I need you like a heart needs a beat ยังไงก็ใช่เธอ
-
เขียนโดย pond_park
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.39 น.
2 ตอน
2 วิจารณ์
4,554 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 01.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ได้พบเธอ.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในขณะที่ฉันกับเพื่อนนั่งร้องเพลงเล่นอยู่นั้นก็มีคนโทรเข้ามาหาแนท ฉันเลยหันไปมองว่าใครโทรมา ไม่ได้เจือกนะ -..- แล้วฉันก็ได้รู้ว่าใครโทรมา...
"ฮัลโหลว่าไงไอเกม อ้อฉันอยู่ตรงห้องคาราโอเกะอะ เออๆแค่นี้แหละ" ชัดไหม รู้ยังว่าใครโทรมา TOT
"เกมมาถึงแล้วอ่อวะ T^T"
"เออ ถึงแล้วกำลังเดินมาที่นี่"
"ม่ายยยยย TOT ฉันอยากเข้าห้องน้ำใครก็ได้พาไปที T^T"
"ไม่ต้องหนีเลยไอปิง - -"
"จบกันชีวิต T^T"
ก๊อกๆ..
ใครมาเคาะประตูหว่า พอฉันเงยหน้าขึ้นไปก็เจอ... ให้ทายว่าฉันเจอใคร T^T ถ้าคุณคิดว่าคนคนนั้นคือเกม คุณคิดถูกและคุณได้ผ่านเข้ารอบต่อไป TOT เอาไงดีทำไงดี ตอนนี้ฉันหลบมาอยู่ในซอกหลืบ เอาไงกับชีวิตต่อดี ลืมบอกไปว่าเกมตัวจริงน่ารักมาก -..- สูงด้วย เอ๊ะ! หรือฉันเตี้ยหว่า? ไม่หรอกๆ ฉันไม่เตี้ย แต่เขาสูงต่างหาก -3- แล้วฉันก็คิดออกว่าจะทำยังไง ฉันหันไปชวนเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ โชคดีที่เพื่อนคนที่ฉันชวนอยากเข้าห้องน้ำอยู่พอดี ตอนเดินออกจากห้องคาราโอเกะฉันแอบมองเกมแปปนึงด้วย คนอะไรโคตรน่ารักเลย -////-
หลังจากที่ฉันกับเพื่อนเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินกลับมาที่ห้องคาราโอเกะ พอมาถึงฉันก็ไม่เห็นเกมแล้ว เลยเดินไปถามแนทว่าเกมไปไหน
"แนทๆ เกมไปไหนแล้วอะ"
"กลับไปแล้ว - -"
"หะ! จริงดิ O_o" ไม่จริงใช่ไหม T^T
"ก็เออดิ แกเล่นหายไปเองนี่หว่า ช่วยไม่ได้ -.-"
"โห่ ก็คนมันอายนี่หว่า T^T"
"สมน้ำหน้า -3-"
โหยยย เสียดายอะได้เจอแปปเดียวเอง T^T ไม่น่าไปเข้าห้องน้ำเลย เฮ้ออ (_ _) เมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกนะ.. หลังจากร้องคาราโอเกะกันเสร็จเพื่อนในกลุ่มส่วนนึงก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนฉันกับพวกที่เหลือก็ไปทำงานกันต่อที่บ้านของแนท พอไปถึงฉันก็นั่งทำงานไปด้วยคุยเฟสกับเกมไปด้วย วันนี้มีความสุขเป็นบ้าเลย ^0^ คืนนั้นเราก็คุยกันอีก
'เห็นหน้าเขาแล้วใช่ม้ะ ศพปะ555555'
'ไม่ๆปกติดี' โอ้ยย โล่งอก -0-
'โม้ 555555'
'ปิงปิง'
'หะ ว่าไง'
'เราอยากเห็นหน้าปอนด์อะ' อยากเห็นหน้าเกมเหมือนกัน -////-
'จะคุยสไกป์หรอ'
'ใช่ๆ 55555'
'=w='
'ปอนด์น่ารักที่สุดเลย 55555' เฮ้ยย! เขิลล -////-
'เขายังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะ 55555'
'เรารู้คำตอบแล้ว 55555'
'รู้ว่าา?'
'ปิงต้องตอบว่าได้ดิๆ แน่นอน 55555 มโนเองเลย'
'ทำไมถึงอยากเห็นอะ? วันนี้ก็เห็นตัวจริงไปแล้วนี่'
'ไม่ได้หรอ? (_ _)'
'ดูก่อนๆ'
'หน่าาา *^*'
'โอ้ยยย หน้าไม่พร้อมอะโทรมเกิน T^T'
'แล้วคนเดิมปะล่ะ'
'ก็คนเดิม -.-'
'นะๆ คุยสไกป์กัน'
'โอเค ก็ได้ๆเขาสมัครแปปนึง'
สรุปแล้วคืนนั้นก็ได้คุยสไกป์กัน เกมจะรังเกียจเราไหมหว่า? กลัวจัง (_ _) แต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นหน้าเกม แค่นี้คืนนี้หลับฝันดีละ อยากให้เป็นแบบนี้ทุกวันจังเลย อยากคุยกับเกมทุกๆวัน ไม่อยากให้เกมหายไป เฮ้อออ.. นี่ก็ดึกแล้วไปนอนดีกว่าเรา พรุ่งนี้จะเป็นยังไงน้าา :)
----------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้ว เย้ๆ ^^
"ฮัลโหลว่าไงไอเกม อ้อฉันอยู่ตรงห้องคาราโอเกะอะ เออๆแค่นี้แหละ" ชัดไหม รู้ยังว่าใครโทรมา TOT
"เกมมาถึงแล้วอ่อวะ T^T"
"เออ ถึงแล้วกำลังเดินมาที่นี่"
"ม่ายยยยย TOT ฉันอยากเข้าห้องน้ำใครก็ได้พาไปที T^T"
"ไม่ต้องหนีเลยไอปิง - -"
"จบกันชีวิต T^T"
ก๊อกๆ..
