รักวุ่นวายของพี่เลี้ยงจำเป็น

หลังจากที่ทานข้าวห่อไข่แล้วก็ไปบ้านผีสิง ฮิซาเมะก็ลากฉันมาในห้องๆนึง ดูจากสภาพเเล้วมันไม่น่าจะเป็นห้องเรียนน่ะ เเล้วก็ไม่มีใครอยู่เลย ในห้องนั้นมันมืดมาก
'' นี้...ห้องนี้มันอะไรกันน่ะ '' เสียงฉันถามเมื่อเห็นว่าในห้องมีเเต่เก้าอี้ที่เก็บเรียงอยู่
'' เป็นห้องเก็บของน่ะ '' ^^
'' แล้วพามาห้องเก็บของทำไมเนี้ย ''
'' ก็พามาทำแบบนี้ไง '' ^^ ฮิซาเมะพูดพร้อมกับพุ้งเข้ามากอดฉันเอาไว้เเน่น
'' นี้..จะทำอะไรน่ะ '' ฉันยังพูดไม่ทันจบเค้าก็มากัดขอฉัน เเล้วเริ่มมาจูบที่ริมฝีปากของฉัน 
'' ฟุ๊บ! '' เสียงฮิซาเมะถอดเสื้อของฉัน
'' กรี๊ด! ''
'' นี้นายจะทำอะไรน่ะ อีตาโรคจิต! '' >///<
'' ก็จะให้ลองเสื้อผ้าไง '' เค้าพูดพร้อมกับยื่นชุดมาให้ ไปเอามาตอนไหนเนี้ย! >///<
มาเป็นชุดเดรสสีฟ้า กระโปรงบานสั่น 
'' ลอง? ทำไมอ่ะ '' -///-?
'' ก็ตอนงาน ร.ร ตอนกลางคืนมีเดินรำน่ะสิ ก็เลยจะให้ใส่ชุดนี้มาเต้นรำ '' ^^
'' เเล้วทำไมฉันต้องเต้นรำด้วยอ่ะ? '' -///-
'' ไม่ได้หรอ... '' *^* นั้นไง! เค้าทำสายตาขี้อ้อนเหมือนลูกหมาอีกเเล้ว! พอเห็นสายตานั้นเเล้วฉัน... >///<
'' งั้น..ถ้าอยากให้ลองชุด..ก็ออกไปสิย่ะ!! '' เมื่อฉันพูดจบฮิซาเมะก็รีบออกไปอย่างรวดเร็ว
ฉันหยิบชุดขึ้นมาดู มันก็ดูน่ารักดีน่ะ ^^ หลังจากนั้นฉันก็เปลี่ยนชุด 
'' เส็ดรึยัง! '' เสียงของฮิซาเมะตะโกนออกมาจากนอกห้อง
'' อื่อ '' หลังจากที่ฉันตอบไป ฮิซาเมะก็เดินเข้ามา 
'' ..... ''
'' พอใส่เเล้ว..ดูเป็นไงบ้าง? '' O///O
'' ก็... '' -///-
''  ก็? '' 
'' ก็..น่ารักดี  ''
'' ...... '' *///* หมอนี้ก็น่ารักดีเหมือนกันน่ะ ^^
'' นี้ก็เย็นเเล้วไปกลางสนามกันเถอะ '' ฮิซาเมะพูดพร้อมกับยืนมือมาให้ฉัน
'' อื่อ! '' ฉันพูดพร้อมกับจับมือเขาไว้
เเละเราก็เดินลงไปที่สนามของ ร.ร มีไฟอยู่ตรงกลาง รอบๆนั้นจะมีคู่ชายหญิงเต้นรำอยู่รอบๆ
'' โห๋..สวยมากเลย! '' ฉันบอกฮิซาเมะ เมื่อเห็นบรรญากาศในงานเต้นรำ
'' พี่สาว '' ^^ ฮิซาเมะหันมามองหน้าฉัน ก่อนจะคุกเข่าเหมือนขอเเต่งงานอ่ะ เเล้วยื่นมือมาทางฉัน ก่อนจะพูดว่า
'' พี่สาว...ได้โปรด..เต้นรำกับผมหน่อยได้มั๊ย '' ^^ ทำไมกันน่ะ สายตาของเค้าดูไม่เหมือนตอนกลางวันเลย สายตาดูจริงจังมาก >///<
'' อื้อ '' ฉันพูดพร้อมกับยื่นมือไปจับมือเค้า
พวกเราเต้นรำด้วยกันหน้ากองไฟ สายตาของเราทั้งสองไม่ล่ะสายตาจากกันเลย ถ้าเป็นปลากัดคงท้องไปนานเเล้วล่ะ >///< เพิ่งสังเกตุ ดวงตาของฮิซาเมะนั้น เป็นสีทองเมื่อถูกกระทบด้วยเเสงไฟจะทำให้เปล่งประกายสวยงาม น่าหลงใหล ราวกับว่าตอนนี้ฉันอยู่ในความฝัน ถ้าเป็นความฝัน...ก็คงไม่อยากตื่นเลยล่ะ >///< เเละจู่ๆ ฮิซาเมะก็หยุด
'' พี่สาว '' ฮิซาเมะพูดพร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาที่หน้าของฉัน ฉันรู้ดีว่าเขากำลังจะทำอะไร ฉันจึงหลับตาลง และฉันก็สัมผัสได้ว่า ตอนนี้ริมฝีปากของเราประกบกัน เเละฉันรู้สึกได้ถึงสายตาของผู้คนมากมายมองมาทางพวกเรา >///< ถึงจะหน้าอายเเค่ไหนก็เถอะ แต่ไม่รู้ทำไม..ถึงไม่อยากให้  ริมฝีปากของเราสองคน ออกจากกัน...และแล้วฮิซาเมะก็เอามือมาโอบกอดฉันไว้ เหมือนกับว่าจะไม่ให้ไปไหน แต่เเล้ว>///< มือของฉันก็ไปกอดเขาเช่นกัน >///< ฉันเห็นว่าฮิซาเมะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย แต่ไม่รู้ทำไม ฉันถึงได้...ยิ้มออกมาเหมือนกัน 
และเเล้ว...นั้นก็เป็นค่ำคืนเเห่งความสุขที่ไม่อาจลืม...♥