รักใสใส...แอบปันใจให้นายพี่ชาย

7.3

เขียนโดย Vlinderz

วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.04 น.

  6 chapter
  11 วิจารณ์
  9,756 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 16.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เปิดเทอมแล้วนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    แฮ่ก ๆ ๆ ๆ  วิ่งสิเนวิ่ง เปิดเทอมวันแรกแกจะสายไม่ได้นะ

สองเท้าน้อยๆ ของฉันกำลังวิ่งสุดพลัง ด้วยความรีบร้อน ก่อนที่ประตูโรงเรียนจะปิด

 

พลั่ก.. โอ้ยย !! 

" นายเดินยังไงเนี่ย ไม่มองทางหรือไง "

ผู้ชายตัวสูงๆ เก็บกระเป๋าที่ร่วงอยู่ที่พื้น ยัดใส่มือฉันแล้วเดินผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

" นี่..นาย กลับมาคุยกันก่อน " ฉันโวยวายอย่างหัวเสีย แต่ก็ไร้ซึ่งปฎิกิริยาโต้ตอบจากนายนั้น

ฉันก้มดูนาฬิกาข้อมือของตัวเองด้วยความรีบร้อน  ห้ะ! 07.15 ตัวเลขตรงหน้าทำให้ลืมเหตุการณ์ก่อนหน้าไปในทันที หลังจากที่พบว่าตัวเองตั้งนาฟิกาปลุกผิด ให้ตายสิ ฉันเดินลากขาเข้าโรงเรียนอย่างอ้อยอิ่ง 

หงุดหงิดตัวเอง

 

ยัยแพรวโบกมือเรียกทันทีที่ฉันโผล่หน้าเข้าไปในโรงอาหาร    

" เน ทำไมแกมาเช้า " ยัยเพื่อนตัวแสบของฉัน ทำหน้าตาตื่นเพราะปกติฉันเป็นพวกมนุษย์ที่ไม่ชอบเข้าแถวหน้าเสาธง และเป็นไปได้ยากมากที่ฉันจะมาเรียนแต่เช้า

" ตั้งนาฬิกาปลุกผิดอะดิ กำลังเซงๆ เดินเข้าประตูมาก็มีคนเดินชน ไม่ขอโทษด้วยนะ "

ฉันนั่งลงฝั่งตรงข้าม ก่อนจะใช้มือเท้าคางอย่างหงุดหงิด

     สวัสดีค่ะ ฉัน เนเน่ อายุ 16 ปี เรียนอยู่ ม.5 โรงเรียนมัธยมชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่ใครๆต่างก็พูดถึง ข้อสอบมหาโหด ที่ไม่ใช่ใครก็ได้จะเข้ามายืนเฉิดฉายอยู่ในโรงเรียนนี้ได้ถ้าไม่เก่งจริงๆ ส่วนเพื่อนสนิทคนเดียว ที่นั่งอยู่ตรงหน้าฉันชื่อ แพรว เรียนอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่ ม.1 นางเรียนเก่งมาก คอยแนะนำโน้นนี่ ทำให้ฉันเรียนได้เกรด 4 เกือบทุกวิชา ก็ต้องขอบใจนางแหละเรื่องนี้ วันแรกของเทอมสำหรับฉันรู้สึกว่ามันวุ่นวายมาก ต่างคนก็จะเมาท์เรื่องนั้นนี้ให้เพื่อนฟัง จนโรงอาหารของโรงเรียนไม่ต่างอะไรกับตลาดนัดดีๆนี่เอง แต่ความวุ่นวานนั้นสิ้นสุดลงหลังจากเสียงกริ่งเข้าแถวตอนเช้าที่สุดแสนจะน่าเบื่อ เหล่านักเรียนในโรงอาหารทยอยเดินไปที่ลานกว้างหน้าเสาธง ประธานนักเรียนหน้าตาน่ารักก็ขึ้นมานำร้องเพลงชาติและสวดมนต์ จากนั้นผอ.ก็ขึ้นมากล่าวทักทายกับนักเรียนในวันเปิดภาคเรียน

 