ใครมาเคาะประตูหว่า พอฉันเงยหน้าขึ้นไปก็เจอ... ให้ทายว่าฉันเจอใคร T^T ถ้าคุณคิดว่าคนคนนั้นคือเกม คุณคิดถูกและคุณได้ผ่านเข้ารอบต่อไป TOT เอาไงดีทำไงดี ตอนนี้ฉันหลบมาอยู่ในซอกหลืบ เอาไงกับชีวิตต่อดี ลืมบอกไปว่าเกมตัวจริงน่ารักมาก -..- สูงด้วย เอ๊ะ! หรือฉันเตี้ยหว่า? ไม่หรอกๆ ฉันไม่เตี้ย แต่เขาสูงต่างหาก -3- แล้วฉันก็คิดออกว่าจะทำยังไง ฉันหันไปชวนเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ โชคดีที่เพื่อนคนที่ฉันชวนอยากเข้าห้องน้ำอยู่พอดี ตอนเดินออกจากห้องคาราโอเกะฉันแอบมองเกมแปปนึงด้วย คนอะไรโคตรน่ารักเลย -////-
หลังจากที่ฉันกับเพื่อนเข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินกลับมาที่ห้องคาราโอเกะ พอมาถึงฉันก็ไม่เห็นเกมแล้ว เลยเดินไปถามแนทว่าเกมไปไหน
"แนทๆ เกมไปไหนแล้วอะ"
"กลับไปแล้ว - -"
"หะ! จริงดิ O_o" ไม่จริงใช่ไหม T^T
"ก็เออดิ แกเล่นหายไปเองนี่หว่า ช่วยไม่ได้ -.-"
"โห่ ก็คนมันอายนี่หว่า T^T"
"สมน้ำหน้า -3-"
โหยยย เสียดายอะได้เจอแปปเดียวเอง T^T ไม่น่าไปเข้าห้องน้ำเลย เฮ้ออ (_ _) เมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกนะ.. หลังจากร้องคาราโอเกะกันเสร็จเพื่อนในกลุ่มส่วนนึงก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนฉันกับพวกที่เหลือก็ไปทำงานกันต่อที่บ้านของแนท พอไปถึงฉันก็นั่งทำงานไปด้วยคุยเฟสกับเกมไปด้วย วันนี้มีความสุขเป็นบ้าเลย ^0^ คืนนั้นเราก็คุยกันอีก
'เห็นหน้าเขาแล้วใช่ม้ะ ศพปะ555555'
'ไม่ๆปกติดี' โอ้ยย โล่งอก -0-
'โม้ 555555'
'ปิงปิง'
'หะ ว่าไง'
'เราอยากเห็นหน้าปอนด์อะ' อยากเห็นหน้าเกมเหมือนกัน -////-
'จะคุยสไกป์หรอ'
'ใช่ๆ 55555'
'=w='
'ปอนด์น่ารักที่สุดเลย 55555' เฮ้ยย! เขิลล -////-
'เขายังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะ 55555'
'เรารู้คำตอบแล้ว 55555'
'รู้ว่าา?'
'ปิงต้องตอบว่าได้ดิๆ แน่นอน 55555 มโนเองเลย'
'ทำไมถึงอยากเห็นอะ? วันนี้ก็เห็นตัวจริงไปแล้วนี่'
'ไม่ได้หรอ? (_ _)'
'ดูก่อนๆ'
'หน่าาา *^*'
'โอ้ยยย หน้าไม่พร้อมอะโทรมเกิน T^T'
'แล้วคนเดิมปะล่ะ'
'ก็คนเดิม -.-'
'นะๆ คุยสไกป์กัน'
'โอเค ก็ได้ๆเขาสมัครแปปนึง'
สรุปแล้วคืนนั้นก็ได้คุยสไกป์กัน เกมจะรังเกียจเราไหมหว่า? กลัวจัง (_ _) แต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นหน้าเกม แค่นี้คืนนี้หลับฝันดีละ อยากให้เป็นแบบนี้ทุกวันจังเลย อยากคุยกับเกมทุกๆวัน ไม่อยากให้เกมหายไป เฮ้อออ.. นี่ก็ดึกแล้วไปนอนดีกว่าเรา พรุ่งนี้จะเป็นยังไงน้าา :)
----------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้ว เย้ๆ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