Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI

ฮ้าว!อยากกลับไปนอนชะมัด ตอนนี้ผมมาเข้าร่วมประชุมของมหาลัยเกี่ยวกับงานกีฬาสีที่จะจัดขึ้นในเดือนหน้า จะโดดประชุมก็ไม่ได้เพราะประชุมครั้งนี้ประธานต่างๆรวมทั้งหัวหน้าชมรมของแต่ละชมรมก็เข้าร่วมด้วย
"ปีนี้ใครจะเสนอกิจกรรมใหม่ๆมั้ย"โครวพูดแล้วมองทุกคนในห้องประชุมใหญ่
อืม กิจกรรมใหม่ๆหรอ?
''อ่า...เล่นเกมส์หาสมบัติมั้ยละ''ผมพูดลอยๆ"แย่งสมบัติกันเป็นทีมโดยไม่เกี่ยงวิธีการ"
"ก็น่าสนดีนะ''โครวทำหน้าครุ่นคิด"แล้วสมบัติที่ว่านั่นจะเอาเป็นอะไรดีละ"
"หมาป่าสีขาวเป็นไงละ"รุ่นพี่เตี้ยโซลยิ้มมุมปาก
"เฮ้ย - -"
"ก็น่าสนใจนะ"
"งานนี้สนุกแน่"
"ตกลง"โครวยิ้มบางๆ"ขอบคุณสำหรับความคิดนะ หึๆ"
เวรเอ้ยยย!!!ผมไม่น่าเสนอความคิดไปเลย กลายเป็นสมบัติไปแล้ว อ้ากกก!!
---ครืด---
อ้ะ!ตาแก่นั่นส่งข้อความมา..ผมทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะเปิดดูข้อความที่พ่อส่งมา
'วันนี้ตอนเย็นมาที่ตระกูลใหญ่ด้วย ทุกคนอยากเจอแก'
ห้ะ!อยากเจอเนี่ยนะ อารมณ์ไหนกันแน่วะ หรือว่าพ่อวางแผนอะไรแปลกๆอยุ่ - -
'เดี๊ยวลูกชายเพื่อนพ่อจะไปรับแกที่หน้ามหาลัย อย่าหนีละ'
โอ้ยยยย!!โครตเผด็จการเลยเว้ยยยย
''ตอนประชุมอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์นะ...หรือว่ามึงอยากโดนยึด''
พอเลิกประชุมเสร็จไอ้เวรนี่ก็เดินเข้ามาหาเรื่องผมทันที
"สัส!พ่อกูส่งข้อความมาต่างหากละ"
ผมพูดแล้วมองออกไปหน้าประตูรั้วมหาลัย โอ้!มีบิ้กไบค์สีเขียวเรืองแสงจอดอยู่ มารับจริงๆแฮะ
"วันนี้กูจะกลับบ้านนะ อาจจะกลับมาพรุ่งนี้"
ผมเดินคุยกับไอ้เวรนี่จนมาถึงหน้ารั้วมหาลัย
"กูจะไปด้วย - -''
"ห้ะ?"ผมอ้าปากค้างกับความเอาแต่ใจของไอ้เวรนี่
"มาแล้วหรอ กำลังรออยู่เลย"
ผมมองคนที่มารับผม หมอนี่ใส่ชุดหนังแถมใส่หมวกกันน๊อคด้วย พอหมอนี่เห็นผมทำหน้าไใ่ค่อยไว้ใจก็ถอดหมวกกันน็อคออกทันที
"ไอ้เกย์!"ผมทำหน้าตกใจสุดขีด
"เฮ้ย!ไอ้หมาบ้า นายลืมเอาเอกสารไปทำนะ"รุ่นพี่เตี้ยวิ่งมาหาผมแล้วมองไอ้เวรโครวด้วยสายตาเย็นชา
"ขอบคุณมากนะรุ่นพี่เตี้ย"
"โอ้!ที่นี่รับคนที่อายุน้อยกว่าเกณฑ์เข้าเรียนด้วยหรอเนี่ย"เกรย์มองรุ่นพี่เตี้ยแล้วกลั้นขำ
อุ๊บ!ฮ่าๆ แม่งถามโครตจี้เลยวะ ฮ่าๆดูรุ่นพี่เตี้ยทำหน้าสิ
"เตี้ยแล้วหนักหัวแกหรือไง"รุ่นพี่เตี้ยกอดอก"แล้วแกเป็นใคร?"
