อัคคีเพลิง ตอนไฟ

อัคคีเพลิง ตอนไฟ
 
 
ตอนที่2
 
 
“ให้ผมร่วมวงสนทนาด้วยคนนะครับสาวๆ”
 
ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดูท่าทางเป็นลูกคุณหนูหรือไม่ก็ผู้มีอิทธิพลแถบย่านนี้เอ่ยขึ้นก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างอีกตัวโดยมีเพื่อนประมาณสองถึงสามคนยื่นเชียร์อยู่ข้างหลังไม่ไกลนัก
 
“ไม่จำเป็น”
บุษเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะยกไวน์ในแก้วขึ้นมาจิบแต่ก็ถูกอีกคนจับข้อมือไว้
 
“ผมว่าผู้หญิงหน้าตาอย่างคุณเนี่ยไปสนุกกับผมข้างบนดีกว่า”
ชายหนุ่มปล่อยมือจากข้อมือก่อนที่จะเอามือมาลูบไล้บริเวณแก้มของหญิงสาว
 
“สนุกจริงหรอค่ะ”
อ๊ากกก!! เสียงร้องอย่างโหยหวนกับความเจ็บปวดเมื่อหญิงสาวจับข้อมือของชายหนุ่มหักไปในด้านตรงข้ามจากข้อมือปกติ
 
“ขอโทษทีนะที่ฉันไม้ใช่ผู้หญิงประเภทนั้น”
หญิงสาวเอ่ยก่อนจะบิดแรงขึ้นอีก
 
“อ๊ากกกก! พวกมึงก็เข้ามาช่วยกูดิรออะไรว้ะ”
เสียงสั่นคลอนด้วยความเจ็บปวดและโกรธตะหวาดขึ้นทำให้การบรรเลงเพลงของผับแห่งนี้หยุดชะงัก
 
“ถ้าเข้ามาไอ้หนุ่มนี่ไม่รอดแน่”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นก่อนจะแสยะยิ้มแน่นอนยิ้มที่เกิดบนใบหน้าสวยๆนั้นทำให้ไม่มีใครคนไหนกล้าเข้ามาใกล้
 
 
 
  กึ๊ก กึ๊ก กึ๊ก เสียงฝีเท้าที่เดินผ่านฝูงชนเข้ามาอย่างมีอำนาจเดินมาหยุดตรงหน้าของหญิงสาวทั้งสามคน
“ผมว่าคุณปล่อยคนของผมดีกว่า”
ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดสูทสีดำดวงตาแหลมคมดังเหยี่ยวปากเป็นรูปกระจับตามฉบับของชายไทยคิ้วเข้มสวยเอ่ยขึ้นเสียงเรียบเฉยแต่เต็มไปด้วยอำนาจ
 
“ช่วยอบรมสั่งสอนคนของคุณด้วยว่าอย่ามาทำตัวไร้มารยาทกับผู้หญิง”
หญิงสาวเอ่ยก่อนจะปล่อยข้อมือของชายหนุ่มที่เป็นคู่กรณี
 
“มึง ตาย”
เมื่อชายหนุ่มถูกปล่อยตัวก็ได้โอกาสแก้แค้นชายหนุ่มหันหลังก่อนจะง้างหมัดขึ้น ก่อนจะหยุดชะงัก
 
 
 กึก เสียงกระบอกปืนที่ชี้จ่อไปที่ชายหนุ่มขนานทั้งซ้ายและขวาของบุษ
 
“ถ้าไม่อยากจบชีวิตลงตรงนี้”
 
“ก็กลับไปหาเจ้านายแกซะ”
พัตชาและเหมยใช้ปากกระบอกปืนจ่อไปที่ชายหนุ่มคู่กรณีของบุษเพื่อนสาวของตน
 
“พวกมึงไปเอาตัวมันมา”
ชายร่างสูงเอ่ยเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดีและไม่อยากให้คนในผับของตนต้องขวัญผวา
 
“ครับนาย”
ชายฉกรรจ์สองคนเดินเข้ามาลากตัวคู่กรณีของหญิงสาวออกไป พัตชาวางเงินหนึ่งพันบาทไว้บนโตะก่อจะส่งสัญญาณให้เหมยเก็บปืน
 
“ค่าเครื่องดื่มไม่ต้องทอน”
หญิงสาวแสยะยิ้มอย่างมีชัยก่อนจะเดินตรงไปยังทางออก
 
 
“ไปเก็บพวกมันซะ”
เมื่อหญิงสาวทั้งสามคนพ้นประตูของผับไปเสียงทุ้มที่ดูโกรธจัดก็ดังขึ้น
“ครับนาย”