู่ที่ไหน! " คำถามออกจากปากของชายหนุ่ม พร้อมลายแผลที่ใบหน้าของชายหนุ่มที่ปีศาจใช่เคี้ยวเข้าใส่

 "ทำไหมข้าต้องบอก! ในเมื่อพลังขอข้านั้นเริ่มจะใช่การไม่ได้! "

"เขาเรียกกันว่า ไม่ได้เรื่องตั้งหาก! " ชายหนุ่มพูดเสริมในเมื่อ ปีศาจพูดยังไม่พอใจ

" แล้วจะทำไหมละ? ข้าจะโง่ไปบอกเจ้าทำไม? ในเมื่อพลังของข้านั้นไม่แรงเหมือนกับเจ้า และยังมีทั้ง สองเชื้อสายรวมกันคงน่าอิจฉาสะจริง แถมยังมีพี่ชายที่สุดน่ารักของเจ้าชดใช่แทนชิวิตเจ้า :D "

" เจ้าว่าไงนะ! เจ้าทำอะไรกับพี่ชายของข้า! " ชายหนุ่มเริ่มบีบคอปีศาจและรอยขึ้นฟ้าเพื่อทำการฆ่าปีศาจทิ้งซะ! และเอาดาบสปาด้าขึ้นมาเตรียมตัวที่จะแทง!

" เจ้าจะบอกหรือไม่! ข้าจะนับ ข้าจะนับหนึ่งถึงสาม! หนึ่ง!"

"ให้ตายยังไงข้าก็จะไม่บอกหรอก! " เสียงประชดเริ่มเพิ่มกำลัง แต่ชายหนุ่มเริ่มเตรียมตัวที่จะฆ่ามัน

" สอง! "

"เอาซิถ้าเจ้ากล้าทำข้าเอาเลย! "

" สะ..." ชายหนุ่มเริ่มที่จะเอาดาบลงที่ทองของปีศาจแต่....

"หยุดนะ! " เสียงสาวน้อยที่ชายหนุ่มส่งเธอให้ไปหาเพื่อนของเธอแต่กลับมาอยู่ข้างหน้าของเขา

" นี่เจ้า! ข้าบอกว่าให้เจ้ากลับไปที่ประตู! ทำไหมเจ้าไม่ไป! " ชายหนุ่มเสียงดูขึ้นในขนาดที่ตัวเองยังบีบคือปีศาจอยู่

 "ได้โปรดอย่าทำเขา คอส! ข้าขอร้องละ! " เสียงน้อยอ่อนวอนขอชีวิตให้แกปีศาจที่เธอยังรักอยู่ ความรักของเธอที่มีให้กับปีศาจ แม้จะเจ็บปวดร่างกายที่เธอเป็นอยู่ เมื่อเข้าใกล้กับปีศาจนั้น ความเจ็บปวดของร่างกายจะมีเยอะมากขึ้น เช่นเดียวกับปีศาจเมื่ออยุ่ใหก้จะเป็นเหมือนกัน

 "ทำไมเจ้าถึง!? "

" นะโปรดเถอะ คอส! " เสียงสาวน้อยเริ่มน้อยลง เมื่อสู้กับความเจ็บปวดของเธอ

 "ก็ได้ ! " ชายหนุ่มปล่อยมือข้างที่มีคอปีศาจออกจากมืออยากแรงที่ไม่ให้ปีศาจตั้งตัว

 "ขอบคุณ " สาวน้อยกล่าวขอบคุณกับชายผู้ที่จะช่วยชีวิตแต่ความรักนั้นชนะทุกสิ่งที่สาวน้อยนั้นให้กับ ปีศาจที่เอาชีวิตเธอไป

 " เธอนี่มันโง่จริงๆ ยัยหน้าโง่! " ปีศาจนั้นขอบคุณหญิงสาวที่ช่วยชีวิต หญิงสาวอยากคุยกับเขาแต่เขากลับทำสิ่งที่หญิงสาวทำลงไป หลังจากนั้นปีศาจจึงหายตัวไป

 "เจ้านี่มันฉลาดตัวพ่อจริงๆเลยนะคอส " เสียงหญิงสาวกลายเป็นผู้ชาย

 "ฮ่าๆ ขอบใจมากเพื่อน ที่มาช่วยข้าได้ทันเวลาจริงๆ " เสียงหัวเราะของชายหนุ่มนั้นทำให้ร่างหญิงกลายเป็นผู้ชายร่างสูง

" ไม่เป็นไรหรอก ข้านั้นช่วยเจ้าได้เสมอ แค่นี้ใช่ไม? ที่เจ้าอยู่รู้ว่าพลังของโซลนั้นอยู่กับใคร? " ชายหนุ่มปริศนาเริ่มเปิดประเด็น

" ใช่แล้วละเพราะแค่นี้ข้าคงรู้วิธีการช่วยโซลจากปีศาจซักที ข้าจะได้ออกจากเมืองนี้และไปชดใช่กับสิ่งข้างหน้าที่ฉันทำไว้ ขอบใจนะ เดลวิก " ชายหนุ่มขอบใจเพื่อนที่มาช่วย และเดลวิกก็พยักหน้าแล้วหายตัวไปพร้อมกัน จากนั้นพื้นที่ตรงนั้น พังทะลายกลายเป็นพื้นที่ก่อสร้างธรรมดาของพื้นที่ปกติเหมือนเดิม