"หืม..ก็"เกรย์เดินมาโอบเอวผม"คู่หมั้นของหมอนี่ ละมั้ง"
"ห้ะ = []="ทั้งสองคนรวมทั้งผมอ้าปากค้าง
"ไปกันเถอะดาร์ลิ้ง"
ไอ้บ้าเกรย์ยิ้มหวานแล้วยัดหมวกกันน็อคใส่หัวผมก่อนจะอุ้มผมขึ้นมอไซไป...อะๆนี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย @-@
"เดี๊ยวสิแก!!"
"ไปแล้วนะ บั้ย" เกรย์โบกมือให้สองคนนั่นก่อนจะบิดมอไซออกไปด้วยความเร็วสูง
และตอนนี้ผมกับไอ้เวรนี่ก็อยู่ในร้านขายเครื่องดื่มแอกอฮอล์หมอนั่นบอกว่าพ่อผมฝากซื้อ
"อยากดื่มอันไหนเลือกได้เลยนะ"เกรย์ยิ้มแล้วเอามือมาพาดบ่าผม
ผมยิ้มแล้วมองรอบๆร้านที่เต็มไปด้วยแอกอลฮอล์ แหม่ กำลังเสี้ยนอยู่พอดี
"วอดก้า โรเซ่ไวน์(ไวน์สีชมพู) เตกีล่า แล้วก็ โกลเด้นเกรน"
"ดื่มแต่ของแรงๆนะนายนะ อยากเมาหรือไง"
"หึ!มาเมาด้วยกันมั้ยละ บอกไว้เลยนะว่าฉันคอแข็ง"
แล้วพอซื้ของเสร็จผมก็เดินเข้าบ้านใหญ่พร้อมกับไอ้บ้าเกรย์นี่ อา...นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้มาที่นี่นะ จะทำหน้ายังไงเมื่อเจอทุกคนดีนะ พ่อจะเป็นยังไงบ้างวะ
"ปองงง หลานยังไม่ตาย!!"
เดี๊ยวนะ นี่ใช่คำทักทายคนที่ไม่ได้เจอกันนานหรอ...ผมยิ้มบางๆให้กับคุณปู่คุณย่าที่เป็นผู้นำของตรกูลรุ่นแรก ทั้งสองคนนี่ดูไม่แก่เลยวะ ปีศาจอย่างพวกเรามันดีตรงนี้แหละนะ
"ฮ่าๆผมยังไม่ตายครับ"
"แล้วตาแก่นั่น..พ่อละครับ"
"เจ้าบ้านั่นบอกเดี๊ยวตามมาทีหลังนะ" 
ชิ!ตาแก่นั่นวางแผนอะไรไว้เปล่าวะ
ทำไมทุกคนบอกว่าตระกูลเราเป็นหมาป่าตระกูลสุดท้ายไง คนเต็มบ้านใหญ่ซะขนาดนี้ บ้านใหญ่เป็นบ้านที่มีหลายหลังอยู่ในรั้วเดียวนะครับ คล้ายๆกับหมู่บ้านเลยก็ว่าได้
"โตขึ้นมากแล้วนะเรา"
ผมมองพวกคุณอา ป้า ลุง ที่เดินเข้ามากอดผมแน่น จะว่าไงดีละ ตระกูลผมเป็นตระกูลใหญ่ที่ปู่ไม่เจ้าชู้ แต่ลูกๆของปู่เจ้าชู้เลยกลายเป็นตระกูลใหญ่ อากับลุงผมมีเมียตั้งห้าคน ยกเว้นพ่อนะ แถมลูกๆอากับลุงก็ได้นิสัยเจ้าชู้เลยครอบครัวขยายขึ้น ฮ่าๆ
"พี่ปอง พี่ปอง ในถุงนั้นคือขนมหรอ?"
ผมมองพวกเด็กๆสิบกว่าคนที่มองของในถุงแล้วกระดิกหางรัวๆ แหม...ถ้าเจ้าพวกนี้โตกว่านี้ก็จะชวนกินอยู่หรอก
"ไม่ใช่ขนมหรอกครับ มันเป็นแอกอฮอลนะ เด็กๆกินไม่ได้นะครับ"ผมลูบหัวเจ้าพวกนี้
"อ่อนโยนเป็นด้วยแฮะ"
"หุบปากไปเลยไป =///="
และแล้วค่ำคืนแห่งการฉลองก็มาถึง อาหารมากมายถูกเรียงบนโต๊ะที่ยาวถึงอีกห้อง ส่วนไอ้บ้าเกรย์ก็มาคนเดียวเพราะพ่อแม่มันติดงานที่สำนักงานตำรวจใหญ่
"ฉลอง!"
