นายคนนี้ผู้ชายของฉันย่ะ!!
เขียนโดย romanticsine
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.27 น.
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 14.34 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) หวงห่วง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ”อ้อ เวคินนะเหรอ ทำไมละ” ฉันตอบแต่ยังคงระวังคำพูดให้มากที่สุดที่จะไม่แสดงออกว่าฉันรู้สึกยังไงกับเขา ยังไงฉันก็ยังไม่ไว้ใจที่จะเล่าเรื่องส่วนตัวให้คนอื่นฟังมากนักหรอก
”เขาเท่ห์ดีจังนะ แบบนี้คงมีแฟนแล้วละสิ อิจฉาแฟนหมอนั่นจัง ” คำพูดของพาสเตอร์ทำให้ฉันหน้าชา
”อะอย่าบอกนะว่านาย... เป็นเกย์!! ถึงว่า ถามแต่เรื่องของเวคินที่แท้ก็เป็นพวกนิยมไม้ป่าเดียวกันนี่เอง ”
”ปะเปล่านะ! ” พาสเตอร์ปฏิเสธพัลวัน
”เสียดายหน้าตาหล่อๆของนายชะมัด เสียดายจริงๆ อยากจะบ้า ทำไมผู้ชายหล่อๆสมัยนี้ถึงเป็นเกย์กันหมด”
”ไม่ได้ฟังกันเลยรึไง เงียบสิ ” พาสเตอร์เอามือมาปิดปากฉันที่ร้องคร่ำครวญ
”อ่อยอะ(ปล่อยนะ) ”
”เบาๆสิ” พาสเตอร์กระซิบข้างหูฉันจนฉันขนลุกซู่ใจเต้นเร้าๆ ไออุ่นจากลมหายใจของเขาสัมผัสที่กกหูของฉัน
”.......” ตาของฉันสบกับตาของพาสเตอร์ หน้าเขาอยู่ห่างจากฉันไม่ถึงคืบ ละหล่อจังแฮะ ยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ
หน้าของพาสเตอร์ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยหลับตาลง
”โทษทีนะ ฉันลืมของไว้! ” เสียงดังทำให้ฉันสะดุ้งโหยงหัวโขกเข้ากับหัวพาสเตอร์อย่างจัง วะเวคิน! หมอนั่นเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย แต่เสียของเขาเมื่อกี้มันไม่ได้เฉยเหมือนหน้าตา
”กลับบ้านกันเถอะนะ ฉันอยากจะรู้จักบ้านเธอจัง” พาสเตอร์ทำไม่สนใจพร้อมทั้งหันมาพูดกับฉันด้วยรอยยิ้ม แต่ฉันกลับทำตัวไม่ถูก
”เออเธอนะ... ฉันเห็นมีรถของคนที่บ้านเธอมารออยู่ รู้สึกว่าพี่ชายเธอจะมา ” เวคินกล่าวขัดขึ้น ก่อนจะเดินออกจากห้องไป เวคิน ฉันสับสนไปหมดแล้วนะ นายคิดอะไรของนายกันแน่ ทำไมไม่บอกให้ฉันรู้บ้าง สักนิดก็ยังดี ได้รู้เพียงแค่ว่านายยังรักฉันอยู่ก็ยังดี
”ทำไมส่งสายตาเศร้าตามหลังหมอนั่นไปแบบนั้นละ หรือว่าเธอจะตกหลุมรักเวคินไปอีกคนกัน” พาสเตอร์ที่สังเกตฉันอยู่เงียบๆเอ่ยขึ้นและยิ้ม
”ใครว่า ผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนั้นนะเป็นแค่คนบ้านตรงข้ามฉันเท่านั้น... ” ฉันตอบก่อนจะสะพายเป้และเดินออกจากห้องไป เวคินยังสนใจฉันอยู่ หรืออันที่จริงแล้วเขาลืมของจริงๆนะ
ฉันเดินลงไปข้างล่างเห็นพี่เพชรมารฉันอยู่จริงๆด้วย สาวๆต่างพากันจ้องมองพี่เพชรราวกับจะกลืนกินทั้งตัว ก็พี่ชายฉันหล่อนี่นะ ว่าแต่ว่าโผล่มารับฉันได้ยังไงกัน
”มาได้ไง” ฉันกล่าวถามพี่ชาย
”ฉันแค่ผ่านมาก็เท่านั้น” พี่เพชรตอบ
”จริงๆไม่ต้องลำบากถึงขนาดเอารถเฟอรารี่ของพี่มารับฉันหรอก”
”ประชดประชันจังนะ รีบๆกลับเถอะ” ว่าจบก็ยัดฉันเข้าไปในรถ
”ในความคิดของเพชร” เมื่อ1ชั่วโมงที่แล้ว...
(มารับน้องสาวคุณที่โรงเรียนด้วย) น้ำเสียงห้วนกวนอารมณ์ดังจากปลายสาย ผมรู้ทันทีเลยว่ามันคือใคร
”เออ น้องสาวฉัน ฉันดูแลได้”
(รีบๆด้วยละ ผมเป็นห่วงน้องสาวคุณ) แล้วมันก็วางสายไป นิสัยเดิมไม่เคยเปลี่ยน นิสัยแย่ๆของมันตั้งแต่เด็กๆแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