This Love หนุ่มน้อยป่วนหัวใจรุ่นพี่สุดหล่อ

 
                                                                   บทที่5
                 
 
"เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ"ผมพูดในขณะที่พวกเรากำลังนั่งคุยกันอยู่ใต้ต้นไม้
 
 
"เออๆซื้อมาเผื่อด้วยขวดหนึ่ง"ไอ้หมูฆีตะพูด
 
 
"เออๆขี้เกียจจริงนะ"ผมพูดส่าก่อนจะเดินออกมา
 
ผมมุ่งตรงไปยังโรงอาหารที่อยู่ไกลพอสมควร โดยที่ผมรู้สึกเหมือนมีใครตามมา แล้วผมก็เดินมายังจุดที่ไม่ค่อยมีคนซึ่งเป็นจุดที่ต้องเดินผ่าน
 
 
"จับมัน"เสียงใครบางคนออกคำสั่ง
 
 
"เฮ้ย อะไรว่ะ"ผมร้องตะโกนด้วยความตกใจ
 
 
"อะไรนะเหรอ ฉันก็จะมาจัดการกับแกไงล่ะ แกทำให้ฉันต้องโดนต่อย"เสียงนั่นคือเสียงของบิ๊กหรือฉายาไอยักษ์(ฉายาที่ผมตั้งให้^_^)
 
 
"มันความผิดของนายเองไม่ใช่เหรอ"ผมย้อนกลับ
 
 
"ปากดีเกินไปล่ะนะ"หลังสินเสียงไอยักษ์ก็กำหนัดเตรียมต่อยหน้าผม
 
 
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ"เสียงใครบางคนดังขึ้น
 
 
"รังแกคนที่อ่อนแอกว่า ใช้ไม่ได้เลยนะ"เสียงใครคนนั้นพูดต่อ
 
 
"พี่คิว"ผมพูดเสียงเบา เมื่อเห็นแล้วว่าเสียงใครคนนั้นคือพี่คิว
 
 
"แล้วพี่ยุ่งไรด้วยครับ ฮ่าๆๆๆ"บิ๊กพูดก่อนจะขำอย่างชอบใจ
 
 
"พวกฉันเป็นเพื่อนเล่นแกหรอ"พี่ไทเกอร์พูดก่อนจะวิ่งเข้ามาต่อยหน้าบิ๊กอย่างจัง
 
 
"นี่แกกล้าต่อยหน้าฉันอย่างนั้นเหรอ"บิ๊กสบดเสียงดังลั่น
 
 
"จัดการพวกมัน"แล้วบิ๊กก็สั่งเพื่อนๆให้จัดการพวกพี่คิว ตอนนี้ฝั่งพี่คิวเสียเปรียบเพราะมีแค่สี่คน แต้ฝั่งบิ๊กมีถึงเจ็ดคน
 
 
"พี่คิว!"ผมตะโกนเรียกชื่อพี่คิวเสียงดัง
 
 
"ซีล หลบไปก่อน"พี่คิวออกคำสั่ง
 
 
"แต่"
 
 
"ไม่ต้องแต่ รีบไป"เมื่อได้ยินพี่คิสพูดแบยนั้นผมจึงรีบออกมายืนห่างๆ
 
 
ถ้าสู้กัน พี่ไทเกอร์ พี่ไวท์ พี่กรอาจจะพอไหว แต่พี่คิวนี้สิจะสู้ได้ยังไงออกจะสุภาพเรียบร้อย ทำไงดี ผทได้แต่มองพวกนั้นต่อยกันอย่างรู้สึกแย่ ทำไงดี ทำไงดี ทำไงดี
 
 
"คิดออกแล้ว"ผมพูดขึ้นก่อนจะเดินไปหาอาจารย์
 
 
"อาจารย์มา"เมื่อได้ยินที่ผมตะโกนพวกบิ๊กต่างวิ่งหนีไปจนหมด
 
 
"เป็นยังไงกันบ้างครับ"ผมถามพวกพี่เขาด้วยความเป็นห่วง
 
 
"ไม่เท่าไหร่ครับ"พี่ไวท์ตอบ ผมมองดูพี่ๆทั้งสามซึ่งอยู่ในสภาพปกติเสื้อยับเล็กน้อย แต่พี่คิวนี่สิ
 
 
"พี่คิวเป็นไงบ้าง"ผมถามด้วยความเป็นห่วง
 
 
"ไม่เป็นไรหรอกแค่โดนต่อยทีเดียวเอง
 
 
"ซีลขอโทษนะที่ทำให้พวกพี่ต้องเดือดร้อน"ผมพูดก่อนจะก้ทหน้าลงไมกล้าสบตาพี่ๆทั้งสี่
 
 
"ไม่เป็นอะไรหรอกครับน้องซีล เรื่องแค่นี้เอง"พี่กรพูดแล้วยิ้มให้ผมอย่างเป็นการปลอบ
 