อร่อย!หืมม ไม่ได้กินอาหารอะไรอร่อยๆแบบนี้มานานแล้ว ว้าว!ไอ้หนวดย่างนี่อร่อยจังหนวดอะไรนะ
"ไอ้นี่คือหนวดของอะไรนะครับ อร่อยมากเลย''
"หนวดไฮดรานะจ้ะ^^"
หนวดไฮดรานะจ้ะ หนวดไฮดร้านะจ้ะ หนวดไฮดร้านะจ้ะ หนวดไฮดร้านะจ้ะ!!!!!!!!!!!!!!
"อย่าคายเชียวนะ"เกรย์ยิ้มมุมปาก
หลังจากนั้นเวลาจะหยิบอะไรกินผมเลยถามไอ้บ้านี่ตลอดเวลา ก็มันกลัวนี่เว้ย
"ขอโทษที่มาช้านะคะ"
อึ้ก!ผมกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นสาวงามเดินเข้ามา นี่มันคืหรือนางฟ้าวะ ดูหน้าอกนั่นสิ...โครตใหญ่เลย ผิวสีขาวจัด ผมสีอ่อน หุ่นดีเหมือนนางแบบแมกซิม
"ใครวะ นายรู้จักมั้ย"
"น้าฉันเอง"เกรย์พูดแล้วเคี้ยวอาหารตรงหน้าต่อ
"โทษทีๆผมช่วยเธอเลือกชุดแต่งงานนานไปหน่อยนะ"
"เดี๊ยวนะ!พ่อ"ผมยืนขึ้นแล้วมองหน้าพ่อ"พ่อจะแต่งงาน(กับนางฟ้า)หรอ!!"
พอผมลุกขึ้นทุกคนในบ้านก็เงียบกริบ เพราะทุกคนรู้ว่าผมรักแม่มากขนาดไหน
"อืม..ฉันรู้ว่าแกโกรธแต่ว่า..."
"ทำไมคุณถึงไปแต่งงานกับตาแก่นี่ละครับ หมอนี่ไม่เห็นมีอะไรดีสักอย่าง คุณสวยจะตายหุ่นก็ดีทำไมถึงไปสนใจตาแก่นี่ละ"ผมวิ่งแล้วไปจับมือของนางฟ้า
"เดี๊ยวนะ แกไม่ได้โกรธหรอ"พ่อทำหน้างงๆ
"คุณน้ามาเป็นเจ้าสาวของผมแทนเถอะครับ"//ทำหน้าจริงจัง
"ฮิ้ววว!!"ทุกคนในงานผิวปากดังลั่น
"ล้อเล่นนะครับ ผมไม่โกรธหรอก"ผมยิ้มแล้วเลื่อนมามองที่หน้าอกของนางฟ้า"รักพ่อผมให้มากๆนะครับ ดีแล้วละที่พ่อลืมอดีตได้"
"รักแกวะไอ้ลูกชายยย!!"พ่อยิ้มแล้วดึงผมไปกอดแน่นท่ามกลางทุกคนในบ้านที่ปาดน้ำตาลวกๆ
"ตาแก่อย่างพ่อถ้ามีน้องให้ผมไม่ได้ ระวังคุณนางฟ้าคนสวยโดนผมคาบไปนะ หึๆ"ผมกระซิบข้างหูพ่อแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ
"เราไปดื่มต่อกันในห้องมั้ย ท่าทางตรงนี้จะนาน''
ผมหยิบถุงแอกอฮอที่เหลือแล้วเดินไปที่ห้องนอนเก่าของพ่อที่พวกเค้าจัดไว้ให้
"มาแข่งไพ่กัน ใครแพ้ต้องดื่มให้หมดขวด"
"หึ!บอกไว้เลยนะว่าฉันไม่เคยเล่นไพ่แพ้ใคร"
ชิ!ะไรวะ ทำไมผมแพ้ไอ้บ้านี่สามตารวดเนี่ย ไวน์ เตกีล่า วอดก้า หมดไปละ อึ้ก!บ้าชิบ เริ่มมึนซะแล้วสิ
"เฮ้ย!อย่าอ้วกนะเว้ย กินยานี่ก่อน"
หมอนั่นทำหน้าตกใจแล้วยื่นยาที่เขียนไว้ว่ายาแก้อาการแฮ้งค์มาให้ผม ยาอะไรเม็ดสีแดงวะ อึก!หวานแฮะ
----------NC 18------------------------
"เฮ้!นายเมาหรอ อย่าพึ่งเมาสิ"
"เปล่า.."
