Crows Honey รักนี้ต้องจับกด YAOI

9.0

เขียนโดย pingpongnaraku

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.37 น.

  23 ตอน
  8 วิจารณ์
  30.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2558 22.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) กลับบ้านxxx

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฮ้าว!อยากกลับไปนอนชะมัด ตอนนี้ผมมาเข้าร่วมประชุมของมหาลัยเกี่ยวกับงานกีฬาสีที่จะจัดขึ้นในเดือนหน้า จะโดดประชุมก็ไม่ได้เพราะประชุมครั้งนี้ประธานต่างๆรวมทั้งหัวหน้าชมรมของแต่ละชมรมก็เข้าร่วมด้วย

"ปีนี้ใครจะเสนอกิจกรรมใหม่ๆมั้ย"โครวพูดแล้วมองทุกคนในห้องประชุมใหญ่

อืม กิจกรรมใหม่ๆหรอ?

''อ่า...เล่นเกมส์หาสมบัติมั้ยละ''ผมพูดลอยๆ"แย่งสมบัติกันเป็นทีมโดยไม่เกี่ยงวิธีการ"

"ก็น่าสนดีนะ''โครวทำหน้าครุ่นคิด"แล้วสมบัติที่ว่านั่นจะเอาเป็นอะไรดีละ"

"หมาป่าสีขาวเป็นไงละ"รุ่นพี่เตี้ยโซลยิ้มมุมปาก

"เฮ้ย - -"

"ก็น่าสนใจนะ"

"งานนี้สนุกแน่"

"ตกลง"โครวยิ้มบางๆ"ขอบคุณสำหรับความคิดนะ หึๆ"

เวรเอ้ยยย!!!ผมไม่น่าเสนอความคิดไปเลย กลายเป็นสมบัติไปแล้ว อ้ากกก!!

---ครืด---

อ้ะ!ตาแก่นั่นส่งข้อความมา..ผมทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะเปิดดูข้อความที่พ่อส่งมา

'วันนี้ตอนเย็นมาที่ตระกูลใหญ่ด้วย ทุกคนอยากเจอแก'

ห้ะ!อยากเจอเนี่ยนะ อารมณ์ไหนกันแน่วะ หรือว่าพ่อวางแผนอะไรแปลกๆอยุ่ - -

'เดี๊ยวลูกชายเพื่อนพ่อจะไปรับแกที่หน้ามหาลัย อย่าหนีละ'

โอ้ยยยย!!โครตเผด็จการเลยเว้ยยยย

''ตอนประชุมอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์นะ...หรือว่ามึงอยากโดนยึด''

พอเลิกประชุมเสร็จไอ้เวรนี่ก็เดินเข้ามาหาเรื่องผมทันที

"สัส!พ่อกูส่งข้อความมาต่างหากละ"

ผมพูดแล้วมองออกไปหน้าประตูรั้วมหาลัย โอ้!มีบิ้กไบค์สีเขียวเรืองแสงจอดอยู่ มารับจริงๆแฮะ

"วันนี้กูจะกลับบ้านนะ อาจจะกลับมาพรุ่งนี้"

ผมเดินคุยกับไอ้เวรนี่จนมาถึงหน้ารั้วมหาลัย

"กูจะไปด้วย - -''

"ห้ะ?"ผมอ้าปากค้างกับความเอาแต่ใจของไอ้เวรนี่

"มาแล้วหรอ กำลังรออยู่เลย"

ผมมองคนที่มารับผม หมอนี่ใส่ชุดหนังแถมใส่หมวกกันน๊อคด้วย พอหมอนี่เห็นผมทำหน้าไใ่ค่อยไว้ใจก็ถอดหมวกกันน็อคออกทันที

"ไอ้เกย์!"ผมทำหน้าตกใจสุดขีด

"เฮ้ย!ไอ้หมาบ้า นายลืมเอาเอกสารไปทำนะ"รุ่นพี่เตี้ยวิ่งมาหาผมแล้วมองไอ้เวรโครวด้วยสายตาเย็นชา

"ขอบคุณมากนะรุ่นพี่เตี้ย"

"โอ้!ที่นี่รับคนที่อายุน้อยกว่าเกณฑ์เข้าเรียนด้วยหรอเนี่ย"เกรย์มองรุ่นพี่เตี้ยแล้วกลั้นขำ

อุ๊บ!ฮ่าๆ แม่งถามโครตจี้เลยวะ ฮ่าๆดูรุ่นพี่เตี้ยทำหน้าสิ

"เตี้ยแล้วหนักหัวแกหรือไง"รุ่นพี่เตี้ยกอดอก"แล้วแกเป็นใคร?"

