Bad girl love หลงรัก ยัยตัวร้าย

  วันนี้เป็นวันซ้อมการแสดงครั้งใหญ่ ทุกคนมาโรงเรียนแต่เช้าเช่นเดียวกับมินนาวันนี้เป็นวันหยุดแต่ทุกคนก็มาซ้อมกันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณครูเรียกมินนาไปแต่งตัวเพื่อจะได้เริ่มซ้อม ครูน้ำฝนถามว่า นายวีรวัตน์ทำไมยังไม่มาพอครูพูดเสร็จนายวีรวัตน์ก็วิ่งเข้ามาด้วยความเร็วมาก สงสัยจะตื่นสายตามเคย คุณครูน้ำฝนพูดเสียงดังแล้วก็บอกให้รีบไปแต่งตัวพอเรียบร้อยทุกอย่างแล้วก็เริ่มการแสดง ถึงฉากที่เจ้าชายต้องสวมรองเท้าให้เจ้าหญิงมือของนายเจ้าชู้ค่อยๆหยิบรองเท้าขึึ้นมาพร้อมกับสวมให้กับเจ้าหญิงด้วยความนุ่มนวน ในตอนนั้นมินนาคิดว่าทำไมมือของผู้ชายช่างอุ่นและนุ่มมากขณะนั้นทำให้มินนารู้สึกเคลิ้มขึ้นมาเลยทีเดียว พอถึงฉากที่เจ้าชายต้องอุ้มเจ้าหญิงขึ้นรถม้านายเจ้าชู้ก็ค่อยๆอุ่มมินนาขึ้นแล้วก็หมุนไปรอบแล้วก่อนที่จะขึ้นรถม้าเจ้าชายก็ค่อยๆใช้มือทั้งสองข้างโอบไปที่หลังของเจ้าหญิงพร้อมกับจูบเจ้าหญิงด้วยความรัก ในขณะนั้นมินนาตาค้างเลยเพราะไม่ได้สนิทกับนายเจ้าชู้มากขนาดถึงต้องเอาจมูกชนจมูก จนมินนารู้สึกอึ้งไปเล็กน้อยแล้วครูก็สั่ง คัทททททท พร้อมกับปรบมือเสียงดังลั่นห้องโถงทุคนต่างดีใจที่การแสดงในครั้งนี้จบได้ด้วยดี มินนาคิดในใจว่า เพราะการแสดงละครในครั้งนี้นี่เองที่ทำให้เรารู้ว่าเรามองคนผิดไปจริงๆ หลังจากซ้อมการแสดงครั้งใหญ่เสร็จ วีรวัตน์ก็รีบวิ่งเข้ามาหามินนาพร้อมพูดว่า เราขอโทษน่ะที่ทำให้เธอตกใจตอนฉากสุดท้าย มินนาพูดว่า ไม่เป็นไรหรอกเราไม่ถือเพราะมันเป็นแค่การแสดงแล้วมินนาาก็เดินกับบ้านส่วนวีรวัตน์ก็วิ่งตามไปพร้อมกับพูดว่า ให้เราเดินไปส่งที่่บ้านเธอน่ะมินนา

มินนารู้สึกแปลกใจทำไมเขาถึงพูดประโยคนี้ขึ้นมา มินนาทำตัวไม่ถูกเลยพูดไปว่า ได้สิ ในเวลานั้นมินนาไม่ได้คิดเลยว่านายจอมเจ้าชู้คนนี้จะไว้ใจได้ พอถึงหน้าบ้านของมินนาวีรวัตน์ก็เลยบอกว่า งั้นเรากลับบ้านแล้วน่ะแล้วเจอกันพรุ่งนี้  มินนายิ้มแต่่ไม่พูดอะไรเลยเดินกลับเข้าบ้านวันรุ่งขึ้นมินนารีบตื่นแล้วก็รีบวิ่งไปโรงเรียนให้เร็วที่สุดแต่ได้ยินเสียงคนตะโกนขึ้นมาว่า ไปด้วยกันมั้ย? มินนาไม่พูดอะไรรีบวิ่งไปนั่งที่่เบอะเก้าอี้แล้วรีบสั่งให้นายวีรวัตน์ปั่นให้เร็วที่สุดนายวีรวัตน์บอกให้มินนาจับแน่นๆ พร้อมกับปั่นด้วยความเร็วมากพอถึงโรงเรียนเขาก็รรีบไปแต่งตัววีรวัตน์ยืนยิ้มแล้วก็วิ่งตามไป พอการแสดงเเริ่มนักแสดงก็เตรียมตัวอยู่ข้างเวทีนายวีรวัตน์เดินเข้ามาบอกกับมินนาว่าไม่ต้องตื่นเต้นหรอกน่ะ ทำให้เหมือนกับตอนที่เราซ้อมคิดว่าข้างหน้าเวทีไม่ใช่คนดูแล้วกันจะได้ไม่ต้องตื่นเต้นทำมันออกมาให้ดีที่สุด พอการแสดงเริ่มมินนาก็ออกไปพร้อมกับเริ่มต้นพูดบทของตัวเอง มินนารู้สึกดีขึ้นและไม่กังวลว่าตัวเองจะพลาด มินนาคิดถึงคำพูดของวีรวัตน์ตลอดจนการแสดงจบลง ทุกคนต่างยืนขึ้นพร้อมกับปรบมือเสียงดังทำให้พระเอกนางเอกและทุกคนต่างปลื้มที่มีคนดูชอบการแสดงของพวกเขา พอลงจาากเวทีมินนาเดินมาพร้อมกับขอบคุณที่ช่วยเตือนสติให้เขาแสดงละครจนจบ วันนี้วีรวัตน์รู้สึกดีที่ได้มินนายอมพูดกับเขาแล้วเขาคิดว่าสักวันเขาจะยอมให้มินนามีความรู้สึกดีๆกับเขาให้ได้ไม่วันใดก็วันหนึ่ง