หลังจากผมสติหายไปแวบนึง ปากผมบอกไม่ได้เมา แต่ทำไมหัวใจกลับเต้นไม่เป็นส่ำแบบนี้
"ร้อน.."
ทำไมร่างกายถึงร้อนเหมือนเป็นไข้แบบนี้ ลำคอก็ร้อนผ่าวจนหิวน้ำเหลือเกิน คราวนี้ร่างกายรู้สึกร้อนหวิวๆที่ท้องน้อย จนปวดแปลบ
"ไม่สบายหรอ?"เกรย์ทำหน้างงก่อนจะเอามือมาวางที่หน้าผากผม
"อะ เอามือออกนะ"
ในขณะที่ส่วนล่างกำลังตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็วผมก็เอามือปัดมือของหมอนี่ออก
"เป็นอะไรของนายเนี่ย"
ร่างกายของผมที่ดิ้นรนถูกหมอนี่กดลงบนพื้นมือสงข้างถูกรวบไว้เหนือหัวตัวเอง ไม่มีทางขัดขืน
ในชั่วขณะที่สัมผัสโดนหน้าท้องของหมอนี่ส่วนกลางลำตัวก็ได้มีปฏิกริยาขึ้นมา
"อื้อออ!!"
ตอนนี้ส่วนกลางลำตัวได้ตื่นขึ้นเต็มที่แล้ว และจากการขมวดคิ้วของหมอนี่ ทำให้ผมรู้ว่าผมแสดงท่าทางเหี้ยๆออกไปแล้ว
"นี่นาย?"
เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าผมที่ตอนนี้แดงจัด
"หรือว่า ยานั่น..เป็นยาปลุก---"
ตอนนี้อยากจะปลดปล่อยสิ่งนี้ออกมาเหลือเกิน ไม่สนแล้วว่าหมอนั่นจะมองยังไง 
"ปล่อย..มือ"
พอขยับตัวส่วนล่างก็ถูกมือของอีกฝ่ายกุมไว้ เสียงผมขาดหายไปเพราะหมอนั่นใช้มือขยับขึ้นเร็วเป็นจังหวะ จนผมอั้นเสียงไม่อยู่ ตอนนี้หมอนั่นถอดกางเกงของผมออกหมดแล้ว
"อา..."
"เริ่มออกมาแล้วสินะ"
ส่วนล่างที่ได้รับการสัมผัสอันรุ่มร้อนก็มีน้ำสีขาวไหลออกมาและพุ่งออกมาเต็มมือของเขา
"อื้อ...อ๊ะ...อา"
ยิ่งถูกสัมผัสมากเท่าไหร่ส่วนปลายก็ยิ่งมีน้ำออกมามากเท่านั้น จะเสร็จแล้ว..อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว ก็ไม่รู้หรอกนะว่าหมอนั่นมองผมด้วยสายตาสมเพชขนาดไหน
"ระ..เร็วๆเข้า"
หมอนี่ยิ้มมุมปากก่อนจะเอามือของตัวเองออก ปล่อยให้ผมอารมณ์ค้าง
"ทำไม..อื้อออ"
ริมฝีปากของอีกฝ่ายได้ทาบลงมาก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของผม 
เหมือนสติหายไปพร้อมจูบนี้...จูบเก่งชะมัด
"อื้มมม"
ขณะที่จูบกันอยู่หมอนี่ก็ใช้ปลายนิ้วบีบที่ยอดอกทั้งสองข้างจนผมครางออกมา จนรู้สึกว่าทั้งส่วนกลางกายกับยอดอกได้ชูชันขึ้นมา
  ทนไม่ไหวแล้ว...ตัวผมที่ไม่สามารถต้านทานร่างกายนี้ได้ ได้ยกสะโพกแนบชิดกับตัวของเขาแล้วถูไปมาอย่างงั้น
"อ้อนเก่งนี่ ใครสอนมาละ"
"อึ้ก!หุบปาก อ๊า!"
ร่างกายถูกพลิกกลับด้วยร่างกายอันกำยำ สะโพกถูกยกให้สูงขึ้นจนอย่ในสภาพหมอบลงกับพื้น
"อ๋าาา!!"
ตัวสั่นระริกเมื่อรับรู้ได้ถึงส่วนร้อนที่กดเข้ามาข้างในจนมิด
"มะ ไม่"
"อย่าปฎิเสธเลยนะกำลังต้องการอยู่ไม่ใช่หรอ"
ร่างสูงได้เอ่ยคำหวานราวกับมนต์สะกดที่ร่างบางไม่อาจต้านทานได้ ริมฝีปากของร่างสูงได้บดขยี้ที่ลำคอและเนินอกของร่างบางจนเป็นรอยแดงไปทั่ว
"ใครบอกว่า...ต้องการกัน"
แม้ว่าร่างบางจะปฏิเสธเสียงแข็งแต้ยังไงก็ไม่สามารถต้านทานความเร่าร้อนนี้ได้
  ร่างสูงจับสะโพกของร่างบางก่อนจะสอดเข้าสอดออกรัวๆและเร็วขึ้นก่อนจะเพิ่มแรงกดเข้าไป
"อ๋า..อย่า เจ็บ"
ร่างบางร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อส่วนนั้นกระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"อื้มมม...อา"
"อา...แน่นชะมัด"
ร่างกายของร่างบางสั่นเทิ้มด้วยความเสียวซ่านทั้งจากแรงเสียดสีของอีฝ่ายรวมถึงอารมณ์ที่ใกล้ถึงขีดสุด
"อื้อ...อ๊าา..จะออกแล้ว"
ร่างสูงกระแทกเข้าออกอย่างรู้งานและเมื่อร่างบางปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาเต็มบริเวณพื้นห้องร่างสูงก็ถอนสิ่งนั้นออกมาจากร่างบาง
"อึ้ก!"
ผมกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ไม่อยากจะเชื่อว่าเมื่อกี้ร่างกายจะรับส่วนนั้นขนาดใหญ่ของหมอนั่นได้
"กะ โกหกน่า"
ผมตะลึงจนพูดไม่ออก...เพราะความต้องการได้กลับมาอีกครั้งเมื่อปลดปล่อยออก
"ไม่ว่าจะทำซักกี่ครั้งฉันจะช่วยนายเอง"
ร่างสูงเลียที่หูคนร่างบางก่อนจะแหวกขาของคนร่างบางออกก่อนจะกดแทรกส่วนแข็งเข้าไปอีกครั้ง
"อ๊ะ..อา"
ลำคอคนร่างบางได้อื้ออึงและส่งเสียงครางแสนหวานออกมา ร่างบางได้ยกสะโพกขึ้นอย่างลืมตัว และได้ขยับร่างกายตามอารมณ์ที่พลุ้งพล่านเหมือนสัตว์ป่า
"อื้ออ...อาาา"
"รู้สึก..ดีมั้ย"
"อาาา...ดี"
ทั้งร้อนรุ่ม ทรมาน และเสียวซ่าน
ดวงตาของร่างบางได้ชื้นไปด้วยน้ำตา มือทั้งสองข้างโอบคอของร่างสูงอย่างลืมตัวเมื่อแรงกระแทกหนักหน่วงขึ้น
"อ๊า...อ๊า..จะเสร็จอีกแล้ว...อื้มมม"
ลิ้นทั้งสองพันระรัวขณะที่ข้างล่างเคลื่นไหวเข้าออก ร่างบางถูกกระแทกที่จุดกระสันจนขึ้นสวรรค์นับครั้งไม่ถ้วน 
"อ๊า.."
ในขณะที่ร่างสูงขยับตัวและปลดปล่อยน้ำสีขาวเต็มร่องของคนร่างบางร่างบางก็ได้ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน
เมื่อสิ่งนั้นถูกปลดปล่อยออกมาสี่ยกรวดคนร่างสูงก็ใส่เสื้อผ้าให้คนร่างบางที่นอนหอบอยู่ข้างๆ
"เป็นเพราะฤทธิ์ยาอย่าเข้าใจผิดว่าฉันจะ...อื้อ"
คนร่างบางโวยวายก่อนจะโดนคนร่างสูงจูบอย่างดูดดื่มจนคนร่างบางเริ่มมีน้ำลายย้อยออกมาเพราะขาดอากาศ
                -----อื้อ...พรุ่งนี้จะทำตัวยังไงกับไอ้เวรนี่เนี่ย-----อ้ากกกก