อัคคีเพลิง ตอนไฟ

อัคคีเพลิง ตอนไฟ

ตอนที่2

“ให้ผมร่วมวงสนทนาด้วยคนนะครับสาวๆ”

ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดูท่าทางเป็นลูกคุณหนูหรือไม่ก็ผู้มีอิทธิพลแถบย่านนี้เอ่ยขึ้นก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่างอีกตัวโดยมีเพื่อนประมาณสองถึงสามคนยื่นเชียร์อยู่ข้างหลังไม่ไกลนัก

“ไม่จำเป็น”

บุษเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะยกไวน์ในแก้วขึ้นมาจิบแต่ก็ถูกอีกคนจับข้อมือไว้

“ผมว่าผู้หญิงหน้าตาอย่างคุณเนี่ยไปสนุกกับผมข้างบนดีกว่า”

ชายหนุ่มปล่อยมือจากข้อมือก่อนที่จะเอามือมาลูบไล้บริเวณแก้มของหญิงสาว

“สนุกจริงหรอค่ะ”

อ๊ากกก!! เสียงร้องอย่างโหยหวนกับความเจ็บปวดเมื่อหญิงสาวจับข้อมือของชายหนุ่มหักไปในด้านตรงข้ามจากข้อมือปกติ

“ขอโทษทีนะที่ฉันไม้ใช่ผู้หญิงประเภทนั้น”

หญิงสาวเอ่ยก่อนจะบิดแรงขึ้นอีก

“อ๊ากกกก! พวกมึงก็เข้ามาช่วยกูดิรออะไรว้ะ”

เสียงสั่นคลอนด้วยความเจ็บปวดและโกรธตะหวาดขึ้นทำให้การบรรเลงเพลงของผับแห่งนี้หยุดชะงัก

“ถ้าเข้ามาไอ้หนุ่มนี่ไม่รอดแน่”

หญิงสาวเอ่ยขึ้นก่อนจะแสยะยิ้มแน่นอนยิ้มที่เกิดบนใบหน้าสวยๆนั้นทำให้ไม่มีใครคนไหนกล้าเข้ามาใกล้

  กึ๊ก กึ๊ก กึ๊ก เสียงฝีเท้าที่เดินผ่านฝูงชนเข้ามาอย่างมีอำนาจเดินมาหยุดตรงหน้าของหญิงสาวทั้งสามคน

“ผมว่าคุณปล่อยคนของผมดีกว่า”

ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดสูทสีดำดวงตาแหลมคมดังเหยี่ยวปากเป็นรูปกระจับตามฉบับของชายไทยคิ้วเข้มสวยเอ่ยขึ้นเสียงเรียบเฉยแต่เต็มไปด้วยอำนาจ

“ช่วยอบรมสั่งสอนคนของคุณด้วยว่าอย่ามาทำตัวไร้มารยาทกับผู้หญิง”

หญิงสาวเอ่ยก่อนจะปล่อยข้อมือของชายหนุ่มที่เป็นคู่กรณี

“มึง ตาย”

เมื่อชายหนุ่มถูกปล่อยตัวก็ได้โอกาสแก้แค้นชายหนุ่มหันหลังก่อนจะง้างหมัดขึ้น ก่อนจะหยุดชะงัก

 กึก เสียงกระบอกปืนที่ชี้จ่อไปที่ชายหนุ่มขนานทั้งซ้ายและขวาของบุษ

“ถ้าไม่อยากจบชีวิตลงตรงนี้”

“ก็กลับไปหาเจ้านายแกซะ”

พัตชาและเหมยใช้ปากกระบอกปืนจ่อไปที่ชายหนุ่มคู่กรณีของบุษเพื่อนสาวของตน

“พวกมึงไปเอาตัวมันมา”

ชายร่างสูงเอ่ยเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดีและไม่อยากให้คนในผับของตนต้องขวัญผวา

“ครับนาย”

ชายฉกรรจ์สองคนเดินเข้ามาลากตัวคู่กรณีของหญิงสาวออกไป พัตชาวางเงินหนึ่งพันบาทไว้บนโตะก่อจะส่งสัญญาณให้เหมยเก็บปืน

“ค่าเครื่องดื่มไม่ต้องทอน”

หญิงสาวแสยะยิ้มอย่างมีชัยก่อนจะเดินตรงไปยังทางออก

“ไปเก็บพวกมันซะ”

เมื่อหญิงสาวทั้งสามคนพ้นประตูของผับไปเสียงทุ้มที่ดูโกรธจัดก็ดังขึ้น

“ครับนาย”