Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI

9.0

เขียนโดย pingpongnaraku

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.37 น.

  23 ตอน
  8 วิจารณ์
  31.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2558 22.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) หงุดหงิด!!(บันทึก:โครว)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมไม่ใช่คนไร้หัวใจ...

ผมไม่ใช่คนเย็นชา...

ไม่ใช่คนบ้าอำนาจ...

แต่ที่คนส่วนใหญ่มองแบบนั้นอาจจะเป็นเพราะหน้าที่นิ่งเกินไปแถมยังเป็นลูกชายผู้ก่อตั้งมหาลัยนี้ด้วยแหละมั้ง

อ่า...หรือว่าการที่ผมเป็นประธานนิสิตเลยทำให้คนกลัวหรือเปล่านะ

ใครจะมองยังไงก็ไม่สนอยู่แล้ว

"ไอ้หมาป่านั่นเจ้าชู้ใช่ย่อยเลยวะ"

ผมมองไอ้เลขานุการที่มันชี้ไปที่ไอ้ปองที่สอนสาวๆเล่นบาสอยู่กลางสนามกีฬา

เลขาเวรนี่มันเป็นปีศาจงูขาว แม่งขาวทั้งตัวอะตั้งแต่ผมยันขนตา เมื่อก่อนผมทะเลาะกับไอ้เวรนี่ตลอด แต่ดันสนิทกันตอนไหนไม่รู้

เห็นไอ้เวรนั่นออเซาะกับผู้หญิงแล้วหงุดหงิดเป็นบ้า...

ขลุ่กๆ//อยู่ดีๆลูกบาสก็กลิ้งมาหยุดตรงเท้าผมพอดี

"เฮ้ย!ไอ้กาหน้าบึ้งตรงนั้นนะ ส่งลูกบาสมาให้หน่อย"

"พ่อง!!"

ผมด่ามันก่อนจะโยนบาสไปที่อกของไอ้เวรนั่น ชิ!สายตาดันประสานกันซะได้

เรื่องรักใสๆพรรคนั้นผมไม่สนหรอกนะ แต่ว่า ทำไมนะ ยิ่งเห็นหน้าไอ้เวรนี่แล้วยิ่งหงุดหงิด

"เอาละสาวน้อยเรามาเรียนกันต่อเถอะ"

เมื่อไอ้เวรนี่ได้บาสก็ไปม่อสาวต่อทันที...

อยากเอาชนะ...

"เฮ้ย โครวมึงจะไปไหนวะ เรามีนัดคุยกับไอ้พวกเวร คณะกรรมการนิสิตนะ"

"มึงไปก่อนละกัน กูขอกวนตีนไอ้เวรนั่นก่อน"

ผมวิ่งไปหาไอ้เวรนี่ก่อนจะโบกมือไล่ไอ้งูเผือก

"เรียนกับหมอนี่สนุกกันมั้ยครับ ^^"

"วะว้าย คุณโครว =///="

ถึงพวกผู้ชายส่วนใหญ่จะกลัวผม แต่สำหรับพวกผู้หญิง ผมคือเจ้าชายของที่นี่

รอยยิ้มก็คือหน้ากากทางสังคม...

ไม่ว่าจะรำคาญแค่ไหนแต่รอยยิ้มก็คือสิ่งที่เจรจาทางธุรกิจ...

"ให้ผมช่วยสอนมั้ยครับ ^^"

"เฮ้ย!มึงมาเสือกอะไรเนี่ย"

ไอ้ปองทำหน้าหงุดหงิดเมื่อสาวๆของมันมายืนกรี้ดกร้าดข้างๆผม ช่วยไม่ได้ ใครดีใครได้เว้ย

"แหม พูดจาไม่เพราะเลยนะครับ"ผมยิ้มหวาน"อยู่ต่อหน้าผู้หญิงควรพูดเพราะสิครับ^^"

"อี๋!คำพูดมึงตอแหลสัส"

ชอบกวนตีนไอ้เวรนี่..

ยิ่งขึ้นเสียงยิ่งสะใจ..

ยิ่งโกรธเท่าไหร่ยิ่งชอบ..

ท่าทางผมจะซาดิส..

"อย่าไปสนใจไอ้บ้านี่เลยครับ"

ผมยิ้มหวานก่อนจะดึงสาวน้อยน่ารักที่ยืนอยู่ข้างๆไอ้เวรนี่มาอยู่ในอ้อมแขนผม หึ!ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้เว้ย ห้ามขัด ห้ามเถียง

"คะคุณโครว=///="

ผมยิ้มหวานให้สาวน้อยในอ้อมแขนผมก่อนจะกระซิบข้างหูเธอเบาๆว่าให้ยืนนิ่งๆ

"อ๋ายยย!อะไรอ่าาา"

ผมยิ้มมุมปากให้พวกสาวๆคนอื่นที่เอาแต่ยืนโวยวายเมื่อผมกอดผู้หญิงคนนี้ผ่านทางด้านหลัง

ก็ไม่ได้ถือว่ากอดสักทีเดียวหรอก แค่กอดลมแต่มือบาสต่างหาก

"เอาละ ถือบาสประมาณหน้าอกนะครับ จากนั้นก็โยนลงแป้นเลย"

"คะค่ะ =//="

"เก่งมากครับ^^"ผมยิ้มหวานแล้วคลายกอดออก

"คุณโครวคะ สอนฉันด้วยนะคะ"

"ฉันด้วยคะ"

"ไอ้เห้--สาวๆกู"ปองขมวดคิ้วแล้วกระชากคอเสื้อผมแน่น แหม..โกรธหรอ

--ครืด ครืด--

ผมหยิบเทเลพอทออกมาดูข้อความ..มันคล้ายๆกับโทรศัพท์ที่โลกมนุษย์แหละครับแต่มันทันสมัยกว่า ดูดีกว่า และมีรสนิยมมากกว่าเท่านั้นเอง

อ่า..โดนเรียกตัวจนได้ ขี้เกียจไปชะมัด

"ปล่อยได้ยังครับ ^^"

ผมยิ้มหวานให้ไอ้เวรปองมันทำท่าขนลุกก่อนจะปล่อยคอเสื้อผม

"ใครอยากจะลวนลามไอ้หมอนี่ก็เชิญเลยนะครับ ผมไปก่อนละ ^^"

ผมยิ้มบางๆก่อนจะกางปีกสีดำออกมาก่อนจะทะยานขึ้นท้องฟ้าไป

---แกล้งไอ้เวรนั่นแล้วสนุกดีวะ ยิ่งสีหน้าตอนโดนแย่งสาวๆไปนี่...โครตจะน่ารัก หืม?น่ารัก เหี้ยๆน่ารักตรงไหนวะ ไม่ๆขอถอนคำพูด---

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา