ตายล่ะ...ฉันตกหลุมรัก หนุ่มplay boy แล้วเหรอเนี่ย

          "พี่จะไปไหนนะ"
     "แล้วเธอมายุ้งอะไรด้วยเล้า"
          "พี่ไม่สงสารแม่บ้างหรือไง ทำตัวแบบนี้นะ พี่รู้ไหมว่าแม่ต้องเสียใจมากแค่ไหนที่เห็นพี่เข้าบ้านมาแต่ล่ะครั้งก็ต้องมีแผลมาด้วยนะ"
"ไม่ต้องมายุ้งกับฉัน แกจะไปไหนก็ไปเลยไป"
     "พี่อย่าไปเลยนะสงสารแม่เถอะ"
     แล้วพี่ฉันก็ไปจนได้ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่มีใครหยุดเขาได้ ลืมบอกว่าครอบครัวเรานะ รวยมากก็เพราะว่าพ่อนะเป็นเศรษฐีเก่า แต่ท่านไม่ค่อยมีเวลาให้กับพวกเราไม่ว่าจะรวยแค่ไหนแต่เราก็ยังต้องการความรักจากคุณพ่อ ซึ่งพี่ที่เป็นแบบนี้ก็อาจจะเป็นเพราะพ่อไม่สนใจล่ะมั้ง ยังไงก็ช่างเถอะ "นายสมเตรียมรถให้ฉันหน่อยฉันจะไปข้างนอก" "ครับคุณหนู" พูดเสร็จก็เดินออกไป อยากจะบอกจังเลยว่าเบื่อมากว่าไปแล้วโทรหายัยดาวดีกว่า 
     ตูดดด  ตูดดด ตูดดด
(ว่ายังไงจะคุณหนู)
"ไม่ต้องทำเป็นกวนฉันเลย"
(แล้วที่โทรมามีไรจะ ก็ถ้าเดาไม่ผิดก็น่าจะเบื่อ)
"ใช่ ออกไปช็อบปิ้งกัน"
(ที่ไหนล่ะ)
"ที่เดิมเราอ่ะ ถึงแล้วโทรมาล่ะกัน"
(เคร ) 
"บาย"
ติด
"คุณหนูจะเอาบอดีการ์ดไหมครับ"
    "ไม่ล่ะนายสม"เอาไปก็ไม่สนุกดิ
"แต่...."
     "ฉันบอกว่าไม่ไง" แล้วฉันก็เดินออกมาอย่างสง่างามจ้า
At Coffee by
     "ช้าจัง"ฉันเริ่มแขวกก่อนทั้งที่ตัวเองก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน "แกตกลงปาร์ตี้คือนี้ว่าไง พี่เขาอุส่าชวนแกนะ" เฮ้ย!เรื่องนี้อีกล่ะ "ฉันว่าจะ...""จะไปใช่ไหม" เร็วจังนะเรื่องแบบนี้นะก็แน่นอนว่าไม่พูดออกไป ปล่อยเลยตามเลยล่ะกันไปก็ไม่ได้เสียหายอะไรหนินา "งั้นก็ไปช็อบชุดกัน" ก็มันเบื่อแล้วอีกอย่างไม่รุจะใส่ชุดไร "ได้ แล้ววันนี้ทำไมบอดีการ์ดไม่มาล่ะ" "ฉันมาเองเอามาด้วยก็หมดสนุกดิ" "นั้นนะสิ"