รักวุ่นวายของพี่เลี้ยงจำเป็น

" ซ่า.... " เสียงของน้ำทะเลนที่กระทบกับชายหาด และกลิ่นไอของทะเลที่พัดโชยมา
ช่างเป็นบรรยากาศที่ดีจริงๆ _0_ 
" ตุ๊ป! " เสียงลูกบอลเล่กระทบกับ... จะอะไรล้ะ เสียงดังขนาดนี้ ลูกบอลเล่ปลิวมาโดนหน้าฉันเต็มๆเลย ><# 
" โอ้ย... " ฉันอุทานพร้อมกับเอามือมาแตะที่หน้าเพราะมันเจ็บมาก!
ก่อนจะเห็นเด็กสาวคนนึงวิ่งมาท่าทางร้อนรนมาก
" เอ่อ...ต้องขอโทษจริงๆน่ะคะ! " Q^Q เด็กสาวคนนั้นพูดด้วยสีหน้าเสียใจก่อนจะโค้งให้(อยากรุว่าเป็นไงไปดูข้างบนมันมีให้ดูตัวละครยุ:Hiyorin)
" เอ่อ.. ฉันไม่เป็นอะไรมากหรอก.. " - -;#
'' เฮ้อ..ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ.. " - -;
'' ...... '' 0-0#
" ฉันชื่อ ริน คุณชื่ออะไรเหรอค่ะ?? " 0*0?  ริน..? คุ้นๆจัง
'' ชื่อ ยูกินะ จ๊ะ " ^^#
" ดูจากรูปร่างแล้วคุณคงอายุมากกว่ารินอีก คงต้องเรียกพี่แล้วสิ555 "
" แล้วแต่เลย ฉันไม่ถือหรอก555 "
" งั้น..ขอเรียกยูจังนะ "
" จ้า " ^^#
" งั้นเพื่อเป็นการขอโทษที่เผลอปาบอลมาโดน เดี๋ยวจะพาไปเลี้ยงน้ำน่ะ " ^^
" ความจริงไม่ต้องก็ได้น่ะ ฉันไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่นี้เอง "
" ไม่ได้ค่ะ ไม่ได้ไถ่โทษแล้วมันไม่สบายใจยังไงไม่รู้ " - -;
" แฮะๆ.... งั้นก็ได้ " = =;
หลังจากนั้นรินก็พาฉันไปซื้อน้ำ แต่ในระหว่างทางพวกเราก็คุยกันมากมาย รินเล่าให้ฉันฟังว่า
เธอก็มาที่นี้เมื่อวานเหมือนกัน เพราะว่าเธอมาที่นี้เพื่อเจอคนบางคน ที่ไม่ได้เจอกันมานานมากแล้ว
มันดูโรเเมนติกมากเลย ขนาดเธออายุน้อยกว่าฉัน แต่กลับมีความหวังหรือการที่อยากจะเจอคนๆนึงมากขนาดนี้...
" ยูจัง? เหม่ออะไรอยู่หน่ะ ถึงแล้วน่ะ "
" อ๋อ ถึงเเล้วเหรอเดินมาตั้งนานเลยเหม่อ555 "
" ว่าแต่จะเอาน้ำอะไรดีล่ะ " รินพูดพร้อมกับชี้ไปทางตู้กดน้ำ เพราะมันมีน้ำเยอะมาก
" ฉันเอาอะไรก็ได้น่ะ "
" งั้น... " รินพูดพร้อมกับกดตู้แล้วเลือกน้ำผึ้งผสมเนื้อส้มที่กำลังดังในตอนนี้มา 2 ขวด
พร้อมกับยื่นมาให้ฉัน
" ใจจ้า " ^^
" ตี๊ดๆๆ" จู่ๆเสียงโทรศัพย์ของรินก็ดัง
" ฮัลโหล? ฮี๊คุง? " 
" ..... " ฮี๊คุง? สงสัยคงเป็นเพื่อนละมั้ง
" รออยู่งั้นเหรอ!? " *-* รินพูดออกมาเสียงดัง ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ เหมือนกำลังมีความสุข... ก่อนจะหันมาพูดกับฉัน
" ยูจัง รินต้องไปล่ะ คนๆนั้นกำลังรอรินอยู่! " *0*
" จ้าๆ ขอให้เจอคนนั้นไวน่ะ แล้วเจอกันใหม่ "
" จ้า " รินพูดก่อนจะรีบวิ่งไป(ดั่งสายเคเบิ้ลจานดาวเทียมที่เร็วเเรงในระบบ HD ถุ๊ยย ไม่ใช่:Hiyorin)
หลังจากนั้นฉันก็นั่งเหม่อเพราะไม่รู้จะไปไหนดี ฮิซาเมะก็บอกจะไปทำธุระตั้งแต่เช้า
" เฮ้อ...น่าเบื่อจัง... " - -
" กรี๊งๆ กรี๊งๆ " จู่ๆเสียงโทรศัพย์ของฉันก็ดังขึ้น! และเมื่อเปิดดูสายที่โทรมา..ฮิซาเมะ! 
" ฮะ..ฮัลโหล " ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ เพราะดีใจที่ฮิซาเมะโทรมา ><
" พี่สาวอยู่ไหน เนี้ย " 
" ฉันอยู่แถวๆตู้กดน้ำนั้นแหละ "
" ออกมาหาผมหน่อยสิ ผมอยู่ตรงชายหาดหน้ารีสอทเนี้ย มีคนที่อยากแนะนำให้รู้จัก "
" อื้อ จะไปเดี๋ยวนี้เเหละ "
ฉันพูดก่อนจะวางสายแล้วมุ่งหน้าไปหาฮิซาเมะ ฉัน..รู้สึกอยากจะเจอเขาเหลือเกิน เพราะ...เรื่องเมื่อคืนที่มีคนโทรมามันทำให้ฉันไม่ค่อยสบายใจเลย..
ฉันวิ่งไปเรื่อยจนเจอฮิซาเมะ แต่ฮิซาเมะยังไม่เห็นฉัน เพราเขาหันหลัง ฉันเลยเดินไปหาแทน แต่.. ระหว่างเดินนั้น คนที่คุยกับฮิซาเมะอยู่ข้างหน้า...คือ.. ริน! 0 0 
ฉันช็อคไปครู่นึง เพราะ...คนที่รินอยากเจอ...คนที่รินอยากรัก..คือ..ฮิซาเมะงั้นเหรอ..
ฉันกลัวมากในตอนนี้ กลัวว่า...ริน..จะมาแย่งเขาไปจากฉัน...ฉันควรทำยังไงดี...
ระหว่างนั้นฉันไม่อยากเข้าไปหาพวกเขา เพราะพวกเขาดูคุยกันมีความสุข เหมือนกับว่า..ฉันคนนอก.. ไม่เอาน่ะ! ไม่เอาแบบนี้!
ฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นโดยเร็ว
" กริ๊งๆ กริ๊งๆ " เสียงโทรศัพย์จากฮิซาเมะ ฉันไม่กล้ารับ...ฉันกลัว..นี้ฉัน..ควรจะทำยังไงดีเนี้ย!