ไข่มุกท้าทราย

" ฮ้าวววว " เสียงหญิงสาวผมยาวสวยตื่นนอน เธอลุกขึ้นจากเตียงและบิดขี้เกียจหนึ่งทีก่อนจะเดินผละออกจากเตียงและเข้าห้องน้ำไป  
เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ10นาที  หญิงสาวก็ห่มผ้าเช็ดตัวเดินออกมาหยิบเสื้อผ้าที่หินซื้อให้มาใส่ ตอนนี้เธอพร้อมจะออกไปเดินริมชายหาดรอคอยการกลับมาเยี่ยมเยียนของชายหนุ่ม 
หาดทรายสีนวลที่ต้องแสงแดดยามรุ่งอรุณช่างสวยงามนัก เธอเดินไปเรื่อยๆก่อนจะไปสะดุดตาที่โขดหินริมทะเลที่มีคลื่นซัดไปซัดมา บนโขดหินนั้นมีเปลือกหอยแวววาวระยิบระยับมากมายวางกองอยู่ บางชิ้นก็เปียกน้ำทะเลเหมือนมีคนเก็บมาวางไว้บนบก บางชิ้นก็แห้งสนิทดูไม่น่าสนใจอะไรมากนัก เธอเอียงคอสงสัยกับกองเปลือกหอยพวกนั้นก่อนจะหยิบกล้องถ่ายรูปที่ถูกเก็บรักษาอย่างดีไว้ที่ห้องพักของหินซึ่งตอนนี้เป็นของเธอชั่วคราวแล้วมากดปุ่มถ่ายอยู่สักพักก่อนจะมองไปรอบๆและเก็บกล้องใส่กระเป๋าสะพายอย่างรวดเร็ว  เสียงฝีเท้าของคนคนหนึ่งเดินมาอยู่ข้างหลังเธอ แม้ว่าจะไม่ได้หันหลังมาดูก็ทำให้เธอรู้ว่าคนคนนั้นคือ "หิน" ชายหนุ่มจอมเนี้ยบเจ้าของกล้องที่เธอแอบเอาลงมาจากห้องของเขา  ไข่มุกเห็นก็รีบทักทายแก้เขินและแก้เซอร์ไพรส์ไปในตัว แต่หินกลับเหลือบไปเห็นกระเป๋าสะพายหนังของเขากับกล้องถ่ายรูปสุดรักของเขาที่ไข่มุกเก็บไว้ไม่มิดโผล่ออกมาทำให้เกิดความสงสัยจึงทักไข่มุก  " คือ...นั่นอะไรน่ะ" หินชี้ไปที่กระเป๋าหนัง  "กล้องของเธอจ้ะ ฉันกะจะขอยืมแต่เธอดันไม่อยู่" ไข่มุกสารภาพความจริงทั้งหมดเพราะรู้ว่าโกหกคนชอบจับผิดอย่างหินไม่ได้แน่นอน  หินยักคิ้วก่อนจะบอกว่า "ไม่เป็นไร แต่พอกลับห้องพักต้องคืนผมนะ เดี๋ยวหายไปจะเป็นเรื่องน่ะสิ" แล้วหินก็ขอดูว่าไข่มุกถ่ายรูปอะไรมาบ้าง ก็พบกับรูปหอยบนโขดหินที่ไข่มุกสนใจอยู่สามสี่รูปนอกนั้นก็ไม่มีอะไรเลยคล้ายกับว่าไข่มุกสนใจอยู่อย่างเดียวนั่นเอง  หินเริ่มสงสัยบ้างถามว่าไปเจอรูปนี้ที่ไหน ไข่มุกก็ตอบว่าตรงโขดหินริมชายหาดก่อนจะเดินนำหน้าหินไปอย่างร่าเริง  "เอ้านี่ถึงแล้วล่ะ หอยบนโขดหินที่เธอถาม" ไข่มุกผายมือออกไปที่เปลือกหอยแห้งบ้างเปียกบ้างบนโขดหินริมทะเล  หินพยักหน้ารับอย่างสนอกสนใจก่อนจะบอกว่า "นี่อาจเป็นหนึ่งในความทรงจำของคุณก็ได้ นึกอะไรออกมั้ยล่ะครับ" หินมองไปที่ไข่มุกที่ทำหน้างวยงง  "อะ...เอ่อ  ไม่รู้สิ นึกไม่ออก" ไข่มุกตอบสั้นแต่กระชับ จนพอหินทำหน้าผิดหวังแทนเธอ เธอก็สัมผัสถึงความห่วงใยที่เขามีให้เธอมากมาย เขาตั้งใจทำเพื่อเธอหรือนี่!!??