This Love หนุ่มน้อยป่วนหัวใจรุ่นพี่สุดหล่อ

9.3

วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.36 น.

  13 บท
  19 วิจารณ์
  21.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) บทที่2เพื่อการเรียนจึงยอม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                                                                บทที่2

                 

สัปดาห์ต่อมา

 

"รีบไปกันเถอะโรม"ผมพูดหลังจากโดนเพื่อนอีกสามคนหนีไปกินข้าวก่อน

 

 

 

"อืม"โรมตอบก่อนจะวิ่งตามมา

 

 

 

"เดี๋ยวก่อนซีล"เสียงใครบางคนเรียกผม ผมจึงหันไปมองตามเสียงเรียก

 

 

 

"มีไรจะคุยด้วยหน่อยน่ะ"พี่คิวบอกถึงจุดประสงค์ที่เรียกผมไว้

 

 

 

"โรมนายไปก่อนก็ได้เดียวฉันตามไป"ผมหันไปบอกกับโรม

 

 

 

"แต่..."

 

 

 

"ไม่เป็นไรโรม"ผมพูดตัดบทโรมเพราะรู้ว่าโรมจะพูดอะไร

 

 

 

"งั้นฉันไปก่อนนะ"โรมบอกแล้วเดินจากไป

 

 

 

"พี่มีไรจะพูดกับผม"ผมเลิกสนใจโรมแต่หันมาสนใจคนตรงหน้าแทน

 

 

 

"นายคิดว่าฉันจะยอมให้คนที่ต่อยหน้าฉันได้อยู่ในชมรมที่ฉันเป็นประธานได้อย่างสบายใจเหรอ"พี่คิวคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ดูเป็นคุณชายจะร้ายขนาดนี้

 

 

 

"แล้วพี่จะให้ผมทำยังไงล่ะ"ผมถามพี่เขาด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย

 

 

 

"นายต้องมาทำความสะอาดบ้านของฉันทุกวันอาทิตย์"

 

 

 

"อะไรนะ!"ผมทำสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อยกับคำพูดของคนตรงหน้า

 

 

 

"นายได้ยินไม่ผิดหรอก แต่ถ้าไม่ตกลงก็จะไม่มีชื่อนายอยู่ในใบรายชื่อสมาชิกชมรมว่ายน้ำเด็ดขาด แล้วอย่าคิดว่าจะย้ายไปอยู่ชมรมอื่นได้ล่ะ เพราะตอนนี้ไม่มีใครรับสมัครแล้วทั้งนั้น"พี่คิวพูดแล้วทำหน้าเย็นชาใส่ผม

 

 

 

"ว่าไงล่ะ จะทำหรือไม่ทำ"เอาไงล่ะฉัน ก็ได้ว่ะเพื่อการเรียน

 

 

 

"ก็ได้ครับ"ผมตอบอย่างเซ็งๆ

 

 

 

"ดี งั้นเริ่มตั้งแต่อาทิตย์นี้เป็นต้นไป นี่ที่อยู่ฉัน"พี่คิวพูดแล้วยื่นแผ่นกระดาษมาให้ก่อนจะเดินไปทางอื่น

 

 

 

 

วันนี้ก็วันศุกร์แล้ว โอ้ยยย นี้มันเวรกรรมอะไรของช้านนนน

 

ผมมายืนมองบ้านหลังใหญ่ด้วยความลังเลว่าจะเข้าไปดีไหม แต่มาถึงขนาดนี้แล้วถ้าไม่เข้าไปก็จะเสียเวลาเปล่า ผมจึงตัดสินใจเดินไปกดกริ่ง

~ติ้งต่อง~

~ติ้งต่อง~

สักพักก็มีผู้หญิงวัยกลางคนแต่งตัวเหมือนแม่บ้านวิ่งออกมา

 

"มาหาใครจ้ะ"ป้าคนนั้นถามด้วยความอ่อนโยน

 

 

 

"อ๋อมาหาพี่คิวเทนครับ"ผมตอบด้วยวาจาสุภาพ

 

 

"เดี๋ยวรอตรงนี้ก่อนนะจะ ป้าจะไปตามคุณคิวให้"ป้าคนนั้นบอกหลังจากพาผมเดินเข้ามาจนถึงห้องโถง

 

 

"โฮ๋ ใหญ่จัง"ผมมองสำรวจรอบๆนี่มันบ้านเศรษฐีชัดๆ

 

 

"มาแล้วเหรอ นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว"ผมมองดูผู้ชายที่เดินลงมาด้วยความอึ้งทั้งๆที่พี่เขาใส่ชุดอยู่บ้านธรรมดาๆแต่ดูหล่อมาก

 

 

"แล้วทำไมผมจะไม่มาล่ะ"ผมตอบกลับ

 

 

"ดีงั้นตามมา ฉันจะให้นายไปทำความสะอาดในห้องนอนของฉัน"

 

 

"อะไรนะ ในห้องนอน"ผมตะลึงกับคำพูดของพี่คิว

 

 

"ใช่ นายได้ยินไม่ผิดหรอก"พี่คิวพูดย้ำให้เข้าใจ

 

 

"พี่อุ่นต่อไปนี้พี่อุ่นไม่ต้องทำความสะอาดห้องผมแล้วนะครับจะมีคนมาทำแทน แต่เรื่องเงินเดือนผมจะบอกคุณพ่อว่าให้เท่าเดิมคับ"พี่คิวหันไปบอกกับแม่บ้านอีกคน

 

 

"แต่คุณคิวค่ะ จะให้น้องเขาทำจริงๆเหรอค่ะ"พี่แม่บ้านดูเหมือนจะรู้ว่าพี่คิวคิดอะไรอยู่

 

 

"ใช่ครับแล้วเดี๋ยวเอาอุปกรณ์มาให้ที่ห้องคิวด้วยนะครับ"พี่คิวบอกก่อนจะเดินนำหน้าผมไป

 

 

"นี่ไงห้องฉัน ทำให้สะอาดล่ะ"พี่คิวพูดหลังจากเดินมาในห้องที่ใหญ่พอสมควร

 

 

"โฮ่ พี่คิวห้องตั้งใหญ่แถมมีห้องน้ำในตัวอีก ผมทำไม่ไหวหรอก"ผมบ่นหลังจากมองพิจารณาดูแล้ว

 

 

"ไม่ไหวก็ต้องไหว"พี่คิวพูดเสียงแข็ง

 

 

"ก็ได้ๆ"ผมตอบรับอย่างไม่มีทางเลือก

 

 

"นี่จ้ะอุปกรณ์"ป้าแม่บ้านพูดพร้อมยื่นอุปกรณ์ทำความสะอาดมาให้

 

 

"ขอบคุณครับป้า"ผมรับมาแล้วบอกขอบคุณป้า

 

 

"ไม่เป็นไรจ่ะ ว่าแต่ชื่ออะไรล่ะ"ป้าแม่บ้านตอบก่อนจะถามชื่อผม

 

 

"โอซีลครับ"ผมตอบก่อนจะเอาของวางลงที่พื้น

 

 

"แล้วป้าชื่ออะไรครับ"

 

 

"ป้าชื่ออิ่มจ้ะ งั้นป้าไปก่อนนะ"

 

 

"ครับป้า"หลังจากคุยกับป้าอิ่มเสร็จผมก็หันมามองผู้ชายที่ยื่นยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ตรงหน้า

 

 

"เริ่มได้ล่ะ"พี่คิวออกคำสั่งก่อนจะเดินไปนอนบนเตียงพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกม

 

 

ผมเริ่มจากการล้างห้องน้ำก่อน ดูก็สะอาดดีนี่นา ดีล่ะจะได้ไม่ต้องเหนื่อยหลังจากทำความสะอาดห้องน้ำผมก็มาจัดภายในห้องต่อ โดยการปัดกวาดเช็ดถู

