จังหวะรัก สเต็ปแดนซ์
7.7
เขียนโดย AcndyWay
วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.
5 ตอน
2 วิจารณ์
7,773 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 14.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเอาล่ะมาถึงช่วงซ้อมกัรแล้วพวกผมจัดตำแหน่งโดยเเย่งเป็นห้าต่ำแหน่งเป็นรูปดาวโดยหนึ่งต่ำแหน่งมีอยุ่หนึ่งคู่ผมอยุ่กับไอัไมัผุโปรอยุ่กับตะวันอิงซวยอยุ่กับไอ้ไฟอาร์มอยุ่กุบต้นน้ำและนัทอยู่กับแบล็คพวกผมไม่เต็มใจกับการจัดต่ำแหน่งนี้เท่าไรแต่พวกมันบังคับท่าแรกๆพวกผมก็พอทำได้อยุ่หรอกน่ะแต่อิท่าที่ผมลำบากใจที่สุดก็คงจะเป็นท่าอุบาทๆที่ใครก็ๆม่รุ้คิดจึ้นมานี่แหละมั้งก็ท่านี้มันแบบพวกผมอยู่ข้างหน้าห่างจากพวกมันประมานแค่สิบเซนเองมั้งแล้วแบบพวกผมก็เหสือนเป็นตัวแทนจองผู้หญิงที่มาเต้นคู่กับพวกมันโดยการให้พวกมันจับที่เอาแล้วโยกซ้ายขวาหน้าหลังอะไรประมานนั้นและสิ่งที่ทำให้ผมสยิวกิ้วและก็ทุเรสตัวเองมากที่สุดก็คงเป็นตอนที่หมุนรอบเอวละมั้งคือแบบผมต้องหมุนเอวไปจ้างหลุงอ่ะครับแล้วไแ้ข้างหลังผมเนี่ยมันมีเสาๆฟฟ้าที่มันพูดได้อยุ่ซึ่งผมนี่โคตรจะอับอายเลยท่านี้อิอิงกับนัททำได้สบายๆไปแลัวแถมแบบชิลเวอร์ๆอีกด้วยพวกมันเซียนกันแล้วนี่ครับแต่สำหรับผมสามคนนี่ขอบอกได้คำเดียวว่าทุเรสตัวเองชิบหายเลยแถมยังมีพสกนักเรียนว่างงานทั้งหลายแห่มาดูกันเกือยยก รร.ิีกต่างหากคือ...กูก็อายเป็นร่ะครับเดี้ยวภ่อแช่งให้เป็นกั้งยิ่งซะหรอก
"โอ้ยยยย~ทึวปลีอยกูเถอะกูทำไม่ได้หรอก"เสียงไอ้อาร์มดังขึ้นเมื่อต้นน้ำพยายามที่จะประคองเอสจองมันแล้วฝึกให้โยกตาม
"หยุด!มึงหนุดเดี๊ยสนี้เลยน้ะไอ้ห่ามึงจะรัดกูแน่นเกินไปแล้ว!!"
ผมโวยวายทันทีเมื่อไอ้ไม้ผุมันอห็นผมเหม่อไเบยกอดเอวผมไว้แล้วรัดแน่นๆจนผมแทบหายใจไม่ออก
"มึวเหม่อทำไมล่ะ"
มันบอกกับผมแล้วทำตาดุๆใส่ผมก็ได้แต่ยู่ปากแล้วแกะมือมันออกแม่วเกนียวเป็นตีนตุ๊กแกเลยน่ะมึว
"อ่อนกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไงว่ะ"
"คุนมึงครับกูไม่ใช่ผู้หญิงน่ะครับเอวกูถึงจะได้เยิ้มขนาดนั้นน่ะมาเต้นแทนกูเลยมั้ยห่านิ!!!"
หมได้น้นเสียงไอ้โปรมันโวยวายก่อนที่จะหันหลังไปถีบท้องตะสันแต่เหี้ยนี่แม่งไม่เคยสะทกสะท้านอเไรเลยยืนเท้าเอวเป็นจ่าเฉยรุ่นใหม่ซะงั้น
"เอ้า ดูแต่คนอื่นอยุ่นั่นแหละ"
ไอ้ๆม้มันดุผมก่อนจะเร่งให้ผมฝึกไวๆเพราะว่ามันรำคาญยวกเหนื่อยากอาบนัำผมก็ได้แต่ทำหน้ารำคาญมันก่อนจะซ้อมๆไปให้จบๆและกว่าตะจบก็ล่อไปเกือยทุ่มแนะ
โหยเหนื่อยจิตเหนื่อยใจเมื่อยล้าทั้งตัวเลยครับ
"โอ้ยยยย~ทึวปลีอยกูเถอะกูทำไม่ได้หรอก"เสียงไอ้อาร์มดังขึ้นเมื่อต้นน้ำพยายามที่จะประคองเอสจองมันแล้วฝึกให้โยกตาม
"หยุด!มึงหนุดเดี๊ยสนี้เลยน้ะไอ้ห่ามึงจะรัดกูแน่นเกินไปแล้ว!!"
ผมโวยวายทันทีเมื่อไอ้ไม้ผุมันอห็นผมเหม่อไเบยกอดเอวผมไว้แล้วรัดแน่นๆจนผมแทบหายใจไม่ออก
"มึวเหม่อทำไมล่ะ"
มันบอกกับผมแล้วทำตาดุๆใส่ผมก็ได้แต่ยู่ปากแล้วแกะมือมันออกแม่วเกนียวเป็นตีนตุ๊กแกเลยน่ะมึว
"อ่อนกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไงว่ะ"
"คุนมึงครับกูไม่ใช่ผู้หญิงน่ะครับเอวกูถึงจะได้เยิ้มขนาดนั้นน่ะมาเต้นแทนกูเลยมั้ยห่านิ!!!"
หมได้น้นเสียงไอ้โปรมันโวยวายก่อนที่จะหันหลังไปถีบท้องตะสันแต่เหี้ยนี่แม่งไม่เคยสะทกสะท้านอเไรเลยยืนเท้าเอวเป็นจ่าเฉยรุ่นใหม่ซะงั้น
"เอ้า ดูแต่คนอื่นอยุ่นั่นแหละ"
ไอ้ๆม้มันดุผมก่อนจะเร่งให้ผมฝึกไวๆเพราะว่ามันรำคาญยวกเหนื่อยากอาบนัำผมก็ได้แต่ทำหน้ารำคาญมันก่อนจะซ้อมๆไปให้จบๆและกว่าตะจบก็ล่อไปเกือยทุ่มแนะ
โหยเหนื่อยจิตเหนื่อยใจเมื่อยล้าทั้งตัวเลยครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