 
"งั้นพวกพี่ไปก่อนนะ"พี่ไทเกอร์พูดก่อนจะหันไปทางข้างหลังแล้วเดินไป
 
 
"ขอบคุณมากนะครับ"ผมพูดเสร็จแล้วพี่ๆเขาก็หันมายิ้มให้
 
 
"พี่คิวเดี๋ยวซีลพาไปห้องพยาบาลนะครับ"ผมพูดก่อนจะดึงแขนพี่คิวไว้
 
"ครับๆ"พี่คิวพูดก่อนจะเดินตามมาอย่างง่ายดาย
 
 
"โอ้ยซีลเบาๆพี่เจ็บ"พี่คิวร้องโอ้ยเมื่อผมเอาสำลีเช็ดที่แผล 
 
 
"ขอโทษครับ"ผมพูดก่อนจะเบามือลง
 
 
"ซีล"พี่คิวเรียกชื่อผมเสียงเบา
 
 
"ครับ"ผมขาน
 
 
"ถ้าพี่ถามอะไรไป สัญญาว่าซีลจะไม่โกรธ"พี่คิวพูดก่อนจะทำหน้าจริงจัง
 
 
"ครับผม"
 
 
"พี่ชอบซีล เป็นแฟนกันนะ"พี่คิวพูดก่อนจะก้มหน้าลง
 
 
"เอ่อ คือ ผมกับพี่เราก็เป็นผู้ชายเหมือนกันแล้วเราจะเป็นแฟนกันได้ไงครับ"ผมถามด้วยความกังวลกับคำตอบ
 
 
"แล้วถ้าเรามีความรู้สึกทำนองเดียวกัน เรื่องเพศมันจะสำคัญเหรอ"
 
 
"แต่..."
 
 
"ให้โอกาสพี่เถอะ พี่สัญญาว่าจะดูแลซีล"พระเจ้าช่วยนี่พี่คิวพูดจริงๆเหรอเนี่ย
 
 
"แต่ไม่เป็นไร พี่อาจจะคิดไปเองว่าซีลมีความรู้สึกแบบเดียวกัน ต่อไปนี้ซีลไม่ต้องไปทำความสะอาดห้องพี่ล่ะนะ"พี่คิวพูดแล้วทำหน้าผิดหวัง
 
 
"แต่เราเพิ่งรู้จักกัน ซีลจะแน่ใจได้ไงว่ามันคือความรัก"ผมพูดด้วยความลังเล
 
 
"พี่รู้ว่าเราเพิ่งรู้จักกัน แต่สำหรับพี่มันก็ทำให้พี่รู้ว่าซีลไม่ใช่ผู้ชายที่ขี้เบื่อและไม่ใช่ผู้หญิงที่เอาแต่ใจตัวเอง"
 
 
"พี่จะพูดแค่นี้แหละ พี่ไปก่อนนะ"พี่คิวพูดก่อนจะลุกขึ้น
 
 
"เดี๋ยวครับ ซีลก็ชอบพี่เหมือนกัน"ผมพูดก่อนจะมองหน้าพี่คิวอย่าวกล้าๆกลัวๆ
 
 
"จริงนะ"พี่คิวถามซ้ำ
 
 
"คับ"ผมตอบ แล้วพี่คิวก็ดึงผมเข้าไปกอดก่อนจะพูดคำที่ผมไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากผู้ชายคนนี้
 
 
"พี่รักซีลนะ"
 
 
"นี่ๆนักเรียนค่ะนี่ห้องพยาบาลนะคะ ไม่ใช่ห้องนอนกรุณาให้เกียตรด้วยค่ะ
 
 
"ขอโทษครับ"ผมรีบตอบก่อนจะดันพี่คิวออกแล้วทำหน้าอายๆ
 
 
 
ตอนนี้ผมกลับมาถึงบ้านด้วยอาการที่รู้สึกแปลกๆ (ผมคบกับผู้ชาย)มันเป็นไปได้ยังไงทั้งที่ผมกับพี่คิวก็ออกจะแมน
 
"คงจะเป็นเพราะเบื้องบนกำหนด"ผมพูดออกมาอย่างลืมตัวว่าตรงนี้มีแม่นั่งอยู่
 
 
"เบื้องบนกำหนดอะไรเหรอลูก"แม่หันมาถามแล้วทำหน้าสงสัย
 
 
"อ่อ อ๋อ กำหนดให้ซีลเกิดมาเป็นลูกแม่ไงครับ ผมตอบก่อนจะโผเข้ากอดแม่(เกือบไปแล่วไม่ล่ะ)
 
 
"แหม๋ มาทำปากหวาน"แม่พูดก่อนจะดึงแก้มผม
 
 
"แม่ครับ"ผมเรียกแม่
 
 
"ว่าไงจ๊ะ"
 
 
"ถ้าซีลเกิดคบกับผู้ชายแม่จะรู้สึกยังไงอ่ะ"
 
 
"แม่ก็..คงไม่ว่าไรหรอกเพราะมัรเป็นสิทธิ์ของซีลไงลูก ว่าแต่ถามทำไมหรือว่า"
 
