Curse moon คำสาปรัก มนต์จันทรา [Yaoi]

ตอนที่  22  อย่าทิ้งกันไปได้ไหม

“ตื่นได้แล้วคนขี้เซา”

“ถ้าหลับนานกว่านี้   ซันจะปล้ำแล้วนะ”   ฝันหรอ  ผมกำลังฝันอยู่   ฝันว่าซันกำลังนอนอยู่ข้างๆ   ถ้านี่เป็นความฝันผมคงไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอโลกของความจริง   ที่ไม่มีซันอยู่ข้างๆผมอีกต่อไปแล้ว………….

“นับหนึ่งถึงสามถ้ายังไม่ยอมตื่น    ซันไม่รับประกันนะว่าเคย์จะยังปลอดภัยอยู่รึเปล่า   หนึ่ง!      สอง !!   สาม !!  ฝันลามกบ้าอะไรอยู่วะเรา   แล้วทำไมมันหนาวๆล่ะเนี่ย   เป็นฝันซ้อนฝันรึไง   

อื้อออออ!!!    นี่มันไม่ใช่ฝันแล้ว!!  

ผมสะดุ้งตื่นแต่ก็ยังลุกจากเตียงไม่ได้   เพราะเหมือนโดนอะไรซักอย่างทับอยู่   และไม่ได้ทับแค่ตัวแต่ทับทั้งปาก   แบบที่เรียกว่าไม่เหลือช่องว่างให้แมลงหวี่บินลอดผ่านไปได้เลยอ่ะ

แถมยัง……..เสื้อผ้าผมหายไปหนายยยยยยยยย   

จ๊วบ!    OoO คือยังอึ้งอยู่

จ๊วบ    O///O   ยังอึนนิดๆ

จ๊วบ     T/////T   ชัดเลย  

“ซัน”   ผมฝันอยู่ใช่ไหม     

“คิดถึง”     คำพูดสั้นๆ  แต่มีความหมายกับหัวใจผมมากเหลือเกิน    แบบนี้รึเปล่าที่เรียกว่ารัก   หรือบางทีคำว่ารักมันอาจจะน้อยไป   เมื่อเทียบกับความรู้สึกของผมตอนนี้  บางอย่างมันเก็บเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป

“อะไรกัน    ตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้เลย   ขี้แย่จังนะเรา”   ซันจูบซับน้ำตาให้กับผมแผ่วเบา   ก่อนจะเปลี่ยนมาชิมความหวานที่ริมฝีบางๆของผมอีกครั้ง   ซันดูดซับเสียงสะอื้นของผมไปจนหมด   เหลือแค่ความวาบหวามหอมหวานเข้ามาแทนที่    ทั้งหัวใจทั้งร่างกายของเราสองคนมันโหยหากันและกันเหลือเกิน 

“อืมมมมม”   สองลิ้นสอดประสานกันราวกับกลัวว่าจะไม่ได้ลิ้มรสหวานนี้อีก   เสียงสะท้อนลมหายใจสั้นกระเส่ากระทบกับผิวกายสร้างความเสียววาบอยู่ภายในได้ไม่น้อย

“อ่ะ    อ่าาา     ซัน…...”  ซันลูบไล้ไปตามสัดส่วนร่างกายของผมอย่างอ่อนโยน  แล้วหยุดตรงยอดดอกสีหวานสะกิดมันเบาๆแต่กลับกระตุ้นความต้องการของผมให้พุ่งสูงขึ้นไปอีก  

“อย่าทำเสียงแบบนั้นสิ…..รู้รึเปล่าว่ามันน่ากดมากแค่ไหน”   ซันกระซิบที่ข้างหูด้วยเสียงแหบพร่าแล้วขบใบหูของผมเล่นเบาๆ  นี่เค้าดูเซ็กส์ซี่ ขึ้นรึเปล่า   หรือว่าผมหลงซันมากขึ้นกันแน่ 

“อย่า……ซี๊ดดดด    อ่ะ..อ่าาา”   ซันจูบไล้ลงมาเรื่อยๆก่อนจะค่อยๆตวัดลิ้นที่ปลายยอดดอกช้าๆ  ทำผมถึงกันเสียวสะท้านไปทั้งตัว   ยิ่งจังหวะมันช้ามากเท่าไหร่  มันก็ยิ่งเร้าอารมณ์มากขึ้นเท่านั้น

“หมายถึงอย่าช้าใช่ไหม”   จากที่ค่อยๆชิม  ซันเปลี่ยนมาเป็นรัวลิ้นใส่ไม่ยั้ง   จากที่เสียวเกินจะทนอยู่แล้ว    ยิ่งปลายลิ้นสัมผัสผมยิ่งเหมือนโดนแกล้ง   ความเสียวกระสันทำให้ร่างกายผมบิดเร้าไปทั้งตัว    หอบหายใจกระเส่า   แต่สายตาคนข้างบนบอกว่าชอบปฏิกิริยาแบบแบบนี้ของผมมาก  

“เคย์น่ารักมากนะ   รู้ตัวรึเปล่า”   อยู่ๆมาชมกันแบบนี้   ผมก็ไปไม่เป็นสิครับ   อยากจะบอกกลับไปเหมือนกันว่า ซันก็เซ็กซี่ที่สุด  แต่มันน่าอายเกินกว่าจะพูดออกมา   ผมเลยทำได้แค่หลบสายตาของซันเท่านั้นเอง    

“บ้า”   ด่าไปทั้งๆที่ไม่ได้มองหน้าซันเลย   ไม่รู้ว่าด่าซันหรือด่าตัวเองกันแน่ที่คิดอะไรหน้าอายแบบนั้น

“หึหึ   ด่าแบบนั้นคนโดนด่าเสียใจนะครับ   ขนาดจะด่ายังไม่ยอมมองหน้ากันเลย”

“คนบ้…….อื้อออออออ”   ยังไม่ทันจบประโยคซันก็ฉวยโอกาสปิดปากผมเอาไว้อีกแล้ว   และคราวนี้เพิ่มความร้อนแรงเข้าไปกับรสจูบครั้งนี้ด้วย    ความเร้าร้อนต่างจากเมื่อกี้ลิบลับ   มือที่เคยมอบสัมผัสแสนอ่อนโยน กลายเป็นมือปลาหมึกในชั่วพริบตา  เผลอแปบเดียวสาวยาวไปถึงบั้นท้ายของผมแล้วบีบเค้นมันเล่นอย่างมันส์มืออีก   

“อ่ะ…อ๊าาา  อย่าซัน   อย่าจับนะ”   ผมพยามยามปัดมือของซันออกเพราะมือซันมันไม่แค่ลวนลามแค่ข้างหลังแล้ว   

“ไม่แปลว่าใช่สินะ   ข้างล่างมันสู้มือแล้วนะ”   บ้าๆๆๆๆ บ้าที่สุด 

“หยุดพูดไปเลยนะ   แล้วมันเป็นเพราะใครกันล่ะที่ทำให้เป็นแบบนี้น่ะ”     อายแทบแทรกแผ่นดินหนีได้อยู่แล้ว  

“เพราะซันหรอ   งั้นซันจะขอรับความผิดทั้งหมดไว้เอง   เป็นคนผูกก็ต้องเป็นคนแก้    เป็นคนทำมันตั้งก็ต้องเป็นคนเอาลงจริงไหม  ^o^  ”   ผมขุดหลุมฝังตัวเองอีกแล้ว  T^T  แบบนี้ก็เข้าทางซันน่ะสิ

“ไม่ต้อ…..อ่ะ    อ๊าาา  ซี๊ดดดดด  อ่าาา”   ซันไม่ได้ฟังผมเลย  มือปลาหมึกล้วงเข้าไปในกางเกงของผมรวดเดียวถึงเป้าหมายแล้วตามมาด้วยการถอดมันไปกองกับพื้น   ตามเสื้อที่ถอดไปนานแล้ว 

“อ่ะ   อิ๊  ….ซี๊ดดดด  อ่าาา    ซัน….อ๊าาา …….”    ซันสาวชักรูดแท่งเอ็นขนาดพอดีอย่างมันส์มือ   ยิ่งเสียงครางสั่นพร่าดังมากเท่าไหร่ ซันยิ่งเร่งขยับรูดรั้งเร็วขึ้น   ดึงอารมณ์ผมจนใกล้จะถึงจุดสุดยอด  อีกแค่นิดเดียว  นิดเดียว…….

“ฮ๊าส์   อ่าาา   ซัน….จะ  จะถึงแล้ว วว   ซี๊ดดด    อ่ะ..อ่าาา  …อ่าาาาส์” 

แอ๊ดดดด      

“ เซอร์ไพส์!!!  แม่กับพ่อ  กลับมา  ละ  แล้วว………. OoO  OoO”

OoO  ไม่น๊าาาา TOT  หมดกันชีวิตผมมมมมมมมมมม

ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ    ผมไม่กล้าแม้แต่จะสู้หน้าพ่อกับแม่  ผมไม่รู้จะเริ่มยังไงดี   เรื่องแบบนี้มันยากที่จะอธิบายออกมาได้    ใครจะไปคิดว่าพ่อกับแม่จะมาตอนนี้ที่จริงกำหนดกลับมันอาทิตย์หน้าไม่ใช่รึไง   แล้วอีกอย่างท่านรู้ได้ยังไงว่าผมอยู่โรงพยาบาล   หลังจากจมน้ำไปผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย    ตื่นมาก็โดนรุกแบบไม่ทันตั้งตัว     เรื่องวุ่นๆมันเกิดขึ้นเร็วมากจนผมมึนตึบไปหมดแล้ว     สถานการณ์ตรงหน้านี่มันช่วงเวลารอคำสั่งประหารชัดๆ

“นี่มันอะไรกันเคย์….บอกพ่อมาซิ”  

“เอ่อ…..คือ    คือ…….”   คือมันพูดยากนะคร้าบบบบบบบ    ภาพที่พ่อกับแม่เห็นมันชัดมากยิ่งกว่าช่องเจ็ดเอชดีซะอีกกกก 

“ผมกับเคย์เป็นแฟนกันครับ”   ผมไม่ได้เป็นคนตอบ   แล้วนี่เสียงใคร 

“อะไรนะ!! ”     ไอ้คุณซัน   พรวดขึ้นมาทำซากอะไรเนี่ย    พ่อผมควันออกหูแล้ว   พ่อผมไม่โกรธใครง่ายๆนะ   แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่ล่ะก็…………..

“ผมรักเคย์   ชัดนะครับคุณพ่อ”    ผมจะบ้าตาย……

 “งั้นหรอ   รอยบนตัวเจ้าเคย์ก็ฝีมือคุณงั้นสิ”   พ่อ….อยู่ๆก็มาถามเรื่องไรเนี่ยยยยยย   หน้าผมมันร้อนขึ้นมาเอาดื้อๆ   ผมก็อายเป็นนะครับ   ให้ตายสิ

“ใช่ครับ”   ซันตอบคำถามของพ่อผมเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา    หัดอายบ้างสิโว้ยยยยย

“ฮึ”  โหมดอัมหิตมาแล้ว

 อุก!!  หมัดหนักๆ  ลอยเข้าที่ลิ้นปี่ของซันเต็มๆ   จุกสุดๆเลยมั้งนั่น

“พ่อ!!”  ผม

“ว๊าย!!   เคย์!!!!!”  แม่

ผมรีบโดดลงจากเตียงคนไข้  เข้าไปขวางพ่อไว้จนพลาดจะตกเตียง   แต่……..

ตุบ!  อั๊ก!!  ซันคว้าตัวผมไว้ได้ทัน  เค้ายังจุกอยู่แถมรับน้ำหนักผมไปทั้งตัว   เลยทำให้เราสองคนล้มลงไปกองที่พื้นกันทั้งสองคน   โดยมีซันรับตัวผมอยู่ด้านล่างเต็มๆ

“เคย์เป็นไงบ้างลูก”    แม่รีบวิ่งเข้ามาหาผมพ่อเองก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกัน   แต่ผมไม่เจ็บเลยซักนิด   คนที่เจ็บอ่ะซันต่างหาก

“ไม่เป็นไรครับแม่   เคย์ไม่เป็นไร”   หน้าของพ่อกับแม่ดูเป็นห่วงผมมากเลย    รู้สึกผิดจังที่ทำให้ท่านทุกใจแบบนี้

“เคย์กลับไปนอนที่เตียงเดียวนี้”   คำส่งของพ่อถือเป็นเด็ดขาด

“แต่……...”

“ไปกันเถอะน้องเคย์”  แม่เดินเข้ามาข้างๆพยุงผมออกจากกลางวงระหว่างพ่อกับซัน

“ไปเถอะเคย์ฉันไม่เป็นไหรอก”   ซันหันมายิ้มให้ผม   อยากจะโล่งใจอยู่เหมือนกันนะ   ถ้าพ่อผมไม่เป็นถึงอดีตแชมป์เทควันโด  มวยไทย  ยิงปืน ระดับประเทศอ่ะนะ    

“เมือกี้แค่เป็นการเตือน   ถ้านี่เป็นแค่ความสนุกชั่วครั้งชั่วคราว   ก็ช่วยออกไปจากชีวิตของลูกชายฉันได้ไหม” 

“ผมรักเคย์   ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความรัก   ไม่ใช่ความใคร่”     ซันตอบพ่อของผมอย่างหนักแน่น   ผมจะเชื่อเค้าได้รึเปล่านะ  แต่ในใจเต้นรั่วผมกำลังดีใจที่เค้าบอกว่ารักผมใช่ไหม

“ไม่ใช่ว่าแค่เพราะความแปลกใหม่ทางเพศรึเปล่า    ที่พอเบื่อแล้วก็แยกกันไป”   พ่อหรี่ตามองซันเป็นเชิงสบประมาท

“ไม่ใช่แน่นอนครับ”

“คุณจะเอาอะไรมารับประกัน”  ผมมองทางพ่อกับซันสลับกันไปมา   ไม่รู้จะทำยังไงคนหนึ่งก็พ่ออีกคนก็……..

“ด้วยชีวิตของผมครับ” 

“คุณแน่ใจนะ”  พ่อหันมามองผมด้วยสายตาแปลกๆ  ที่ผมเองก็อ่านมันไม่ออก

“ครับ”

“ได้ !   งั้นเรามาพิสูจน์กัน    จะถอยฉันก็ไม่ว่านะ”     พ่อคิดจะทำอะไรกันแน่นะ

“ไม่ถอยแน่นอนครับ”

“ดี   แล้วเราจะได้เห็นดีกัน”   ผมเริ่มจะเห็นลางไม่ค่อยดีซะแล้วสิ    เค้าสองคนคงไม่เปิดศึกกันหรอกนะ   แค่นี้ก็ปวดหัวจะแย่แล้ว

“วันนี้คุณกลับไปได้แล้ว   เราจะคุยกันตามประสาคนในครอบครัว”   

“ได้ไงล่ะครับ   ผมก็เป็นคนหนึ่งในครอบครัวเหมือนกัน”

“คนในครอบครัว   ในฐานะอะไรไม่ทราบ”

“ก็……ในฐานะลูก….เขยไงครับ” 

“หึ    คุณยังห่างไกลกับคำนั้นเยอะ   คุณรังสิมันต์”    พ่อผมถ้าได้รั้นล่ะก็    ค้านจนหัวชนฝา   งานนี้ไม่หมูแน่   หวังว่าซันคงไม่ถอดใจไปซะก่อนนะ

“ไม่ไกลเกินเอื้อมหรอกครับ …คุณพ่อ”   พ่อผมตอนนี้ท่านกำลังอดทนแบบสุด   ถ้านี่ไม่ใช่โรงพยาบาลล่ะก็  มีวางมวยกันไปแล้ว

“คือ…..ซันครับ   กลับไปก่อนเถอะนะครับ   ก่อนที่พ่อผมเค้าจะโกรธไปมากกว่านี้   นะครับซัน”

ผมแทบกลั้นหายใจที่ต้องบอกซันออกไปแบบนั้น   แต่นั้นก็พ่อ   ท่านมีเหตุผลเสมออีกอย่างท่านพึ่งกลับมาแล้วยังมาเจอเรื่องที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ที่ไหนจะทำใจได้ภายในวันเดียวที่ลูกชายของตัวเองชอบผู้ชายด้วยกัน

“ฉันกลับก็ได้    แต่ฉันอยากจะได้ยินซักคำจากปากของนายเคย์     สัญญากับซันได้ไหม  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเคย์จะไม่ทิ้งซันไปไหนอีก”   สายตาแบบนั้น  คิดว่าผมอยากจะไปรึไง   ผมเองก็เจ็บเหมือนกัน  แต่ซันเองก็เจ็บ  เราต่างก็เจ็บกันทั้งสองฝ่าย

“ผม…….”

“ สัญญาสิ   ไม่อย่างนั้นซันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น    เคย์  ซันยอมแลกทุกอย่าง  ขอร้องล่ะ   อย่าทิ้งกันไปได้ไหม”  ซันดึงผมเค้าไปกอด   อบอุ่นเหลือเกิน

“ ฮึก….ฮื้ออออ  ครับ”  ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้วจริงๆ   ผมรักซัน……

“อะ…แฮมมมม”   ทำอะไรแกรงใจพ่อกับแม่บ้างสิ   ไอ้แสบ…….