นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

~@$@)%@~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันกดรับสาย

“”ใคร””

(เธอกำลังเล่นอะไรอยู่นะ) น้ำเสียงร่าเริงดังจากปลายสายทำให้ฉันต้องชะลอความเร็วของรถลง ยังไงสะก็ตามไม่ทันอยู่แล้ว เดี๋ยวค่อยให้เมษาช่วยเช็คดูก็ได้ว่าเวคินไปที่ไหน

“”ตำรวจไล่จับขโมย”” ฉันตอบ

(นึกว่ากำลังเล่นแมวไล่จับหนูสะอีก)

“”นายเป็นใคร””

(ฉันเอง... พาสเตอร์ไง)

“”มีอะไรรึเปล่า เอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง””

(ฮาๆๆ แค่เบอร์ทำไมฉันจะไม่รู้ละ)

“”คิดแล้วเชียว”” ฉันบ่นพึมพำเมื่อการสันนิษฐานของฉันถูก

(คิดอะไรอยู่ละ)

“”คิดแล้วว่านายไม่ใช่คนธรรมดา นายเข้ามาตีสนิทกับฉันเพื่ออะไรบางอย่าง””

(ฉลาดสมกับเป็นเธอจริงๆเลยนะ)

“”ต้องการอะไรละ ตัวของฉันเพื่อที่จะล่อเวคินเหรอ... ถ้าคิดแบบนั้นก็สายไปแล้วแหละ เขาขอเลิกกับฉันเพื่อที่จะได้ตำแหน่ง เขาสนใจตำแหน่งมากกว่าฉัน”” ฉันไม่ทำรู้ว่าทำไมฉันพูดเรื่องนี้ก็ต้องร้องไห้แล้ว ยังสักหน่อย ฉันยังไม่แน่ใจสักหน่อยไม่ใช่รึไงว่าเขาไม่รักฉัน แต่ทำไมการกระทำของเขามันช่างตรงกับคำพูดเขาเหลือเกิน

(เธอเหมือนกับว่าไม่ได้เสแสร้งเลยนะว่าเสียใจ)

“”ก็ใช่นะสิไอบ้า!!ใครเขาจะเสแสร้งกันเล่าเรื่องแบบนี้”” ฉันแหวอย่างหัวเสีย

(ฮาๆๆดีใจจังแฮะ ดีใจที่สุดเลย) หมอนั่นหัวเราะคล้ายคนบ้า ฉันขมวดคิ้วมุ่น

“”.........””

(ตอนแรกฉันก็คิดแบบนั้นนะ แต่ตอนนี้ฉันอยากจะเอาชนะใจเธอให้ได้)

“”พูดอะไรนะ ยังไงสะต่อให้เวคินไม่รักฉันฉันก็ยังยืนยันจะรักเวคินตลอดไป””

(เด็ดเดี่ยวจริงนะ)

“”ไม่ว่าเวคินจะฆ่าตัวตายฉันก็จะเอาศพของเขามาเข้าพิธีแต่งงาน””

(เธอบ้าไปแล้วรึไง)

“”ฉันบ้าเพราะรักเวคินนี่แหละ””

(ในใจจะไม่ลืมเขาเลยใช่ไหมไอพวกบ้าอำนาจนั่น)

“”ไม่ใช่นะเวคินนะเขาแค่อยากทำในสิ่งที่พ่อเขาไม่มีโอกาสได้ทำ””

(แก้ตัวแทนกันด้วย)

“”ก็รักเขา””

(หยุดพูดสักทีฟังแล้วเสียใจแปลกๆ)

“”ตัดใจสะเถอะฉันรู้ว่าฉันสวย”” ฉันรู้ว่าคำพูดของฉันอาจจะทำให้เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่น่าคบ แต่เปล่าเลย...

(ฉันชอบที่เธอไม่เหมือนคนอื่นนี่แหละ)

“”นายกำลังทำให้ฉันลำบากใจ””

(ตอนนี้เวคินอยู่ที่สเต็ชชาวป์ มาสิเผื่อเธอจะถอนคำพูดที่ว่ารักหมอนั่นนักหนา)

“”ฮึ่ย!” ” ฉันขบกามแน่นและวางสายไป สเต็ชชาวป์ งั้นเหรอ นายไปที่นั่นจริงๆเหรอ ไอคนผิดสัญญา!! ฉันจะฆ่านายจริงๆ