นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!

 ”อ้อ เวคินนะเหรอ ทำไมละ”” ฉันตอบแต่ยังคงระวังคำพูดให้มากที่สุดที่จะไม่แสดงออกว่าฉันรู้สึกยังไงกับเขา ยังไงฉันก็ยังไม่ไว้ใจที่จะเล่าเรื่องส่วนตัวให้คนอื่นฟังมากนักหรอก

“”เขาเท่ห์ดีจังนะ แบบนี้คงมีแฟนแล้วละสิ อิจฉาแฟนหมอนั่นจัง” ” คำพูดของพาสเตอร์ทำให้ฉันหน้าชา

“”อะอย่าบอกนะว่านาย... เป็นเกย์!!” ถึงว่า ถามแต่เรื่องของเวคินที่แท้ก็เป็นพวกนิยมไม้ป่าเดียวกันนี่เอง ”

“”ปะเปล่านะ! ”” พาสเตอร์ปฏิเสธพัลวัน

“”เสียดายหน้าตาหล่อๆของนายชะมัด เสียดายจริงๆ” อยากจะบ้า ทำไมผู้ชายหล่อๆสมัยนี้ถึงเป็นเกย์กันหมด”

”“ไม่ได้ฟังกันเลยรึไง เงียบสิ” ” พาสเตอร์เอามือมาปิดปากฉันที่ร้องคร่ำครวญ

“”อ่อยอะ(ปล่อยนะ)” ”

“”เบาๆสิ”” พาสเตอร์กระซิบข้างหูฉันจนฉันขนลุกซู่ใจเต้นเร้าๆ ไออุ่นจากลมหายใจของเขาสัมผัสที่กกหูของฉัน

“”.......”” ตาของฉันสบกับตาของพาสเตอร์ หน้าเขาอยู่ห่างจากฉันไม่ถึงคืบ ละหล่อจังแฮะ ยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ

หน้าของพาสเตอร์ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยหลับตาลง

“”โทษทีนะ ฉันลืมของไว้!” ” เสียงดังทำให้ฉันสะดุ้งโหยงหัวโขกเข้ากับหัวพาสเตอร์อย่างจัง วะเวคิน! หมอนั่นเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย แต่เสียของเขาเมื่อกี้มันไม่ได้เฉยเหมือนหน้าตา

“”กลับบ้านกันเถอะนะ ฉันอยากจะรู้จักบ้านเธอจัง”” พาสเตอร์ทำไม่สนใจพร้อมทั้งหันมาพูดกับฉันด้วยรอยยิ้ม แต่ฉันกลับทำตัวไม่ถูก

“”เออเธอนะ... ฉันเห็นมีรถของคนที่บ้านเธอมารออยู่ รู้สึกว่าพี่ชายเธอจะมา” ” เวคินกล่าวขัดขึ้น ก่อนจะเดินออกจากห้องไป เวคิน ฉันสับสนไปหมดแล้วนะ นายคิดอะไรของนายกันแน่ ทำไมไม่บอกให้ฉันรู้บ้าง สักนิดก็ยังดี ได้รู้เพียงแค่ว่านายยังรักฉันอยู่ก็ยังดี

“”ทำไมส่งสายตาเศร้าตามหลังหมอนั่นไปแบบนั้นละ หรือว่าเธอจะตกหลุมรักเวคินไปอีกคนกัน”” พาสเตอร์ที่สังเกตฉันอยู่เงียบๆเอ่ยขึ้นและยิ้ม

“”ใครว่า ผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนั้นนะเป็นแค่คนบ้านตรงข้ามฉันเท่านั้น...” ” ฉันตอบก่อนจะสะพายเป้และเดินออกจากห้องไป เวคินยังสนใจฉันอยู่ หรืออันที่จริงแล้วเขาลืมของจริงๆนะ



ฉันเดินลงไปข้างล่างเห็นพี่เพชรมารฉันอยู่จริงๆด้วย สาวๆต่างพากันจ้องมองพี่เพชรราวกับจะกลืนกินทั้งตัว ก็พี่ชายฉันหล่อนี่นะ ว่าแต่ว่าโผล่มารับฉันได้ยังไงกัน

“”มาได้ไง”” ฉันกล่าวถามพี่ชาย

“”ฉันแค่ผ่านมาก็เท่านั้น”” พี่เพชรตอบ

“”จริงๆไม่ต้องลำบากถึงขนาดเอารถเฟอรารี่ของพี่มารับฉันหรอก””

“”ประชดประชันจังนะ รีบๆกลับเถอะ”” ว่าจบก็ยัดฉันเข้าไปในรถ

”ในความคิดของเพชร” เมื่อ1ชั่วโมงที่แล้ว...

(มารับน้องสาวคุณที่โรงเรียนด้วย) น้ำเสียงห้วนกวนอารมณ์ดังจากปลายสาย ผมรู้ทันทีเลยว่ามันคือใคร

“”เออ น้องสาวฉัน ฉันดูแลได้””

(รีบๆด้วยละ ผมเป็นห่วงน้องสาวคุณ) แล้วมันก็วางสายไป นิสัยเดิมไม่เคยเปลี่ยน นิสัยแย่ๆของมันตั้งแต่เด็กๆแล้ว