"หืม..ก็"เกรย์เดินมาโอบเอวผม"คู่หมั้นของหมอนี่ ละมั้ง"

"ห้ะ = []="ทั้งสองคนรวมทั้งผมอ้าปากค้าง

"ไปกันเถอะดาร์ลิ้ง"

ไอ้บ้าเกรย์ยิ้มหวานแล้วยัดหมวกกันน็อคใส่หัวผมก่อนจะอุ้มผมขึ้นมอไซไป...อะๆนี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย @-@

"เดี๊ยวสิแก!!"

"ไปแล้วนะ บั้ย" เกรย์โบกมือให้สองคนนั่นก่อนจะบิดมอไซออกไปด้วยความเร็วสูง

และตอนนี้ผมกับไอ้เวรนี่ก็อยู่ในร้านขายเครื่องดื่มแอกอฮอล์หมอนั่นบอกว่าพ่อผมฝากซื้อ

"อยากดื่มอันไหนเลือกได้เลยนะ"เกรย์ยิ้มแล้วเอามือมาพาดบ่าผม

ผมยิ้มแล้วมองรอบๆร้านที่เต็มไปด้วยแอกอลฮอล์ แหม่ กำลังเสี้ยนอยู่พอดี

"วอดก้า โรเซ่ไวน์(ไวน์สีชมพู) เตกีล่า แล้วก็ โกลเด้นเกรน"

"ดื่มแต่ของแรงๆนะนายนะ อยากเมาหรือไง"

"หึ!มาเมาด้วยกันมั้ยละ บอกไว้เลยนะว่าฉันคอแข็ง"

แล้วพอซื้ของเสร็จผมก็เดินเข้าบ้านใหญ่พร้อมกับไอ้บ้าเกรย์นี่ อา...นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้มาที่นี่นะ จะทำหน้ายังไงเมื่อเจอทุกคนดีนะ พ่อจะเป็นยังไงบ้างวะ

"ปองงง หลานยังไม่ตาย!!"

เดี๊ยวนะ นี่ใช่คำทักทายคนที่ไม่ได้เจอกันนานหรอ...ผมยิ้มบางๆให้กับคุณปู่คุณย่าที่เป็นผู้นำของตรกูลรุ่นแรก ทั้งสองคนนี่ดูไม่แก่เลยวะ ปีศาจอย่างพวกเรามันดีตรงนี้แหละนะ

"ฮ่าๆผมยังไม่ตายครับ"

"แล้วตาแก่นั่น..พ่อละครับ"

"เจ้าบ้านั่นบอกเดี๊ยวตามมาทีหลังนะ" 

ชิ!ตาแก่นั่นวางแผนอะไรไว้เปล่าวะ

ทำไมทุกคนบอกว่าตระกูลเราเป็นหมาป่าตระกูลสุดท้ายไง คนเต็มบ้านใหญ่ซะขนาดนี้ บ้านใหญ่เป็นบ้านที่มีหลายหลังอยู่ในรั้วเดียวนะครับ คล้ายๆกับหมู่บ้านเลยก็ว่าได้

"โตขึ้นมากแล้วนะเรา"

ผมมองพวกคุณอา ป้า ลุง ที่เดินเข้ามากอดผมแน่น จะว่าไงดีละ ตระกูลผมเป็นตระกูลใหญ่ที่ปู่ไม่เจ้าชู้ แต่ลูกๆของปู่เจ้าชู้เลยกลายเป็นตระกูลใหญ่ อากับลุงผมมีเมียตั้งห้าคน ยกเว้นพ่อนะ แถมลูกๆอากับลุงก็ได้นิสัยเจ้าชู้เลยครอบครัวขยายขึ้น ฮ่าๆ

"พี่ปอง พี่ปอง ในถุงนั้นคือขนมหรอ?"

ผมมองพวกเด็กๆสิบกว่าคนที่มองของในถุงแล้วกระดิกหางรัวๆ แหม...ถ้าเจ้าพวกนี้โตกว่านี้ก็จะชวนกินอยู่หรอก

"ไม่ใช่ขนมหรอกครับ มันเป็นแอกอฮอลนะ เด็กๆกินไม่ได้นะครับ"ผมลูบหัวเจ้าพวกนี้

"อ่อนโยนเป็นด้วยแฮะ"

"หุบปากไปเลยไป =///="

และแล้วค่ำคืนแห่งการฉลองก็มาถึง อาหารมากมายถูกเรียงบนโต๊ะที่ยาวถึงอีกห้อง ส่วนไอ้บ้าเกรย์ก็มาคนเดียวเพราะพ่อแม่มันติดงานที่สำนักงานตำรวจใหญ่

"ฉลอง!"

อร่อย!หืมม ไม่ได้กินอาหารอะไรอร่อยๆแบบนี้มานานแล้ว ว้าว!ไอ้หนวดย่างนี่อร่อยจังหนวดอะไรนะ

"ไอ้นี่คือหนวดของอะไรนะครับ อร่อยมากเลย''

"หนวดไฮดรานะจ้ะ^^"

หนวดไฮดรานะจ้ะ หนวดไฮดร้านะจ้ะ หนวดไฮดร้านะจ้ะ หนวดไฮดร้านะจ้ะ!!!!!!!!!!!!!!

"อย่าคายเชียวนะ"เกรย์ยิ้มมุมปาก

หลังจากนั้นเวลาจะหยิบอะไรกินผมเลยถามไอ้บ้านี่ตลอดเวลา ก็มันกลัวนี่เว้ย

"ขอโทษที่มาช้านะคะ"

อึ้ก!ผมกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นสาวงามเดินเข้ามา นี่มันคืหรือนางฟ้าวะ ดูหน้าอกนั่นสิ...โครตใหญ่เลย ผิวสีขาวจัด ผมสีอ่อน หุ่นดีเหมือนนางแบบแมกซิม

"ใครวะ นายรู้จักมั้ย"

"น้าฉันเอง"เกรย์พูดแล้วเคี้ยวอาหารตรงหน้าต่อ

"โทษทีๆผมช่วยเธอเลือกชุดแต่งงานนานไปหน่อยนะ"

"เดี๊ยวนะ!พ่อ"ผมยืนขึ้นแล้วมองหน้าพ่อ"พ่อจะแต่งงาน(กับนางฟ้า)หรอ!!"

พอผมลุกขึ้นทุกคนในบ้านก็เงียบกริบ เพราะทุกคนรู้ว่าผมรักแม่มากขนาดไหน

"อืม..ฉันรู้ว่าแกโกรธแต่ว่า..."

"ทำไมคุณถึงไปแต่งงานกับตาแก่นี่ละครับ หมอนี่ไม่เห็นมีอะไรดีสักอย่าง คุณสวยจะตายหุ่นก็ดีทำไมถึงไปสนใจตาแก่นี่ละ"ผมวิ่งแล้วไปจับมือของนางฟ้า

"เดี๊ยวนะ แกไม่ได้โกรธหรอ"พ่อทำหน้างงๆ

"คุณน้ามาเป็นเจ้าสาวของผมแทนเถอะครับ"//ทำหน้าจริงจัง

"ฮิ้ววว!!"ทุกคนในงานผิวปากดังลั่น

"ล้อเล่นนะครับ ผมไม่โกรธหรอก"ผมยิ้มแล้วเลื่อนมามองที่หน้าอกของนางฟ้า"รักพ่อผมให้มากๆนะครับ ดีแล้วละที่พ่อลืมอดีตได้"

"รักแกวะไอ้ลูกชายยย!!"พ่อยิ้มแล้วดึงผมไปกอดแน่นท่ามกลางทุกคนในบ้านที่ปาดน้ำตาลวกๆ

"ตาแก่อย่างพ่อถ้ามีน้องให้ผมไม่ได้ ระวังคุณนางฟ้าคนสวยโดนผมคาบไปนะ หึๆ"ผมกระซิบข้างหูพ่อแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ

"เราไปดื่มต่อกันในห้องมั้ย ท่าทางตรงนี้จะนาน''

ผมหยิบถุงแอกอฮอที่เหลือแล้วเดินไปที่ห้องนอนเก่าของพ่อที่พวกเค้าจัดไว้ให้

"มาแข่งไพ่กัน ใครแพ้ต้องดื่มให้หมดขวด"

"หึ!บอกไว้เลยนะว่าฉันไม่เคยเล่นไพ่แพ้ใคร"

ชิ!ะไรวะ ทำไมผมแพ้ไอ้บ้านี่สามตารวดเนี่ย ไวน์ เตกีล่า วอดก้า หมดไปละ อึ้ก!บ้าชิบ เริ่มมึนซะแล้วสิ

"เฮ้ย!อย่าอ้วกนะเว้ย กินยานี่ก่อน"

หมอนั่นทำหน้าตกใจแล้วยื่นยาที่เขียนไว้ว่ายาแก้อาการแฮ้งค์มาให้ผม ยาอะไรเม็ดสีแดงวะ อึก!หวานแฮะ

----------NC 18------------------------

"เฮ้!นายเมาหรอ อย่าพึ่งเมาสิ"

"เปล่า.."

หลังจากผมสติหายไปแวบนึง ปากผมบอกไม่ได้เมา แต่ทำไมหัวใจกลับเต้นไม่เป็นส่ำแบบนี้

"ร้อน.."

ทำไมร่างกายถึงร้อนเหมือนเป็นไข้แบบนี้ ลำคอก็ร้อนผ่าวจนหิวน้ำเหลือเกิน คราวนี้ร่างกายรู้สึกร้อนหวิวๆที่ท้องน้อย จนปวดแปลบ

"ไม่สบายหรอ?"เกรย์ทำหน้างงก่อนจะเอามือมาวางที่หน้าผากผม

"อะ เอามือออกนะ"

ในขณะที่ส่วนล่างกำลังตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็วผมก็เอามือปัดมือของหมอนี่ออก

"เป็นอะไรของนายเนี่ย"

ร่างกายของผมที่ดิ้นรนถูกหมอนี่กดลงบนพื้นมือสงข้างถูกรวบไว้เหนือหัวตัวเอง ไม่มีทางขัดขืน

ในชั่วขณะที่สัมผัสโดนหน้าท้องของหมอนี่ส่วนกลางลำตัวก็ได้มีปฏิกริยาขึ้นมา

"อื้อออ!!"

ตอนนี้ส่วนกลางลำตัวได้ตื่นขึ้นเต็มที่แล้ว และจากการขมวดคิ้วของหมอนี่ ทำให้ผมรู้ว่าผมแสดงท่าทางเหี้ยๆออกไปแล้ว

"นี่นาย?"

เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าผมที่ตอนนี้แดงจัด

"หรือว่า ยานั่น..เป็นยาปลุก---"

ตอนนี้อยากจะปลดปล่อยสิ่งนี้ออกมาเหลือเกิน ไม่สนแล้วว่าหมอนั่นจะมองยังไง 

"ปล่อย..มือ"

พอขยับตัวส่วนล่างก็ถูกมือของอีกฝ่ายกุมไว้ เสียงผมขาดหายไปเพราะหมอนั่นใช้มือขยับขึ้นเร็วเป็นจังหวะ จนผมอั้นเสียงไม่อยู่ ตอนนี้หมอนั่นถอดกางเกงของผมออกหมดแล้ว

"อา..."

"เริ่มออกมาแล้วสินะ"

ส่วนล่างที่ได้รับการสัมผัสอันรุ่มร้อนก็มีน้ำสีขาวไหลออกมาและพุ่งออกมาเต็มมือของเขา

"อื้อ...อ๊ะ...อา"

ยิ่งถูกสัมผัสมากเท่าไหร่ส่วนปลายก็ยิ่งมีน้ำออกมามากเท่านั้น จะเสร็จแล้ว..อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว ก็ไม่รู้หรอกนะว่าหมอนั่นมองผมด้วยสายตาสมเพชขนาดไหน

"ระ..เร็วๆเข้า"

หมอนี่ยิ้มมุมปากก่อนจะเอามือของตัวเองออก ปล่อยให้ผมอารมณ์ค้าง

"ทำไม..อื้อออ"

ริมฝีปากของอีกฝ่ายได้ทาบลงมาก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของผม 

เหมือนสติหายไปพร้อมจูบนี้...จูบเก่งชะมัด

"อื้มมม"

ขณะที่จูบกันอยู่หมอนี่ก็ใช้ปลายนิ้วบีบที่ยอดอกทั้งสองข้างจนผมครางออกมา จนรู้สึกว่าทั้งส่วนกลางกายกับยอดอกได้ชูชันขึ้นมา

  ทนไม่ไหวแล้ว...ตัวผมที่ไม่สามารถต้านทานร่างกายนี้ได้ ได้ยกสะโพกแนบชิดกับตัวของเขาแล้วถูไปมาอย่างงั้น

"อ้อนเก่งนี่ ใครสอนมาละ"

"อึ้ก!หุบปาก อ๊า!"

ร่างกายถูกพลิกกลับด้วยร่างกายอันกำยำ สะโพกถูกยกให้สูงขึ้นจนอย่ในสภาพหมอบลงกับพื้น

"อ๋าาา!!"

ตัวสั่นระริกเมื่อรับรู้ได้ถึงส่วนร้อนที่กดเข้ามาข้างในจนมิด

"มะ ไม่"

"อย่าปฎิเสธเลยนะกำลังต้องการอยู่ไม่ใช่หรอ"

ร่างสูงได้เอ่ยคำหวานราวกับมนต์สะกดที่ร่างบางไม่อาจต้านทานได้ ริมฝีปากของร่างสูงได้บดขยี้ที่ลำคอและเนินอกของร่างบางจนเป็นรอยแดงไปทั่ว

"ใครบอกว่า...ต้องการกัน"

แม้ว่าร่างบางจะปฏิเสธเสียงแข็งแต้ยังไงก็ไม่สามารถต้านทานความเร่าร้อนนี้ได้

  ร่างสูงจับสะโพกของร่างบางก่อนจะสอดเข้าสอดออกรัวๆและเร็วขึ้นก่อนจะเพิ่มแรงกดเข้าไป

"อ๋า..อย่า เจ็บ"

ร่างบางร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อส่วนนั้นกระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"อื้มมม...อา"

"อา...แน่นชะมัด"

ร่างกายของร่างบางสั่นเทิ้มด้วยความเสียวซ่านทั้งจากแรงเสียดสีของอีฝ่ายรวมถึงอารมณ์ที่ใกล้ถึงขีดสุด

"อื้อ...อ๊าา..จะออกแล้ว"

ร่างสูงกระแทกเข้าออกอย่างรู้งานและเมื่อร่างบางปลดปล่อยน้ำสีขาวออกมาเต็มบริเวณพื้นห้องร่างสูงก็ถอนสิ่งนั้นออกมาจากร่างบาง

"อึ้ก!"

ผมกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ไม่อยากจะเชื่อว่าเมื่อกี้ร่างกายจะรับส่วนนั้นขนาดใหญ่ของหมอนั่นได้

"กะ โกหกน่า"

ผมตะลึงจนพูดไม่ออก...เพราะความต้องการได้กลับมาอีกครั้งเมื่อปลดปล่อยออก

"ไม่ว่าจะทำซักกี่ครั้งฉันจะช่วยนายเอง"

ร่างสูงเลียที่หูคนร่างบางก่อนจะแหวกขาของคนร่างบางออกก่อนจะกดแทรกส่วนแข็งเข้าไปอีกครั้ง

"อ๊ะ..อา"

ลำคอคนร่างบางได้อื้ออึงและส่งเสียงครางแสนหวานออกมา ร่างบางได้ยกสะโพกขึ้นอย่างลืมตัว และได้ขยับร่างกายตามอารมณ์ที่พลุ้งพล่านเหมือนสัตว์ป่า

"อื้ออ...อาาา"

"รู้สึก..ดีมั้ย"

"อาาา...ดี"

ทั้งร้อนรุ่ม ทรมาน และเสียวซ่าน

ดวงตาของร่างบางได้ชื้นไปด้วยน้ำตา มือทั้งสองข้างโอบคอของร่างสูงอย่างลืมตัวเมื่อแรงกระแทกหนักหน่วงขึ้น

"อ๊า...อ๊า..จะเสร็จอีกแล้ว...อื้มมม"

ลิ้นทั้งสองพันระรัวขณะที่ข้างล่างเคลื่นไหวเข้าออก ร่างบางถูกกระแทกที่จุดกระสันจนขึ้นสวรรค์นับครั้งไม่ถ้วน 

"อ๊า.."

ในขณะที่ร่างสูงขยับตัวและปลดปล่อยน้ำสีขาวเต็มร่องของคนร่างบางร่างบางก็ได้ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน

เมื่อสิ่งนั้นถูกปลดปล่อยออกมาสี่ยกรวดคนร่างสูงก็ใส่เสื้อผ้าให้คนร่างบางที่นอนหอบอยู่ข้างๆ

"เป็นเพราะฤทธิ์ยาอย่าเข้าใจผิดว่าฉันจะ...อื้อ"

คนร่างบางโวยวายก่อนจะโดนคนร่างสูงจูบอย่างดูดดื่มจนคนร่างบางเริ่มมีน้ำลายย้อยออกมาเพราะขาดอากาศ

                -----อื้อ...พรุ่งนี้จะทำตัวยังไงกับไอ้เวรนี่เนี่ย-----อ้ากกกก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา