Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI

ผมไม่ใช่คนไร้หัวใจ...
ผมไม่ใช่คนเย็นชา...
ไม่ใช่คนบ้าอำนาจ...
แต่ที่คนส่วนใหญ่มองแบบนั้นอาจจะเป็นเพราะหน้าที่นิ่งเกินไปแถมยังเป็นลูกชายผู้ก่อตั้งมหาลัยนี้ด้วยแหละมั้ง
อ่า...หรือว่าการที่ผมเป็นประธานนิสิตเลยทำให้คนกลัวหรือเปล่านะ
ใครจะมองยังไงก็ไม่สนอยู่แล้ว
"ไอ้หมาป่านั่นเจ้าชู้ใช่ย่อยเลยวะ"
ผมมองไอ้เลขานุการที่มันชี้ไปที่ไอ้ปองที่สอนสาวๆเล่นบาสอยู่กลางสนามกีฬา
เลขาเวรนี่มันเป็นปีศาจงูขาว แม่งขาวทั้งตัวอะตั้งแต่ผมยันขนตา เมื่อก่อนผมทะเลาะกับไอ้เวรนี่ตลอด แต่ดันสนิทกันตอนไหนไม่รู้
เห็นไอ้เวรนั่นออเซาะกับผู้หญิงแล้วหงุดหงิดเป็นบ้า...
ขลุ่กๆ//อยู่ดีๆลูกบาสก็กลิ้งมาหยุดตรงเท้าผมพอดี
"เฮ้ย!ไอ้กาหน้าบึ้งตรงนั้นนะ ส่งลูกบาสมาให้หน่อย"
"พ่อง!!"
ผมด่ามันก่อนจะโยนบาสไปที่อกของไอ้เวรนั่น ชิ!สายตาดันประสานกันซะได้
เรื่องรักใสๆพรรคนั้นผมไม่สนหรอกนะ แต่ว่า ทำไมนะ ยิ่งเห็นหน้าไอ้เวรนี่แล้วยิ่งหงุดหงิด
"เอาละสาวน้อยเรามาเรียนกันต่อเถอะ"
เมื่อไอ้เวรนี่ได้บาสก็ไปม่อสาวต่อทันที...
อยากเอาชนะ...
"เฮ้ย โครวมึงจะไปไหนวะ เรามีนัดคุยกับไอ้พวกเวร คณะกรรมการนิสิตนะ"
"มึงไปก่อนละกัน กูขอกวนตีนไอ้เวรนั่นก่อน"
ผมวิ่งไปหาไอ้เวรนี่ก่อนจะโบกมือไล่ไอ้งูเผือก
"เรียนกับหมอนี่สนุกกันมั้ยครับ ^^"
"วะว้าย คุณโครว =///="
ถึงพวกผู้ชายส่วนใหญ่จะกลัวผม แต่สำหรับพวกผู้หญิง ผมคือเจ้าชายของที่นี่
รอยยิ้มก็คือหน้ากากทางสังคม...
ไม่ว่าจะรำคาญแค่ไหนแต่รอยยิ้มก็คือสิ่งที่เจรจาทางธุรกิจ...
"ให้ผมช่วยสอนมั้ยครับ ^^"
"เฮ้ย!มึงมาเสือกอะไรเนี่ย"
ไอ้ปองทำหน้าหงุดหงิดเมื่อสาวๆของมันมายืนกรี้ดกร้าดข้างๆผม ช่วยไม่ได้ ใครดีใครได้เว้ย
"แหม พูดจาไม่เพราะเลยนะครับ"ผมยิ้มหวาน"อยู่ต่อหน้าผู้หญิงควรพูดเพราะสิครับ^^"
"อี๋!คำพูดมึงตอแหลสัส"
ชอบกวนตีนไอ้เวรนี่..
ยิ่งขึ้นเสียงยิ่งสะใจ..
ยิ่งโกรธเท่าไหร่ยิ่งชอบ..
ท่าทางผมจะซาดิส..
"อย่าไปสนใจไอ้บ้านี่เลยครับ"
ผมยิ้มหวานก่อนจะดึงสาวน้อยน่ารักที่ยืนอยู่ข้างๆไอ้เวรนี่มาอยู่ในอ้อมแขนผม หึ!ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้เว้ย ห้ามขัด ห้ามเถียง
"คะคุณโครว=///="
ผมยิ้มหวานให้สาวน้อยในอ้อมแขนผมก่อนจะกระซิบข้างหูเธอเบาๆว่าให้ยืนนิ่งๆ
"อ๋ายยย!อะไรอ่าาา"
ผมยิ้มมุมปากให้พวกสาวๆคนอื่นที่เอาแต่ยืนโวยวายเมื่อผมกอดผู้หญิงคนนี้ผ่านทางด้านหลัง
ก็ไม่ได้ถือว่ากอดสักทีเดียวหรอก แค่กอดลมแต่มือบาสต่างหาก
"เอาละ ถือบาสประมาณหน้าอกนะครับ จากนั้นก็โยนลงแป้นเลย"
"คะค่ะ =//="
"เก่งมากครับ^^"ผมยิ้มหวานแล้วคลายกอดออก
"คุณโครวคะ สอนฉันด้วยนะคะ"
"ฉันด้วยคะ"
"ไอ้เห้--สาวๆกู"ปองขมวดคิ้วแล้วกระชากคอเสื้อผมแน่น แหม..โกรธหรอ
--ครืด ครืด--
ผมหยิบเทเลพอทออกมาดูข้อความ..มันคล้ายๆกับโทรศัพท์ที่โลกมนุษย์แหละครับแต่มันทันสมัยกว่า ดูดีกว่า และมีรสนิยมมากกว่าเท่านั้นเอง
อ่า..โดนเรียกตัวจนได้ ขี้เกียจไปชะมัด
"ปล่อยได้ยังครับ ^^"
ผมยิ้มหวานให้ไอ้เวรปองมันทำท่าขนลุกก่อนจะปล่อยคอเสื้อผม
"ใครอยากจะลวนลามไอ้หมอนี่ก็เชิญเลยนะครับ ผมไปก่อนละ ^^"
ผมยิ้มบางๆก่อนจะกางปีกสีดำออกมาก่อนจะทะยานขึ้นท้องฟ้าไป
---แกล้งไอ้เวรนั่นแล้วสนุกดีวะ ยิ่งสีหน้าตอนโดนแย่งสาวๆไปนี่...โครตจะน่ารัก หืม?น่ารัก เหี้ยๆน่ารักตรงไหนวะ ไม่ๆขอถอนคำพูด---