 

 

"เฮ้อออเสร็จสักที"ผมถอนหายใจหลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้วผมก็ลุกขึ้นเดินไปทางประตูเพื่อจะออกจากห้อง

 

 

"เสร็จแล้วเหรอ"พี่คิวถามก่อนจะสำรวจรอบๆห้อง

 

 

"เก่งนิงั้นก็กลับบ้านได้ล่ะแล้ววันหลังมาใหม่นะ ฮ่าาาาๆๆๆๆ"พี่คิวพูดก่อนจะหัวเราะชอบใจ

 

 

"งั้นผมกลับก่อนนะ"ผมพูดก่อนจะเปิดประตูแล้วทำท่าจะเดินออกมาแต่พี่คิวพูดขึ้นมาก่อน

 

 

"เออกลับดีๆล่ะอย่าไปกวนตีนใครอีก"พี่คิวพูดเตือน

 

 

"แล้วมันเกี่ยวไรกับพี่อ่ะ"ผมถามกลับ

 

 

"พูดดีๆอย่ามากวนตีน"พี่คิวพูดแล้วทำหน้ายักษ์ใส่

 

 

"ก็บอกกี่ทีแล้วว่าไม่มีอุปกรณ์จะกวน"ผมสวนกลับ

 

 

"จะเอาใช่ไหม"พี่คิวถามพลางมองด้วยสายตาแปลกๆ

 

 

"เอาอะไรครับไม่เอาอ่ะ เก็บไว้ใช้ อุ๊บ"ไม่ทันพูดจบพี่คิวก็ดึงผมเข้าไปจูบผมพยายามดันตัวพี่คิวออกแต่แรงอันน้อยนิดไม่สามารถต้านทานได้ ริมฝีปากอุ่นๆประกบลงมาอย่างหนักหน่วงแล้วพี่คิวก็พยายามจะสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากผมผมจึงตัดสินใจใช้แรงเฮือกสุดท้ายดันตัวพี่คิวออกแล้วก็สำเร็จ ผมปล่อยตัวเองลงนั่งกับพื้นก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาอาบแก้ม

 

 

"เฮ้ย ร้องทำไมแค่จูบเองนะ"พี่คิวพูดด้วยสีหน้าตกใจ

 

 

"ก็เพราะจูบไง พี่ไม่มีสิทธิ์มาจูบผม ผมเป็นผู้ชายนะ"ผมตะโกนใส่พี่คิวด้วยหมดความอดทน

 

 

"จูบแรกเหรอ"พี่คิวถาม

 

 

"ก็ใช่นะสิ"ผมตอบกลับ

 

 

"เป็นตุ๊ดก็นึกว่าชอบแบบนี้"พี่คิวว่าผมเป็นตุ๊ดอีกแล้ว

 

 

"บอกแล้วไงว่าไม่ใช่ ฮือๆๆๆๆ"ผมร้องไห้อย่างเสียใจสุดๆ

 

 

"เออๆฉันขอโทษ"พี่คิวพูดด้วยหน้าสำนึกผิด

 

 

"กองไว้ตรงนั้นแหละ"พูดจบผมก็เดินออกมาโดยไม่สนใจเสียงพูดของพี่คิวที่อยู่ด้านหลัง

 

 

 

 

 

"เป็นไรลูก ซีลดูเศร้าๆนะ"แม่เอ่ยถามหลังจากที่ผมกลับมาจากบ้านพี่คิว

 

 

"เปล่าครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ"ผมตอบแม่ก่อนจะเดินขึ้นห้องนอนตัวเอง

 

~ตึง~

ผมกระโดนขึ้นเตียงแล้วถอนหายใจหลายครั้งก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมาอีกรอบ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ คอยดูผมจะไม่มีวันให้อภัยพี่คิวเด็ดขาด

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา