นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

~@$@)%@~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันกดรับสาย “”ใคร”” (เธอกำลังเล่นอะไรอยู่นะ) น้ำเสียงร่าเริงดังจากปลายสายทำให้ฉันต้องชะลอความเร็วของรถลง ยังไงสะก็ตามไม่ทันอยู่แล้ว เดี๋ยวค่อยให้เมษาช่วยเช็คดูก็ได้ว่าเวคินไปที่ไหน “”ตำรวจไล่จับขโมย”” ฉันตอบ (นึกว่ากำลังเล่นแมวไล่จับหนูสะอีก) “”นายเป็นใคร”” (ฉันเอง... พาสเตอร์ไง) “”มีอะไรรึเปล่า เอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง”” (ฮาๆๆ แค่เบอร์ทำไมฉันจะไม่รู้ละ) “”คิดแล้วเชียว”” ฉันบ่นพึมพำเมื่อการสันนิษฐานของฉันถูก (คิดอะไรอยู่ละ) “”คิดแล้วว่านายไม่ใช่คนธรรมดา นายเข้ามาตีสนิทกับฉันเพื่ออะไรบางอย่าง”” (ฉลาดสมกับเป็นเธอจริงๆเลยนะ) “”ต้องการอะไรละ ตัวของฉันเพื่อที่จะล่อเวคินเหรอ... ถ้าคิดแบบนั้นก็สายไปแล้วแหละ เขาขอเลิกกับฉันเพื่อที่จะได้ตำแหน่ง เขาสนใจตำแหน่งมากกว่าฉัน”” ฉันไม่ทำรู้ว่าทำไมฉันพูดเรื่องนี้ก็ต้องร้องไห้แล้ว ยังสักหน่อย ฉันยังไม่แน่ใจสักหน่อยไม่ใช่รึไงว่าเขาไม่รักฉัน แต่ทำไมการกระทำของเขามันช่างตรงกับคำพูดเขาเหลือเกิน (เธอเหมือนกับว่าไม่ได้เสแสร้งเลยนะว่าเสียใจ) “”ก็ใช่นะสิไอบ้า!!ใครเขาจะเสแสร้งกันเล่าเรื่องแบบนี้”” ฉันแหวอย่างหัวเสีย (ฮาๆๆดีใจจังแฮะ ดีใจที่สุดเลย) หมอนั่นหัวเราะคล้ายคนบ้า ฉันขมวดคิ้วมุ่น “”.........”” (ตอนแรกฉันก็คิดแบบนั้นนะ แต่ตอนนี้ฉันอยากจะเอาชนะใจเธอให้ได้) “”พูดอะไรนะ ยังไงสะต่อให้เวคินไม่รักฉันฉันก็ยังยืนยันจะรักเวคินตลอดไป”” (เด็ดเดี่ยวจริงนะ) “”ไม่ว่าเวคินจะฆ่าตัวตายฉันก็จะเอาศพของเขามาเข้าพิธีแต่งงาน”” (เธอบ้าไปแล้วรึไง) “”ฉันบ้าเพราะรักเวคินนี่แหละ”” (ในใจจะไม่ลืมเขาเลยใช่ไหมไอพวกบ้าอำนาจนั่น) “”ไม่ใช่นะเวคินนะเขาแค่อยากทำในสิ่งที่พ่อเขาไม่มีโอกาสได้ทำ”” (แก้ตัวแทนกันด้วย) “”ก็รักเขา”” (หยุดพูดสักทีฟังแล้วเสียใจแปลกๆ) “”ตัดใจสะเถอะฉันรู้ว่าฉันสวย”” ฉันรู้ว่าคำพูดของฉันอาจจะทำให้เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่น่าคบ แต่เปล่าเลย... (ฉันชอบที่เธอไม่เหมือนคนอื่นนี่แหละ) “”นายกำลังทำให้ฉันลำบากใจ”” (ตอนนี้เวคินอยู่ที่สเต็ชชาวป์ มาสิเผื่อเธอจะถอนคำพูดที่ว่ารักหมอนั่นนักหนา) “”ฮึ่ย!” ” ฉันขบกามแน่นและวางสายไป สเต็ชชาวป์ งั้นเหรอ นายไปที่นั่นจริงๆเหรอ ไอคนผิดสัญญา!! ฉันจะฆ่านายจริงๆ