 
"เปล่าครับๆ"ผมรีบแก้ตัว
 
 
"แต่ผมว่าใช่นะแม่"เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น
 
 
"พี่ซี........"ผมเรียกชื่อพี่ชายด้วยความดีใจ
 
 
"ไงคับน้องรัก"พี่ซีพูดแล้วยิ้มหวาน
 
 
"แม่สวัสดีคับ"พี่ซีสวัสดีแม่
 
 
"ดีใจจังที่พี่ซีกลับมาแล้ว"ผมพูดแล้วกอดพี่ซีแน่น พี่ชายผมได้ทุนไปเรียนที่ออสเตรเลียหนึ่งปี แล้วพ่อก็เพิ่งออกไปรับมา
 
 
"พี่ก็ดีใจที่ได้กลับมาบ้านและได้เจอซีลกับแม่"
 
 
"ไปกินข้าวกัน"ผมพูดก่อนจะเดินนำเข้าครัว
 
 
"สวัสดีครับพี่หวาน พี่กิ๊ก"พี่ซีพูดสวัสดีพี่ๆทั้งสอง
 
 
"ว้ายยยยยน้องซีกลับมาแล้ว"พี่กิ๊กทำท่าทางดีใจใหญ่เลย
 
 
"งั้นเชิญกินข้าวได้เลยค่ะ"พี่หวานพูดก่อนจะวางแกงลงบนโต๊ะ
 
 
"พี่ไม่ได้เจอซีลตั้งนานนี่มีแฟนยังเนี่ย"พี่ซีถามในขณะที่เรากำลังเดินขึ้นห้อง
 
 
"ไม่บอก เจอกันพรุ่งนี้นะครับ"ผมพูดก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องไป
 
 
"ร้ายนักนะ"เสียงพี่ซีไล่ตามหลังมา
จะบอกได้ไงล่ะว่าคบกับผู้ชายมีหวังโดนพ่อฆ่าปาดคอแน่ๆๆๆ
แล้วทำไมผมถึงได้ชอบพี่คิว มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยยยย
~~~ระหว่างเราสองคน อยากรู้มันคืออะไรมันใช่ความรักหรือเปล่า หรือฉันเหงามากไปแค่ความอ่อนแอในใจของ.....~~~เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้นก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปหยิบมาแล้วกดรับ
 
"ฮัลโหลครับ"ผมพูดทักทายอย่างสุภาพ
 
 
(ว่าไงเจ้าตัวน้อย)เสียงคุ้นๆแฮะ
 
 
"ใครอ่ะ"ผมถามด้วยความสงสัย
 
 
(จำไม่ได้เหรอคับที่รัก สงสัยพรุ่งนี้ต้องจุ๊ฟเพื่อเตือนความตำซะแล้วฮ่าๆๆๆ)เสียงจากปลายสายที่พูดแบบนั้นทำให้ผมนึกขึ้นได้ทันใด
 
 
"พี่คิว"
 
 
(ใช่คับ ฮ่าาาาๆๆ จำได้แล้วกลัวโดนจุ๊ฟเหรอคับ)พี่คิวพูดกวนๆ
 
 
"ป่าวซะหน่อย"ผมตอบปฏเิิสธ
 
 
(งั้นแสดงว่าอยากให้พี่จุ๊ฟ)
 
 
"พอเลยพี่คิว ซีลไม่เล่นคับ"ผมพูดเสียงแข็ง
 
 
(แหม๋ พี่ล้อเล่นนิดเดียวเองนะ)พี่คิวพูดเสียงเบาลง
 
 
"ว่าแต่พี่โทรมามีอะไรครับ"ผมถามเข้าเรื่อง
 
 
(ซีลฟังพี่ให้ดีๆนะ)พี่คิวทำเสียงจริงจัง
 
 
"ครับ"ผมตอบรับ
 
(พี่คิดถึงซีลไง)เสียงจากปลายสายทำให้ผมแทบกระอักเลือด
 
 
"นึกว่าจะพูดอะไร"
 
 
(ฮ่าๆๆๆ)เสียงพี่คิวหัวเราะชอบใจ
 
 
"พี่คิวซีลจะไปอาบน้ำนอนแล้วอ่ะ แค่นี้ก่อนนะ"
 
 
(ไม่อาวววววววว)พี่คิวพูดเสียงสูง
 
 
(คุยกับพี่ก่อนดิ)พี่คิวอ้อนอีกล่ะ
 
 
"ค่อยคุยพรุ่งนี้ก็ได้นี่นา"ผมต่อรอง
 
 
(ก็ได้ งั้นฝันดีนะครับ เจ้าตัวน้อย)
 
"เช่นกันครับ"หลังจากคุยเสร็จผมก็เดินไปอาบน้ำแล้วกลับมานอนคิดถึงเรื่องในวันนี้ แล้วถ้าไอยักษ์มันจะรังแกเราอีกล่ะเราจะทำยังไง