--- Home Room ---

" นี่ๆ รู้ยัง มีรุ่นพี่ย้ายเข้ามาใหม่ ที่อยู่ห้อง1 อะหล่อมากกก " เสียงแว่วๆ ของเพื่อนในห้องกำลังเมาท์กันอย่างสนุกปาก

" แพรว...รุ่งพี่ที่เค้าพูดถึงกันนี่ใครอะ " ฉันหันไปถามยัยแพรวด้วยความอยากรู้

" ก็พี่ แม็ททิวไง ทั้งหล่อ ทั้งเท่ ฉันเห็นยังเคลิ้มเลย " ยัยแพรวทำหน้าเพ้อฝันทันทีที่พูดถึงพี่เค้า

" นี่แกเห็นพี่เค้าแล้วหรอ แล้วไอหน้าตาแบบนั้นหยุดเลย ฉันรู้ว่าแกกำลังคิดอะไรอยู่ " ฉันหยุดความเพ้อของยัยแพรวแทบไม่ทัน

" เห็นแล้วสิ ฉันไม่ได้เรียนเก่งอย่างเดียวนะจะบอกให้ เรื่องในโรงเรียนฉันก็อัพเดทยะ "

" จ๊าๆ แม่สาวปาปารัสซี่ " ^____^

" นักเรียนเคารพ " เสียงนัทหัวหน้าห้อง เอ่ยขึ้นเป็นสัญญาณขณะที่อาจารย์เดินเข้าห้องมา

" สวัสดี ครับ/ค่ะ "

" สวัสดีค่ะ ชั่วโมงโฮมรูมวันนี้ ครูจะพูดถึงกิจกรรมบัดดี้กับรุ่นพี่ เพื่อเป็นการส่งเสริมให้นักเรียนโรงเรียนเรารักใคร่กลมเกลียวกันมากขึ้น อีกอย่างพี่ ม.6 ปีหน้าก็ต้องจบออกไป ครูหวังว่าทุกคนจะให้ความร่วมมือ กติกามีอยู่ว่า จะให้นักเรียนแต่ละคนออกมาจับฉลาก ในกระป๋องจะมีเลขที่ของรุ่นพี่ทั้งสายชั้นอยู่ ใครจับได้เลขไหนห้องไหนก็ต้องเป็น บัดดี้กับรุ่นพี่คนนั้นทั้ง 2 เทอม มีใครสงสัยอะไรไหม...."

อาจารย์บีกวาดสายตาไปรอบห้องหลังจากที่ไม่มีนักเรียนคนไหนสงสัยอะไร เธอก็พูดต่อ

" งั้นเจอกันชั่วโมงหน้าค่ะ " 

หลังจากที่อาจารย์เดินออกจากห้องไป ทุกคนต่างพากันตื่นเต้นกับกิจกรรมนี้มาก หลายๆคนอยากให้ตัวเองเป็นบัดดี้กับรุ่นพี่ที่ชอบ 

 

--- หลังเลิกเรียน ---

" แพรว วันนี้แกรีบไปไหนไหม หาอะไรกินกัน " ฉันหันไปถามแพรว

" นัดกับแม่ไว้ว่าจะไปซื้อของ แกไปด้วยกันไหม " แพรวหันมาทำหน้าตาบ้องแบ้วบ่งบอกว่าอยากให้ไปด้วย

" อืม...แม่คงทำกับข้าวรอแล้ว กลับบ้านเลยดีกว่า " 

" อะๆ เจอกันพรุ่งนี้นะ บาย.. " สีหน้าผิดหวังของยัยแพรวทำให้ฉันรู้สึกผิดเลย

" โอเค เจอกันๆ ^^" " ฉันโบกมือลาแพรว ก่อนจะเดินกลับบ้าน

    จะทำให้รักเราเป็นตำนาน ♫♬ ♪ ♩♭ ♪ ~ 

ฉันหยิบมือถือในกระเป๋ากระโปรงที่กำลังสั่นอยู่ หน้าจอเป็นชื่อของแม่ที่เมมไว้

" ฮัลโหล..ค่ะแม่ "

[เน จะกลับบ้านหรือยังลูก แวะซื้อเส้นสปาเก็ตตี้ที่ซุปเปอร์ให้แม่ที]

" กำลังกลับค่ะ เดียวเนแวะซื้อให้ "

[จ้ะๆ รีบกลับนะ]

" ค๊าาา "

ระหว่างทางที่จะไปซุปเปอร์ ความคิดเรื่องกิจกรรมบัดดี้ก็แล่นเข้ามาในหัว จริงๆฉันเองก็แอบ ตื่นเต้นนะ อยากรู้เหมือนกันว่าจะได้เป็นบัดดี้กับรุ่นพี่คนไหน ไม่นานฉันก็มาถึงหน้าซุปเปอร์ ฉันรีบเดินไปโซนที่จัดวางสิ้นค้าสำหรับทำอาหาร หยิบห่อเส้นสปาเก็ตตี้ที่วางอยู่บนชั้นแล้วไปคิดเงินที่เคาเตอร์ แม่คงรอเส้นสปาเก็ตตี้จากฉันอยู่

ระยะทางจากซุปเปอร์ถึงบ้านฉันไม่ไกลนักเดินเล่นๆ ไม่นานก็ถึง

" มาแล้วๆ " ฉันวางกระเป๋าไว้ที่โต๊ะแล้วเดินเข้าไปหาแม่ในครัว

" ไงจ๊ะ เหนื่อยไหมวันนี้เปิดเทอมวันแรก " แม่ที่กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมอาหารเย็น เดินมาลูบหัวฉันแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน ท่านเป็นคนน่ารักและใจดีมาก 

" สนุกมากกกก " ^__^ 

" เย็นนี้มี สปาเก็ตตี้ซอสหมูจ้ะ ไปอาบน้ำก่อนเลย " 

ฉันหยิบกระเป๋าแล้วเดินขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดี ก็สปาเก็ตตี้ซอสหมูเป็นของโปรดฉันนะสิ ><

       ทันทีที่เปิดประตูเข้าห้อง ความรู้สึกผ่อนคลายก็เกิดขึ้นทันที ข้าวของต่างๆ ถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบ บนโต๊ะเขียนหนังสือมีโน๊ตบุ้คที่แม่ซื้อให้ตั้งอยู่ ฉันเปิดมันทิ้งไว้ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็นั่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊คตัวโปรด ไม่ลืมที่จะเปิดเพลงคลอเบาๆ บนหน้าจอปรากฏหน้าเว็บโรงเรียนที่คุ้นตา ฉันชอบเข้าไปอ่านข่าวที่ชมรมวารสารของโรงเรียนชอบเอามาลง ส่วนใหญ่จะเป็นประเด็นเด็ดๆ แซบๆ ทั้งนั้น วันนี้ก็เหมือนเคยมีข่าวน่าสนใจอีกแล้ว ไม่รอช้าฉันรีบกดเข้าไปอ่านรายระเอียดด้านในทันที

 

หนุ่ม Hot คนใหม่!!! ....คลิก<<

ไม่ใช่ใครที่ไหนค่ะคุณน้อง ก็น้องแม็ททิว ม. 6/1 ที่พึ่งย้ายเข้ามาไง แซ่บ ไหมละค๊าา

ตอนนี้สาวๆในโรงเรียนพากันขายขนมจีบให้กันยกใหญ่ เดินไปทางไหนสาวๆก็กรี๊ดดๆ

ได้ข่าวว่าโสดด้วยนะคะคุ้ลล ยังไงก็ต้องติดตามกันต่อไป เช็ดน้ำลายด่วนจ๊า  ><"

    

สำหรับฉันประเด็นนี้ถือเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก ใครจะมาใครจะไปก็เรื่องของเค้าสิ ตอนนี้ในหัวมีแต่สปาเก็ตตี้ซอสหมูลอยอยู่เต็มไปหมด จะกินให้พุงกางเลยคอยดู

 

 

          ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของเค้าน๊า  ฝากด้วยๆ ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค๊า ขอบพระคุณมากๆค่ะ >___<

   

 

 

     

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา