นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

“ใช่ ฉันคือทายาทรุ่นที่12ของแก๊งราชสีห์” คำตอบของเขาทำเอาฉันล้มทั้งยืน ใบหน้านิ่งอย่างเอาจริงของเขาทำให้ฉันกลัวจนอยากจะเผ่นออกไปให้เร็วที่สุด!ตัวอันตราย “”แต่วันนี้เราไม่ได้จะมาคุยเรื่องนี้กันนะ”” แล้วเขาก็เปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็ว อะอะไรกัน! นายทำให้ฉันงงไปหมดแล้วนะ ฉันรู้ความจริงแล้วนายไม่คิดจะทำร้ายฉันเหรอ “”นายไม่คิดจะจับฉันไว้เป็นตัวประกันเหรอ... เออแบบว่า จับฉันไว้แล้วเรียกเวคินออกมาเพื่อที่นายจะได้จัดการเขา...ตะแต่ฉันไม่ยอมหรอ!ยังไงสะเวคินก็ไม่โง่หลงกลนายมาที่นี่หรอก”” ฉันพูดออกไปตามความคิด แต่พาสเตอร์กลับทำหน้าเหมือนกำลังฟังเรื่องตลกและหัวเราะ ... “”เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย... ฉันจะทำแบบนั้นทำไมกัน” ” “”อะอ้าว? ”” หน้าแตกยับเยิน ไหนพี่บอกว่าคนที่ชอบอำนาจมักจะทำกันแบบนี้นี่น่า “”ตอนแรกก็คิดอยู่หรอก แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว... สิ่งที่อยากได้มากกว่าก็คือ หัวใจของเธอไง”” พูดแล้วจ้องมองด้วยสายตาลึกซึ้ง ฉันรู้ รู้ว่านายไม่ได้โกหก... “”ฉันรักเวคินย่ะ! ”” ฉันเผลอเอามือฝาดใบหน้าใสที่ยื่นเข้ามาใกล้เต็มแรงรัก... อ๊าก ทำอะไรลงไป เขาต้องเขมือบฉันแน่ๆ “”ขะขอโทษ!!ฉันลืมตัว”” ฉันแทบจะเข้าไปคุกเข่าขอทาเขาเลยเชียว “”ยัยบ้า เธอนี่อันตรายจริง”” เขาบ่นพึมพำอย่างหัวเสียขนาดที่เอามือลูบบริเวณแก้มที่โดนตบ “”อย่าทำอะไรเวคินเลยนะ เขาอยากจะยิ่งใหญ่เหมือนพ่อเขา... นายคงไม่คิดจะฆ่าเวคินหรอกใช่ไหม”” ฉันกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแอซึ่งปกติแล้วฉันจะไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นง่ายๆ “”จะว่าไปแล้วมันก็ดีนะ... ถ้าได้ยึดครองอำนาจของแก๊งอินทรีย์ที่มีลูกสมุนมือดีทั้งหลายไว้เป็นพวกของฉันละก็... ฉันก็จะยิ่งใหญ่ที่สุดโดยไร้คู่แข่งเลยว่าไหม อีกอย่างตอนนี้เวคินก็อยู่ในช่วงทดสอบด้วย ตอนนี้ละที่มันจะอ่อนแอที่สุด”” พาสเตอร์แสะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “”บอกแล้วไงว่าอย่าทำร้ายเขาน่ะ!!! ”” ฉันตะคอกใส่พาสเตอร์จนเขาสะดุ้งสุดตัว โมโหแล้วนะเว้ย!!!!!!! “”อะไรของเธอฮะ น้ำลายกระเด็นเต็มหัวฉันแล้ว”” พาสเตอร์เอามือขยี้ผมจนยุ่งเหยิงและขมวดคิ้วเข้มเป็นปม “”กะก็...” ฉันอึกอักพูดอะไรไม่ออกแล้ว” กลัวว่าเวคินจะถูกทำร้าย กลัวไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง “”ฉันจะทำตามที่เธอขอร้องก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”” ใบหน้าซ่อนแววเจ้าเล่ห์นั่นทำให้ฉันชักสังหรณ์ใจไม่ดี “”บอกไว้ก่อนนะว่าข้อตกลงของนายห้ามเกี่ยวกับเรื่องลากมกทั้งปวง... และไม่ขอให้ฉันมาเป็นแฟนนายทั้งๆที่ฉันไม่ได้รักนาย เข้าใจไหม”” “”โอ้โฮ... อ่านนิยายมากไปรึเปล่าเนี่ยคุณ”” พาสเตอร์ส่ายหน้าเบาๆ “”ฉันบอกเธอแล้วไงว่าเรื่องหัวใจนะฉันจะเอาชนะเธอให้ได้และก็แย่งเธอมาจากเวคินให้ได้ด้วย ฉันจะไม่ขอให้เธอมาอยู่กับฉันทั้งๆที่ใจเธอยังมีแต่ไอนั่นหรอก แล้วเรื่องลามกที่เธอว่านั่นนะฉันจะทำก็ต่อเมื่อเธอยอมนั่นแหละ”” “”อะไอบ้า!อย่ามาคิดแบบนั้นกับฉันนะ”” ฉันผละตัวเขยิบออกห่างหลีเลี่ยงสายตากรุ่มกริ่มของฝ่ายตรงข้าม ใจเต้นเร็วเพราะความอายที่ถูกจ้องมอง “”แล้วมันคืออะไรละ” ฉันถามขึ้นกลบเกลื่อนความอาย” “”ใส่เพชรชุดนี้ในคืนพรุ่งนี้ได้ไหม มันเหมาะกับเธอจริงๆนะ”” ว่าจบก็เปิดกล่องกำมะหยีสีแดงออก