นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

บ้านของเวคิน...

“”ไอน้องชายนี่แกต้องนึกขอบคุณฉันนะเนี่ย  ถ้าไม่ได้ฉันมาแกคงต้องรับเคราะห์กรรมมากมายแล้ว””  พอเข้ามาในบ้านลูซีก็ทวงความดียกใหญ่

“”การแย่งเจ้าสาวของชาวบ้านนี่ไม่ดีเอาสะเลยนะ””  ลูซียังคงพร่ำต่อไปอย่างน่ารำคาญ  ผมหรี่ตามองญาติของตัวเองอย่างสนเท่ห์  คนอย่างลูซีที่มาถึงนี่ได้คงต้องมีเหตุผลบางอย่างที่ผมยังไม่รู้แน่ๆ

“”คริสตัลนะผู้หญิงของฉัน  ไม่ใช่ของพาสเตอร์””   ฉันพูดเสียงแข็ง

“”อุว้าว~แต่แกต้องเข้าใจนะว่าคนทั้งโลกเขาคิดว่าคริสตัลคือผู้หญิงของพาสเตอร์หมดแล้ว  เออนี่... ฉันอ่านข่าวที่แกจู่จุ๊บคริสตัลแล้ว  ภาพสวยมากเลย””   ลูซีทำเสียงกรุ่มกริ่มจนผมชักจะเริ่มเอือมระอากับนิสัยบ้าๆของมันเต็มทนแล้ว

“”ทำไมทำหน้าคิดมากแบบนั้นละ””  แล้วไอฉลาดลูซีก็ยังคงไม่เลิกซักไซ้ผมสักที  กลับไปที่ประเทศแกสักที!รำคาญจะแย่

“”หยุดพูดบ้างไม่ได้รึไงลูซี””  ผมถามอย่างหงุดหงิด  แค่เรื่องที่ต้องรับรู้ว่าคริสตัลจะต้องแต่งงานกับพาสเตอร์ผมก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว  ไอบ้านั่นมันฉลาดจริงๆแฮะ  หลอกยัยทึ่มสะเชื่อสนิทใจยอมใส่เพชรของตระกูลมัน

“”อุอุ...ดุกับพี่ชายคนนี้จัง  คิดเรื่องอะไรอยู่เหรอ  บอกหน่อยสิบอกหน่อยนะ””

“”เลิกทำตัวปัญญาอ่อนสักที  ฉันอยากจะแบล็กเมล์แกแล้วส่งไปให้คนทั่วโลกเห็นท่าทางปัญญาอ่อนนี่จัง””

“”เล่นด้วยก็ไม่ได้  นิสัยไม่ดีเลย””  ลูซีบ่นพึมพำไม่สมกับอายุของเขาเอาสะเลย  แบบนี้ละผมถึงไม่นับถือมันว่าเป็นผู้ใหญ่ 

“”จะบอกอะไรให้นะเวคิน... เรื่องที่แกจะพาคริสตัลหนีในคืนนั้นนะเป็นทางออกที่ทรามที่สุด มันคือทางออกของคนขี้ขลาด””  แล้วลูซีก็เปลี่ยนสีหน้าขี้เล่นเป็นขึงขังแบบที่นานๆทีจะเห็น -.-

“”แกรู้เหรอ””  ผมหรี่ตามมองลูซีอย่าค้นหาคำตอบ  ว่าแล้ว... ไม่งั้นไม่โผล่มาได้จังหวะแบบนั้นหรอก

“”ถ้าแกอยากจะเอาชนะพาสเตอร์แกก็ต้องเผชิญหน้า... อย่ากลัวเพียงแค่ว่ามันได้รับการยอมรับแล้ว... แกก็สามารถทำให้คนอย่างมันเห็นได้ว่าแกดูและผู้หญิงของแกได้... ”” 

“”พูดได้ดีนี่หว่า””  ฉันแค่นหัวเราะ  ไม่อยากจะเชื่อว่ามันก็คิดเป็นเหมือนกัน  เห็นทีท่าปัญญาอ่อนไปวันๆ

“”แต่เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้วเวคิน... ดูจากอะไรหลายๆอย่างฉันคิดว่าพาสเตอร์คงจะหลงรักคริสตัลจริงๆแล้วแหละ   ก็แน่ละสิคริสตัลฉันนะน่ารักขนาดนั้น””  ลูซีทำหน้าเคลิ้มฝัน  ผมกลัวว่าคริสตัลจะถูกลูซีแอ้มมากกว่าพาสเตอร์สะอีกนะ  ต้องกันไม่ให้ลูซีเข้าใกล้ยัยคริสตัล

“”...........””

“”คงจะเหลือทางเดียวแล้วละที่คริสตัลจะหลุดจากบ่วงของพาสเตอร์ได้””   แววตาจริงจังของลูซีทำให้ผมคิดได้ทันทีเลยว่าทางออกนั้นคืออะไร... ทางออกที่ผมกับเธออาจจะต้องปวดใจกันมากที่สุด...